Αλέξανδρος Παπάγος και Στέφανος Στεφανόπουλος (1953) |
Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος ήταν υπουργός Εθνικής Αμύνης, καθηγητής πανεπιστημίου Αθηνών, εξαίρετος επιστήμων (ένα από τα φωτεινότερα Ελληνικά πνεύματα του 20ου αιώνα κατά γενική ομολογία), είχε διατελέσει ήδη Πρωθυπουργός κατά την Κατοχή στην Μέση Ανατολή και φάνταζε για πολλούς ο ιδανικότερος διάδοχος του Παπάγου. Ο δεύτερος διεκδικητής Στέφανος Στεφανόπουλος, υπουργός εξωτερικών και αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, ήταν αυτός που φέρεται να είχε την μεγαλύτερη απήχηση στην κοινοβουλευτική ομάδα του "Εθνικού Συναγερμού" και θεωρούταν από πολλούς ο σίγουρος διάδοχος του Παπάγου. Η υποψηφιότητα του όμως ήταν φθαρμένη καθώς δεν
Καραμανλής - Παύλος - Φρειδερίκη |
Η κούρσα διαδοχής του Παπάγου όμως, δεν είχε αυστηρά εσωκομματικό χαρακτήρα. Υπήρχαν τουλάχιστον άλλοι τρεις σοβαροί παράγοντες που επηρέαζαν τις εξελίξεις: το Στέμμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και (σαφώς λιγότερο) η Βρετανία. Η Αμερικανική επιρροή στην Ελλάδα σε συνδυασμό με το Παλάτι τον Σεπτέμβριο του 1955 διαμόρφωσαν παρασκηνιακά την εναλλακτική επιλογή του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν ένας πετυχημένος υπουργός Δημοσίων Έργων στην κυβέρνηση Παπάγου, ήταν νέος σε ηλικία, αρκετά δημοφιλής στην κοινή γνώμη, αποφασιστικός, διορατικός και συν τω χρόνω η πιθανή υποψηφιότητα του αντιμετωπιζόταν ευνοϊκά κυρίως από τους Αμερικάνους που ήταν και ο βασικότερος διαμορφωτής της Ελληνικής πολιτικής σκηνής εκείνη την εποχή. Επειδή όμως η επιλογή Καραμανλή φάνταζε πολύ τολμηρή καθώς δεν ήλεγχε παρά λίγους πολιτικούς του φίλους στην κοινοβουλευτική ομάδα του Συναγερμού, ο Βασιλιάς Παύλος αλλά και ο Αμερικάνος πρεσβευτής στα σημειώματα του στην Ουάσιγκτον φάνηκαν να διστάζουν.
Αυτό που φαίνεται ότι έγειρε τελικά την πλάστιγγα υπέρ της υποψηφιότητας Καραμανλή, ήταν η επίσημη διαφοροποίηση του στις 13 Σεπτεμβρίου 1955 έναντι της Ελληνικής πολιτικής στο Κυπριακό. Ο Καραμανλής είχε υποστηρίξει ότι η επιθετική και ανένδοτη Ελληνική πολιτική στο ζήτημα ήταν ανεδαφική, θεωρούσε την "αυτοδιάθεση" των Κυπρίων ανέφικτη, υπογράμμιζε ότι η όξυνση του Κυπριακού αποσταθεροποιούσε τη διεθνή θέση της Ελλάδας και πρότεινε σαν βασική θέση η Ελλάδα να επιδιώξει την επέμβαση και ενεργό ανάμειξη της Αμερικής στο ζήτημα αυτό.
Πιπινέλης -Καραμανλής - Μακρής |
Οι θέσεις αυτές του Καραμανλή για το Κυπριακό αποτυπώθηκαν σε ένα από τα επτά σημεία στο περίφημο "μνημόνιο Πιπινέλη", το οποίο περιλάμβανε τις πολιτικές προτεραιότητες του Καραμανλή σε περίπτωση που αναλάμβανε την Πρωθυπουργία. Το μνημόνιο αυτό, κατά δήλωση του Καραμανλή στην βουλή το 1959, συντάχθηκε από τον ίδιο τον Πιπινέλη μετά από δύο σχετικές συζητήσεις που έκαναν. Το περιεχόμενο του, φαίνεται ότι έστρεψε τον Αμερικανικό παράγοντα αποφασιστικά υπέρ της διαδοχής Καραμανλή (παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις των υποστηρικτών του) και μέσα στον Σεπτέμβριο πολλές εφημερίδες έκαναν λόγο για πιθανή ανάδειξη Καραμανλή στην Πρωθυπουργία σε περίπτωση αποχώρησης Παπάγου για λόγους υγείας. Ταυτόχρονα το σενάριο Καραμανλή καταγράφεται ως πιθανότητα και στα σημειώματα του Αμερικανού πρεσβευτή, ενώ μέσα στον Σεπτέμβρη καταγράφονται οι παρασκηνιακές ενέργειες Καραμανλή προς το Παλάτι, αλλά και προς εξωκοινοβουλευτικές προσωπικότητες του
Άλλεν Ντάλλες |
Στις 4 Οκτωβρίου 1955 ο Παπάγος όρισε ως διάδοχο του στην Πρωθυπουργία τον Στέφανο Στεφανόπουλο και λίγο αργότερα απεβίωσε. Ο Στεφανόπουλος ως ορισθείς διάδοχος του Παπάγου γνωστοποίησε αρχικά στον Βασιλιά και αργότερα δημοσίως την πρόθεση του να συγκαλέσει την κοινοβουλευτική ομάδα του Ελληνικού Συναγερμού για να εκλεχθεί ο νέος αρχηγός του κόμματος. Στην δήλωση του ο Στεφανόπουλος ανέφερε πως η κοινοβουλευτική ομάδα τελικώς θα αποφάσιζε όχι μόνο ποια θα είναι η νέα ηγεσία του κόμματος, αλλά αν τελικά το κόμμα θα συνέχιζε να υπάρχει. Η λανθασμένη αυτή δήλωση υποδήλωνε αφ΄ενός τη γενικότερη ανασφάλεια του Στεφανόπουλου, αφ΄ετέρου αναγνώριζε την αλήθεια ότι ο Συναγερμός ήταν μια τεχνητή συγκόλληση ετερόκλητων ομάδων που την δημιούργησε και συντήρησε η προσωπικότητα και η επιρροή του αποθανόντα.Ο Στεφανόπουλος ανακάλεσε την άτυχη δήλωση λίγο αργότερα και υπέβαλλε την παραίτηση της κυβέρνησης στον Παύλο εν αναμονή της εκλογής νέας ηγεσίας από την κοινοβουλευτική ομάδα.
