γράφει ο κ. Μίκης Πρωτοπαπαδάκης
Ετούτες τις μέρες τα παιδιά της ΣΤ΄ Δημοτικού διδάσκονται στο μάθημα της Ιστορίας για τα γεγονότα της αρχής του 20ου αιώνα. Προσέξαμε ότιμέσα στο βιβλίο του μαθήματος περιέχονται κάποιες προτάσεις που μπορούν εύκολα να προκαλέσουν την εισαγωγή των παιδιών στο πνεύμα του Εθνικού Διχασμού.
Η επαναφορά του Κωνσταντίνου
Προσέξαμε το παρακάτω απόσπασμα από την σελ. 195 του βιβλίου της Ιστορίας της τάξης αυτής:
«Το Νοέμβριο του 1920 ο Βενιζέλος έχασε τις εκλογές. Την εξουσία ανέλαβαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι, οι οποίοι επανέφεραν στο θρόνο το βασιλιά Κωνσταντίνο, προκαλώντας με την ενέργεια τους αυτή τη δυσαρέσκεια των Άγγλων και των Γάλλων».
Η αναφορά στην ‘‘δυσαρέσκεια’’ της Αγγλίας και της Γαλλίας οδηγεί στην άποψη, ότι αυτή είχε ως συνέπεια την διακοπή της υποστήριξης των Δυνάμεων αυτών προς την Ελλάδα και την συνεπακόλουθη ήττα του στρατού μας στη Μικρά Ασία, πράγμα που μπορεί να χαρακτηρισθεί ως πράξη Εσχάτης Προδοσίας.
Τα πραγματικά γεγονότα, όμως, διαψεύδουν την απατηλή αυτήν άποψη. Μαθαίνουμε από το ημερολόγιο του Άγγλου Αρχιστρατήγου Sir Henry Wilson, ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις ουδέποτε μας είχαν υποστηρίξει. Από την αρχή του Μικρασιατικού Πολέμου, η Γαλλία είχε συμμαχήσει με την
Τουρκία και η Αγγλία είχε δηλώσει προς τον Βενιζέλο ότι δεν πρόκειται να υποστηρίξει την Ελλάδα, ούτε με χρήματα, ούτε με στρατό ή ο,τιδήποτε άλλο (Sir Henry Wilson. His Life and Diaries, London 1927, Vol. II,. από το βιβλίο “The allied secret services in Greece” του Sir Basil Thomson, Αρχηγού της
Το θέμα δημιουργήθηκε από κάποιες ανακοινώσεις της Αγγλίας και της Γαλλίας σχετικές με την ‘‘δυσαρέσκειά’’ τους για την επάνοδο του Κωνσταντίνου. Οι ανακοινώσεις αυτές αποδίδονται στην προσπάθειά των υπόψη Δυνάμεων να καλύψουν επικοινωνιακά την αθέτηση των υποχρεώσεών που είχαν απέναντι στην Ελλάδα, υποχρεώσεις που προέκυψαν από το γεγονός, ότι η χώρα μας είχε πολεμήσει στο πλευρό τους στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο (πρακτικά της Δίκης των Έξι, απολογία Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη).
Τα εδάφη της Σμύρνης και της Θράκης
Ένα ακόμη διχαστικό χωρίο από το ίδιο βιβλίο βρίσκουμε στην σελίδα 191. Πρόκειται για την αναφορά στην Συνθήκη των Σεβρών, που υπογράφθηκε στις 10 Αυγούστου 1920. Στο υπόψη χωρίο παρουσιάζονται τα ευνοϊκά στοιχεία, που προβλέπονταν από την Συνθήκη ως πραγματικά γεγονότα, ως κέρδη της χώρας μας. Τέτοια ‘’κέρδη’’ ήσαν π.χ. η παραχώρηση στην Ελλάδα της Θράκης και ο έλεγχος της Σμύρνης.
Αν δεχθούμε, ότι πραγματικά τα εδάφη αυτά είχαν παραχωρηθεί στην Ελλάδα σε εφαρμογή της Συνθήκης των Σεβρών, τότε, το γεγονός ότι παρέμειναν τελικά στην τουρκική κατοχή, σημαίνει, ότι της τα παρέδωσε η Ελληνική Κυβέρνηση, κάτι που θα ήταν πράξη Εσχάτης Προδοσίας. Σε υποσημείωση, όμως, της ίδιας σελίδας αναφέρεται, αντίθετα προς τα παραπάνω, ότι η Συνθήκη δεν εφαρμόσθηκε. Άρα, σύμφωνα με το ίδιο βιβλίο, δεν είχαμε κερδίσει ούτε την Θράκη, ούτε τον έλεγχο της Σμύρνης, ούτε τα υπόλοιπα πλεονεκτήματα που προβλέπονταν στην Συνθήκη. Επομένως δεν υπήρξε πράξη Εσχάτης Προδοσίας. Αυτή η δεύτερη εκδοχή για την εφαρμογή της Συνθήκης των Σεβρών είναι εκείνη, που η αντικειμενική Ιστορία δέχεται ως πραγματική (βλ. Ιωάννη Παπαφλωράτου, Η Ιστορία του Ελληνικού Στρατού).
Στο δικαστήριο του Άρειου Πάγου
Οι ισχυρισμοί, ότι η επάνοδος του Κωνσταντίνου τον Νοέμβριο 1920 έβλαψε την Ελλάδα, και ότι η Κυβέρνηση παρέδωσε την Θράκη και την Σμύρνη στην Τουρκία, ήσαν δήθεν πράξεις Εσχάτης Προδοσίας, χρησιμοποιήθηκαν στην Δίκη των Έξι για να δικαιολογήσουν την ποινή του θανάτου των κατηγορηθέντων.
Όπως είδαμε, οι κατηγορίες αυτές ήσαν εκτός πραγματικότητας. Η πλάνη τους (στην δικαστική γλώσσα ‘‘πλάνη περί τα πράγματα’’) επισφραγίσθηκε επίσημα από τον Άρειο Πάγο κατά την Αναψηλάφηση της Δίκης των Έξι. Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε, ότι «οι κατηγορηθέντες ήσαν αθώοι από τα αδικήματα για τα οποία είχαν κατηγορηθεί» (αποφάσεις Αρείου Πάγου 1533/2009 και 1675/2010 του Ζ΄ Ποινικού Τμήματος και 2/14-1-2010 της Ολομέλειας).
