Adolph Galland, Ο πρώτος και ο έσχατος, 1939-1945. (Η άνοδος και η πτώση της Luftwaffe), Εκδόσεις Eurobooks

Γράφει ο Γαβριήλ Μιχαήλ Δημητριάδης

Ο συγγραφέας και ταυτόχρονα πρωταγωνιστής αυτού του βιβλίου δεν είναι άγνωστος στους μελετητές και τους αναγνώστες της ιστορίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αντίθετα, το όνομά του έχει γίνει σχεδόν ταυτόσημο με τη δράση των καταδιωκτικών της Λουφτβάφε, ενώ ο ίδιος έχει καταγραφεί στην ιστορία όχι μόνο για την ένδοξη πολεμική του δραστηριότητα αλλά και για μια χαρακτηριστική στιχομυθία του με τον αρχηγό της Λουφτβάφε, τον διάσημο Χέρμαν Γκαίρινγκ. Η στιχομυθία αυτή πραγματοποιήθηκε σε ένα από τα παράκτια αεροδρόμια της κατεχόμενης Γαλλίας τα οποία χρησιμοποιήθηκαν από τη γερμανική Αεροπορία το καλοκαίρι του 1940, στη διάρκεια της Μάχης της Αγγλίας, όταν ο Γκαίρινγκ, εκνευρισμένος από την αδυναμία των πιλότων του να κάμψουν τη βρετανική αντίσταση, ρώτησε ορισμένους από αυτούς (μεταξύ των οποίων και ο Γκάλαντ) τι, επιτέλους, θα ήθελαν να τους δώσει για φέρουν σε πέρας με επιτυχία την αποστολή τους. 

Στην ερώτηση αυτή ο Γκάλαντ απάντησε (με αρκετό θράσος), «μια μονάδα Σπιτφάιρ» για τη μοίρα του, εννοώντας ότι η αναποτελεσματικότητα της Λουφτβάφε δεν οφειλόταν στην πιθανολογούμενη κακή ποιότητα των πιλότων της αλλά στην ανωτερότητα των συγκεκριμένων βρετανικών καταδιωκτικών έναντι των γερμανικών. Όπως ο ίδιος εξηγεί στο βιβλίο (ουσιαστικά, στα πολεμικά απομνημονεύματά του), η απάντησή του δεν είχε ακριβώς την έννοια που της αποδίδεται, προσθέτοντας τα εξής: «είχα ενοχληθεί απίστευτα όμως από την έλλειψη κατανόησης και το πείσμα με το οποίο η Διοίκηση μας έδινε εντολές τις οποίες είτε δεν μπορούσαμε να εκτελέσουμε είτε να εκτελέσουμε ατελώς, ως αποτέλεσμα πολλών ελλείψεων για τις οποίες δεν μπορούσαμε να κατηγορηθούμε» (σελ. 58-59).

Στο βιβλίο καταχωρούνται αρκετά ακόμη προσωπικά περιστατικά μεταξύ του Γκάλαντ και άλλων πρωταγωνιστών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως ο Χίτλερ, ο συνάδελφος του Γκάλαντ και πρόωρα χαμένος άσσος της Λουφτβάφε Βέρνερ Μέλντερς, ο ανάπηρος άσσος της RAF Ντάγκλας Μπέηντερ (που αιχμαλωτίστηκε μετά την κατάρριψη του αεροσκάφους του στον τομέα στον οποίο επιχειρούσε ο Γκάλαντ), ο υπουργός Εξοπλισμού του Ράιχ Άλμπερτ Σπέερ, και πολλοί άλλοι. Παράλληλα, ο Γκάλαντ καταγράφει αναλυτικά τις αεροπορικές επιχειρήσεις του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στα ευρωπαϊκά μέτωπα όπως τις έζησε από την πρώτη έως την τελευταία ημέρα του. 

Η αφήγησή του παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όχι μόνο λόγω της αποστασιοποίησής του από τις συχνά ολέθριες αποφάσεις των ανωτέρων του (συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Χίτλερ), τις οποίες δεν δίστασε να επικρίνει επανειλημμένα και ανοικτά, αλλά και της δραστηριοποίησής του σε ποικίλες θέσεις: από μάχιμος πιλότος καταδιωκτικών, μέχρι επιθεωρητής της Λουφτβάφε, υπεύθυνος για την αεροπορική κάλυψη της «μυστικής» διέλευσης του γερμανικού στόλου επιφανείας του Ατλαντικού από τα γαλλικά λιμάνια σε εκείνα της Βόρειας Θάλασσας («Επιχείρηση Κέρβερος / Κεραυνός», Ιούνιος 1941), στη συνέχεια όλων των τομέων της αεράμυνας του Γ΄  Ράιχ κατά την ανάπτυξη του αεροπορικού πολέμου των Συμμάχων πάνω από τη Γερμανία και τελικά, μετά από μια περίοδο αποκαθήλωσής του από τα αξιώματά του, διοικητής της μονάδας των αεριωθουμένων ΜΕ 262 στο τέλος του Πολέμου. Πέρα από όλα αυτά, ο Γκάλαντ υπήρξε ο κορυφαίος Γερμανός άσσος με 104 καταρρίψεις στο ενεργητικό του, ξεπερνώντας τον ανταγωνιστή του Μέλντερς ο οποίος έως τον θάνατό του προηγείτο του Γκάλαντ με 102 καταρρίψεις. Γι’ αυτές τις επιτυχίες του τιμήθηκε με σειρά παρασήμων, περιλαμβανομένης της ανώτερης διάκρισης του Γ΄ Ράιχ: του Σταυρού των Ιπποτών με φύλλα δρυός, ξίφη και διαμάντια.

Παρ’ όλα αυτά, όπως προαναφέρθηκε, ο Γκάλαντ δεν δίσταζε να γίνεται δυσάρεστος στους ανωτέρους του όταν έκρινε ότι οι αποφάσεις τους ήταν εσφαλμένες. Υπ’ αυτή την έννοια επέκρινε μεταξύ άλλων τον άκαιρο τερματισμό της Μάχης της Αγγλίας προς όφελος της έναρξης της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα (καθώς άφηνε ανοικτό το αεροπορικό μέτωπο στη Δυτική Ευρώπη), όπως και τη μόνιμη προτεραιότητα στην παραγωγή γερμανικών βομβαρδιστικών έναντι καταδιωκτικών, παρότι τα δεύτερα ήταν πολύ πιο αναγκαία από τα πρώτα κατά την παρατεταμένη αεροπορική Μάχη της Γερμανίας.

Για όλους τους λόγους που προαναφέρθηκαν, το βιβλίο αυτό (σε απόδοση του έμπειρου μεταφραστή Νίκου Νικολούδη, διδάκτορα Ιστορίας του πανεπιστημίου του Λονδίνου) αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον ανάγνωσμα και παράλληλα μια ιδιαίτερα χρήσιμη πηγή πληροφοριών για τις παρασκηνιακές πτυχές των πολεμικών επιχειρήσεων από την πλευρά της Γερμανίας. Πρόκειται δηλαδή για μια βασική πηγή πληροφοριών για κάθε ασχολούμενο με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σχόλια

"Encompass worlds but do not try to encompass me..."

Walt Whitmann

Αναγνώστες

Συνολικές προβολές σελίδας