Αυτό όμως δεν συνέβη ποτέ. Ο Βασιλιάς Παύλος σε μια τολμηρή κίνηση που βρισκόταν στα όρια της Συνταγματικής νομιμότητας, ανέθεσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Κωνσταντίνο Καραμανλή το πρωί της 5ης Οκτωβρίου 1955. Χαρακτηριστικό ήταν ότι την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ο Παύλος την συνόδευε και με δικαίωμα του Καραμανλή για διάλυση της βουλής. Η κίνηση αυτή θεωρήθηκε από τους περισσότερους συνταγματολόγους ότι παραβίαζε ανοιχτά το πνεύμα του Συντάγματος καθώς ο Καραμανλής σε καμία περίπτωση δεν φαινόταν να εξασφαλίζει την πλειοψηφία στην κοινοβουλευτική ομάδα του Συναγερμού. Σύμφωνα με τον Παπαχελά η απόρρητη βιογραφία του αρχηγού της CIA Αλλεν Ντάλλες αναφέρει ότι ο τότε σταθμάρχης της CIA στην Ελλάδα Άλμερ έπεισε τον Βασιλιά Παύλο την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή να αγνοήσει τον Στεφανόπουλο και να επιλέξει τον Καραμανλή.
Στις 6 Οκτωβρίου στις 13.30 το μεσημέρι ορκίστηκε η νέα Κυβέρνηση λίγες ώρες πριν την προγραμματισμένη συνεδρίαση την κοινοβουλευτικής ομάδας του "Συναγερμού". Στην σύνθεση της Κυβέρνησης, ο Καραμανλής είχε κρατήσει και το υπουργείο Εθνικής Αμύνης, ενώ ως "δεξί" του χέρι στην καταπολέμηση των εσωκομματικών αντιδράσεων των υποστηρικτών του Στεφανόπουλου (ήδη είχαν υπογράψει δήλωση διαμαρτυρίας κατά της Βασιλικής πρωτοβουλίας 120 βουλευτές), είχε αναδειχθεί ο Γεώργιος Ράλλης. Ο Παπαχελάς αναφέρει πως ο σταθμάρχης της CIA Άλμερ είχε χρησιμοποιήσει τις γνωριμίες του με Έλληνες εφοπλιστές για να εξασφαλίσει την υποστήριξη των βουλευτών του "Συναγερμού" στον Καραμανλή.
Μια νέα πολιτική περίοδος για την Ελλάδα ξεκινούσε...
Επίμετρον
Το μνημόνιο Πιπινέλη (δημιούργημα της αντιπολίτευσης η αντάλλαγμα του Καραμανλή για την εξουσία;)
Το περίφημο "μνημόνιο Πιπινέλη" ήρθε στο φως της δημοσιότητας στα τέλη του 1958 και αποτέλεσε πέτρα του σκανδάλου για το πολιτικό προσκήνιο της εποχής. Ο πρώην συνεργάτης του Πιπινέλη, Π.
Πιπινέλης - Καραμανλής |
Η αποκάλυψη έπεσε σαν βόμβα στην πολιτική ζωή της Ελλάδας καθώς εκείνη την εποχή η Ελληνική κυβέρνηση είχε αλλάξει πολιτική κι είχαν ξεκινήσει οι συνομιλίες με την Τουρκία που οδήγησαν στις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου. Ο Στέφανος Στεφανόπουλος κατήγγειλε δημοσίως με δηλώσεις του τον Καραμανλή για παρασκηνιακές διαβουλεύσεις σε θέματα εξωτερικής πολιτικής ενώ ο ίδιος ήταν τότε υπουργός δημοσίων έργων. Το θέμα ήρθε στην βουλή από την αντιπολίτευση και ο Καραμανλής στις 22 Ιανουαρίου 1959 (με σημαντική καθυστέρηση ομολογουμένως) απολογούμενος έδωσε στη δημοσιότητα ένα άλλο κείμενο ως "μνημόνιο", ισχυριζόμενος πως του το είχε δώσει ο Πιπινέλης από το αρχείο του!! και το οποίο περιείχε μια λύση για την Κύπρο που αρχικώς θα εξασφάλιζε την ανεξαρτησία της και μετά θα επεδίωκε την αυτοδιάθεση (αρκετά διαφορετική διατύπωση από αυτή του Σωτηρόπουλου).
Σοφοκλής Βενιζέλος |
Ι. Β. Δ.