Με τα κείμενα του βιβλίου της Ιστορίας της ΣΤ΄Δημοτικού που αναφέραμε, η Εθνική Παιδεία έρχεται ακόμη μια φορά σε αντίθεση με τα ιστορικά γεγονότα, αλλά και με το Έθνος που υπηρετεί, αφού περιφρονεί αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Καμμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι δεν ήθελαν οι Αγγλογάλλοι τον Κωνσταντίνο, ακόμα και να μην έβγαζαν ανακοινώσεις δυσαρέσκειας. Εδώ ο ΛόΥντ Τζωρτζ κόντεψε να πάθει αποπληξία μόλις του είπαν ότι ο Βενιζέλος έχασε τις εκλογές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς μην απλοποιούμε. Η Σμύρνη δεν παραχωρήθηκε, αλλά επετράπη στην Ελλάδα να αποβιβάσει στρατεύματα για προστασία του ελληνικού πληθυσμού, μετά από τιτάνια και μαραθώνια προσπάθεια του δαιμόνιου Κρητικού. Αργότερα προβλεπόταν δημοψήφισμα κλπ.
Η εγκατάσταση της Ελλάδας στη Σμύρνη προχωρούσε με τους πολύ προσεκτικούς χειρισμούς ενός Βενιζέλου, ο οποίος όμως αναπάντεχα έχασε τις εκλογές.
Στο πρόσωπο των έξ καταδικάστηκε μια ολόκληρη πολιτική που κινούνταν με τα νήματα του παλατιού και οδήγησε την μικρασιατική εκστρατεία σε εθνική καταστροφή. Ως και οι πέτρες ξέρουν, ποιοί άφρονες προχώρησαν μέχρι το Σαγγάριο.
Κατανοητό βέβαια, ότι ο σχολιαστής υπερασπίζεται τη μνήμη τού προγόνου του, αλλά, ας λάβει υπόψιν του όλες τις παραμέτρους, καθότι η δίκη των εξ δεν εξαντλείται στα όρια του Ποινικού Κώδικα και της Ποινικής Δικονομίας.
Δε γινόταν να μην πληρώσει κανείς για τη μεγαλύτερη ίσως ήττα και καταστροφή της ιστορίας μας. Δε γινόταν...
Διαβασα τα επιμαχα κεφαλαια στο Διαδικτυο. Αν δεν κανω λαθος, το βιβλιο αυτό αντικατεστησε το βιβλιο της ανεκδιηγητης Ρεπουση, και από μια γρηγορη ματια που του εριξα, είναι εντελως ουδετερο και αχρωμο. Η περιγραφη των γεγονοτων είναι ξερη, συνοπτικη, ουδετερη. Κανενας αμεροληπτος αναγνωστης δε θα συμπερανει ότι το βιβλιο παιρνει θεση κατά της αντιβενιζελικης παραταξης ή οποιουδηποτε αλλου πολιτικου χωρου. Πουθενα δε λεει ότι οι Εξι ηταν «προδοτες». Εκφραζει μονο την εξαιρετικα ηπια και εμμεση κριτικη ότι «η επιστροφη του Κωνσταντινου προκαλεσε τη δυσαρεσκεια των Συμμαχων». Τιποτε άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βιβλιο ορθως λεει ότι η Ελλαδα προσαρτησε την Ανατολικη Θρακη και πηρε τον ελεγχο της Σμυρνης. Η απωλεια των εδαφων αυτων οφειλεται προφανως στη στρατιωτικη πανωλεθρια του 1922, για την οποια όμως το δηθεν «διχαστικο» βιβλιο δεν ασκει ιδιαιτερη κριτικη στους αντιβενιζελικους.
Ο Αρειος Παγος δεν γραφει Ιστορια. Απλως ανετρεψε την ετυμηγορια του 1922, και εκρινε ότι οι Εξι δεν ηταν ενοχοι εσχατης προδοσιας. Αλλα ουτε το βιβλιο λεει τετοιο πραγμα.
Και αφου γινεται λογος για ιστορικες ανακριβειες, ας με συγχωρεσει ο κ. Πρωτοπαπαδακης αλλα θα επισημανω και τα δικα του «μαργαριταρια».
"Από την αρχή του Μικρασιατικού Πολέμου, η Γαλλία είχε συμμαχήσει με την Τουρκία……"
Εναρξη Μικρασιατικου πολεμου το Μάιο του 1919. Μαχη του Μαράς μεταξυ του τουρκικου εθνικιστικου στρατου και των γαλλικων αποικιακων στρατευματων τον Ιανουαριο του 1920. Γαλλοτουρκικη ανακωχη το Μαρτιο του 1921.Μεταφορα των δυο τουρκικων μεραρχιων από την Κιλικια στο ελληνικο μετωπο μετα την ανοιξη του 1921. Γαλλοτουρκικη συνθηκη τον Οκτωβριο του 1921.
O ακραιφνής βενιζελικός σχολιαστής Τίμων με τα κλασσικά αναμασήματα. Ο " δαιμόνιος κρητικός " ( μόνο δαιμόνιος όταν ξεγελάς ένα ολόκληρο έθνος και το οδηγείς στον όλεθρο, το δαιμόνιος είναι πολύ λίγο). " οι ένοχοι που έπρεπε να πληρώσουν " ( μόνο όσοι μας συμφέρουν βέβαια, αυτούς που μας έμπλεξαν στην εκστρατεία τους αφήνουμε απέξω.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο πρόσωπο των έξι εξουδετερώθηκαν από μια στυγνή δικτατορία οι πολιτικοί αντίπαλοι του βενιζέλισμού, ώστε η μια παράταξη να κυριαρχήσει απόλυτα και να διώξει από πάνω της τις δικές της φοβερές ευθύνες. Οι νεκροί όπως λένε δεν μιλάνε. Και όπως έχω ξαναπεί το ότι ακόμα και σήμερα οι βενιζελικοί "δίνουν τα ρέστα τους " , όταν πρόκειται να υπερασπιστούν το δικαστικό έγκλημα των έξι δείχνει πολλά, γιατί έπρεπε τότε να κλείσουν τα στόματα εκείνων των πολιτικών.
