γράφει ο κ. Μίκης Πρωτοπαπαδάκης
Από την επίσημη έκθεση του Διοικητή της IV Μεραρχίας Υποστρατήγου Δημαρά:
»Κρίνω αναγκαίον να αναφέρω ενταύθα, ότι μέχρι σήμερον αγνοώ πού ήχθη το Απόσπασμα Πλαστήρα κατά την νύκτα τής 14ης προς τήν 15ην Αυγούστου. Ένεκα της μη παρουσίας του Αποσπάσματος Πλαστήρα εις την εν λόγω θέσιν του, παρέμεινεν ακάλυπτος εν μέρει ή Μεραρχία μου από Νότου. Της περιστάσεως ταύτης επωφεληθείς ό εχθρός ενήργησε τήν κατ' αυτής αιφνιδιαστικήν επίθεσιν κατά τήν πρωίαν τής 15ης Αυγούστου. Η εκ του αιφνιδιασμού τούτου επελθούσα σύγχυσις της Μεραρχίας ήτο απερίγραπτος. Τμήματα και Σχηματισμοί, χωρίς να βάλλωνται και άνευ διαταγής τινος, έλάμβανον λοξήν διά τών χαραδρών κατεύθυνσιν προς Βορειοδυσμάς, συγκλίνοντες προς το Ρεσίλ — Τεπέ»..
Μετά την Καταστροφή ο Βενιζέλος όρισε Ανακριτική Επιτροπή υπό τον στενό συνεργάτη του Υποστράτηγο Κ. Μαζαράκη, με εντολή να εντοπίσει τους υπεύθυνους για την διάλυση του στρατού. Η Επιτροπή δεν κατόρθωσε να συγκεντρώσει τα απαραίτητα στοιχεία, επειδή, όπως αναφέρεται στο πόρισμά της, οι αξιωματικοί δεν υπέβαλαν τις εκθέσεις που τους ζητήθηκαν. Επιβεβαίωσε, όμως, το γεγονός ότι υπήρξε κενό στο μέτωπο, από όπου εισόρμησε ο στρατός του Κεμάλ και περικύκλωσε τον ελληνικό στρατό.Στην συνέχεια ορίσθηκε δεύτερη Ανακριτική Επιτροπή, της οποίας το πόρισμα ήταν πιο σαφές:
Η είσοδος των "επαναστατών" στην Αθήνα |
»Μετά την άπόφασιν τοΰ Στρατηγού Τρικούπη περί συμπτύξεως τών Μεραρχιών του, ο Συνταγματάρχης Πλαστήρας έλαβε διαταγήν του Υποστρατήγου Δημαρά, Διοικητού της IV Μεραρχίας, την 16ην ωραν τής 14ης Αυγούστου να προκαλύψη κατά την νύκτα δια του Αποσπάσματός του, την IV Μεραρχίαν από Νότου, εγκαθιστάμενος επί τών Νοτίως του Κιοπρουλου υψωμάτων. Ό Πλαστήρας, καίτοι λαβών την διαταγήν ταύτην, δεν συνεμορφώθη προς αυτήν. Δεν έγκατεστάθη εις τά Νοτίως τοΰ Κιοπρουλοΰ υψώματα. Έφθασεν εκεί και αντιπαρήλθεν εκείθεν, κατευθυνθείς εις τόν Σιδηρ. Σταθμόν τού Μπάλ —: Μαχμούτ.
»Η πράξις του αύτη αποτελεί βαρύτατον παράπτωμα και απέβη ολέθρια διά τον Ελληνικον Στρατόν. Η ανυπακοή του εκείνη και ή ανταρσία του έσχον τρομακτικάς συνεπείας, διότι εξ αυτών διελύθη και συνετρίβη η IV Μεραρχία και επηκολούθησεν ή καταστροφή και ή αιχμαλωσία του μεγαλυτέρου μέρους τοΰ Α' Σώματος Στρατού και ολοκλήρου τοΰ Β' Σώματος Στράτου».
Από άρθρο του ε.α. Υποστρατήγου κ. Ν. Τσίπουρα:
»…Οι λόγοι της μή εκτελέσεως υπό του Πλαστήρα της ανωτέρω προς αυτόν διαταγής τής IV Μεραρχίας είναι άγνωστοι, διότι ούτος απέφυγε μέχρι σήμερον νά απολογηθή. Εις την Έκθεσίν του αναγράφει, ότι δέν παρέμεινεν εις τά Νοτίως του Κιοπρουλοΰ υψώματα, διότι εύρεν εγκατεστημένα επ’ αυτών Τμήματα του Αποσπάσματος Λούφα. Η δικαιολογία του όμως αύτη δέν ευσταθεί».