Πηγές
Σωτήρης Ριζάς, Η Ελληνική πολιτική μετά τον Εμφύλιο πόλεμο, εκδόσεις Καστανιώτη
Ευάνθης Χατζηβασιλείου, Η άνοδος του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην εξουσία, εκδόσεις Πατάκη
Αλέξης Παπαχελάς, Ο βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας (ο Αμερικανικός παράγων 1947-1967), εκδόσεις Εστία
Σπύρος Παπαγεωργίου, Καραμανλής και Κυπριακόν, εκδόσεις Νέα Θέσις
Νίκος Αλιβιζάτος, το Σύνταγμα και οι εχθροί του, εκδόσεις Πόλις
Γιώργος Αναστασιάδης, Σύγχρονη Ελληνική Πολιτική και Συνταγματική Ιστορία, εκδόσεις Σάκουλα
Σπύρος Λιναρδάτος, από τον εμφύλιο στην Χούντα, εκδόσεις Θεμέλιο
Σπυρίδων Θεοτόκης, Πολιτικές αναμνήσεις
εξαιρετικο αρθρο, το οποιο αναδεικνυει και το "ηθος" διαφορων εθναρχων και αλλων που κυβερνησαν αυτον τον τοπο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤραβηγμένο! Σέβομαι τον Φιλίστωρα και την σελίδα την οποία παρακολουθώ καιρό, αλλά τέτοια κείμενα είναι υπερβολικά. Συνήθως, τέτοια έλεγε ο Παπαγεωργίου πικραμένος για την αποτυχία της ένωσης, ή οι Παπαδοπουλικοί για να εκδικηθούν τον Καραμανλή.Πολλοί εδότες, εφοπλιστές κλπ, ήθελαν τότε να ανατρέψουν τον Καραμανλή και προσπαθούσαν πότε με τον Μέρτεν και πότε με το Κυπριακό να το πετύχουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως η επισήμανση του καθηγητή Ευάνθη Χατζηβασιλείου έχει βάση. Το άρθρο πάντως είναι καλογραμμένο και στην προσπάθεια να περιλάβει όλες τις απόψεις αναφέρεται και στην "σκόνη" που ξεσήκωνε η τότε αντιπολίτευση κατά του Κωνσταντίνου Καραμανλή
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήανωνυμε της 5ης Οκτωβριου και ωρα 6.35 να σε ρωτησω κατι? Ο Παπαγεωργιου και η πικρα του φταινε, οταν ανακαλυπτει ο Παπαγεωργιου στα αρχεια του Φορειν Οφις, μυστικα τηλεγραφηματα του Καραμανλη με τους Βρετανους, οπου φαινοταν ξακαθαρα οτι ηθελε να υπονομευσει το θεμα της ενωσης?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοια μυστικά τηλεγραφήματα ανώνυμε;που είναι και τι εγκυρότητα έχουν;δεν μπορείς να πετάς κάτι έτσι και να μην το τεκμηριώνεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενο μάλλον αφήνει εντυπώσεις για θέμα που δεν είναι σοβαρό.Εμπάσει περιπτώσει η ιστορία δικαίωσε την επιλογή του βασιλιά,οι ίδιοι οι βασιλόφρονες είμαι σίγουρος ότι το μετάνιωσαν αλλά η ιστορία δικαιώνει την επιλογή αυτή.
Παπαγεωργιου "Καραμανλης και Κυπριακον"! Αν ο Παπαγεωργιου πλαστογραφησε τιποτα στοιχεια, τα παραπονα σου σε αυτον...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς πρωθυπουργους του Κα'ί'ρου γνωρίζω τον Εμ. Τσουδερό, το Σ. Βενιζέλο και το Γ. Παπανδρέου. Τον Π. Κανελλόπουλο γνωρίζω ως υπουργό της κυβέρνησης του Κα'ί'ρου. Πότε χρημάτισε πρωθυπουργός;
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαθος του αρθρογραφου! Ο Κανελλοπουλος διετελεσε πρωτη φορα πρωθυπουργος, το'45, πριν απο το Σοφουλη αν θυμαμαι καλα, ο οποιος Σοφουλης εκανε τις εκλογες του '46
ΑπάντησηΔιαγραφήναι όντως παιδιά έκανα λάθος, έχετε δίκαιο. Στην μ. ανατολή ο κανελλόπουλος διετέλεσε υπουργός Εθνικής αμύνης. Πρωθυπουργός διετέλεσε για πρώτη φορά μεταπολεμικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μας λεει το κειμενο με δυο λογια; Οτι ο Βασιλιας Παυλος ελαβε οδηγιες απο ξενες δυναμεις να διορισει Πρωθυπουργο τον «κηπουρο» Καραμανλη, κατα παραβαση των δημοκρατικων κανονων, διοτι οι αλλοι δυο υποψηφιοι ηταν εντελως απροθυμοι να εγκαταλειψουν αβοηθητη την Κυπρο, ενω ο Καραμανλης ηταν προθυμοτατος, οπως απεδειχθη στη Ζυριχη, αλλα και αργοτερα. Και ο Παυλος υπακουσε!
ΑπάντησηΔιαγραφήTα σχολια περιττευουν.......
Συμφωνούμε NF. Κατά την γνώμη σου η (αντισυνταγματική) κίνηση του Βασιλιά να χρήσει πρωθυπουργό τον Καραμανλή αποδείχθηκε πετυχημένη για την Ελλάδα η όχι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλίστωρ, γιατί κρίνεις την κίνηση τού βασιλιά αντισυνταγματική; Ποιο άρθρο τού συντάγματος παρεβίασε;
ΔιαγραφήΤο γράμμα του συντάγματος δεν το παραβίασε. Κάνεις Βασιλιάς ποτέ δεν το παραβίασε. Ούτε ο Κωνσταντίνος το 1915, ούτε ο εγγονός του το 1965. Το πνεύμα του συντάγματος παραβίασαν. Το πνεύμα του Συντάγματος υπονοεί ότι ο ανώτατος άρχων ορίζει πρωθυπουργό κάποιον που είτε έχει κερδίσει τις εκλογές, είτε (πιθανά) έχει την δεδηλωμένη στην βουλή, άρα έχει την προτίμηση του λαού. Σε καμία περίπτωση το συνταγμα δεν προβλέπει ο Βασιλιάς να ορίζει Πρωθυπουργό βάσει των προσωπικών του εκτιμήσεων...
