Ερατεινή Φωκίδας |
Αγαπητοί μου φίλοι,
Βρίσκομαι πλέον εκτός Αθηνών κοντά στην Ερατεινή Φωκίδας σε σημείο χωρίς πρόσβαση στο διαδίκτυο για δεκαπενθήμερες διακοπές. Αυτό όπως καταλαβαίνετε σημαίνει την καθιερωμένη αγρανάπαυση που κάθε τέτοια εποχή κάνουμε, που πιστεύω ότι είναι απαραίτητη τόσο για εμάς τους δημιουργούς όσο και για εσάς τους αναγνώστες, ώστε να ανανεωνόμαστε και να επανερχόμασε δριμύτεροι.
Στις προηγούμενες δύο εβδομάδες είχαν την χαρά να συναντηθώ με κάποιους από τους βασικότερους φίλους που δημοσιεύουν στο ιστολόγιο μας (όπως ο κ. Κατσιμάνης, ο κ. Τσίχλης, ο κ. Παπακωνσταντίνου και ο κ. Νικολούδης). Συζήτησα μαζί τους για τις τελευταίες έρευνες και τις δραστηριότητες τους σχετικά με την Ιστορία, αλλά και πως οι ίδιοι αντιλαμβάνονται το ιστολόγιο και την παρουσία τους σε αυτό. Η βασική μου διαπίστωση μετά τις συναντήσεις αυτές, είναι πόσο ισχυρό μέσο είναι το διαδίκτυο που έφερε σε επαφή μια ομάδα ανθρώπων διαφορετικής ηλικίας, διαφορετικής ψυχοσύνθεσης, με εντελώς διαφορετικές προσλαμβάνουσες παραστάσεις, από εντελώς διαφορετικά μέρη της Αθήνας αλλά με μοναδικό ίσως κοινό σημείο την αγάπη τους για την Ιστορία.
Η δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με την απροσποίητη ευγένεια και την γενικότερη θετική προδιάθεση των ανθρώπων που συνάντησα, αλλά και την αδιαμφισβήτη αμοιβαία εκτίμηση που υπάρχει με όλους ανεξαιρέτως. Ομολογουμένως νιώθω ιδιαίτερα τυχερός που οι άνθρωποι αυτοί με παρακολουθούν, με διαβάζουν και συνεργάζονται μαζί μου.
Η τρίτη παρατήρηση έχει να κάνει με το πόσο διαφορετική εντύπωση έχει ο καθένας τόσο για την συμμετοχή του όσο και για την προορισμό του ιστολογίου (πειραματικό εργαστήρι, μεγάλο δημοκρατικό βήμα ελεύθερης έκφρασης, φιλοσοφικό μετερίζι υπέρ της Ελληνικότητας και κατά της νέας τάξης πραγμάτων, εργαλείο πληροφόρησης για τις εξελίξεις στην Ιστορική έρευνα κ. ο.κ). Η αιτία των πολλών διαφορετικών προσεγγίσεων, πιθανά να βρίσκεται στο γεγονός ότι το ίδιο το ιστολόγιο δεν εκπέμπει ένα ξεκάθαρο στίγμα. Αυτό βέβαια μπορεί να μην είναι απαραίτητα κακό, καθώς ένα ιστολόγιο τέτοιου είδους όπως φιλοδοξεί να είναι το δικό μας, οφείλει να είναι πολυσυλλεκτικό και να εκφράζει δέσμες ιδεών και όχι ένα περιορισμένο τμήμα του ιδεολογικού και επιστημονικού ιστοριογραφικού προβληματισμού.
Επίσης υπήρξαν και διαφορετικές προσεγγίσεις για τον τρόπο που οφείλουμε να συνεχίσουμε, όπως επίσης τους ενημέρωσα και για το δικό μου όραμα για τα "Θέματα Ελληνικής Ιστορίας". Κατέγραψα όλες τις απόψεις τους, τις οποίες και θα σκεφτώ στο τρέχον διάστημα των διακοπών μου, καθώς θα κουβαλάω τα κουβαδάκια και τα μπρατσάκια της κόρης μου.
Εύχομαι σε όλους σας καλές διακοπές, με υγεία και ειρήνη. Θα είμαστε κοντά σας ξανά την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου. Η ηλεκτρονική μας διεύθυνση filistor1@gmail.com είναι ανοιχτή για τα σχόλια, τις παρατηρήσεις και τις ερωτήσεις σας, αλλά πλέον η λειτουργία της θα έχει μια χρονοκαθυστέρηση τριών η τεσσάρων ημερών.
χαιρετίσματα - να είστε καλά...
Τυχερέ άνθρωπε... να έχετε καλές διακοπές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμάμαι - πριν χρόνια - τα μεσημέρια που σχεδόν όλοι κοιμόσαντε / κοιμόντουσταν στο "Κλαμπ Μεντιτερανέ των Φτωχών Γάλλων" (καλέ του Κοινωνικού Τουρισμού του Αντρέ Παπαντρέ)... την έβγαζα σχεδόν μόνος σε παράμερη ήσυχη παραλία, ξάπλα με το αυτί κολλημένο στην ψάθα μου... ακούγοντας (στο βάθος) όμορφα βουητά μικροσεισμών της περιοχής!
Μετά ξύπναγα από τον ερχομό των... απογευματινών λουομένων!