Από το Σύγγραμμα του ε.α. Αντιστράτηγου κ. Κ. Κανελλόπουλου:
»Η μη συμμόρφωσις του Συνταγματάρχου Πλαστήρα προς την δοθείσαν αυτώ διαταγήν, επέφερε την πρωίαν της επομένης ημέρας την καταστροφήν της IV Μεραρχίας.
. »Ερωτάται δέ: ΔιατΙ δεν έξετέλεσε την διαταγήν ταύτην τής Μεραρχίας του; Η παρουσία Τμημάτων του Αποσπάσματος Λούφα εις τά υψώματα, άτινα είχεν έντολήν νά καταλάβη ούτος, αποτελεί πενιχράν δικαίολογίαν και διά νεαρόν ακόμη και άπειρον αξιωματικόν.
»Ο αιφνιδιασμός ούτος της IV Μεραρχίας και αι εξ αυτού τρομακτικαί συνέπειαι δια τα Α' και Β' Σώματα Στράτου οφείλονται αποκλειστικώς εις το βαρύτατον σφάλμα του Συνταγματάρχου Πλαστήρα, και είς την ανυπακοήν αυτού προς την διαταγήν τής προϊσταμένης του IV Μεραρχίας, και ουχί εις την τουρκικήν επιθετικότητα».
Πριν αρκετά χρόνια έτυχε να γνωρίσει ο γράφων έναν γέροντα, που το 1922 ήταν φαντάρος στην ΙV Μεραρχία και αιχμαλωτίσθηκε στον παραπάνω αιφνιδιασμό που δέχθηκε η Μεραρχία του από τους Τούρκους. Διηγήθηκε τα περιστατικά, όπως ακριβώς τα περιγράφουν οι Στρατηγοί που αναφέραμε.
Η φτώχεια ακολουθούσε την οικογένεια μου 50 χρόνια...ο πόνος της καταστροφής ,οι νεκροί συγγενείς , η χαμένη πατρίδα...ήταν πράγματα με τα οποία μεγάλωσα και γω...Σαν μνημόσυνο για την καμμένη Σμύρνη σαν λειτουργία για τις ψυχές των σκοτωμένων...ΝΑ ΛΑΜΨΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ: ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΗΣΥΧΙΑ ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΠΩΣ...ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ ΑΣ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...ΔΕ ΘΕΛΩ ΟΥΤΕ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΟΥΤΕ ΕΠΑΝΑΚΤΗΣΗ..ΟΥΤΕ ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΑ...ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΕΛΩ...ΚΑΛΟ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αποφράς νύχτα της 14ης προς 15 Αυγούστου 1922 στο μικρασιατικό μέτωπο - μια θλιβερή επέτειος
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε φορά που διαβάζω για την Μικρασιατική Καταστροφή το όνομα του Πλαστήρα αναφέρεται για την προδοτική στάση. Και όμως ποτέ αυτός ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ δεν απολογήθηκε, ούτε πέρασε από στρατοδικείο για την προδοτική αυτή πράξη. ΓΙΑΤΙ;
ΜΑΡΙΟΣ ΤΡΑΜΒΑΚΟΥΛΟΣ - ΤΟΡΟΝΤΟ
Κατ’ αρχην ειναι κατανοητη η πικρια του κυριου Πρωτοπαπαδακη για την αδικη εκτελεση του αειμνηστου παππου του, ο οποιος ηταν ικανοτατος Υπουργος Οικονομικων, και εντιμος ανθρωπος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλαμε λοιπον για το ατυχημα του Κιοπρουλου.
Ο Πλαστηρας ειχε πολεμησει απεγνωσμενα στις 13/14 Αυγουστου στο Καλετζικ,οπου ειχε δεχθει το κυριο βαρος της τρομερης τουρκικης επιθεσης: Ενω ειχε στη διαθεση του 2300 ανδρες και γυρω στα 10 ορειβατικα πυροβολα, δεχτηκε επιθεση απο δυο τουρκικες Μεραρχιες (23η και 15η ) και 70 πυροβολα (!!!) Πολεμησε απεγνωσμενα κατα πολλαπλασιων εχθρων, αντεξε, υποχωρησε τελευταιος στις 18:00 της 14 Αυγουστου, και υπεστη τεραστιες απωλειες. Το ενα τριτο των ανδρων του ηταν νεκροι και τραυματιες, μεσα σε 36 ωρες(!)