ΔιαγραφήΑπολύτως ορθή η εκτίμησή σας Φιλίστωρ. Το Σύνταγμα δεν αποτελεί τυπικό νόμο και η ερμηνεία του είναι περισσότερο περίπλοκη.
ΔιαγραφήΟυσιαστικα μου ζητας να κρινω τη συμβολη του Καραμανλη στη Νεοτερη Ελληνικη Ιστορια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Καραμανλης ηταν εξαιρετικος Πρωθυπουργος σε οτι αφορα την εσωτερικη διακυβερνηση της χωρας. Ταυτοχρονως ηταν ο νεκροθαφτης της Κυπρου. Οι λεπτομερειες ειναι γνωστες. Ουδεποτε θα ειχε φερθει ετσι στην Κυπρο ο Παναγιωτης Κανελλοπουλος.
Ειναι χαρακτηριστικο οτι την περιοδο 1963-1966, οταν ηλθαν στην εξουσια Κυβερνησεις που νοιαζονταν πραγματικα για τη Μεγαλονησο, φτασαμε παρα πολυ κοντα στην Ενωση της Κυπρου με την Ελλαδα.Λεπτομερειες στο εξαιρετικο βιλιο του Αντη Ροδιτη «Κουραγιο Πηνελοπη».
Επισης ειναι πιθανο οτι αν ειχε γινει Πρωθυπουργος ο Κανελλοπουλος, η χωρα θα ειχε και παλι καλη εσωτερικη διακυβερνηση. Αλλωστε η οικονομικη ανασυγκροτηση της χωρας ειχε ξεκινησει ηδη απο τις οικονομικες μεταρρυθμισεις του Μαρκεζινη το 1953.
Προσωπικα πιστευω οτι θα ηταν πολυ καλυτερα αν ειχε κυβερνησει την Ελλαδα ο Παναγιωτης Κανελλοπουλος.
Οσο για τον Βασιλια, «εστι δικης οφθαλμος». Εκπαραθυρωσε τον «κηπουρο» οταν αυτος σηκωσε κεφαλι το 1962-1963, αλλα ο «κηπουρος» επανηλθε δριμυτερος, και μεθοδευσε με τη σειρα του την εκπαραθυρωση του γιου του το 1974. «Αμαρτιαι γονεως παιδευουσι τεκνα».......
Εγώ πιστεύω ότι ο Καραμανλής αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων ικανότερος και τολμηρότερος, αν και κυβέρνησε υπό ιδιαίτερα ευνοϊκές συνθήκες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε κάθε περίπτωση ο τρόπος ανάδειξης του στηρίχθηκε σε εξωτερική στήριξη και ήταν απαράδεκτος....
η "πετυχημενη εσωτερικη διακυβερνηση"
ΑπάντησηΔιαγραφήτου Καραμανλη, εκτος απο καποια οντως θετικα(ετσι κι αλλιως, ηταν ο πρωτος πρωθυπουργος απο καταβολης νεοελληνικου κρατους που κυβερνησε τοσα χρονια σερι-8 στον αριθμο! ειχε ολο τον χρονο αλα και την υποχρεωση να υλοποιησει σπουδαια πραγματα και θα μπορουσε να πετυχει και περισσοτερα, ολη η Ευρωπη ηταν τοτε σε δημιουργικο οργασμο), ειχε και πολλα αρνητικα! Εγκαταλειψη της υπαιθρου-γιγαντωση αστυφιλιας-τσιμεντοποιηση Αθηνας και αθροα μεταναστευση Ελληνων στο Εξωτερικο(διοτι ο Καραμανλης ενδιαφεροταν στο να περνουν καλα μονο οι φιλοι του οι βιομηχανοι και εφοπλιστες)...
Έχω ακούσει και διαβάσει πολλές φορές την ανοησία αυτή, ότι δηλαδή ο Καραμανλής ήταν υπεύθυνος και για το ότι μετανάστευσαν Έλληνες τις δεκαετίες τού '50 (κυρίως) και τού '60.
ΔιαγραφήΟ Καραμανλής πήρε στα χέρια τού μία κατεστραμμένη χώρα το 1955 και την οδήγησε σε ευμάρεια, σχετική τουλάχιστον, μέχρι το 1963. Τα έργα δεν αποδίδουν από την μία μία μέρα στην άλλη, αν αυτό είναι κατανοητό. Τι έφταιγε, λοιπόν, , αυτός για την κατάντια τής χώρας από τον πόλεμο και τον συμμοριτοπόλεμο (1940-1949), που την βύθισαν στο χάος και ανάγκασαν τούς ανθρώπους να ξενιτευτούν;
Μετά το 1963 και σταθερά μέχρι την επάνοδό του το 1974, ακολουθήθηκε η δική του οικονομική (και όχι μόνο) γραμμή και ιδιαίτερα την Επταετία, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και ν' αρχίσει η παλιννόστηση αρχές δεκαετίας τού '70.
Είπαμε, να πλήξομε το κύρος τού Καραμανλή, αλλά όχι και να τού φορτώσομε όλα τα στραβά ψωμιά! Έλεος.
