ΜΑΡΞ – ΕΝΓΚΕΛΣ: Την Ελλάδα την απελευθέρωσαν οι Ρώσοι.

Τήν ιστορική αλήθεια σχετικά με τόν κύριο παράγοντα που συνετέλεσε στην απελευθέρωση και τήν διεθνή αναγνώριση τής Ελλάδος ως ανεξάρτητης χώρας, έχει επισημάνει προ πολλού ένας περιώνυμος ιδεολογικός πολέμιος τής Τσαρικής Ρωσίας, ο Friedrich Engels—οικονομικός χορηγός τού Carl Marx, μετά τού οποίου συνέγραψε πολλά έργα, συμπεριλαμβανομένου και τού «Κομμουνιστικού Μανιφέστου»σε άρθρο του στην αμερικανική εφημερίδα New-York Daily Tribune από το 1853, ως εξής:(1)

 “ Όταν επανεστάτησαν οι Έλληνες, ποιός έκρινε τήν έκβαση τού αγώνα; Ούτε οι συνωμοσίες και ανταρσίες τού Αλή πασά τών Ιωαννίνων, ούτε η Ναυμαχία τού Ναυαρίνο, ούτε ο Γαλλικός στρατός στην Πελοπόννησο, ούτε οι συνδιασκέψεις και τά πρωτόκολλα τού Λονδίνου, αλλά η προέλαση τών Ρώσων τού [ΣτρατηγούDiebitsch διά μέσου τών Βαλκανίων στην πεδιάδα τής Μαρίτσας [Έβρου]. Και καθ' όν χρόνο [1828-1829] η Ρωσία άρχιζε ούτως να προκαλεί άνευ φόβου τόν διαμελισμό τής Τουρκίας, οι διπλωμάτες τής Δύσης συνέχιζαν να εγγυώνται και να θεωρούν ως ιερά τό status quo και τό απαραβίαστο τής Οθωμανικής Επικρατείας.

 

(When the Greeks revolted, who decided the contest? Not the plots and rebellions of Ali Pasha of Janina, not the Battle of Navarino, not the French army in the Morea, not the conferences and protocols of London, but the march of Diebitcsch's Russians across the Balkan into the valley of Maritza. And while Russia thus fearlessly set about the dismemberment of Turkey, western diplomatists continued to guarantee and to hold up as sacred the status quo and the inviolability of the Ottoman territory.)

Hans Karl von Diebitsch

Σημειωτέον ότι ο Στρατηγός 
Hans Karl von Diebitsch ηγήθη της προελάσεως των Ρωσικών στρατευμάτων προς την Αδριανούπολη το 1829, επί Τσάρου Νικολάου Α΄, σύμφωνα με τα πολεμικά σχέδια που είχε καταρτίσει ο ίδιος ο Diebitsch τό 1821, και είχαν εγκριθεί τότε (1821), από τον Τσάρο Αλέξανδρο Α΄ προκειμένου να εφαρμοσθεί, στο ορατό μέλλον, το Φιλελληνικό Τελεσίγραφο Πολέμου τής Ρωσίας κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1821,(2) συνταχθέν υπό τού Ιωάννου Καποδίστρια.

Σχετικά δε (α) με τήν εξέγερση τού Αλή Πασά τό 1820-1822, (β) τήν συμμαχική στρατιωτική επέμβαση τής Γαλλίας στην Πελοπόννησο το 1828-1831, και (γ) τίς συνδιασκέψεις και διπλωματικές συμφωνίες τών Μεγάλων Δυνάμεων για τό Ελληνικό Ζήτημα τό 1826-1829, επισημαίνονται τά εξής στην παρακάτω βιβλιογραφουμένη αναδημοσίευση («Marx and Engels Collected Works», ως εν υποσημειώσει 1) τού ως άνω άρθρου:(3)

 

<Επισημ. 37:> Σε αντίθεση με το εθνικό απελευθερωτικό κίνημα τών Ελλήνων, ο αγώνας [τού Αλή Πασά τών Ιωαννίνων] είχε εμφυλιακό-αυτονομιστικό χαρακτήρα και κατέληξε σε ήττα [τού Αλή Πασά]...

 

<Επισημ. 27:> Ο σκοπός τής [Γαλλικής] εκστρατείας [στην Πελοπόννησο], η οποία διοργανώθηκε με τό πρόσχημα να παράσχει βοήθεια στους Έλληνες, ήταν να αντιρροπήσει τήν αυξανομένη Ρωσική επιρροή στα Βαλκάνια και να εδραιώσει τήν θέση τής Γαλλίας στην περιοχή...

 

<Επισημ38:> Εκείνες οι συμφωνίες [συνδιασκέψεις και πρωτόκολλα το 1826-1829] και τά μέτρα που ελήφθησαν από τήν Βρετανία και τήν Γαλλία, οι οποίες ήλπιζαν να επιλύσουν διά τής διπλωματίας τήν [Ελληνο-Τουρκική] αντιπαράθεση, χωρίς ήττα τής Τουρκίας στον Ρωσο-Τουρκικό πόλεμο, δεν μπόρεσαν να αλλάξουν τήν στάση τής Τουρκίας σχετικά με το Ελληνικό ζήτημα. Μόνον μετά τήν νίκη τού Ρωσικού στρατού υπό τον Στρατηγό Diebitsch στην εκστρατεία τού 1829 η Τουρκία συνεφώνησε να προβεί σε κάποιες παραχωρήσεις.