(Ο κύριος Πρωτοπαπαδάκης επικοινώνησε μαζί μας με την παράκληση να δημοσιευτεί στα σχόλια μια σύντομη απάντηση του.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον ΤΙΜΩΝ. Έχεις ξεφύγει από το θέμα. Όσο για την υπεράσπιση της μνήμης του προγόνου μου, έχω να πώ ότι κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται να γίνει από εμένα. Την μνήμη του έχει υπερασπισθεί με τρόπο αδιάψευστο ο Ελευθέριος Βενιζέλος
Για τον/την NF. Το πολιτικά άχρωμο ύφος του βιβλίου είναι σκόπιμο, για να μην φαίνεται η πρόθεση των συγγραφέων. Κάποιες φράσεις, όμως, όπως αυτές που παρουσίασα, δίνουν την ευκαιρία στον φανατικό εκπαιδευτικό και στους επίσης φανατικούς γονείς, να ποτίσουν τα παιδιά με το δηλητήριο του Διχασμού. Τέτοιες κινήσεις έχουν γίνει πολλές φορές στα σχολεία και στα σπίτια των μαθητών/μαθητριών.
Η στάση εκείνων που επιθυμούν να συντηρήσουν τον Διχασμό, και μάλιστα παραποιώντας την αλήθεια, προσβάλλει την μνήμη του Ελευθερίου Βενιζέλου, ο οποίος είπε στην Βουλή (Δεκέμβριος 1929): <<...είναι διάπυρος πόθος μου, πριν κλείσω τα μάτια μου, να ιδω ότι η διαίρεσις που προκάλεσε, καλώς ή κακώς, η πολιτική μου, να έχει εξαλειφθεί>>
Ο συντάκτης του άρθρου εντοπίζει κάτι υπαρκτό, ο τρόπος όμως που το ονομάζει, νομίζω ότι διστακτικά και εκπτωτικά περιγράφει την ουσία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σχολικά βιβλία είναι γραμμένα στο ίδιο πάντα πνεύμα από την ίδρυση του κράτους. Συμβιβασμός-απόκρυψη-παραπλάνηση-αντιστροφή. Από την δεκαετία του 90 ακολουθούν για άλλη μια φορά την τάση που υποδεικνύεται από τα αφανή κέντρα εξουσίας. Μπορεί οι Κολιόπουλος-Μιχαηλίδης και λοιποί να άμβλυναν την διατύπωση της γραμμής Ρεπούση, όμως η γραμμή παραμένει γραμμή και η προπαγάνδα συνεχίζει να πλάθει την πλαστελίνη του παρελθόντος προκειμένου να διαμορφώσει το μέλλον που η διεθνής πολιτική έχει προσχεδιάσει.
Όπως λοιπόν ουδέποτε λέγεται ποιος και γιατί έκανε την Επανάσταση του 1821, έτσι δεν μπορεί να ειπωθεί ότι το 1921 αποτελεί την ολοκλήρωση του σχεδίου εγκλωβισμού του ελληνικού πολιτισμού στα όρια ενός ελεγχόμενου ελλαδικού κράτους. Πολιτικές δυνάμεις που διαρκώς εκπροσωπούν και υλοποιούν το σχέδιο είναι η Βρετανία και η Γαλλία. Με την επίμαχη φράση επιδιώκεται να “κατανοήσει” ο μαθητής πως οι “καλοί” της υπόθεσης, οι “χρήσιμοι και σύμμαχοι” της Ελλάδας είναι οι Αγγλογάλλοι, ενώ οι “κακοί” είναι οι ελληνοχριστιανοί. Οι πρώτοι πιστώνονται την ευημερία, την πρόοδο, την προκοπή, τις νίκες, οι δεύτεροι είναι μισαλλόδοξοι και ευθύνονται για τα “λάθη” που οδήγησαν στην Μικρασιατική καταστροφή.
Η “μέγας” Βενιζέλος αφού υποστηριζόμενος από εξωτερικούς παράγοντες δίχασε τον λαό και πήρε την εξουσία, για λόγους που το βιβλίο δεν ενδιαφέρεται να εξηγήσει, υλοποίησε ένα τμήμα του διεθνούς προδιαγεγραμμένου σχεδίου, φαινομενικά ευνοϊκό για τον ελληνισμό. Έχασε τον προσανατολισμό του και αντί για την Κων/πολη βρέθηκε στην Σμύρνη, τοποθέτησε τον “καλό” Στεργιάδη για να ισορροπήσει τον “κακό” μητροπολίτη Χρυσόστομο, αποχώρησε χωρίς να το “θέλει” την κρίσιμη στιγμή (εκλογομαγειρείο), οι “κακοί” βασιλικοί φέρανε πίσω τον αντίπαλο του Βενιζέλου, αυτός τοποθέτησε λάθος στελέχη στο μικρασιατικό μέτωπο και οι παρακρατικοί του Κεμάλ βρήκαν ευκαιρία να κάνουν όσα πταίσματα έκαναν υπό το βλέμμα των αγγλογαλλοαμερικανών. Στη συνέχεια ο “καλός” Βενιζέλος επικύρωσε και διεύρυνε την πολεμική γενοκτονία με την ειρηνική (ανταλλαγή πληθυσμών).
Είτε με Ρεπούση είτε χωρίς, “συνωστισμός” παραμένει το ποίημα της αγγλικής ιστορίας που αναπαράγουν οι Έλληνες ιστορικοί και διδάσκονται οι Έλληνες στα σχολεία.
Παρότι δεν διαφωνούμε ριζικά αγαπητέ Φιλίστορα, έχουμε σημαντική απόκλιση. Δεν είναι ο “διχασμός” που κυρίως διδάσκεται, είναι η απουσία εξήγησης του διχασμού. Είναι η παραποίηση της ιστορίας που φτάνει στα όρια της τέλειας αντιστροφής. Αν αυτό ισχύει, τότε πρέπει κάποτε να ονομαστούν οι πλευρές.
Καλά, θα με τρελλάνετε! Βρε, ο Βενιζέλος βάρησε κατά Άγκυρα και κατά Σαγγάριο μεριά; Μη χειρότερα! Τί λύσσα να αποδομήσουμε το μεγαλύτερο Έλληνα πολιτικό του 20ού αιώνα και όχι μόνον. Και λάθη έκανε και ελαττώματα είχε και σωστό να κάνουμε αυστηρή κριτική σε όλους και όλα. Καημό το έχω να δω μια νηφάλια συζήτηση για το εγχείρημα της Σμύρνης, για την ανταλλαγή πληθυσμών κλπ. Νηφάλια όμως. Όχι με αναφορά σε βενιζελικούς και αντιβενιζελικούς εν έτει 2015!!