Η λεξη "ελεος" παει μαλλον σε κατι οπαδους του "εθναρχη" που ειναι τοσο τυφλωμενοι απο τον καραμανλισμο τους, οπου φτανουν στο σημειο να λενε οτι το '55 ηταν κατεστραμμενη η Ελλαδα, λες και δεν υπηρξε ποτε η τριετια του Ελληνικου Συναγερμου οπου κατα γενικη ομολογια, υπηρξε προοδος. Στραταρχης και Μαρκεζινης δεν εκαναν τιποτα καλο φαινεται και ευτυχως που ηρθε ο εθναρχης για να μας σωσει...
Διαγραφή"Πτωχή" και πρόχειρη η απάντησή σου. Όχι, δεν είμαι οπαδός κανενός, απλώς προσπαθώ να κρίνω αντικειμενικά, αντί να εκτοξεύω προσωπικούς χαρακτηρισμούς, όπως κάνεις εσύ. Εξάλλου, το ίδιο μπορώ να ισχυρισθώ κι εγώ για σένα, που ίσως μάλιστα είσαι αρκετά νέος και δεν έχεις ζήσει την δεκαετία τού '50, όπως την έχω ζήσει εγώ.
ΔιαγραφήΟ Μερκεζίνης έθεσε τις νομισματικές βάσεις για την ανάπτυξη τής χώρας, όταν το 1953 επανακαθόρισε την σταθερά σχέση ισοτιμία δραχμής/δολλαρίου/χρυσής λίρας. Αυτό από μόνο του, όμως, δεν δημιουργεί ανάπτυξη και θέσεις εργασίας, οι οποίες δημιουργήθηκαν, όπως είπα, μετά το 1955και μέχρι το 1970 περίπου.
Άφησε, λοιπόν, το αντικαραμανλικό σου μένος κατά κατά μέρος και φρόντισε πρώτα να πληροφορείσαι και μετά να κρίνεις και μάλιστα χωρίς παρωπίδες. Ο Καραμανλής δεν υπήρξε αλάθητος, αλλά σίγουρα δεν ευθύνεται για την αθρόα μετανάστευση. Και μόνον η επανάληψη εκ μέρους σου τής λέξης "εθνάρχης" δείχνει τον φανατισμό σου.
1)θεωρεις δηλαδη οτι ηταν οντως εθναρχης και τον αδικω με το να την επαναλαμβανω ειρωνικα?
Διαγραφή2)Ασχετως των διαλεξεων οικονομικης φυσεως που μας εκανες, θεωρεις οτι η λεξη "κατεστραμμενη", την οποια χρησιμοποιησες, αρμοζει στην Ελλαδα του '55?
Ίσως δεν θα έπρεπε να ασχοληθώ άλλο με κάποιον, που το υφάκι, οι προσωπικές επιθέσεις και οι δήθεν ειρωνεία (sic) είναι το τελευταίο του καταφύγιο, ελλείψει επιχειρημάτων.
ΔιαγραφήΠαρ' όλα αυτά, απαντώ και κλείνω:
1) Όχι. Δεν χρησιμοποίησα πουθενά την λέξη "εθνάρχης", η οποία δεν λέει απολύτως τίποτε.
2) Αν εσύ ειρωνευόμενος (τρομάρα σου!), προσπαθείς να σκεπάσεις την άγνοιά σου, αυτό μ' αφήνει παγερά αδιάφορο. Η Ελλάδα τού '55 εξακολουθούσε να είναι σε άσχημα χάλια και ΝΑΙ, με βαθειά τα σημάδια καταστροφής από την εννεαετή περιπέτειά της. Δεν ζούσες για να ξέρεις, για να έχεις δει τα ερείπια των πόλεων από τούς βομβαρδισμούς και τούς ζητιάνους, κτυπούσαν τις πόρτες για λίγο λάδι, ψωμί και καμιά-δυο χούφτες φασόλια.
Σήμερα κλαιγόμαστε για τα χάλια τής χώρας και περισσότερο απ' όλους κλαίγονται αυτοί που δεν έζησαν τότε.
Άφησε, λοιπόν, το φτηνό αλαζονικό ύφος (φτηνού αλαζονικού μειρακίου) στη μπάντα και κοίταξε να μάθεις πέντε πράγματα, αντί να το παίζεις ξερόλας.
Μην σε νοιαζει και ξερω πολλα για τον "εθναρχη" σου(ναι με το να μην τον αποκαλεις ετσι και να το παιζεις δηθεν αντικειμενικος, δεν αναιρει τον ενδομυχο θαυμασμο σου γι'αυτον). Ξερω και πως απεφυγε το να πολεμησει το '40(ο δηθεν κουφος), ξερω και την μηδενικη του συμμετοχη στην Αντισταση, ξερω και το πως και απο ποιους και γιατι εγινε πρωθυπουργος(το περιφημο Μνημονιο), ξερω και για την αρχομανια του και για το πως δεν δεχοταν την ηττα και ολο εφευγε για το εξωτερικο, ξερω και για το πως πουλησε δις την Κυπρο, ξερω και για τις επαφες του με την 21η Απριλιου, τους πρωταιτιους της οποιας δικαζε και καταδικαζε μετα ο δηθεν δημοκρατης, ξερω και για τον εμπαιγμο του απεναντι στον Κωνσταντινο...Κλασικο δειγμα πολιτικου αμοραλισμου απο μια μετρια κιολας προσωπικοτητα, αλλα τετοιοι ηγετες αξιζουν σε υποκειμενα σαν εσενα!!
ΔιαγραφήΚι αυτά όλα τι σχέση έχουν με το ότι ο Καραμανλής ευθύνεται για τον ξενιτεμό των Ελλήνων τις δεκαετίες τού '50 και '60; Διότι εγώ στην αρλούμπα αυτή, που έγραψες, αναφέρθηκα.