Καθως η IV Mεραρχια υποχωρει, ο Δημαρας διατασσει το 5/42 να εγκατασταθει ως οπισθοφυλακη στο Κιοπρουλου για να καλυψει την υποχωρηση. Δηλαδη αναθετει τα καθηκοντα της οπισθοφυλακης σε εκεινο το Συνταγμα που ειχε σηκωσει το κυριο βαρος της αμυνας, ειχε υποχωρησει τελευταιο και ειχε κυριολεκτικα αποδεκατιστει(!!!!).
Φυσκα η αλλοπροσαλλη διαταγη δεν ηταν εκτελεσιμος. Ο Πλαστηρας ηξερε οτι οι ανδρες του ηταν στα προθυρα της καταρρευσης, λογω των τεραστιων απωλειων, και χρειαζοταν χρονο για να τους συνειφερει. Φθανει στο Κιοπρουλου. Εκει βρισκει το αποσπασμα Λουφα, στον οποιο ειχαν επισης ανατεθει τα υψωματα, λογω κακου συντονισμου. Αυτο βολευει τον Πλαστηρα. Αφηνει τον Λουφα στο Κιοπρουλου, και αυτος διανυκτερευει λιγο βορειοδυτικοτερα, στο σιδηροδρομικο σταθμο του Μπαλ Μαχμουτ, δινοντας χρονο στους εξαντλημενους ανδρες του να αναπαυθουν και να συνελθουν.Ο Λουφας ομως φευγει και αυτος, και τα υψωματα μενουν ακαλυπτα. Καποια τουρκικα τμηματα που ειχαν τεθει σε πορεια την αυγη της 15ης Αυγουστου το αντεληφθησαν, «ειδαν φως και μπηκαν μεσα», επιασαν καταλληλες θεσεις και αρχισαν να βαλλουν κατα της IV Mεραρχιας.
ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΑ ΗΤΑΝ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΑΝ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΑ; Απο την ιδια την εκθεση του προκυπτει οτι δεν ηταν μεγαλα, καποιες εμπροσθοφυλακες ηταν, και παντως πολυ ασθενεστερα απο την IV Mεραρχια. Ενας ικανοτερος Μεραρχος, θα το ειχε αντιμετωπισει. Ο Δημαρας ομως απεμεινε με 1000 ανδρες σε λιγα λεπτα , ενω η υπολοιπη Μεραρχια τραπηκε σε ατακτη φυγη και σκορπιστηκε στους πεντε ανεμους! Ο Δημαρας κυριολεκτικα εχασε τη μπαλλα, και ειναι λογικο να θελει να αποσεισει τις τεραστιες ευθυνες του.
Φυσικα ο Πλαστηρας δε ειναι αμοιρος ευθυνων. Δεν ειδοποιησε την ΙV Mεραρχια οτι δεν μπορει να εκτελεσει τη διαταγη, ωστε ο Δημαρας να λαβει τα μετρα του και να μην αιφνιδιαστει. Αλλα και ο Δημαρας δεν ειχε στειλει συνδεσμους, ως οφειλε, για να επικοινωνει εγκαιρως.