ΑπάντησηΔιαγραφήMόνο του 20υ αιώνα; Γιατί όχι των τελευταίων 3000 ετών; Με τέτοια θεοποίηση του βενιζέλου πως να κάνεις μετά σοβαρή συζήτηση και να καταλάβουν οι οπαδοί του τις ολέθριες ευθύνες του. Και όσο για το χιλιοειπωμένο επιχείρημα τους περί εκστρατείας στον Σαγγάριο έχει απαντηθεί προ πολλού. Εφόσον έστειλαν στρατό στην Σμύρνη οι βενιζελικοί έπρεπε ο Κεμάλ να υποχρεωθεί σε ανακωχή. Αυτό θα γινόταν μόνο με κύκλωση και συντριβή του. Εκτός αν νομίζουν ότι θα καθόμασταν στην Σμύρνη με τις πλάτες στην θάλασσα επ΄ άπειρον και οι Τούρκοι θα μας κοιτούσαν άπραγοι ( τους έχω ικανούς να το υποστηρίξουν και αυτό). Οι ευθύνες ανήκουν λοιπόν σε αυτούς που μας έμπλεξαν και όχι σε αυτούς που κληρονόμησαν έναν πόλεμο που δεν ήθελαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραξενο, διοτι ο ιδιος οι Μεταξας το Μαρτιο του 1921 προειδοποιησε ρητως την αντιβενιζελικους ηγετες να μην επιτεθουν στην Αγκυρα, να οχυρωθουν γυρω από τη Σμυρνη, και να ετοιμαστουν για αμυντικο αγωνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αντιβενιζελικοι λενε ότι κληρονομησαν έναν πολεμο που δεν ηθελαν. Εχω την εντυπωση ότι δεν ειχαν ιδεα τι ακριβως ηθελαν. Στους ψηφοφορους ελεγαν ότι θα τερματισουν τον πολεμο, αλλα στους Συμμαχους δηλωναν ότι υποστηριζουν τις εθνικες διεκδικησεις! (Διακηρυξη της Αντιπολιτευσης προς τους Πρεσβεις των Συμμαχων, 4 Ιουνιου 1920).
θα πρεπει παντως να τονισουμε οτι οι αντιβενιζελικοι ηγετες ηταν ανθρωποι καλων πρθεσεων, παρολο που τα εκαναν θαλασσα.
Ο Μεταξάς δεν προειδοποίησε να μην προελάσουν προς την Άγκυρα. Προειδοποίησε να μην γίνει η εκστρατεία. Στην δραματική συνάντηση του με τον Γούναρη και τους υπολοίπους, αναγνώρισε το αδιέξοδο τους, καθώς ουσιαστικά ήταν αδύνατον να οπισθοχωρήσουν όχι μόνο για λόγους ηθικού του στρατού αλλά και για πρακτικούς λόγους (η πίεση της ενδοχώρας θα ήταν απείρως μεγαλύτερη σε μια μικρή παραλιακή λωρίδα γης).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μεταξάς το αναγνώρισε αυτό. Το σχέδιο για οχύρωση γύρω από την Σμύρνη η στην ζώνη των Σεβρών, ίσως μοιάζει ελκυστικό εκ των υστέρων, αλλά δεν ήταν επιλογή. Άλλωστε η Βενιζελική διοίκηση της στρατιάς παρέδωσε το μέτωπο στην Προύσα, στο Ουσάκ πολύ ανατολικότερα της γραμμής συνθήκης.
Η αληθεια είναι πολύ διαφορετικη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχην ο Μεταξας δεν ηταν καθολου κατά της εκστρατειας το Μάιο του 1919. Τελος παντων, το Μαρτιο του 1921 εχει σαφως αλλαξει γνωμη, και συμβουλευει τους αντιβενιζελικους ηγετες να φυγουν από τη Μικρα Ασια.
Αυτοι του κανουν σαφες ότι αυτό αποκλειεται, και του ζητουν να τους προτεινει στρατιωτικη στρατηγικη για να νικησουν.
Αυτος τους προειδοποιει ρητως να μην επιτεθουν στην Αγκυρα, και συμβουλευει «κατενατσιο» Επι λεξη:
«Να αποσυρθωμεν περιπου εις τα ορια της Συνθηκης των Σεβρων, να τα οχυρωσωμεν και να διατεθωμεν αμυντικως.Αντι να σπαζωμεν το κεφαλι μας εις τας οχυρωσεις του Κεμαλ, να τον αφησωμεν να σπαση αυτος τα μουτρα του εις τας ιδικας μας. […..] Ιδου, εγω σας λεγω στρατιωτικως τι να καμετε. Να περιορισθητε εις την αμυνα του τμηματος που σας παραχωρειται δια της Συνθηκης των Σεβρων»
Οντως το μετωπο ειχε φτασει μεχρι το Ουσακ τον Οκτωβριο του 1920. Η προελαση μπορουσε να συνεχιστει και μεχρι ενός σημειου ανατολικοτερα του Εσκι Σεχηρ, αλλα όχι μεχρι την Αγκυρα. Η αμυντικη στρατηγικη προφανως υπαγορευε την εγκαταλειψη των περιοχων μεταξυ Φιλαδελφειας και Ουσακ. Ο Βενιζελος, αν και αμφιταλαντευτηκε αναμεσα στις διαφορες εναλλακτικες στρατηγικες, το σκεφτοταν σοβαρα το φθινοπωρο του 1920. Αλλα και ο ατυχος Στρατηγος Χατζηανεστης αυτό ηθελε να κανει, αλλα δεν προλαβε.
Συνεπως οι αντιβενιζελικοι ηγετες, παρολο που ειχαν λαβει συνετες συμβουλες, επελεξαν κακη στρατηγικη, για την οποια φερουν βαρυτατη ευθυνη.
Ως συνήθως ο αγαπητός NF μας λέει την μισή αλήθεια που ενίοτε αποτελεί ένα ολόκληρο (αλλά πάντως αθώο) ψέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια ποιο λόγο υποστήριζε ο Μεταξάς άμυνα στην γραμμή συνθήκης; Το λέει αμέσως μετά από το απόσπασμα που παρατέθηκε.