ΔιαγραφήΕντελώς λαϊκίστικο και ισοπεδωτικό να λέμε ότι έθαψε την Κύπρο ο Καραμανλής, όπως και τα σχετικά περί βιομηχάνων. Οι κυβέρνηση του Παπανδρέου τι πέτυχε δηλαδή στο θέμα; Να απορρίψει το ιδιαίτερα ευνοϊκό σχέδιο Άτσεσον; Η να παρακολουθεί τους Τούρκους το 64, να βομβαρδίζουν το νησί; Ο Καραμανλής είχε να αντιμετωπίσει μια επιθετική Τουρκιά μια αδιάλλακτη Αγγλία και μια αδιάφορη έως εχθρική Αμερική. Στο κάτω κάτω και ο μακάριος, καλόβλεπε τις συμφωνίες της Ζυρίχης. Δεν μπορούσε ο Έλληνας πρωθυπουργός να συγκρουστεί με όλους ( είχε και μια τρομερά λαϊκίστικη αντιπολίτευση) Όσο για τους Αμερικανούς, το ότι ήθελαν μια σταθερή κυβέρνηση υπό έναν δυναμικό πολιτικό, ώστε να μην πηγαίνει τζάμπα η οικονομική βοήθεια τους, δεν φαίνεται καθόλου παράλογο με τα τότε δεδομένα. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι ο Καραμανλής ήταν πιόνι και άλλοι τέτοιοι λαϊκισμοί. Για τα μετά το 74 πολλά μπορεί κάποιος να τον κατηγορήσει. Αλλά το 1955 συνέχισε το Ανορθωτικό έργο της κυβερνήσεως Παπάγου και πέτυχε μια πρωτόγνωρη ανάπτυξη για τον τόπο. Η μετανάστευση ήταν φαινόμενο της εποχής και συνεχίστηκε και επί Ένωσης Κέντρου αλλά και επί Δικτατορίας. Αναπόφευκτο σε μια ύπαιθρο ρημαγμένη από κατοχή και εμφύλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήτι εγινε? ειδοποιηθηκε το "τμημα διαφωτισης και ιστορικης παρακαταθηκης" της ΝΔ, ωστε να απαντησει, επειδη θιχτηκε η ιερη αγελαδα που ονομαζεται Κωνσταντινος Καραμανλης?
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπον για να τελειωνουμε, ας διαβασει ο τελευταιος σχολιαστης, το βιβλιο "Καραμανλης και Κυπριακον" του Σπυρου Παπαγεωργιου, ωστε να δει ολα τα ντοκουμεντα για το πως η κυβερνηση Καραμανλη, πουλησε τον αγωνα της ΕΟΚΑ και το ζητημα της Ενωσης! Ας διαβασει και το βιβλιο του Παπαχελα, "Ο Βιασμος της Ελληνικης Δημοκρατιας", να δει πως προτιμηθηκε απο τις ΗΠΑ ο Καραμανλης, ακριβως για να κλεισει το Κυπριακο(το περιφημο Μνημονιο που αρνηθηκαν την υπαρξη του με πεισμα οι καραμανλικοι, υπηρξε οντως)!
Τελος, καλη η προπαγανδα, αλλα η μεταναστευση δεν ηταν καποιο γενικο φαινομενο, που απλα υπηρχε χωρια αιτια(στο τελος θα μας πουν οτι ηταν και καποια μοδα...), αλλα ακριβως διοτι εκεινη την περιοδο στην Ελλαδα "οι αριθμοι ευημερουσαν, αλλα οι ανθρωποι υπεφεραν"(φραση του δημαγωγου κατα τ'αλλα Παπανδρεου, που αποτυπωνε ομως μια πραγματικοτητα)!
Η δε μεταναστευση επι χουντας μειωθηκε κυριε νεοδημοκρατη! Καλη η προπαγανδα, αλλα εχει και ορια...
Δεν ηταν πιονι, αλλα φαινεται ότι τον εκαναν Πρωθυπουργο οι ξενοι! Και γιατι δεν πηγε να διεκδικησει την ψηφο της Κοινοβουλευτικης Ομαδας σε μια τιμια εκλογη απεναντι στους Στεφανοπουλο- Κανελλοπουλο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Καραμανλης εφερε τη Ζυριχη, και την τουρκικη κηδεμονια επι της Κυπρου.
Αντιθετως οι Κυβερνησεις της περιοδου 1963-1966 ασφαλισαν την Κυπρο με ελληνικα στρατευματα, και θα πετυχαιναν την Ενωση με την υποστηριξη των ΗΠΑ, αν δεν τις εμποδιζε ο Μακαριος. Μονο ο Καραμανλης υπηρξε μειοδοτης στην Κυπρο.
Το τελικο σχεδιο Ατσεσον (22 Αυγουστου 1964) προεβλεπε Ενωση με την Ελλαδα, και δεν το απερριψε η Κυβερνηση Γ. Παπανδρεου, αλλα ο Μακαριος και οι Κυπριοι ανθενωτικοι.
Ο Μακαριος δεν ηθελε καθολου τοι απαραδεκτο Συνταγμα της Ζυριχης, που τον εθετε υπο τουρκικη κηδεμονια. Του επιβληθηκε, και φροντισε να απαλλαγει από αυτό το 1963.
Ο Καραμανλης συνεβαλλε πολύ στο μεταπολεμικο ελληνικο οικονομικο θαυμα, αλλα αυτό ξεκινησε πριν από αυτόν, και συνεχιστηκε και μετα από αυτόν.
