Οι απόψεις του Κ.Κ.Ε. για τον αντικομμουνισμό και την παραχάραξη της Ιστορίας στην Ελληνική εκπαίδευση

(Σημ. Φιλίστωρος: Ενδιαφέρουσες απόψεις  επί πολλών ζητημάτων όπως πχ ο Στάλιν και ο Ζαχαριάδης συναποφάσιζαν με τον λαό και την εργατική τάξη, η ΕΣΣΔ δεν ήταν "αυτοκρατορία του κακού", για το "ανοιχτό γράμμα" του Ζαχαριάδη -που συνοδεύτηκε όμως και από άλλα δύο- κτλ.)

Κρούσματα παραχάραξης της ιστορίας ή αποσιώπησης γεγονότων και καλλιέργειας του αντικομμουνισμού, μέσα από τα βιβλία Ιστορίας, στη σχολική εκπαίδευση και τα Πανεπιστήμια, κατήγγειλε το ΚΚΕ, στην εκδήλωση που οργάνωσε μαζί με την ΚΝΕ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, με θέμα: «Αντικομμουνισμός και παραχάραξη της ιστορίας μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα». «Η επιστημονική θεώρηση της ιστορίας είναι δυνατή μόνο όταν γίνεται με οδηγό τη μαρξιστική διαλεκτική μέθοδο», επισήμανε ο Μάκης Μαίλης, υπεύθυνος του Τμήματος Ιστορίας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ.

«Η ιστορική έρευνα, για να είναι αντικειμενική, δεν φτάνει να έχει ως προϋπόθεσή της τη συσσώρευση γνώσεων και την καλή πρόθεση, χαρακτηριστικά που δεν λείπουν και από αστικής ή οπορτουνιστικής αφετηρίας ιστορικούς, εν πάση περιπτώσει από άτομα που σέβονται τον εαυτό τους και την ενασχόλησή τους», τόνισε ο κ. Μαίλης και πρόσθεσε: «Όμως δεν μπορούν να δουν το συνολικό ζήτημα αντικειμενικά. Το εμπόδιο είναι εξ αντικειμένου η ταξική σκοπιά από την οποία πραγματεύονται τη μεθοδολογία και τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ιστορική εξέλιξη».


Ως παράδειγμα ανέφερε ότι η αστική αντίληψη παρουσιάζει την ιστορική εξέλιξη ως έργο της ηγετικής προσωπικότητας. «Ο Στάλιν, ο Ζαχαριάδης, ο τάδε ή ο δείνα. Όχι η τάξη, όχι το κόμμα ως συλλογικός καθοδηγητής, αλλά το πρόσωπο, αποσπασμένο και από την τάξη και από το κόμμα». Παρατήρησε πως «γενικά η ιστορία του ΚΚΕ παρουσιάζεται ως προσωπική διαδρομή των κατά καιρούς ηγετών του. Η ιδεαλιστική προσέγγιση αντιμετωπίζει τον Στάλιν και τον Ζαχαριάδη με πλήρη παραγνώριση των συνθηκών που ξετυλίγονται στη βάση της ταξικής πάλης, με πλήρη αποσιώπηση των συλλογικών θέσεων και αποφάσεων των Κομμουνιστικών Κομμάτων τους».

Ο Χαρίλαος Φλωράκης το 1951
Το ίδιο, είπε, επιχειρούν να κάνουν και με τον Χαρίλαο Φλωράκη τα αστικά και οπορτουνιστικά επιτελεία, κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «πρωτοστατεί» σε αυτή την προσπάθεια. «Για να κτυπήσει το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, παίρνει δήθεν υπό την … προστασία του τον Χ. Φλωράκη, αφού προηγουμένως τον έλουσε με τα "διακοσμητικά" του παλαιολιθικού - δεινόσαυρου - δογματικού. Λες και τη γραμμή του ΚΚΕ τη διαμορφώνει ο Γενικός Γραμματέας και όχι τα Συνέδρια του Κόμματος, η Κ.Ε, συνολικά το Κόμμα, όπου βεβαίως ο Γενικός Γραμματέας έχει το δικό του ξεχωριστό μερίδιο και στα θετικά και στα αρνητικά», τόνισε χαρακτηριστικά. Ως παράδειγμα «κατασκευής» ζητήματος ανέφερε «το λεγόμενο Σύμφωνο Δασκάλωφ - Ιωαννίδη, το οποίο το ΚΚΕ δήθεν υπέγραψε την Κατοχή για να παραχωρηθεί στη Βουλγαρία τμήμα της Μακεδονίας» και παράδειγμα επίκλησης «ανύπαρκτων ζητημάτων ως πραγματικών» το ότι το ΚΚΕ έκρυβε το Πρόγραμμά του την περίοδο της Κατοχής. Παραχάραξη της ιστορίας είναι να κάνεις το άσπρο μαύρο, για παράδειγμα να υποστηρίζεις ότι η ΕΣΣΔ ήταν «η αυτοκρατορία του κακού» και ο κάλπικος ισχυρισμός των αναθεωρητών της ιστορίας, ότι τα Τάγματα Ασφαλείας συγκροτήθηκαν λόγω της «ΕΑΜικής τρομοκρατίας», σημείωσε ο κ. Μαίλης,