Όπως αναφέρει στην ίδια συζήτηση, ο Μεταξάς πρότεινε κάτι τέτοιο με την ελπίδα ότι έτσι θα ερχόταν ένας συμβιβασμός με τον Κεμάλ με την αποχώρηση του Ελληνικού στρατού από την Σμύρνη και την διατήρηση της Ανατολικής Θράκης. Σε όλη την συζήτηση ακριβώς επεσήμανε ότι ήταν αδύνατον να κρατηθούμε στην Μικρά Ασία. Περιττεύει να παραθέσω αποσπάσματα, άλλωστε είναι γνωστά από φύλλα ημερολογίου τόμος Γ1 σελ. 82-87.
Την οχύρωση στην γραμμή συνθήκης την έβλεπε μόνο ως κάτι προσωρινό. Επίσης αργότερα στην ίδια συζήτηση ομολόγησε ο ίδιος ότι ήταν αδύνατη και η εφαρμογή της καθώς δεν υπήρχε χρόνος ούτε τα απαραίτητα χρήματα για να γίνουν οι οχυρώσεις, όπως τον διαβεβαίωναν με ένταση οι συνομιλητές του.
Επίσης σε αυτό το brainstorming στην σελίδα 90, ο ίδιος ο Μεταξάς εξέτασε ως ένα καλό σχέδιο και την προέλαση προς την Άγκυρα μέσω Αφιόν Καραχισάρ....
Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως θα ήταν χρήσιμο να γράψω κάτι για τις συναντήσεις αυτές...Τι λές;
Να γραψεις, να γραψεις αγαπητε, για να δουμε ποιος λεει μισες αληθειες. Επισης εχω την εντυπωση ότι ζοριζεσαι, αλλιως δεν θα εχανες την ψυχραιμια σου, και δεν θα με αποκαλουσες εμμεσως «αθωο» (παλι καλα!) ψευτη. :) Δεν πειραζει, εγω δεν κραταω κακια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μεταξας λοιπον λεει στους αντιβενιζελικους ηγετες ότι πρεπει να φυγει ο Στρατος από τη Μικρα Ασια. Αυτοι δηλωνουν προθυμοι να συμβιβαστουν με τον Κεμαλ: «…….ουτε θα επιμεινωμεν δια τη Σμυρνην. Θα καμωμεν παραχωρησεις»
Υπαρχει όμως ένα προβλημα: Για να ελθει ο πολυποθητος συμβιβασμος, δεν αρκει να κανουν παραχωρησεις οι αντιβενιζελικοι. Πρεπει να κανει και ο Κεμαλ. Όμως αυτος εχει μουλαρωσει, και απαιτει τον ουρανο με τα αστρα. Ενας τροπος υπαρχει να υποχρεωθει σε συμβιβασμο. Να υποστει μια μεγαλης κλιμακας στρατιωτικη ηττα, που θα προκαλεσει μεγαλη φθορα στο στρατο του.
Επομενως οι αντιβενιζελικοι εχουν απολυτη αναγκη από μια νικη, και ρωτουν τον Μεταξα πώς να την πετυχουν. Αυτος εισηγειται: Να ταμπουρωθουμε γυρω από τη Σμυρνη, να παιξουμε κατενατσιο. Με αλλα λογια, να σκαρωσουμε στους Τουρκους έναν αντιστροφο Σαγγαριο. Στον Α Παγκοσμιο Πολεμο ειχε φανει πως η πολεμικη τεχνολογια της εποχης ευνοουσε την αμυνα, και ο επιτιθεμενος συνηθως αποτυγχανε με τεραστιες απωλειες όταν επιχειρουσε εναντιον καλα οργανωμενης αμυντικης τοποθεσιας.
Δεν στεκει η δικαιολογια ότι «Δεν υπηρχε χρόνος και χρήματα για να γίνουν οι οχυρώσεις,» Ο πολεμος κρατησε αλλους 18 μηνες,. Οι αναγκαιες οχυρωσεις δεν ηταν πολυ ακριβες και χρονοβορες. Δεν χρειαζοταν καμμια γραμη Μαζινο, αρκουσε κατι σαν αυτό που ετοιμασε στα γρηγορα ο Κεμαλ στο Σαγγαριο: Ισχυρη φυσικη τοποθεσια, σκαψιμο καλων χαρακωματων παντου, αφθονο συρματοπλεγμα, κλπ.
Και η επιθετικη στρατηγικη μπορουσε να δουλεψει μεχρι ενός σημειου, αρκει οι αφρονες αντιβενιζελικοι να την εφαρμοζαν μεχρι εκει που επετρεπαν οι διαθεσιμες στρατιωτικες δυνατοτητες, δηλαδη μεχρι το Εσκι Σεχιρ. Αν δεν συνετριβαν τον εχθρο μεχρι το Εσκι Σεχιρ, τοτε οφειλαν να επιστρεψουν αμεσως σε αμυντικη διαταξη, σε μια οικονομικη γραμμη αμυνας πλησιον της Σμυρνης.
Οι αντιβενιζελικοι θα επρεπε να κανουν και λιγη αυτοκριτικη, αντι να κατηγορουν τους αλλους για τις δικες τους αποτυχιες.
Από την στιγμή που διαβάζουμε το ίδιο κείμενο αλλά καταλαβαίνουμε άλλα πράγματα δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε την συζήτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπαναλαμβάνω για δεύτερη και τελευταία φορά.
Ο Μεταξάς πίστευε ότι ήταν αδύνατον να κρατηθούμε στην Μικρά Ασία. Για να συμβιβαστεί ο Κεμάλ και μόνο, πρότεινε διαδοχικά, άμυνα στην γραμμή συνθήκης, κατάληψη της Κωνσταντινούπολης και προέλαση προς τη Άγκυρα (όχι μέχρι το εσκή σεχίρ, μέχρι την Άγκυρα καλά διαβάσατε). Από το πρωτότυπο "..Θα εσυσσώρευα τον στρατόν η προς Βορράν η προς Νότον. Θα επροτιμούσα να εισβάλλω με όλον τον στρατόν από το Αφιόν Καραχισάρ κατ΄ευθείαν προς την Άγκυραν". σελ 90 του ημερολογίου του Μεταξά.