ΣYNEXIZETAI
Αναφερεται στο κειμενο τι γραφει ο Κ. Κανελλοπουλος, αξιωματικος 3ου Γραφειου του Α ΣΣ το 1922, μια πραγματι σοβαρη πηγη. Ο Κανελλοπουλος ομως λεει και κατι αλλο:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ημείς νομίζομεν, οτι ή μη ύπ' αύτού έκτέλεσις τής διαταγής τής IV Μεραρχίας όφείλεται εις ψυχολογικα αίτια. Διότι, ειναι γνωστόν, δτι το Σύνταγμά του, αγωνισθέν έπι διήμερον κατα ύπερτέρων έχθρικών δυνάμεων, υπεστη μεγάλας άπωλείας. Άναγκασθεν ειτα να. ύποχωρήση, ύπό την πίεσιν του έχθρου,εφθασε κατάκοπον, έν ήμιδιαλύσει καl μέ μειωμένον τό ηθικόν του εις τα Νοτίως τοϋ Κιοπρουλου ύψώματα. 'Άνδρες αύτου μεμονωμένοι, η κατα μικρας όμάδας έπλανώντο κατα. τας άπογεuματινας ωρας τής 14ης Αύγούστου άνα την πεδιάδα τού Άφιόν - Καραχισάρ. Τα πλήγματα,ατινα έδέχθη, καί αί άπώλειαι, ας τουτο ύπέστη, ήσαν αί μεγαλύτεραι, άφ' ης έπολέμει έν Μικρα Άσία, καl είχον ίσως συντρίψει τό αριστον αλλοτε ηθικόν αύτου και του Διοικητου του.'Υπό την πίεσιν τών γεγονότων τούτων, φαίνεται, οτι ή σκέψις του Διοικητού τού 5/42 Συντ/ματος Εύζώνων, Συνταγματάρχου Πλαστήρα επαυσε να. λειτουργει όρθώς και οτι τα νευρα καl ή θέλησίς του ειχον καμφθη. Ή παρουσία τών Τμημάτων τού 'Αποσπάσματος Λούφα είς τα Νοτίως τού Κιουπρουλου ύψώματα ύπηρξεν ή σανις σωτηρίας, έπί τής όποίας προσεκολλήθη ούτος, λησμονήσας την έντολήν, ήν είχε καί την ευθύνην, ην άνελάμβανε δια. την άσφάλειαν τής IV Μεραρχίας.»
Κανενας δολος ή δειλια λοιπον. Ο Πλαστηρας, ευρισκομενος υπο τεραστια ψυχολογικη πιεση, λογω των βαρυτατων απωλειων του, διεπραξε αθελα του ενα σοβαρο σφαλμα στο Κιοπρουλου, του οποιου οι συνεπειες πολλαπλασιαστηκαν και εγιναν τρομερες λογω της απιστευτης ανικανοτητας του Υποστρατηγου Δημαρα. Αυτο ομως ουδολως αναιρει την κατα τα αλλα λαμπρη πολεμικη του δραση.
Διορθωση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τομεας του Πλαστηρα στο Καλετζικ δεχθηκε επιθεση απο την 11η και την 5η τουρκικη Μεραρχια.
Κύριε Πρωτοπαπαδάκη
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μη εκτέλεση από το Πλαστήρα της αποστολής που του ανατέθηκε από τη IV Μεραρχία είναι γεγονός πέρα κάθε αμφισβητήσεως. Το ότι η μη εκτέλεση της παραπάνω αποστολής συνέβαλε στη προσβολή της IV Μεραρχίας το πρωί της 15ης Αυγούστου από τις εμπροσθοφυλακές των Τουρκικών Μεραρχιών που προωθούνταν προς βορρά, είναι και αυτό γεγονός. Δυστυχώς όμως κύριε Πρωτοπαπαδάκη μια Στρατιά 200.000 ανδρών ποτέ δεν ηττάται, δεν συντρίβεται και δεν διαλύεται επειδή ένας συνταγματάρχης δεν εκτέλεσε την αποστολή του. Ούτε μια μεραρχία, η IV Μεραρχία εν προκειμένω, δεν διαλύεται επειδή έπεσαν μερικές τουφεκιές. Βεβαίως για το ότι έπεσαν τουφεκιές, ευθύνεται ο Πλαστήρας που δεν προκάλυψε τη IV Μεραρχία στα υψώματα νότια του Κιουπρουλού όπως καθόριζε η αποστολή του. Η IV Μεραρχία όμως, δεν διαλύθηκε επειδή έπεσαν τουφεκιές. Διαλύθηκε επειδή ο μέραρχος - κατά την άποψή μου - ήταν τελείως ανεπαρκής. Δεν μπορεί να διαλυθεί ένας σχηματισμός 12.000 ανδρών και ο Μέραρχος να μείνει με 500 μόνο. Μόνο αν ένας μέραρχός είναι ανίκανος μπορεί να χάσει τη Μεραρχία του. Και ο Δημαράς έχασε τη Μεραρχία του επειδή δεν την ήλεγχε. Και αυτό είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον να μελετήσει κάποιος το τι συνέβαινε στο επιτελείο της IV Μεραρχίας το πρωί της 14ης Αυγούστου και στο πως ο Τρικούπης οδηγήθηκε να εκδόσει διαταγή συμπτύξεως υπό το φως της ημέρας και με τις μονάδες του σε επαφή με τον εχθρό. Και είναι ενδιαφέρον το τι έπραξε ο Δημαράς από την ώρα που έλαβε τη διαταγή του Τρικούπη. Και ειδικότερα τι μέτρα ελέγχου έλαβε για να συντονίσει τη σύμπτυξη της μεραρχίας του. Και τι έπραξε σαν μέραρχος προκειμένου τα τμήματά του και ειδικά αυτά που συγκρατούσαν τον εχθρό και θα συμπτύσσονταν τελευταία και κατά τη διάρκεια της νύκτας, να οδηγηθούν στις θέσεις τους.