 

(<Endnote 37:> Unlike the national liberation movement of the Greeks, this struggle [of Ali Pasha of Janina] was of a feudal-separatist nature and ended in defeat in 1822...

<Endnote 27:> The aim of the [French] expedition, which was organised on the pretext of rendering assistance to the Greeks, was to counteract growing Russian influence in the Balkans and consolidate the position of France in the region...

<Endnote 38:> These agreements [conferences and protocols ιν 1826-1829] and the steps taken by Britain and France, who hoped to settle the [Greco-Turkish] conflict through diplomacy, without a defeat for Turkey in the Russo-Turkish war, could not make Turkey change her attitude on the Greek question. It was only after the victory of the Russian army under General Diebitsch in the 1829 campaign that Turkey agreed to make some concessions.)

 

 

Engels

Δύο δε ημέρες πριν από εκείνη τήν δημοσίευση, ο 
Engels είχε ήδη συνοψίσει επιγραμματικά τήν αλήθεια για τήν έκβαση τού Αγώνα τής Παλιγγενεσίας, σε άλλο άρθρο του, με τίτλο The Turkish Question (Τό Τουρκικό Ζήτημα), στην ίδια εφημερίδα (New-York Daily Tribune, 19 April 1853), με τις εξής τέσσερεις λέξεις: Russia made Greece Independent (Η Ρωσία έκανε τήν Ελλάδα ανεξάρτητη).(4)

Η από τό 1853 διατυπωθείσα άποψη τού Εngels περί τής καθοριστικής σημασίας τής Ρωσικής στρατιωτικής νίκης επί τών Τούρκων τό 1829 για τήν απελευθέρωση και διεθνή αναγνώριση τής Ελλάδος ως ανεξάρτητης χώραςκαι όχι αυτόνομης επαρχίας, φόρου υποτελούς στον Σουλτάνο, σύμφωνα με τίς αρχικές προθέσεις τών Μεγάλων Δυνάμεωνεπιβεβαιώθηκε και υπερθεματίσθηκε κατά τόν επόμενο χρόνο (1854) από τόν George Hamilton-Gordon, τότε Πρωθυπουργό τής Αγγλίας (1852-1855), ο οποίος είχε διατελέσει Υπουργός Εξωτερικών τής Αγγλίας (1828-1830) κατά τήν περίοδο διακυβερνήσεως τής Ελλάδος από τόν Καποδίστρια, σε ομιλία του ενώπιον τής Βουλής τών Λόρδων, στις 26 Ιουνίου 1854, επί λέξει ως εξής: Η ύπαρξη τής Ελλάδος ως ανεξαρτήτου βασιλείου οφείλεται στις εντυπώσεις τίς οποίες μάς προξένησαν οι όροι τής Συνθήκης τής Αδριανουπόλεως” (the existence of Greece as an independent kingdom is due to the impressions produced upon us by the terms of the Treaty of Adrianople). Δηλαδή ο υπέρ τών Ελλήνων Ρωσο-Τουρκικός πόλεμος τό 1828-1829, είχε ως αποτέλεσμα όχι μόνον τόν εξαναγκασμό τής Πύλης να αποδεχθεί τήν απελευθέρωση τής Ελλάδος αλλά και κατ΄επακολουθία τόν εξαναγκασμό τών Μεγάλων Δυνάμεων να αποδεχθούν τήν πολιτειακή υπόσταση τής Ελλάδος ως ανεξαρτήτου (και όχι φόρου υποτελούς) χώρας. 

George Hamilton-Gordon

Συγκεκριμένα, ο 
George Hamilton-Gordon κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα ενώπιον τής Βουλής τών Λόρδων ως εξής:(5)