Είπε, ακόμα, ότι η αντίθεση αστικής δημοκρατίας και φασισμού είναι αντίθεση ενδοαστική, που την αξιοποιούν για να τσακίσουν το επαναστατικό κίνημα. Η θεωρία των "δύο άκρων" αποτελεί "συγκάλυψη" της πραγματικότητας και υπάρχει από τότε που ιδρύθηκε το ΚΚΕ. «Μέσα από τα σχολικά βιβλία, όπως και στα άλλα μέσα προπαγάνδας που έχει στα χέρια του το σύστημα, επιχειρείται το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, όχι βέβαια με βάση τα νέα ιστορικά δεδομένα και τις αποκαλύψεις που έχουν προκύψει. Πρόκειται για προσπάθεια παραχάραξης και διαστρέβλωσης της Ιστορίας», υπογράμμισε ο Φάνης Καρκατζούνης, μέλος Τ.Ε. Εκπαιδευτικών της Κομματικής Οργάνωσης Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Οπως είπε «η πλαστογράφηση της Ιστορίας εντάθηκε μετά τη νίκη της αντεπανάστασης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, αποσκοπώντας στην υποβάθμιση ή εκμηδένιση της προσφοράς του Κομμουνιστικού Κινήματος στους λαούς όλου του κόσμου». Και σήμερα «η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι επικεφαλής της διαστρέβλωσης της ιστορίας. Η διαστρέβλωση των ιστορικών γεγονότων αποτελεί μέρος της σύγχρονης αντικομουνιστικής εκστρατείας, με επικεφαλής Ευρωπαϊκή Ένωση και ΗΠΑ, ως συστατικού στοιχείου της γενικότερης ιμπεριαλιστικής στρατηγικής». Με τη διευκρίνιση ότι την εποχή των πρώτων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ στα σχολικά βιβλία τηρούσαν κάποια στοιχειώδη προσχήματα στην παρουσίαση των ιστορικών γεγονότων αναφέρθηκε σε παραδείγματα από τα σημερινά σχολικά βιβλία.

Στο βιβλίο της ΣΤ΄ Δημοτικού, στη σελίδα 200, «πληροφορούμαστε πως στις 4 Αυγούστου του 1936 ο Μεταξάς, «στον οποίο είχε αναθέσει την πρωθυπουργία ο βασιλιάς Γεώργιος Β', διέλυσε τη Βουλή και επέβαλε δικτατορία». Τι κρύβει το βιβλίο; Δεν αναφέρεται πως ο βασιλιάς όρκισε τον Μεταξά πρωθυπουργό χωρίς να πάρει την έγκριση της Βουλής, ούτε πως το κόμμα των Φιλελευθέρων και το Λαϊκό Κόμμα λίγο αργότερα τού έδωσαν ψήφο ανοχής και εμπιστοσύνης αντίστοιχα. Το μοναδικό κόμμα που ψήφισε «κατά» ήταν το ΚΚΕ. Έτσι, αποσιωπάται το κρίσιμο συμπέρασμα ότι ο αστικός κοινοβουλευτισμός με τους εκπροσώπους του έστρωνε το έδαφος σε μια ανοιχτή δικτατορία του κεφαλαίου (φασισμό) και αυτό δεν αποτελούσε μόνο ελληνικό φαινόμενο». Υπάρχει υποβάθμιση του ρόλου των κομμουνιστών στον εθνικοαπελευθερωτικό - αντιφασιστικό αγώνα και αυτή «φαίνεται από το γεγονός ότι ούτε ως υποσημείωση δεν αναφέρεται το "ανοιχτό γράμμα προς τον ελληνικό λαό" του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη, το οποίο δημοσιεύτηκε στον Τύπο της εποχής και αποτέλεσε σάλπισμα ξεσηκωμού και αντίστασης του ελληνικού λαού».

Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής σύγχρονης Ιστορίας ΑΠΘ
Συμπερασματικά σημείωσε πως οι μαθητές δεν μαθαίνουν από τα σχολικά βιβλία: «Ποιες είναι οι αιτίες των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων τότε και σήμερα. Ποιο κοινωνικό σύστημα γεννά το φασισμό τότε και τώρα. Πως ένας λαός όταν οργανώνεται μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω. Ποια ήταν η συμβολή της ΕΣΣΔ και των κομμουνιστών στην αντιφασιστική νίκη. Τι ρόλο έπαιξαν οι πρόγονοι της Χρυσής Αυγής, οι δωσίλογοι και οι ταγματασφαλίτες στη χώρα μας. Ποια ήταν η στάση των αστικών κομμάτων και ποια του ΚΚΕ κατά την κατοχή και την αντίσταση. Ποιος οδήγησε τη χώρα στον εμφύλιο πόλεμο». Ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας του ΑΠΘ Γιώργος Μαργαρίτης μίλησε για παραχάραξη της Ιστορίας μέσα από τα πανεπιστημιακά συγγράμματα, ενώ ο Κυριάκος Ιωαννίδης, μέλος του τμήματος Παιδείας της Κ.Ε του ΚΚΕ. Αναφέρθηκε στον ρόλο του παιδαγωγού.

Πηγή

http://www.newsbeast.gr/

Σχόλια

  1. Ο Μαρξ υποστήριξε ότι η ιστορία (με την πρώτη σημασία της ως παρελθόντος) περνά από διαδοχικά στάδια ή τρόπους παραγωγής, τον ασιατικό, τον αρχαίο, το φεουδαρχικό και τον καπιταλιστικό( ή σύγχρονο αστικό.)
    Καθώς εφάρμοσε τη διαλεκτική του Χέγκελ στις υλικές εξελίξεις και όχι στις ιδέες κατέληξε στη συλλογιστική του ότι κάθε στάδιο της ιστορίας εμπεριέχει μια αντίφαση που θα οδηγήσει στη δημιουργία του ενός νέου σταδίου.
    Η μαρξιστική ή υλιστική αντίληψη της ιστορίας είναι ανιστορική στο βαθμό που προτείνει ένα θεωρητικό σχήμα πριν απο τη μελέτη των συγκεκριμένων ιστορικών γεγονότων. Κατ'αυτό τον τρόπο, κινδυνεύουμε να εξετάζουμε το παρελθόν όχι γι'αυτό καθ'αυτό, όχι από μέσα, αλλά σαν ενδεδειγμένο υλικό που ερμηνεύει τη μαρξιστική θεωρία για την ιστορία.
    Εκείνο που καθιστά αξιόλογο ένα εκπαιδευτικό βιβλίο Ιστορίας είναι το περιεχόμενο του να μην αποσυνδέει το παρελθόν απο το παρόν ως μή οικείο,(ως ετερότητα όπως υποστηρίζει η μεταμοντέρνα αντίληψη) αλλά να ενθαρρύνει την διαδικασία οικειώσεως προς το ιστορικό παρελθόν.
    Ο παραπάνω στόχος μπορεί πιο εύκολα να επιτευχθεί μέσα απο μια "ολιστική" θεώρηση και την εφαρμογή διαφόρων "τεχνικών" στην ιστορική έρευνα παρά σε μια προσκόλληση σε "μαρξιστικά απωθημένα" όπως προλογίζεται στο ιστολόγιο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να προσθέσω οτι για το παραπάνω σχόλιο χρησιμοποίησα δύο πηγές.
    το βιβλίο του Arthur Marwick, Εισαγωγή στην Ιστορία,εκδ.Κούτσουμπος
    (σελ.60-64)
    καθώς και το βιβλίο του Ρωμανού,Κ., Εθνοκτονία εν εξελίξει,εκδ.Πελασγός(σελ.96)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η άποψη μου είναι ίδια με την δική σας. Η μαρξιστική οπτική της Ιστορίας υποπίπτει ακριβώς στο ίδιο αμάρτημα για το οποίο κατηγορεί τις αντίπαλες Ιστορικές θεάσεις:

    προσπαθεί να ερμηνεύσει κάθε Ιστορική εξέλιξη μόνο με οικονομικούς όρους. Όταν αυτό δεν είναι εφικτό σε πολλές περιπτώσεις, τότε είτε αυτές τις υποβιβάζει είτε αρνείται να τις εξετάσει.