Δεν είναι του παρόντος να αναπτύξω το ζήτημα του τι έγινε και δεν έγινε εκείνες τις μέρες στη περιοχή του Αφιόν. Αλλά οι πολιτικές ευθύνες στην επιλογή της ηγεσίας της Στρατιάς Μικράς Ασίας και των μεγάλων μονάδων αυτής, είναι αναμφισβήτητες. Όπως είναι τεράστιες επίσης – και απαράγραπτες - οι ευθύνες των τότε πολιτικών ηγεσιών για ότι δυσάρεστο συνέβαινε στο μέτωπο και αυτές έχωναν το κεφάλι στην άμμο για να μη βλέπουν.
Ο πόλεμος κύριε Πρωτοπαπαδάκη, είναι – κυρίαρχα – πολιτικό ζήτημα. Και αν χαθεί ένας πόλεμος, η ευθύνη είναι πολιτική και όχι ενός συνταγματάρχη.
Κατ΄αρχάς ευχαριστούμε τον κ. Πρωτοπαπαδάκη για την απόφαση του που μας επέλεξε (ξανά) για να δημοσιεύσει άρθρο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπί της ουσίας τώρα, όπως έγραψαν και οι προηγούμενοι σχολιαστές δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Πλαστήρας το συγκεκριμμένο βράδυ έκανε ΛΑΘΟΣ. Το οποίο συνοδεύτηκε στην εκστρατεία αυτή από άλλα δύο μικρότερα, ανάμεσα στις άλλες ανδραγαθίες του. Αξίζει βέβαια να υπενθυμιστεί ότι δεν ήταν ο μόνος που έκανε το καθήκον του, αλλά "περιέργως" όλοι αναφέρονται μόνο σε αυτόν.
Το ζήτημα όμως δεν είναι ακριβώς στρατιωτικό και ας μου επιτραπεί να προσπαθήσω να ερμηνεύσω τον κ. Πρωτοπαπαδάκη. Το ερώτημα που κρύβει το άρθρο είναι "με τι ανάστημα αυτός που έκανε λάθος στο μέτωπο ανέλαβε τις στρατιωτικές και πολιτικές τύχες της Ελλάδας";
Υπενθυμίζω ότι όταν στα μέσα του 1924 δημοσιοποιήθηκαν αποσπάσματα από την έκθεση Μαζαράκη για την στρατιωτική επίδοση Πλαστήρα - Γονατά (ο οποίος επίσης έκανε ΛΑΘΗ) έγινε κυριολεκτικά πολιτικός σεισμός και παραλίγο να πέσει η κυβέρνηση. Οι αντιβενιζελικές εφημερίδες έγραφαν χαρακτηρισμούς που δεν θέλω εδώ να επαναλάβω αλλά όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να διαβάσουν τα πρωτοσέλιδα της εποχής.
Ο Μαζαράκης δικάστηκε και φυλακίστηκε προσωρινά, ενώ οι Πλαστήρας - Γονατάς δεν κατέθεσαν ποτέ υπόμνημα στην επιτροπή αναζήτησης ευθυνών ούτε ποτέ απάντησαν δημοσίως στις αιτιάσεις των στρατηγών Τρικούπη και Διγενή οι οποίοι τους κατηγορούσαν με συνεντεύξεις τους στις εφημερίδες ως φυγάδες. Ο Τρικούπης μάλιστα ζήτησε να δικαστεί από στρατοδικείο κάτι που φυσικά δεν έγινε.