 “Τώρα, Λόρδοι μου, το γεγονός είναι ότι τέτοια ήταν η εντύπωση που προξένησε εκείνη η συνθήκη [τής Ανδριανουπόλεως]τόσος ήταν ο συναγερμός που διηγέρθη παρ' ημίν από τίς επιταγές της, και τόσοι ήσαν οι υφ' ημών πιθανολογούμενοι κίνδυνοι, που μάς προκάλεσαν φόβο σχετικά με τήν ύπαρξη της Τουρκικής αυτοκρατορίαςώστε όλη η πολιτική τής Βρετανικής Κυβερνήσεως μετεβλήθη τότε όσον αφορά σε ένα ουσιωδέστατο ζήτημα, ως συνέπεια εκείνης τής συνθήκης. Έχω ήδη αναφερθεί, νομίζω ενώπιον αυτού τού κοινοβουλευτικού Σώματος, στο γεγονός, το οποίο γνωρίζουν πολύ καλά οι Εξοχότητές σας, ότι κατά τήν έναρξη και κατά τήν διάρκεια τής προόδου τής Ελληνικής Επαναστάσεως, ο κ. [GeorgeCanning ουδέποτε είχε διανοηθεί τήν ύπαρξη της Ελλάδας ως ανεξαρτήτου βασιλείου. Ούτε ο Δούκας τού Wellington [Arthur Wellesleyδιενοήθη ποτέ τήν ύπαρξη της Ελλάδας ως ανεξαρτήτου βασιλείου, αλλά αποκλειστικά ως υποτελούς κράτους υπό τήν κυριαρχία τής Πύλης, κάπως παρομοίου με τίς επαρχίες τής Βλαχίας και τής Μολδαβίας. Όταν όμως υπεγράφη η Συνθήκη τής Αδριανουπόλεως, μού φάνηκε, και ο ευγενής μου φίλος [Δούκας τού Wellington], επικεφαλής τής [Βρετανικής] Κυβερνήσεως τότε, συνεφώνησε μαζί μου, ότι η κατάσταση τής Τουρκικής αυτοκρατορίας ήταν τόσο επισφαλής αφ' εαυτής, ώστε θα ήταν εξαιρετικά ασύνετο να δημιουργήσουμε ένα Κράτος και να τό θέσουμε υπό τήν προστασία και τήν κυριαρχία μιας αυτοκρατορίας που ήταν εκτεθειμένη η ίδια σε ακραίο κίνδυνο, και τής οποίας η ύπαρξη δεν επρόκειτο να υπολογίζεται ακόμη και με τον ελάχιστο βαθμό βεβαιότητος για ουδεμία χρονική περίοδο. Κατά συνέπεια, συμφωνήσαμε να προτείνουμε στους συμμάχους μας να μετατρέψουμε εκείνο τό υποτελές Κράτος σε ανεξάρτητο βασίλειο. Οι σύμμαχοί μας συμφώνησαν μαζί μας, και η Πύλη συναίνεσε τελικά με την πρότασή μας. Ως εκ τούτου, η ύπαρξη τής Ελλάδος ως ανεξαρτήτου βασιλείου οφείλεται στις εντυπώσεις τίς οποίες μάς προξένησαν οι όροι τής Συνθήκης τής Αδριανουπόλεως.

 

 (Now, my Lords, the fact is, Such was the impression produced by that treatysuch was the alarm excited by its conclusionsuch were the supposed dangers which we dreaded to the existence of the Turkish empirethat the whole policy of the British Government was changed on a most material point in consequence of that treaty. I have already, I think, referred in this House to the fact, which your Lordships well know, that at the beginning and during the progress of the Greek revolution, Mr. Canning never contemplated the existence of Greece as an independent kingdom; neither did the Duke of Wellington ever contemplate the existence of Greece as an independent kingdom, but solely as a vassal State under the suzerainty of the Porte, somewhat similar to the provinces of Wallachia and Moldavia. When, however, the Treaty of Adrianople was signed, it appeared to me, and my noble friend at the head of the Government at the time agreed with me, that the condition of the Turkish empire was so perilous in itself that it would be extremely unwise to create a State and to place it under the protection and suzerainty of an empire which itself was exposed to extreme peril, and whose existence was not to be counted on for any time with the least degree of certainty. Therefore we agreed to propose to our allies to convert that vassal State into an independent kingdom. Our allies agreed with us, and the Porte at last assented to our proposal. Hence the existence of Greece as an independent kingdom is due to the impressions produced upon us by the terms of the Treaty of Adrianople.) 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ 

(1) Friedrich Engels, What is to Become of Turkey in Europe?—first published in the New-York Daily Tribune, No. 3748, 21 April 1853, reprinted in the New-York Weekly Tribune, No. 607, 30 April 1853Marx and Engels Collected Works (Progress Publishers: Moscow 1979), v. 12, pp. 32-36.

Δωρεάν αναγνώσιμο εδώ:

http://marxengels.public-archive.net/en/ME0721en.html

(2) John D. Pappas«Το Φιλελληνικό Τελεσίγραφο Πολέμου τής Ρωσίας κατά τής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τό 1821: Tό γεωπολιτικό κοσμοϊστορικό επίτευγμα τού Καποδίστρια» (Θέματα Ελληνικής Ιστορίας, Mάιος 2016):

 

·     ΣΥΝΤΕΤΜΗΜΕΝΗ έκδοση (184 σελίδες) εδώ.

https://www.academia.edu/36922594/The_Philhellenic_Russian_Ultimatum_against_the_Ottoman_Empire_in_1821

 

·     ΠΛΗΡΗΣ έκδοση (328 σελίδες) εδώ.

https://www.academia.edu/37896808/The_Philhellenic_Russian_Ultimatum_against_the_Ottoman_Empire_in_1821_-_Preconference_edition_320_pages_

 

 

(3) Marx and Engels Collected Works, ό.π., endnotes 27, 37-38.

 

(4) Karl Marx and Frederick Engels, The Russian Menace to Europe, ed. Pual Blackstock and Nert Hoselitz (George Allen and Unwin: London 1953) pp. 121-202.