ΥΓ: Ο απιθανος ΣΚΑΪ, ειχε καταταξει τον Καραμανλη 4ο μεγαλυτερο Ελληνα ολων των εποχων, πανω από τον τον Καποδιστρια και τον Περικλη! Ποιος χρυσος αιωνας του Περικλη; Ο Χρυσος αιωνας του …………Καραμανλη! : ))))
http://hellastv.blogspot.gr/2009/05/10.html
Και η δική μου γνώμη είναι ότι ο καραμανλής έβαζε την Κύπρο χαμηλότερα στην λίστα προτεραιοτήτων του και αυτή την πολιτική του επιλογή συμβόλιζε το μνημόνιο Πιπινέλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Κυπριακό αποτελούσε ένα πρόβλημα που κατά τον Καραμανλή δεν μπορούσε η Ελλάδα για οικονομικούς, πολιτικούς και γεωγραφικούς λόγους να λύσει μονομερως με τη ένωση. Άρα αυτό που απέμενε ήταν μια συννενόηση με την Τουρκία στην βάση Ελληνικών υποχωρήσεων, καθώς είτε μας άρέσει είτε όχι ο Ελληνισμός υπερτερούσε στη Κύπρο.
Η μεγάλη πολιτική αποτυχία για τον Καραμανλή ήταν ότι οι σμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου δεν δημιουργούσαν μια πραγματική ειλικρινή πολιτική συννενόηση με τους Τουρκοκυπρίους (αυτός όφειλε να είναι ο στόχος), αλλά έα θνησιγενές μόρφωμα δύο ξεχωριστών κοινοτήτων που αλληλοϋποβλέπονταν (έχω δημοσιεύσει κάτι σχετικό του Σαρρή στο παρελθόν).
Πιθανά να μην υπήρχε άλλη ρεαλιστική επιλογή. Πάντως ήταν αποτυχία και ως τέτοια μόνο μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε.
επίσης αυτά περί τμήματος διαφώτισης νδ δεν χρειάζονται. Όποιος δεν παραδέχεται τον συνομιλητή του δεν χρειάζεται να συμμετέχει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜισο λεπτο . Η πολιτικη κρινεται εκ του αποτελεσματος. Το αποτελεσμα του Καραμανλη ηταν η Ζυριχη. Μας λενε ότι δεν μπορουσε για διαφορους λογους να πετυχει κατι καλυτερο το 1959.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα υπενθυμισω τι πετυχαν οι Κυβερνησεις της περιοδου 1964-1966; Η Κυπρος ηταν γεματη ελληνικο Στρατο, οι ΗΠΑ ουσιαστικα υποστηριζαν εμας, και η Ενωση ηταν προ των πυλων!
Ο Καραμανλης δεν μπορεσε. Οι Κυβερνησεις του 1964-1966 γιατι μπορεσαν;
NF, μην κουραζεσαι να τους ρωτας γιατι δεν μπορεσε ο Καραμανλης κλπ! Δεν ηταν οτι δεν μπορεσε, δεν ηθελε! Ενας ανθρωπος μειωμενης εθνικης αλλα και ηθικης συνειδησης ηταν, δεν χρειαζονται πολλες πολιτικες αναλυσεις, εκτος και αν αρχισουμε να συζηταμε για τα αυτονοητα, οπως το αν ειναι σωστο να εχεις μηδεν αντιστασιακη δραστηριοτητα οταν η χωρα σου ειανι υπο Κατοχη, αν ειναι σωστο να δεχεσαι βασιλικη εντολη ωστε να γινεις πρωθυπουργος, διαλυοντας ουσιαστικα το κομμα σου και παρακαμπτοντας τους αντιπροεδρους του, αν οταν χανεις τις εκλογες, να την κανεις για το Εξωτερικο ως Τριανταφυλλιδης, αν ειναι σωστο να ταζεις στον βασιλια οτι θα τον καλεσεις να επιστρεψει, αλλα μετα λες οτι πρεπει να γινει δημοψηφισμα, αν πρεπει να ορκιζεσαι μπροστα σε χουντικους προεδρους αλλα μετα να θυμασαι οτι εκαναν πραξικοπημα, οποτε εξαιρουνται απο την αμνηστια σου και δικαζονται, αν ειναι σωστο να νομιμοποιεις το ΚΚΕ επειδη ετσι γουσταρεις(εδω προφανως δεν υπαρχει δημοψηφισμα), ενω πριν το επαιζες κομμουνιστοφαγος κλπ κλπ
ΑπάντησηΔιαγραφήNF είπες εκ του αποτελέσματος Το ήταν έτοιμη δεν λέει τίποτα. Ένωση το 1964-66 ΔΕΝ έγινε. Απλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον δεύτερο ανώνυμο προσπερνώ τα περί Νέας Δημοκρατίας και διαφώτισης και θα πω ότι ο Παπαγεωργίου είναι καλός ιστορικός και πατριώτης αλλά προς τον Καραμανλή έχει μια αντιπάθεια στα όρια της εμμονής, ίσως λόγω του 1974. Επίσης έχω διαβάσει το βιβλίο του Παπαχελά και δεν καταλαβαίνω γιατί είσαι τόσο απόλυτος. Συμφωνώ με τον Φιλίστωρ πως το Κυπριακό (κακώς) δεν ήταν στις προτεραιότητες του. Αλλά οι απόψεις του ήταν γνωστές, δεν υπήρξε δηλαδή κάποια συνωμοσία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην ζυρίχη δηλαδή φταίει μόνο ο Καραμανλής και όχι ο Μακάριος ( πως γίνεται έλεγε ο Καραμανλής και οι δυο να υπογράψαμε αλλά εγώ να είμαι ο προδότης και συ ο εθνάρχης), αλλά