Το σχέδιο την άμυνας στην γραμμή συνθήκης προέβλεπε επιστράτευση, εκγύμναση συγκεκριμμένης στρατιωτικής δύναμης και ομοιόμορφους σύγχρονους εξοπλισμούς σύμφωνα με τον Μεταξά,πράγματα που οι συνομιλητές του του είπαν ότι δεν μπορούσαν να του τα προμηθεύσουν.
Από εκεί και πέρα δεν έχω την πρεμούρα να σε κάνω να παραδεχθείς το λάθος σου. Ειλικρινά δεν μπορώ να διακρίνω αν όντως τα πιστεύεις αυτά που γράφεις η απλά αρνείσαι να παραδεχθείς το λάθος σου για ....Βενιζελικούς λόγους.
Τελειώνοντας, όποιος θέλει να μορφώσει άποψη για το ποιος έχει δίκαιο ας ανατρέξει στο πρωτότυπο κείμενο.
Το έχω πει αμέτρητες φορές. Δεν υπάρχει περίπτωση οι βενιζελικοί να παραδεχτούν τις ευθύνες τους για την καταστροφή. Ούτε μετά από 150 χρόνια. Αν το κάνουν θα είναι σαν να καταρρέει το οικοδόμημα που με τόσο κόπο ( και προπαγάνδα ) έχουν χτίσει επί δεκαετίες για την Ελλάδα των 2 ηπείρων ( και άλλα μεγαλόστομα), τους κακούς έξι κλπ. Μου αρέσει όμως που μόλις πιεστούν και ξεμείνουν από επιχειρήματα, αφήνουν τους δήθεν καλούς τρόπους και δείχνουν το πραγματικό και φανατισμένο τους πρόσωπο. Πάντα είναι πιο εύκολο να ρίχνουν στους αντιβενιζελικούς τις ευθύνες. Δεν κοστίζει άλλωστε και τίποτα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαιδες(εννοω τον Φιλιστορα και τον NF), επειδη καπου σας εχασα, καλο ειναι να κανετε μια ανακεφαλαιωση με απλα λογια, κυριως σχετικα με την θεωρηση Μεταξα για το Μικρασιατικο εγχειρημα! Ως γνωστον, ο Μεταξας ηταν αντιθετος σε αυτο, ηδη απο το 1915, οπου με αφορμη τα υπομνηματα Βενιζελου στον Βασιλια, εγραψε κι αυτος τα δικα του υπομνηματα! Καπου ανεφερε ο NF,αν καταλαβα καλα, οτι γυρω στο 1919 ηταν υπερ της εκστραατειας! Επειδη το εχω δει να κυκλοφορει και αλλου στο διαδικτυο, θα ηθελα παραπομπη σε πηγη(δεν το αμφισβητω σωνει και καλα, απλα θελω να ειμαι σιγουρος). Τελικα εν ετει 1921 συμβουλεψε Γουναρη και σια να οχυρωθουν περι την Σμυρνη(δηλαδη να το δουν αμυντικα), σωστα το λεω? Αλλα ο Φιλιστωρ λεει οτι τους συμβουλευσε αυτο ως προσωρινο μετρο, μεχρι να συνθηκολογησει ο Κεμαλ? Η πλακα παντως ειναι οτι στην αρθρογραφικη μονομαχια Βενιζελου-Μεταξα, αν θυμαμαι καλα, σε καποιο αρθρο ο Βενιζελος λεει οτι οι Μετανοεμβριανοι επρεπε να ειχαν ταμπουρωθει στα ορια της συνθηκης των Σεβρων και ο Μεταξας τον αντικρουει, λεγοντας οτι αυτο θα ηταν λαθος(δηλαδη βγαζει λαθος αυτο που ο ιδιος ειχε καποτε συμβουλευσει?)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβως αγαπητε Ανωνυμε. Ο Μεταξας στην δημοσια αντιπαραθεση με τον Βενιζελο το 1934 βγαζει λαθος αυτο ακριβως που ειχε συμβουλευσει το 1921. Τουτεστιν, συλλαμβανεται κλεπτων οπωρας, η για να το πουμε πιο ωμα, ΨΕΥΔΕΤΑΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταχωρηση στο Ημερολογιο του Μεταξα, 5/5/1919
«Οι Ελληνες κατελαβον τη Σμυρνη. Στρατιωτικη Κατοχη........Ημεις (εννοει οι αντιβενιζελικοι0 ηττηθημεν οριστικως πολιτικως, αλλα ας μεγαλυνθη η Ελλας και ας ευδαιμονισει οπως αυτη νομιζει καλυτερον»
Τοτε ο Τουρκος ηταν πεσμενος στο καναβατσο, και ο ηλιος στον ουρανο εφεγγε λαμπερος. Που ειναι οι μαυρες και άραχνες προφητειες του 1915 και του 1921 ;
http://www.phorum.gr/viewtopic.php?t=133739&p=1469200
Επειδη ειναι ματαιο να λογομαχω για το προφανες, μπορεις να βρεις τη συνομιλια Μεταξα –αντιβενιζελικων ηγετων εδω.
http://www.ioannismetaxas.gr/Synomilia%20Gounari%20Protopapadaki.pdf
Διαβασε και κρινε μονος σου αν αυτος που γραφει «μισες αληθειες» και «αθωα ψεμματα» ειμαι εγω ή ο ιδιοκτητης του ιστολογιου.