Δωρεάν αναγνώσιμο εδώ:

http://www.historyisaweapon.com/defcon6/works/subject/russia/crimean-war.html#04

 

(5) Lords Sitting of June 26, 1854. Treaty of Adrianople -Explanation, Hansard's Parliamentary Debates (T.C. Hansard: London 1855), series 3, vol. 134, cc641.

Δωρεάν αναγνώσιμο εδώ:

https://api.parliament.uk/historic-hansard/lords/1854/jun/26/treaty-of-adrianople-expla-nation

Το παρόν άρθρο αποτελεί απόσπασμα τού βιβλίου:

Jean Sharman (editing: John D. Pappas), «Καποδίστριας ο Μέγας»

(BICENTEΝNIAL Publications: Athens 2020), pp. 114-117, 118-122. 

Δωρεάν διαθέσιμο/αναγνώσιμο ως συντετμημένη προέκδοση

(freely readable/downloadable as abridged book review) εδώ:

https://www.academia.edu/43012120/Καποδίστριας_ο_Μέγας

Σχόλια

  1. Νομιζω οτι ο τιτλος ειναι λαθος. Κανονικα επρεπε να ειναι Οι ρωσοι επεβαλλαν την ανεξαρτησια της ελλαδας. Η απελευθερωση προηλθε απο εμας τους ιδιους. Παντως συγχαρητηρια στα ιστορικα θεματα. Δεν μας αφηνουν να πληξουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  2. Πάντα πρέπει να βγαίνουν όλα τα ιστορικά γεγονότα στο φως γιατί μόνο έτσι μπορούμε να διαμορφώσουμε σαφή εικόνα του τι έγινε και γιατί.
    Πόσοι συμπατριώτες μας έχουν άγνοια των συγκεκριμένων γεγονότων και του τρόπου που αυτά επηρέασαν την μετέπειτα πορεία μας ως ανεξάρτητο κράτος? Δυστυχώς πολλοί.!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμο, 29 Νοε 2020, 12:37:00 μ.μ.:

    Εύλογη η παρατήρησή σας. Μόνο που ο τίτλος δεν είναι "λάθος", όπως τόν χαρακτηρίζετε, αλλά μάλλον (σκοπίμως) ατελής: Οι ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΙΣ κύριοι συντελεστές τής εκβάσεως τού Αγώνα τής Παλιγγενεσίας ήσαν τρεις:

    (1) Το ανεπανάληπτο ηγετικό δίδυμο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ-ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ.
    (2) Η επί σχεδόν μιά 9ετία πολέμου (1821-1829) μαχητικότητα και μεγάλες θυσίες τού ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, και μάλιστα η εκπληκτική του εγκαρτέρηση και ανθεκτικότητα (resilience) το 1825-1827.
    (3) Η ΡΩΣΙΑ, αρχικά με τήν επίδοση τού (Καποδιστριακού) Ρωσικού τελεσιγράφου πολέμου στην Πύλη τό 1821, μέχρι τήν στρατιωτική συντριβή τής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τόν Ρωσικό Στρατό τό 1829 - για τήν οποία συντριβή χρειάσθηκε να πέσουν μαχόμενοι 50.000 Ρώσοι στρατιώτες υπέρ τών ΠΡΟΜΑΧΟΥΝΤΩΝ Ελλήνων και τής (οριστικής) απελευθερώσεως τής Ελλάδος ως ανεξάρτητης χώρας.

    Οι άλλοι διεθνείς παράγοντες (Αγγλία, Γαλλία κ.τ.λ.) ήσαν ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΕΙΣ παρεπόμενοι συντελεστές, ήτοι παρακινηθέντες ή και ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΘΕΝΤΕΣ από τήν δυναμική τής Ελληνικής Επαναστάσεως (όπου πρωταγωνιστούσαν οι ως άνω τρεις πρωτογενείς κύριοι συντελεστές) να διαφοροποιήσουν τήν εξωτερική τους πολιτική από "δυσμενή ουδετερότητα" κατά τών Ελλήνων αρχικά (1821-1822), σε "ευμενή ουδετερότητα" μετέπειτα (1823-1825), και εκόντες-άκοντες σε φιλελληνική παρεμβατικότητα τελικά (1826-1827), μέχρι την ένοπλη συμμαχική τους επέμβαση στη Ναυμαχία τού Ναυαρίνου. Αλλά περί αυτών σε μελλοντικά μας άρθρα.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι χωρίς να θέλω να αμφισβητήσω την καλή σας πρόθεση κ. Παπακωνσταντίνου θα ήθελα να επισημάνω ότι η παρατήρησή μου ήταν ουσιαστική. Εξηγώ:
      1. Από την στιγμή που αποστατήσαμε είμασταν ελεύθεροι. Αυτό για τον τύπο του τίτλου.
      2. Το αποτέλεσμα που προκάλεσε ο ρωτουρκικός πόλεμος του 1829 αφορούσε την ανεξαρτησία και όχι την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους που ήδη ήταν γεγονός.
      Δεν μειώνω την την συμβολή της Ρψσίας. Απλώς την βάζω στις σωστές διαστάσεις της.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος 29 Νοε 2020, 3:42:00 μ.μ.:

      Συμφωνούμε απόλυτα, νομίζω, επί τής ουσίας: Από καθαρά ιστοριογραφική άποψη, ο ιστορικά επακριβής τίτλος θα έπρεπε ίσως να είναι στη μεν Ελληνική “ΜΑΡΞ-ΕΝΓΚΕΛΣ: Η Ρωσία έκανε τήν Ελλάδα ανεξάρτητη”, στη δε Αγγλική “MARX-ENGELS: Russia made Greece Independent”, δηλαδή η επιγραμματική πρόταση τού ιδίου τού Engels, όπως προσδιορίζεται στο άρθρο, το οποίο σε πρώτη ανάγνωση δίνει ίσως τήν εντύπωση ότι έχει σκοπό να εξοικειώσει τούς αναγνώστες μας με τήν (αξιολογική) άποψη τών MARX-ENGELS περί τής εκβάσεως τού Αγώνα τής Παλιγγενεσίας.

      Εν τούτοις, σε δεύτερη ανάγνωση, τό άρθρο αποσκοπεί ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ σε έναν άλλο σκοπό: Να γνωστοποιήσει στο ευρύ κοινό, βάσει ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ πηγής (πρακτικά συζητήσεων στη Βουλή τών Λόρδων), την ιστορικώς σημαντικότατη ομιλία τού George Hamilton-Gordon περί τού τί πραγματικά συνέβη στο παρασκήνιο στα διεθνή γεωπολιτικά υψίπεδα τό 1829-1830 για τήν ανεξαρτησία τής Ελλάδος - επίσημη μαρτυρία τής Βρετανικής Κυβερνήσεως τό 1854, που ευθυγραμίζετο πλήρως με τήν δημοσιευθείσα κατά τόν προηγούμενο χρόνο (1853) άποψη τών MARX-ENGELS. Δηλαδή, εναλλακτικά, ο τίτλος θα μπορούσε ίσως να είναι “HAMILTON: H ύπαρξη τής Ελλάδος ως ανεξαρτήτου βασιλείου οφείλεται στις εντυπώσεις τίς οποίες μάς προξένησαν οι όροι τής Συνθήκης τής Αδριανουπόλεως”.

      Τόσον όμως ο τίτλος, ως έχει, όπως και το φαινομενικό θέμα τού άρθρου (η άποψη τών MARX-ENGELS) συναποτελούν τό “δάκτυλο σκοπιμότητος” που δείχνει στη “σελήνη-στόχο” (ομιλία Hamilton), ούτως ώστε να μεγιστοποιήσουμε τήν αναγνωσιμότητα τού άρθρου και όσον τό δυνατόν περισσότεροι αναγνώστες μας να κλικάρουν στον παρατιθέμενο διαδικτυακό σύνδεσο στα Πρακτικά τής Βουλής τών Λόρδων (Υποσ. 5), ήτοι σε ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΠΗΓΗ, παρότι τό όνομα HAMILTON δεν είναι ίσως ευρέως γνωστό σε πολλούς συνέλληνές μας.

      Υποκείμεθα επομένως σε εύλογο έλεγχο όσον αφορά τόν “catchy” τίτλο τού άρθρου, αλλά ταυτόχρονα οι προσδοκίες μας φαίνεται ότι δικαώνονται όσον αφορά στην μεγάλη ανταπόκριση τού φιλίστορος κοινού και ειδικά στη διά τού διαδικτύου όλο και ευρυτέρα εξοικείωσή τους με ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΙΣ πηγές.

      Σας ευχαριστώ για τίς διασαφηνιστικώς λίαν χρήσιμες παρατηρήσεις σας.

      Διαγραφή
  4. Η απελευθέρωση της Ελλάδας ήταν ένα γεγονός τόσο σύνθετο, όσο σύνθετη και περίπλοκη ήταν η εποχή στην οποία έλαβε χώρα. Ένας συνδυασμός παραγόντων που οδήγησαν σε αυτή περισσότερο παρά επιμέρους οι πολεμικές προσπάθειες των Ελλήνων ή η διεθνής διπλωματία. Αποτελεί μοναδικό γεγονός και ακόμα σημείο αναφοράς για την παγκόσμια ιστορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Παλιά διαβάζαμε ότι το istorikathemata δεν είχε αριστερά απωθημένα. Μετά αυτό αφαιρέθηκε μεγαλοπρεπώς. Σήμερα διαβάζουμε για τον Μαρξ στο editorial. Να δούμε αύριο τι θα δούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, πριν από όλα μιλούσαμε για μαρξιστικά απωθημένα και όχι αριστερά. Νομίζω ότι η διαφορά είναι ουσιώδης. Επίσης δεν νομίζω ότι το άρθρο έχει μαρξιστικό περιεχόμενο. Αλλά και αν είχε, αν το θεωρούσαμε αξιόλογο και άξιο προσοχής, ίσως το φιλοξενούσαμε. Το ότι δεν έχουμε μαρξιστικά απωθημένα δεν σημαίνει ότι έχουμε άλλου είδους. Η προμετωπίδα μας που σαφώς και ισχύει και θα ισχύει στο διηνεκές, υποδηλώνει κατεύθυνση, όχι όμως λογοκρισία.