    Χοντρά - χοντρά η θεωρία ότι "όλα γίνονται για τα λεφτά" εκτός ότι αν αληθεύει υποβιβάζει τον άνθρωπο σε ένα δίποδο καταναλωτικό ζώο, τελικώς είναι και λάθος γιατί αδυνατεί να εξηγήσει ανθρώπινες συμπεριφορές και κοινωνικούς όρους όπως η τιμή, ο πατριωτισμός, οι οικογενειακοί δεσμοί, η ανθρώπινη τάση προς τον θεό κτλ

    Από την άλλη βέβαια πάντοτε οφείλουμε α εξαετάζουμε τα οικονομικά αίτια ως βασική συνιστώσα της Ιστορικής εξέλιξης, χωρίς κανένα φόβο μήπως γίνουμε...Μαρξιστές. Η αξία της μαρξιστικής οπτικής δεν μειώνεται στο ελάχιστο από την θρησκόληπτη χιλιαστική αντιμετώπιση των ορθοδόξων ταλμουδιστών του Περισσού.

    Όσον αφορά την προμετωπίδα του ιστολογίου, πολλές φορές έχω σκεφτεί να την αλλάξω σε πιο "αποστασιοποιημένη" και πιο "αντικειμενική". Την αφήνω όμως καθώς θεωρώ ότι ένα ιστολόγιο οφείλει τελικώς να έχει ένα συγκεκριμμένο χαρακτήρα, έναν γενικότερο προσανατολισμό και να είναι εν τέλει έντιμο έναντι των αναγνωστών του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μου δίνετε την ευκαιρία να σχολιάσω την υποτιθέμενη «αντικειμενική» και «αποστασιοποιημένη» Ιστορία μας.
    Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Τι καθιστά μια ιστορική μελέτη επιστημονική? Η συστηματική έρευνα των πηγών, η αξιοπιστία τους, η ερμηνεία των ιστορικών τεκμηρίων ανάλογα με τη συνάφεια παραγωγής τους επίσης η γνώση ειδικής βιβλιογραφίας και η θεωρητική θεμελίωση της προτεινόμενης ερμηνείας καθώς και ο αναστοχασμός για τα επιστημονικά εργαλεία(κανόνες, μέθοδοι για την μελέτη, έρευνα και έκθεση των πορισμάτων) που διαθέτει κάποιος ως ιστορικός επιστήμονας. Αυτό σημαίνει πως μελέτες που τεκμηριώνονται με διαφορετικές θεωρητικές ερμηνείες μπορεί να είναι επιστημονικά έγκυρες εάν πληρούν τις παραπάνω προυποθέσεις.(Όπως πολύ σωστά το θέσατε προηγουμένως)
    Συνήθως όταν λέμε «αντικειμενική» ή/και «αποστασιοποιημένη» Ιστορία αντιλαμβανόμαστε την ικανότητα εκείνη του ιστορικού επιστήμονα να γράφει με «αξιολογική ουδετερότητα» με τις πολιτικές ιδέες ή τις ηθικές του αξίες στο περιθώριο, δηλαδή την έλλειψη του υποκειμενικού στοιχείου. Αυτή η ικανότητα αν και είναι σημαντική στην πορεία μιας έρευνας δεν παύει να αποτελεί έ ν α από τα εργαλεία του ιστορικού, όχι το μόνο και όχι το πιο σημαντικό, και οπωσδήποτε αυτή η ικανότητα από μόνη της δεν ανάγει το συγγραφικό του έργο σε επιστημονικό.
    Είναι προφανές πως άσχετα με το αν τα συμπεράσματα μιας ιστορικής έρευνας/μελέτης είναι «αντικειμενικά» ή/και «αποστασιοποιημένα» μπορεί να είναι επιστημονικά έγκυρα ή όχι.
    (Πάντως η επιλογή της υλιστικής ερμηνείας/θεώρησης δεν είναι «αξιολογικά ουδέτερη» εφόσον εκφράζει πολιτικές ιδέες αλλά και ηθικές αξίες.)
    Γενικά όμως η «αντικειμενική» Ιστορία είναι και λίγο μύθος, στο βαθμό που αποτελεί «ένα διάλογο ανάμεσα στο παρόν και στο παρελθόν» όπως είχε συνοψίσει ο καθηγητής E.H.Carr, εννοώντας πως κάθε εποχή ερμηνεύει το παρελθόν ανάλογα με τις δικές της ανησυχίες και προκαταλήψεις.
    Όσο για το «αποστασιοποιημένο» κομμάτι έτσι όπως υιοθετείται από το εκπαιδευτικό μας σύστημα (την υιοθέτηση δηλαδή της μη οικείας Ιστορίας και/ή την μερική «αμνησία»-κάποτε και ολική- της κοινωνίας) αυτό από μόνο του αποτελεί ήδη την επιλογή μιας επιθετικής στάσης απέναντι όχι μόνο στην ιστορική γραφή αλλά και στην ίδια την κοινωνία και μεμονωμένα στο άτομο.(Και πάλι όπως το θέσατε πριν πολύ σωστά με τον ορισμό του «δίποδου καταναλωτικού ζώου», φέρνοντας το νεαρό άτομο που διαμορφώνει την συλλογική του μνήμη μπροστά σ’ένα «υλιστικό» παρελθόν/Ιστορία γεμάτο από αυτούς τους προγόνους/«ζώα» ώστε να του δώσουν τα απαραίτητα ηθικά εφόδια για να αυτοπροσδιορίζει την ανθρώπινη υπόσταση του!)
    Συμπερασματικά όλη αυτή η εμμονή για «αντικειμενικότητα» και «αποστασιοποίηση» της Ιστορίας πρώτον τρέφει ένα ψέμα δεύτερον αποσπά την προσοχή από την υπαρκτή στοιχειοθέτηση της επιστημονικής ιστορικής γραφής ή την έλλειψη αυτής και τρίτον αποτελεί το μεταμφιεσμένο «επιστημονικό» επιχείρημα της οργανωμένης πλύσης εγκεφάλου που γίνεται στην εκπαίδευση.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Βρηκα ενα μικρο Θησαυρο. Διαβαστε εδω για τη σταση του ΚΚΕ σε σχεση με τον πολεμο, τον Αξονα και τους Γερμανους, ΠΡΙΝ την 22/6/1941, οταν ο Αξονας ειχε επιτεθει κατα της Ελλαδας, αλλα ειχε ακομα στενη συνεργασια με τον Σταλιν. Διαβαστε αυτα που δεν θα σας πουν ο συντροφος Μαργαριτης και η συντροφισσα Ρεπουση!