Ο NF έχει προφανώς ταραχτεί από τις αντιφάσεις του στα προηγούμενα κείμενα που αράδιασε και σαν φανατισμένος βενιζελικός αδυνατεί να παραδεχτεί τα χοντροκομμένα λάθη του και απλά συνεχίζει να προκαλεί. Χαρά στην υπομονή του φιλίστωρα να ανέχεται ψέμματα και προσβολές. Φυσικά κουβέντα για την άρνηση του Μεταξά, ενώ σε πολλά θέματα έχει επανειλημμένα βουλώσει το στόμα του όταν η κουβέντα πάει στην επιχειρηματολογία από τις στήλες των εφημερίδων το 1934, όπου ο Βενιζέλος ηττήθηκε κατά κράτος. Το θέμα ξεκαθάρισε σε εκείνη την μονομαχία αφού συμμετείχαν οι δυο κορυφαίο αντίπαλοι και είναι εύκολο να φανταστεί κανείς γιατί οι υμνητές του κρητικού, αποφεύγουν να αναφέρονται σε αυτήν παρά το πλήθος στοιχείων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος τον τελευταιο ανωνυμο: με συγχωρεις φιλε μου, αλλα με την αρθρογραφικη μονομαχια Βενιζελου-Μεταξα, δεν ξεκαθαρισε εντελως το τοπιο, οπως λες! Οπωσδηποτε προκειται για σπουδαια πηγη για τον Εθνικο Διχασμο, με τον καθε "μονομαχο" να προσπαθει να αποδειξει το αλαθητο της δικης του πλευρας! Οπως και να'χει, η επιχειρηματολογια Μεταξα, ειναι πιο συγκροτημενη, αλλα οπως εγραφε και ο ιδιος ο Φιλιστωρ στην πρωτη πρωτη εκδοση της ιστοσελιδας του(υπηρχε μια παρουσιαση της αρθρογραφικης αυτης μονομαχιας, η οποια εξαφανιστηκε στις επομενες εκδοσεις της ιστοσελιδας), "με πολλα ερωτηματικα που προεκυψαν απο το ανοιγμα των διπλωματικων αρχειων των Κεντρικων Δυναμεων". Κοντολογις, ο Μεταξας αρνειται οτι υπηρχαν μυστικες συνεννοησεις Καιζερ με Κωνσταντινο και παρουσιαζει μονο τη μυστικη συνεννοηση Σεπτεμβριου 1915 για τα εδαφικα αναταλλαγματα που θα εδινε η Γερμανια στην Ελλαδα, σε περιπτωση μονιμης ουδετεροτητας μας μεχρι τη ληξη του πολεμου! Η πραγματικοτητα ομως ειναι(συμφωνα με τα διπλωματικα αρχεια που ηρθαν στο φως πολυ μετα απο την αρθρογραφικη μονομαχια του 1934)οτι μυστικες συνεννοησεις Καιζερ-Κωνσταντινου για μονιμη ουδετεροτητα, υπηρχαν οπωσδηποτε απο τον Ιανουαριο του 1915! δεν το κρινω ως σωστο η λαθος(προσωπικα πιστευω οτι μεχρι το Ρουπελ, ηταν σωτηρια η ουδετεροτητα, μετα, υπηρξαν χειρισμοι, τουλαχιστον ατυχεις, απο τους βασιλικους), απλα προσπαθω να αποκαταστησω την αληθεια οσο μπορω! παρακαλω αν καπου γραφω κατι ανακριβες, να με διορθωσει ο Φιλιστωρ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ευθύνες ανήκουν και στις δύο πλευρές...Είναι ανήθικο η μία παράταξη να ρίχνει τις ευθύνες στην άλλη...Οι μεγαλύτερες ευθύνες σαφώς ανήκουν στην αντιβενιζελική παράταξη γιατί είχε την διαχείριση των γεγονότων αλλά σίγουρα και ο Βενιζέλος έχει ευθύνες γιατί δεν κατάφερε να συμφιλιώσει τις δύο παρατάξεις στην πιο κρίσιμη στιγμή του έθνους μας..!Νομίζω ο Ζαβιτσάνος έχει αποδώσει καλύτερα τα γεγονότα και τις ευθύνες εκείνης της περιόδου....!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΑΔΕΚΑΣΤΟΣ ΖΑΒΙΤΣΑΝΟΣ !!!
ΔιαγραφήΠΟΥ ΑΝΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΕΡΓΟΛΑΒΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ ΤΟΝ ΕΒΡΑΙΟ ΕΚ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΜΕΝ-ΣΕΛΟΝ, ΣΕ ΕΛΛΗΝΑ, ΜΕ ΤΟ ΕΞΗΣ ΤΕΧΝΑΣΜΑ...
ΕΨΑΞΕ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΕΝΑΝ ΑΚΛΗΡΟ( ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ) ΜΑΝΙΑΤΗ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ(ΚΡΕΒΒΑΤΑΣ) ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΟΡΤΩΣΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟΓΟΝΟ ΜΕ ΔΗΘΕΝ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΟΝΟΜΑ ΜΠΕΝΙΖΕΛΟΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΑΝ ΟΝΟΜΑ !!!
ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΛΟΙΠΟΝ ΕΚ ΤΟΥ ΜΗ ΟΝΤΩΣ, ΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑ, ΤΟΝ ΜΠΕΝΙΖΕΛΟ ΚΡΕΒΒΑΤΑ, ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΚΑΝΕ ΓΕΝΑΡΧΗ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΚΡΗΤΙΚΟΥ ΟΛΕΤΗΡΑ ΤΗΣ ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ , ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ, Η ΕΥΦΕΥΡΕΤΙΚΟΤΗΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΗ...
Για να καταφέρει ο Βενιζέλος να συμφιλιώσει θα έπρεπε πρώτα να διακατέχεται από τέτοια πρόθεση. Εκεινος όμως, τη στιγμή που το έθνος ακολουθούσε κοινη εθνική πολιτικη ως προς το μικρασιατικό ζήτημα, φρόντισε από το εξωτερικό να αναζωπυρωσει την θαμμένη φλόγα του διχασμού το κρίσιμο καλοκαίρι του 1921.
ΑπάντησηΔιαγραφήο Βασιλιάς ενώ ήταν ανεπιθύμητος για τους ξένους ιδιαίτερα για τους Γάλλους δεν τον έφερε πίσω ο Βενιζέλος...ούτε έδιωξε από το στράτευμα τους εμπειροπόλεμους αξιωματικούς...ούτε είχε την διαχείριση της κατάστασης....αντίθετα ήταν στο εξωτερικό μακριά από την κατάσταση...δεν ξέρω αν υπάρχουν στοιχεία για αυτό που μου γράφεις για το καλοκαίρι τους 1921....
ΔιαγραφήΑναφέρομαι στη γνωστή επιστολή του στον Δαγκλή τον Ιούλιο του 21 η οποία δημοσιεύτηκε τον Σεπτέμβριο στον Ελεύθερο Τύπο του Καβαφάκη με την οποία ο Βενιζέλος έθεσε τέρμα στη σύμπνοια που επικρατούσε στον πολιτικό κόσμο όσον αφορά τη Μικρασιατικη πολιτική της χώρας. Έκτοτε η αντιπολίτευση υπονόμευσε τις προσπαθειες της κυβέρνησης για επίλυση του ζητήματος συμβάλλοντας στην καταρράκωση του ηθικού του στρατού και στον ερχομό της καταστροφής. Αποτέλεσε δε η επιστολή την έμπνευση για το κατηγορητήριο βάσει του οποίου δολοφονήθηκαν οι έξι, δολοφονιες που επιστεγασαν το διαρκές διχαστικο εργο του Λευτερακη.