      Διαγραφή
    2. Δεν είναι γιαννάκης είναι...ιωάννης. Τέλος πάντων. Στο κάτω - κάτω της γραφής εσείς ξέρετε καλύτερα...

      Διαγραφή
  6. Κύριε Παπαδόπουλε γειά σας,
    Ο πρώτος παράγοντας απελευθέρωσης της Ελλάδος και αποτίναξης του Οθωμανικού - Τουρκικού ζυγού, ήταν η δράση της Φιλικής Εταιρείας, η οργάνωσή της, η συνειδητοποίηση ότι μόνοι μας θα ελευθερωθούμε.
    Δεύτερος παράγοντας η συγκυρία ύπαρξης εκατοντάδων προσωπικοτήτων, Κολοκοτρώνης, Ανδρούτσος, Καραϊσκάκης, Παπαφλέσσας, Μιαούλης, Κανάρης κλπ, Βεβαίως και ο Κολοκοτρώνης είναι η κορυφαία προσωπικότητα ανάμεσα τους.
    Μετά έρχεται η προσωπικότητα του Καποδίστρια, μαζί με την ανυπολόγιστη συμβολή του Κοραή στην ιδέα της ελευθερίας.
    Και τέλος η Ναυμαχία του Ναυαρίνου, ήταν ο καταλύτης της στρατιωτικής κατοχύρωσης της απελευθέρωσης.
    Τα υπόλοιπα που αναφέρετε είναι πολύ μεγάλης μεν αλλά όχι καθοριστικής σημασίας.
    Συγχαρητήρια για όσα πολύ σημαντικά μας παρουσιάσατε στο σχετικό βιβλίο σας.
    Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι κράτη "φιλελληνικά" δεν υπάρχουν. Ούτε "φιλελληνικές" πολιτικές. Όλα τα κράτη ενεργούν σύμφωνα με το συμφέρον τους, όπως αυτά το αξιολογούν. Άνθρωποι φιλέλληνες ναι, υπάρχουν.

    Και κάτι για τον κ. Ιωάννη Φιλίστορα :
    το να είσαι δεξιός δεν είναι μεμπτό, το να είσαι αντιαριστερός όμως είναι.
    Πάντως σας διαβάζω και πάντα κάτι μαθαίνω.
    Σπύρος Δ.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιατι ειναι μεμπτο να ειναι καποιος αντιαριστερος;

      Διαγραφή
    2. Κύριε Σπύρο Δ., αν κάποιος είναι αντιδεξιός είναι εξίσου μεμπτό με να είναι κάποιος αντιαριστερός; Ελπίζουμε να καταδεχτείτε να δώσετε μια απάντηση.

      Διαγραφή
  7. Όμως κάθε αριστερός είναι και αντιδεξιός. Αυτοί ποτέ δεν δέχονται άλλη άποψη και ούτε θα αναρτούσαν στις σελίδες του " κείμενα από την εθνικιστική ιστοριογραφία " , όπως συνηθίζουν να λένε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μετά από αυτό το θέμα, αναμένουμε και κάποιο άρθρο του Ουράνιου τόξου για το Μακεδονικό ή των γκρίζων λύκων για την Θράκη. Μην τα βλέπουμε όλα μονόπλευρα και μας κακοχαρακτηρίσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλά, αυτό που εγώ ο ΧΑΖΟΚΕΝΤΡΩΟΣ ντεν καταλαβαίνει είναι γιατί έχουμε αυτό το μαύρο άγαλμα του Κάνιγκ στην Κάνιγκος, και πλατεία στ' όνομά του τρομάρα του, παρότι "ουδέποτε είχε διανοηθεί τήν ύπαρξη της Ελλάδας ως ανεξαρτήτου βασιλείου... αλλά αποκλειστικά ως υποτελούς κράτους υπό τήν κυριαρχία τής Πύλης" όπως μας πληροφορεί ο μπάρμπα XAMILTON παραπάνω. Είμαστε ηλίθιοι ή παριστάνουμε τους ηλίθιους; Αυτοί εκεί στο Λονδίνο έχουν κανά άγαλμα με κανά δικό μας; Α, ξέχασα, έχουν τα Ελγίνεια!
    Εκεί στο Αγγλικό Κοινοβούλιο μάλλον θα γελάνε με όλους εμάς τους ιθαγενείς και τα καμώματά μας.
    ΧΑΖΟΚΕΝΤΡΩΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Για να καταλάβω δηλαδή, όλοι οι αριστεροί δεν είναι αντιδεξιοί; γιατί η Ακρίτα και οι άλλες ακρίδες του χώρου, μας βρίζουν πρωί - μεσημέρι - βράδυ, για αυτό το λέω. Εξ ορισμού όπως οι δεξιοί είναι αντιαριστεροί ισχύει και το ανάποδο. Όσο για τον φιλίστωρα πάντα ερωτοτροπούσε και λίγο με αριστερά είτε ως κάλυψη - ξεκάρφωμα, είτε γιατί είναι και αυτός λίγο αγαπούλης. Πάντως είναι γνώστης και καλό παιδί, το παλεύει, οπότε του συγχωρούμε και κανα λαθάκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Α, ρε Φιλίστορα! Πλάκωσαν πάλι οι επίδοξοι λογοκριτές σου - αριστερόθεν αλλά και δεξιόθεν... Το θέμα είναι, πάντως, να μην αυτολογοκρίνεσαι εσύ ο ίδιος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χαριτωμενα όλα αυτά αλλά
    1. Δεν εχω γραψει εγω το αρθρο. Νομιζα οτι αυτο ειναι πασιφανες.
    2. Νομίζω οτι δεν το έχει διαβασει κανεις απο τους σχολιαστές.
    3. Δεν φοβάμαι την κριτική. Αλλά και το επίπεδο της κριτικής, κρίνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Λογοκρισία είναι να κατηγορεί κάποιος τους αναγνώστες ( που είναι τα καύσιμα κάθε σελίδας), επειδή δεν συμφωνούν με τους ιδεολογικούς ελιγμούς της σελίδας. Πιθανόν το άρθρο είχε σκοπό να τραβήξει και αριστερά κλικ ή να δείξει ένα πιο " πολιτικά ορθό " πρόσωπο για τα ιστορικά θέματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι θα πει "δεν συμφωνουν" ρε φιλε; Δεν βλεπω καμια εποικοδομητικη διαφωνια εδω, παρα μονο εξυπνακιστικα και ειρωνικα σχολια απεναντι σε εναν οικοδεσποτη που κατα τεκμηριο ειναι παντα ευγενης!