    http://www.pare-dose.net/4999

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το χρονικό μιας προδοσίας
      Τρεις ημέρες μετά την εκδήλωση της ιταλικής επίθεσης από τα σύνορα της Αλβανίας (31.10.40) ο τότε γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης, από τα μπουντρούμια της Ασφάλειας του Μανιαδάκη όπου κρατείται, απευθύνει επιστολή στην οποία σημειώνει: «Ο φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά... Σήμερα όλοι οι Έλληνες παλεύουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή... Όλοι στον αγώνα. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας»

      Άποψη της Ακροναυπλίας
      Ο ηγέτης του ΚΚΕ καλεί δηλαδή τον λαό να αποκρούσει τον εισβολέα πολεμώντας για την πατρίδα έστω και υπό την κυβέρνηση Μεταξά. Στις 29 Οκτωβρίου 1940 οι πολιτικοί κρατούμενοι του στρατοπέδου της Ακροναυπλίας υποβάλλουν υπόμνημά τους στην κυβέρνηση του δικτάτορα ζητώντας να σταλούν στην πρώτη γραμμή του πυρός για τη συντριβή των επιδρομέων και την υπεράσπιση της χώρας... Άλλα δύο σχετικά υπομνήματα υποβάλλονται από τους κρατουμένους στις αρχές Νοεμβρίου 1940. Εις μάτην όμως.
      Οι μεταξικές αρχές, όχι μόνο αρνούνται, αλλά και μετά την έλευση των ναζί παραδίδουν τους κρατούμενους κομμουνιστές στις δυνάμεις κατοχής, οι οποίοι θα τους χρησιμοποιήσουν ως ομήρους και θα τους εκτελέσουν ως αντίποινα για τη δράση του ΕΛΑΣ. Κάποιοι θα καταφέρουν να δραπετεύσουν και να ενταχθούν στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση. Κάποιοι άλλοι θα πεθάνουν από πείνα και φυματίωση. Οι περισσότεροι όμως (240) θα εκτελεστούν από τις δυνάμεις Κατοχής, στις οποίες παραδόθηκαν από τις ελληνικές αρχές με πρωτόκολλο!!
      ΑΓΓ. ΜΑΝΤΑΔΑΚΗΣ
      Βιβλιογραφία: Εφημερίδα Αυγή 28-10-2014