Επίσης ο Λούφας όταν έκανε το περίφημο κίνημα του και συννελήφθη άφηνε συνεχώς υποννοούμενα στην δίκη του για την πολεμική δράση των Πλαστήρα - Γονατά. Τελικώς η ποινή του ήταν ένα χάδι η οποία δεν εκτελέστηκε κιόλας.
Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι μόνο στρατιωτικό αλλά και πολιτικό επειδή ο Πλαστήρας και ο Γονατάς έκαναν "επανάσταση", ανέλαβαν την διακυβέρνηση της Χώρας! και εκτέλεσαν τον στρατιωτικό τους προϊστάμενο ως "προδότη".
έχω λοιπόν την εντύπωση ότι το υποδόριο μύνημα του κ. Πρωτοπαπαδάκη, ο οποίος έβαλε μυστηριωδώς τελεία και παύλα εκεί ακριβώς που περιμέναμε την ανάλυση του, είναι ακριβώς αυτό...
Αγαπητέ Φιλίστωρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κύριος Πρωτοπαπαδάκης νομιμοποιείται «ηθικά» να επιδιώκει να αποκαταστήσει τη τιμή του παππού του και μαζί με αυτόν και των υπολοίπων που εκτελέστηκαν. Και καλά κάνει. Η καταδίκη των πολιτικών που διαχειρίστηκαν το Μικρασιατικό ζήτημα για εσχάτη προδοσία, ήταν πράξη ανέντιμη και ανήθικη. Κατά την άποψή μου έπρεπε να καταδικαστούν «επαναστατικώ δικαίω» για την ανικανότητα και την ανεπάρκεια που επέδειξαν στη διαχείριση του Μικρασιατικού ζητήματος και ειδικότερα στη διεξαγωγή του πολέμου.
Πιστεύω όμως ότι δεν είναι ορθό ηθικά, να χαρακτηρίζει ο κύριος Πρωτοπαπαδάκης ως αποφράδα ημέρα τη 15η Αυγούστου 1922, επειδή «κατά την άποψή του» η ανυπακοή του Πλαστήρα οδήγησε στη μεγάλη ήττα. Διότι αυτό ακριβώς υπονοεί.
Για την ήττα και τη καταστροφή ευθύνεται αποκλειστικά η τότε πολιτική ηγεσία, οι 3 αρχιστράτηγοι που αυτή επέλεξε καθώς και οι ηγεσίες των μεγάλων σχηματισμών και μονάδων που αυτή τοποθέτησε. Δεν χάνεται ένας πόλεμος επειδή ένας συνταγματάρχης έδειξε ανυπακοή ή έκανε λάθος. Φταίνε αυτοί που διευθύνουν το πόλεμο. Η πολιτική ηγεσία είναι αυτή που τοποθέτησε ως διοικητές της Μικρασιατικής Στρατιάς δύο αξιωματικούς τελείως ακατάλληλους για αυτό το έργο. Ο Παπούλας απέτυχε το Δεκέμβριο του 1920 και παρέμεινε στη θέση του. Απέτυχε και το Μάρτιο του 1921 και παρέμεινε αμετακίνητος. Απέτυχε τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1921 και συνέχισε να παραμένει στη θέση του. Και τον Μάιο του 1922 έφεραν το Χατζανέστη που είχε φύγει συνταγματάρχης το 1915, ως αντιστράτηγο και αρχιστράτηγο, μετά από 7 χρόνια απουσίας από όλες τις μεγάλους αγώνες του στρατού. Ένα αξιωματικό τελείως ακατάλληλο για το αξίωμα που του ανέθεσαν και ακολουθούμενο από κακό παρελθόν. Και το πλέον τραγικό όλων, διορίζουν στις 21 Αυγούστου αρχιστράτηγο το Τρικούπη που έχει αιχμαλωτιστεί από τους Τούρκους. Το διορισμό του ο Τρικούπης θα τον πληροφορηθεί από το Κεμάλ.