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος 2 Δεκ 2020, 5:28:00 μ.μ.:

      Δεν νομίζω ότι ο Φιλίστωρ, λέγοντας το αυτονόητο, ότι δηλαδή "και το επίπεδο της κριτικής κρίνεται", "κατηγορεί" τους αναγνώστες, όπως ευγενώς γράφετε. Απεναντίας προσπαθεί να παρακινήσει κάποιους από τους σχολιαστές να διαβάσουν ξανά το άρθρο. ΟΛΟΚΛΗΡΟ και με επιμέλεια. Τότε θα διαπιστώσουν ποιό πραγματικά είναι το ΘΕΜΑ και ο ΣΚΟΠΟΣ του άρθρου.

      Προς άναγνωστική επιβοήθηση κάποιων από τους αγαπητούς μας αναγνώστες, το ΘΕΜΑ και η ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ του άρθρου δεν είναι οι ως άνω αξιολογικές ΑΠΟΨΕΙΣ των (ανθελλήνων) MARX-ENGELS. Όχι αυτές καθεαυτές, δεδομένου εξ άλλου ότι έχουν ήδη δημοσιευθεί σε άλλα ιστολόγια κατά το παρελθόν, αποσπασματικά, αυτές καθ' εαυτές (μόνες τους).

      Το ΘΕΜΑ είναι άλλο, και εκεί, αλλού, έγκειται και η πρωτοτυπία του άρθρου, ότι δηλαδή με την ως άνω άποψη του ENGELS, δημοσιευθείσα κατ' επανάληψη σε έγκριτη εφημερίδα των Η.Π.Α. το 1853, ευθυγραμίσθηκε ή και ΤΑΥΤΙΣΘΗΚΕ η Κυβέρνηση τής Μεγάλης Βρεταννίας κατά μόλις τον επόμενο χρόνο (1854). Και μάλιστα ταυτίσθηκε ΕΠΙΣΗΜΑ, ήτοι δι' επισήμου ομιλίας (θεματικώς ειδικής, χρονικώς προαναγγελθείσης και αναλυτικώς διεξοδικής) τού τότε Πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρεταννίας George Hamilton -- και μάλιστα ενώπιον της Βουλής των Λόρδων, ήτοι εις επήκοον τής Βασιλίσσης Βικτωρίας και του Βρετανικού λαού-- ο οποίος Hamilton είχε διατελέσει Υπουργός Εξωτερικών της χώρας του στην "επίμαχη" περίοδο 1828-1830, και επομένως ήταν ο πλέον καθ' ύλην αρμόδιος (αρμοδιότερος δεν γίνεται) για να αποτιμήσει τί έγινε το 1829-1830 για την ανεξαρτησία της Ελλάδος. Πιο ΕΠΙΣΗΜΑ δεν γίνεται.

      Το ΘΕΜΑ επομένως δεν είναι ούτε η άποψη του ENGELS καθεαυτή (1853), ούτε και η αντίστοιχη άποψη-αποτίμηση τής ΒΡΕΤΑΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ καθεαυτή (1854), αλλά η ΑΠΟΛΥΤΗ ΤΑΥΤΙΣΗ των δύο απόψεων από το 1854.