      Διαγραφή
  6. Πρός ανώνυμο,

    Το ζήτημα που θίγετε με το σημείωμα σας είναι περίπλοκο και από τον τρόπο που εκφραστήκατε νιώθω ήδη υποδεέστερος σας σε γνώσεις.

    Κατά την γνώμη μου η αμφισβήτηση της αντικειμενικότητας της Ιστορίας μπορεί να στηριχθεί -όπως είπατε και εσείς- σε πολλούς παράγοντες. Εκτός από το παραμορφωτικό φακό του ιστοριοδίφη, η αφήγηση επιρεάζεται από την ποιότητα και το είδος των ιστορικών τεκμηρίων, αλλά και από τις κοινωνικές ανάγκες του παρώντος που πάντοτε επηρεάζει την θεματολογία της έρευνας.

    Αυτή άλλωστε είναι η κρυφή γοητεία της Ιστορίας: επειδή οι δυνατότητες μιας πιθανής αφήγησης είναι πολλές, είναι μια όμορφη πνευματική πρόκληση να επαναδιατυπώνεις το παρελθόν.

    Από την άλλη βέβαια, η ακραία εφαρμογή όλων αυτών των σωστών παρατηρήσεων οδηγεί σε έναν πλήρη σχετικισμό και αγνωστικισμό του ιστορικού χρόνου, που ισοδυναμεί με μια ακόμη εκδίκηση των σοφιστών εις βάρος του Πλάτωνα.

    Αυτό που θέλω να πω είναι ότι τελικώς ο σχετικισμός στον τρόπο εξέτασης ενός υποκειμένου δεν πρέπει να οδηγεί στην αναίρεση του ίδιου του υποκειμένου.

    Συνεχίζοντας σε αυτό που γράψατε, συμφωνώ ότι αν ο ιστορικός είναι δηλωμένος αριστερός η δεξιός δεν μειώνει σε τίποτε την διεκδίκηση του στην αλήθεια. Η συνεισφορά του καθενός στην Ιστορική αλήθεια εκτιμάται αναλόγως των επιχειρημάτων του. Για τον λόγο αυτό έχω αρνηθεί επίμονα και επανηλειμμένα να δεχθώ οποιονδήποτε πολιτικό χαρακτηρισμό ως δηλωτικό της ποιότητας της αφήγησης μου.

    Από την άλλη όμως πιστεύω πως είναι εκτός επιστημονικών αντικειμενικών ορίων η επιμονή κάποιων στο έργο τους να δηλώνουν τον ιστορικό υλισμό ως μοναδική συνιστώσα διαμόρφωσης του ιστορικού χρόνου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ομολογώ πως το όλο εγχείρημα σας εγείρει προσδοκίες και γι΄αυτό σας διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον!