στο Άτσεσον αθωώνεις τον δειλό Παπανδρέου που αρχικά συμφώνησε αλλά στη συνέχεια υπο την πίεση και του γιου του, τα μάζεψε. Με αποτέλεσμα την οργή των ΗΠΑ και τις ύβρεις του Τζόνσον. ας έβγαινε η κυβέρνηση της ΕΚ να κατηγορήσει ανοικτά τον Μακάριο και να μιλήσει για το σχέδιο στον ελληνικό λαό. Ο στρατός στην Κύπρο ήταν έργο του υπουργού Γαρουφαλιά και του στρατηγού Γεννηματά ένθερμων βασιλοφρόνων, που αργότερα το ίδιο τους το κόμμα και ο έξαλλοι συνοδοιπόροι του κέντρου, τους διέσυραν ως όργανα του παλατιού και άλλα παρόμοια. Αυτά περί πατριωτικού κέντρου και προδοτικής Δεξιάς έπιαναν το 1981 και στην υπόλοιπη πασοκοκρατία όχι σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήανωνυμε της 10 Δεκεμβρίου 2013 - 10:32 μ.μ. δεν με ενδιαφερει αν ο Παπαγεωργιου εχει εμμονη με τον Καραμανλη, με ενδιαφερει αν τα ντοκουμεντα που παραθετει στο βιβλιο του, ανταποκρινονται στην αληθεια! Οσο για το βιβλιο του Παπαχελα, απλως αποδεικνυεται οτι οντως ο Καραμανλης επειβληθηκε απο τους Αμερικανους και οτι οντως υπηρξε το μνημονιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω δεν μιλησα ποτε για «προδοτικη Δεξια». Η Δεξια του Αλεξανδρου Παπαγου και του Παναγιωτη Κανελλοπουλου ηταν σαφεστατα πατριωτικη. Ο Παπαγος πονεσε την Κυπρο, ο Καραμανλης οχι. Οταν λεω οτι «οι Κυβερνησεις της περιοδου 1964-1966 εκαναν το σωστο», περιλαμβανω σε αυτες και τη συγκυβερνηση ΕΡΕ-αποστατων (1965-1966), που επισης παλεψε για την Ενωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Παναγιωτης Κανελλοπουλος ηταν ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Το 1955 το Παλλατι του στερησε με αισχρο τροπο την Πρωθυπουργια που του αξιζε, και την εδωσε στον Καραμανλη, με ολεθριες συνεπειες για την Κυπρο.
Ο Καραμανλης ειχε και πολλα θετικα στοιχεια. Εργαστηκε πολυ σοβαρα για την οικονομικη προοδο της χωρας, αλλα αυτο δεν τον ξεπλενει για την ολεθρια πολιτικη του στο Κυπριακο.
Μην μας κολλατε εμας κομματικες ταμπελες, και μην μας υβριζετε αποκαλωντας μας ΠΑΣΟΚους.
τελικά το "μνημόνιο Πιπινέλλη" υπάρχει ως κείμενο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως αναπτύσσω στο άρθρο, αναμφίβολα ναι. Το μόνο ερώτημα είναι σε τι μορφή. Το πιθανότερο είναι ότι ποτέ δεν δόθηκε γραπτό κείμενο στους Αμερικανούς, η αν δόθηκε αυτό δεν είναι προσβάσιμο. Ο Καραμανλής κωδικοποίησε τους άξονες πολιτικής του και τους ανέπτυξε στις διαπραγματεύσεις του με τους Αμερικανούς χωρίς μάλλον να δώσει κάτι γραπτό. Άλλωστε όπως ορθά παρατηρεί ο χατζηβασιλείου πολλά από αυτά τα σημεία είχαν υποστηριχθεί και δημοσίως. Το ζήτημα είναι αν υπήρξε συνδιαλλάγη για να γίνει Πρωθυπουργός. Η απάντηση είναι μονολεκτική και καταφατική....
ΔιαγραφήΆρα αν δεν υπάρχει κείμενο ή δεν είναι προσβάσιμο δεν μπορούμε να εξετάσουμε ούτε τι έλεγε, ούτε γραφικό χαρακτήρα συντάκτη. Μένουμε στην προφορική μαρτυρία εν αναμονή τυχόν αποχαρακτηρισμών απορρήτων σε άλλες χώρες. Από ότι κατάλαβα το δεύτερο κείμενο ίσως δεν αποδίδει τα περιεχόμενο του αρχικού ενώ αν είναι ανυπόγραφο ή συνταγμένο από άλλον π.χ. σημειώσεις Πιπινέλλη μπορεί να είναι και αλλοιωμένο. Διαφορετικά αν γράφει όσα έλεγε δημόσια, θα το έδινε και ο ίδιος. Για την συναλλαγή δεν αμφιβάλλω. όλοι ήθελαν επαφές με τον ξένο παράγοντα.
ΔιαγραφήΟ Παναγιωτης Κανελλοπουλος ηταν ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Το 1955 το Παλλατι του στερησε με αισχρο τροπο την Πρωθυπουργια https://www.viagracialis.gr/ που του αξιζε, και την εδωσε στον Καραμανλη, με ολεθριες συνεπειες για την Κυπρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα έπαιρνε την πρωθυπουργία ο Κανελλόπουλος έτσι και αλλιώς. Ο Παπάγος προτιμούσε τον Στεφανόπουλο, που είχε μαζί του και περισσότερους βουλευτές. Άλλωστε και τις δυο φορές που ανέλαβε έστω και για σύντομο διάστημα την πρωθυπουργία ο Κανελλόπουλος, έδειξε ότι ήταν λίγος για αυτή τη θέση.
Διαγραφή