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπητέ δεν λέω οτι δεν έχει ευθύνες ο Βενιζέλος.....αλλά θεωρώ πως οι μεγαλύτερες αφορούν αυτούς που αναλάβανε μετά από αυτόν...και οι δολοφονίες των έξι ήταν μεγάλο λάθος..σκέψου όμως το κλίμα της εποχής.....τις παραλείψεις που έκαναν που άφησαν τον στρατό και τους μικρασιάτες στην τύχη τους..που δεν έδωσαν ούτε διαβατήρια στον κόσμο να έλθει στην Ελλάδα..Ασφαλώς πιστεύω πως έχει ευθύνες και ο Βενιζέλος γιατί βιάστηκε να στείλει απέναντι στον στρατό.....χωρίς καμμιά εξασφάλιση από τους ξένους..!!
ΔιαγραφήΕνδιαφερουσες ολες οι αποψεις σας και αφορμη για μελετη πολλα απο τα στοιχεια που δινει ο καθενας σας.αυτο που δεν μπορω να καταλαβω ειναι το μενος που μερικοι υπερασπιζεστε την θεση σας και δυσαναλογο με την ανεση που μας δινει η αποσταση που εχουμε απο εκεινη την εποχη.επισης ειναι λυπηρη καθε ειδους συγκριση με τους παρακμασμενους πολιτικους του σημερα π.χ. βενιζελος-μεταξας με τσιπρα-τοσκα...αυτα ως μια πρωτη τοποθετηση μου στο ενδιαφερον ιστιοχωρο σας.οσον αφορα το θεμα εγω εχω μια φιλοβενιζελικη διαθεση διοτι πιστευω οτι αυτος κυριως ευθυνεται για τον διπλασιασμο της ελλαδος μας.η δραση φερνει θετικα 'η αρνητικα αποτελεσματα.το αντιθετο λεγεται απλη παρατηρηση των πραγματων κατι που ηθελαν να κανουν οι προ του 1909 διοικουντες την ελλαδα της πελλοπονησσου και της στερεας εως θεσσαλια ανευ των νησων αιγαιου και κρητης.τι λετε?
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνω με την τελευταια προταση...απλα κραταω αποστασεις ακομα και απο τον βενιζελο που διπλασιασε την ελλαδα , λογω της συμπεριφορας του τοσο στο βορειοηπειρωτικο οσο και στο ποντιακο αλλα ακομα και στην αρνηση του ,μετα απο γραπρο αιτηνα των μικρασιατων για τον σχηματισμο αμυνας των μικρασιατων περιξ τησ Σμυρνης πραγμα που θα εσωζε πολυ κοσμο προφανως
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Ρήγα καλώς ορίσατε. Εγώ πιστεύω ότι τα επιτεύγματα των Βαλκανικών πολέμων είναι άδικο να πιστωθούν εξ ολοκλήρου στον Βενιζέλο π.χ. η κυβέρνηση Θεοτόκη διεξήγαγε και τον Μακεδονικό Αγώνα και εξόπλισε την Χώρα με οπλά που χρησιμοποιήθηκαν κατά τους πολέμους. Γενικώς πιστεύω ότι η προσφορά του Βενιζέλου έχει υπερεκτιμηθεί και τα λάθη του έχουν υποτιμηθεί (ε καλά και οι μεγάλοι άνδρες κάνουν λάθη) η ...εξαφανισθεί. Εμείς λοιπόν επανατοποθετούμε το θέμα στις κανονικές του διαστάσεις. Δεν ξέρω αν μερικές φορές το ύφος μας είναι εμπαθές αλλά σίγουρα δεν είναι στις προθέσεις μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλεπω εμπαθεια απο ολες τις πλευρες κατι πιστευω οδηγει πολλες φορες σε λαθος συμπερασματα.και κυριως δεν την καταλαβαινω ,επαναλαμβανω ,κανοντας την θλιβερη συγκριση με το σημερα.ολοκληρα βεβαιως και δεν μπορουν να του πιστωθουν αλλα οι κατευθυνσεις του ηταν σε γενικες γραμμες σωστες.η κυβερνηση θεοτοκη(επιρρεασμενος και απο την ηττα του 1897 οπου ηταν πιο¨πολεμοχαρης¨ ) αν δεν κανω λαθος στοχο ειχε την συγκρουση με τους βουλγαρους και την αποφυγη καθε θεματος που μπορουσε να προκαλεσει τους τουρκους .ειναι επισης λαθος να κρινουμε και να μιλαμε θεωροντας την ελλαδα σαν υπερδυναμη της εποχης.διοτι και αυτο το λαθος κανουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ απάντηση μου είχε να κάνει με το σχόλιο σας ότι οι κυβερνήσεις προ του 1909 απλώς παρακολουθούσαν τις εξελίξεις. Η Ελλάδα ως κράτος ήταν ασήμαντη, ως πολιτισμική και οικονομική παρουσία στα Βαλκάνια και στην Μικρά Ασία ήταν αν όχι υπερδύναμη, τουλάχιστον μια υπολογίσιμη δύναμη....
ΔιαγραφήΟ Βενιζέλος ήθελε να μπει η Ελλάδα στον πόλεμο Χωρίς καμιά εγγύηση από την ΑΝΤΑΝΤ για τα μετέπειτα ωφέλη της Ελλάδος ενώ ο Κωνσταντίνος ήθελε σαφείς γραπτές συμφωνίες που κατοχύρωναν την Ελλάδα. Ο ίδιος ο Βενιζέλος αναγνώρισε τις ευθύνες του για τον Εθνικό Διχασμό και δήλωσε σε συνέντευξή του στον Κύρο Κύρου της τότε βενιζελικής ΕΣΤΙΑΣ ότι αν ερχόταν παρόμοια στιγμή δεν θα αποτολμούσε τον διχασμό (κράτος Θεσσαλονίκης κτλ).
ΑπάντησηΔιαγραφή