    Υ.Γ.
    Σας ευχαριστώ για την φιλοφρόνηση. Αν και προσωπικά δεν πιστεύω πως διαθέτω κάποιες ιδιαίτερες γνώσεις αλλά ούτε και ότι αυτές έχουν να μου προσφέρουν τίποτε εάν δεν συνοδεύονται απο κρίση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο ιστορικος υλισμός είναι ενα αξεπέραστο εργαλείο για την ιστορική έρευνα, και χρησιμοποιείται σήμερα σχεδόν από παρα πολλούς ιστορικούς που δεν εχουν ούτε ιδεολογική ουτε πολιτική συγγενεια με το μαρξισμό. Αυτό συμβαίνει διοτι μεσω της μεθοδολογίας του ιστορικού υλισμού η έρευνα φτάνει σε βάθος και πλάτος και οδηγείται σε ασφαλή συμπεράσματα για τα αίτια τις αφορμες και τα οικονομικά αποτελέσματα του ιστορικού γιγνεσθαι , δίοτι όλα ξεκινούν από τις παραγωγικές σχέσεις και την σχέση τους με τις παραγωγικές συνάμεις, την διαπάλη διαφορετικών οικονομικών συμφερόντων μεταξύ διαφορετικών κρατών ,καθώς και την την πάλη των τάξεων μέσα σε σε μια κοινωνία σε τι επίπεδο ευρίσκεται , όλα αυτά που είναι μοχλός πολιτικής και οικονομικής εξέλιξηςή οπιστοδρόμησης των κοινωνιών αναλόγως πιος εχει το πάνω χέρι και προς πια κατευθυνση θα οδγηθούν οι κοινωνίες από την πάλη των τάξεων.,
    1. χαρακτηριστικό παραδειγμά εξελιξης πολιτισμού και οικονομίας και πολιτικού πολιτισμού είναι οι αρχαίες Ελληνικές πόλεις κράτη που η δημιουργική πάλη των ταξεων προς όφελος του πολίτη και εις βάρος της αριστοκρατίας και της ολιγαρχίας οδήγησε στο «θαύμα » του Ελληνικού πολιτισμού. Κομβικό γεγονός ικό παραδειγμά η φορολογική μεταρυθμιση του Σόλωνα που έγινε κατω από την επιδραση των λαικών απαιτήσεων για απελευθερωση των υπερχεωμένων ανθρώπων, όπου με την σεισάχθεια που ψηφίστηκε απελευθέρωσε τους πολίτες από την τοκογλυφία, και που δημιουργησε το τιμοκρατικό φορολογικό σύστημα που οι πλουσιοι πληρωνα περισσοτερούς φόρους , η μεσαία ταξη λιγότερούς και η φτωχολογιά καθόλου , όλα αυτά επεδρασαν στην ακμή του Αθηναικού πολιτισμού
    2. Δευτερο παραδειγμα από την αντίθετη σκοπιά είναι ο μεσαιωνικός πολιτισμός,. Εκεί τα αυταρχικά αυτοκρατορικά καθεστώτα επέβαλαν εντροπία(καταργηση-μαρασμό) στον πολιτισμό στις τεχνες,τα γραμματα και στα δημοκρατικά δικαιωματα καταρακωνοντας τον άνθρωπο στο επίπεδο του ζώου, χωρίς δικαιώματα δηλαδή υποταγμενο σε δυνάστές και σκοταδιστες αέντες - δεσπότες.
    3. Τρίτο τρανταχτό παραδειγμα είναι η Γαλλική επανάσταση που οδήγησε την ανθρωπότητα κατω από την επιδρασής της σε μεγάλες δημοκρατικές ανακατατάξεις και σε έναν ανεβασμένο πολιτισμό κ.λ.π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. το "φωτεινο" σκουπιδι ξαναχτυπησε μετα απο καιρο...καλως τον(α) κι ας αργησε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ για το "κοπλιμέντο" , αλλά σκέψου μόνο καλό μας κάνει ο διάλογος και μας πάει σε ανώτερα επίπεδα.

      Διαγραφή
  10. Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΥΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ
    Στην ν ιστορική εξέλιξη εκτός από την πάλη των τάξεων εντός μιας κοινωνίας και την εν γένει διαμάχη μεταξύ όλων των αντίθετων οικονομικών συμφερόντων π.χ μεταξύ διαφορετικών κρατών, όλα αυτά οδηγού στο ότι η λύση των οικονομικών αντιθέσεων είναι ο βασικός μοχλός της εξέλιξη της ιστορίας.
    Έσχατο εργαλείο ια την λύση αυτών των προβλημάτων είναι οι επαναστάσεις ή ο πόλεμος που τις περισσότερες φορές προσχεδιάζεται..
    Στην ιστορική εξέλιξη παίζουν δευτερογενή ρόλο οι προσωπικότητες τα ήθη τα έθιμα , η θρησκεία η τεχνολογία, στρατιωτική εκπαίδευσή ακόμα και η ψυχολογία κ.λ.π.
    Και πως όλοι αυτοί οι παράγοντες συμβάλουν στην δημιουργική λύση των αντιθέσεων κατά τους αρχαίου Έλληνες αυτό με δύο τρόπους:
    1) Με την εφαρμογή της συνισταμένη δηλαδή της δημιουργικής σύνθεσης των διαφορετικών απόψεων π.χ νομοθεσία του Σόλωνα, άμεση Δημοκρατία κ.λ.π
    2) Με το να λύσεις την αντίθεση με την βία , δηλαδή να κόψεις τον γόρδιο δεσμό με το σπαθί σου( πόλεμος) π.χ Μέγα Αλέξανδρος περσικοί πόλεμοι
    Στην ιστορική εξέλιξη παίζουν δευτερογενή ρόλο οι προσωπικότητες επηρεάζονται από το περιβάλλον που ζουν δεν είναι τα ήθη τα έθιμα , η θρησκεία η τεχνολογία, στρατιωτική εκπαίδευσή ακόμα και η ψυχολογία κ.λ.π όλοι αυτοί οι παράγοντες υπάγονται στον παρανομαστή που λέγεται περιβάλλον- κοινωνία που ζουν