      Αυτό είναι το ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ γεγονός (ΤΑΥΤΙΣΗ των εν λόγω απόψεων από το 1854, όχι εκατέρα των απόψεων καθεαυτή) --και ως ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ γεγονός αποτελεί ΙΣΤΟΡΙΚΟ γεγονός και επ' ουδενί... "ιδεολογικό ελιγμό" του... Φιλίστορα--περί του οποίου ο Φιλίστωρ πιστεύω ότι ελπίζει ακόμη να δεί κάποια θεματικώς σχετικά σχόλια, για ν' αρχίσει μια εποικοδομητική συζήτηση, όπως υπενίχθη και ο άλλος καλός μας αναγνώστης (Ανώνυμος 2 Δεκ 2020, 5:35:00 μ.μ.)

      Η πρόσκληση του Φιλίστορα προφανώς είναι καλόπιστη (πιο καλόπιστη δεν γίνεται) και παραμένει ανοιχτή.

      Διαγραφή
  14. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Ο φιλίστωρ και οι συγγραφείς του ιστολογίου είναι αναμφίβολα πρώτης γραμμής και κανείς δεν αμφισβητεί τον πατριωτισμό τους. Είναι γνώστες και μας έχουν μάθει ένα σωρό πράγματα αμισθί με μεράκι και εύγε τους. Από την άλλη όμως κ. John Papas και φιλίστωρα, δυστυχώς η ευτυχώς έχετε ένα κοινό που δεν γουστάρουμε μαρξ, λένιν, μπακούνιν και όλα αυτά τα ρεμάλια. Δεν θέλουμε να διαβάζουμε ότι η άποψη του Μαρξ ταυτίστηκε με αυτή του Χάμιλτον γιατί θεωρούμε τον Μαρξ εκμαυλιστή της ανθρωπότητας, ιδρυτή μιας ιδεολογίας που βύθισε τον μισό πλανήτη στο σκοτάδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλε μου κι εγω αντικομμουνιστης ειμαι, αλλα να υπενθυμισω οτι η συγκεκριμενη ιστοσελιδα ειναι ιστορικου και οχι ιδεολογικου περιεχομενου! Αν μας εκαναν ιδεολογικη αναλυση και παρουσιαση αποψεων των Μαρξ, Λενιν κλπ, θα το κατανοουσα να εξανιστασαι! Εδω ομως γινεται αναφορα σε ενα ιστορικο γεγονος το οποιο κατα την γνωμη μου εχει ενδιαφερον.

      Διαγραφή
  15. Αδέρφια!!!
    Αριστερόθεν ή Δεξιόθεν, νομίζω έχουμε όλοι μια δυσκολία εντοπισμού του κέντρου βάρους ενός κειμένου.

    Με 34 χρόνια στα σχολεία, δικαιούμαι να πω ότι αποτύχαμε (ως γονείς/ως εκπαιδευτικοί)να διδάξουμε βασικά πραματάκια: την διάκριση ουσιώδους-επουσιώδους για παράδειγμα.

    Φαντάζει ακόμα μακρινό να μπορούμε να βάζουμε όσα αντί- θέλουμε σ' ένα θέμα και αυτό απλά να ενδυναμώνει την διαλεκτική Μας σχέση.

    Όμως: το υψηλό επίπεδο των σχολίων των Φίλων του Ιστολογίου ίσως κάτι να δηλώνει! Μήπως τα μακρινά και ουτοπικά πλησιάζουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Συμπέρασμα Επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται και ως φάρσα Μήπως μας χρεοκόπησαν και μας έβαλαν σε εκατονταετή μνημόνια, για να εξασφαλίσουν τουλάχιστον ένα οικόπεδο στα ανατολικά γιατί φοβούνται διαμελισμό της Τουρκιάς, και δεν θέλουν αυτό το σενάριο ούτε στον ύπνο τους να το βλέπουν; Μήπως και η Μικρασιατική καταστροφή και η ανταλλαγή πληθυσμών έγινε για να σταθεροποιηθεί το τούρκικο μόρφωμα που το χρειάζονται οι δυτικοί; Και μετά μου λέτε για ευρωπαϊκή ένωση!! και άλλα πολλά αλληλέγγυα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Ο σχολιασμός του αναγνώστη (ενημερωμένου η μη) είναι το καύσιμο για το ιστολόγιο αυτό, έτσι σας προτρέπουμε να μας πείτε την γνώμη σας. Τα σχόλια οφείλουν να είναι κόσμια, εντός θέματος και γραμμένα με Ελληνικούς χαρακτήρες (όχι greeklish και κεφαλαία).

Καλό είναι όποιος θέλει να διατηρεί την ανωνυμία του να χρησιμοποιεί ένα ψευδώνυμο έτσι ώστε σε περίπτωση διαλόγου, να γίνεται αντιληπτό ποιος είπε τι. Κάθε σχόλιο το οποίο είναι υβριστικό η εμπαθές, θα διαγράφεται αυτομάτως.

"Encompass worlds but do not try to encompass me..."

Walt Whitmann

Αναγνώστες

Συνολικές προβολές σελίδας