    Όλα αυτά θα πρέπει να είναι αντικείμενο ιστορικής στατιστικής κοινωνικής και πολιτιστικής ερευνάς ώστε να γίνει η ανάλογη συνάρτηση που θα εκφράζει-όσο είναι δυνατόν- με μαθηματικό τρόπο τους παράγοντες και την συμβολή τους στο ιστορικό γίγνεσθαι.

    Συνοψίζοντας τα πάντα ξεκινάν από το οικονομικό και την ανάγκη επιβίωσης, που είναι αυτό που οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν δύναμη της ανάγκης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συνοψίζοντας τα πάντα ξεκινάν από το οικονομικό και την ανάγκη επιβίωσης, που είναι αυτό που οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν δύναμη της ανάγκης.

    Σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στο «Συμπόσιο» του Πλάτωνα πριν να κυριαρχήσει ο Έρως , στα θεία πράγματα βασίλευε μόνο η Ανάγκη που όλα συνέβαιναν υπό το κράτος αυτής. Ειδικότερα ο Πλάτωνας στο έργο του «Πολιτεία» παρουσιάζει την θεά Ανάγκη να φέρει στα γόνατά της αδαμάντινη άτρακτο μέσα στην οποία περιστρέφεται το Σύμπαν. Κρείσσον
    ουδέν ανάγκας (Τίποτα δεν είναι πιο ισχυρό από την ανάγκη) Ευριπίδης
    Να μην αντιτιθέμεθα στην ανάγκη Σοφοκλής

    και η αρχαία ρήση – παροιμία που αποδίδει ο Διογένης ο Λαέρτιος στον φιλόσοφο Πιττακό «Ανάγκα ουδέ θεοί μάχονται»
    Πηγή Βικιπαίδεια

    Θα συμπλήρωνα ότι η λύση της δύναμης που προκαλεί η ανάγκης ( προβλήματα επιβίωσης, οικονομικά προβλήματα) είναι αδιαμφισβήτητα ο βασικός μοχλός της ιστορικής εξέλιξης από την προϊστορία μέχρι σήμερα..
    Απλώς στο καπιταλισμό σήμερα έχει γίνει διαστροφή τ με την κυριαρχία των ολιγαρχιών πάνω στους λαούς δια της βίας ή χρησιμοποιώντας την αποβλάκωση από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Διότι ο κάθε ολιγάρχης έχει εισοδήματα πολλαπλάσια κατά χιλιάδες από αυτά που χρειάζεται η ανθρωπινή φύση , προκαλώντας δυστυχία στις κοινωνίες με την φτώχεια και τα εκατομμύριαανεργων , αστέγων κ.λ.π ,

    Και αυτό αποτελεί ύβρη
    Και κάποια στιγμή η κοινωνία θα ισορροπήσει λύνοντας τις ανάγκες των πολιτών και βάζοντας στο περιθώριο τα παράσιτα που κυριαρχούν .

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Ο σχολιασμός του αναγνώστη (ενημερωμένου η μη) είναι το καύσιμο για το ιστολόγιο αυτό, έτσι σας προτρέπουμε να μας πείτε την γνώμη σας. Τα σχόλια οφείλουν να είναι κόσμια, εντός θέματος και γραμμένα με Ελληνικούς χαρακτήρες (όχι greeklish και κεφαλαία).

Καλό είναι όποιος θέλει να διατηρεί την ανωνυμία του να χρησιμοποιεί ένα ψευδώνυμο έτσι ώστε σε περίπτωση διαλόγου, να γίνεται αντιληπτό ποιος είπε τι. Κάθε σχόλιο το οποίο είναι υβριστικό η εμπαθές, θα διαγράφεται αυτομάτως.

"Encompass worlds but do not try to encompass me..."

Walt Whitmann

Αναγνώστες

Συνολικές προβολές σελίδας