Αποφράδα ημέρα ήταν όλη η περίοδος που η μετανοεμβριανή πολιτική ηγεσία διαχειρίστηκε το μείζον ζήτημα που αφορούσε την ύπαρξη του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Ποια πολιτική ηγεσία μπορεί να διαχειρίζεται ένα τόσο τεράστιας σημασίας εθνικό ζήτημα και να ανέχεται - ή ακόμη και να υποθάλπει - την ύπαρξη 18.000 λιποτακτών, 17.000 ανυπότακτων, 8 χιλιάδων αδειούχων που δεν επέστρεφαν από τις άδειες τους και την αντιπολεμική προπαγάνδα στο εσωτερικό και στο μέτωπο που διέλυε το ηθικό σε συνδυασμό με το αίσθημα μόνωσης και εγκατάλειψης που αισθάνονταν οι αξιωματικοί και οι οπλίτες της Στρατιάς;. Θα μπορούσα να γράψω πολλά για αυτά τα ζητήματα, αλλά δεν είναι του παρόντος.
Δεν μπορούμε τις ανοησίες, τα λάθη και τις ανεπάρκειες της υπεύθυνης πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας και των Χατζανέστη Τρικούπη και Δημαρά να τα ξεπλένουμε με την ανυπακοή του Πλαστήρα.
Το πρωί της 14ης Αυγούστου 1922, ο Δημαράς διέθετε 5 Συντάγματα πεζικού. Τα οργανικά της μεραρχίας του (8ο, 11ο και 35ο), το 5/42 Ευζώνων της ΧΙΙΙ μεραρχίας και το 26ο της ΙΧ μεραρχίας υπό τον ήρωα Καλιαγκάκη (θα τραυματιστεί κατά τη μάχη του Χαμούρκιοϊ – Ιλμπουλάκ, θα διακομιστεί μέχρι και το Αλή Βεράν, όπου θα εγκαταληφθή και θα ακολουθήσει τη τύχη άλλων 2.000 τραυματιών – θα τους αποτελειώσουν οι Τούρκοι).
Από τα παραπάνω Συντάγματα, αυτά που δοκιμάστηκαν περισσότερο και είχαν τις μεγαλύτερες απώλειες κατά τη 13η και 14η Αυγούστου, ήταν το 5/42 ΣΕ και το 35ο Σύνταγμα. Αυτά που ειδοποιήθηκαν αμέσως από το Δημαρά για τη σύμπτυξη, τους απεστάλη η σχετική διαταγή και απαγκιστρώθηκαν πρώτα από τη τοποθεσία, ήταν τα οργανικά του Συντάγματα (9, 11, 35). Αυτό που ειδοποιήθηκε τελευταίο και μέσω «σπασμένου τηλεφώνου» ήταν το 5/42 ΣΕ. Τελικά το σύνολο της IV Μεραρχίας συμπτύχθηκε υπό τη κάλυψη του 5/42 ΣΕ που παρέμεινε επί του Κ.Α. Καμελάρ μέχρι το τελευταίο φως και όταν όλοι γύρω του είχαν φύγει και του 26ου του Καλιαγκάκη που είχε εγκατασταθεί στο Μουτατίμπ Νταγ.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοια έπρεπε να προκαλύψουν τη IV Μεραρχία στα υψώματα νότια της στενωπού Κιουπρουλού;
Κατά τη ορθή και λογική στρατιωτική σκέψη, τα λιγότερο δοκιμασθέντα συντάγματα και αυτά που έφυγαν πρώτα. Δηλαδή το 8ο και 11ο (απαγκιστρώθηκαν στις 1230). Αλλά ο Δημαράς «διέταξε» να προκαλύψουν τη μεραρχία του αυτά που έφυγαν τελευταία από Μικρό Καλετζίκ και αυτό που δοκιμάστηκε περισσότερο όλων. Δηλαδή το 26ο και το 5/42 ΣΕ (το 5/42 απαγκιστρώθηκε στις 1830). Η σύμπτυξη όμως - και ειδικά η απαγκίστρωση κατά την ημέρα και υπό τη πίεση του εχθρού - είναι η δυσκολότερη επιχείρηση και ως εκ τούτου απαιτείται οι διοικήσεις να λαμβάνουν πολλά και αυστηρά μέτρα ελέγχου και συντονισμού για να επιτύχουν την όσο το δυνατό πιο ομαλή είσοδο των μονάδων στη νέα τοποθεσία και ειδικά αυτών που απαγκιστρώνονται τελευταίες. Ειδικότερα θα πρέπει να λαμβάνουν μέτρα για την αποκατάσταση στενού συνδέσμου με τις μονάδες τους.
Τι έπραξε επί του ζητήματος αυτού ο Δημαράς;
Απολύτως ουδέν. Έστειλε τη διαταγή του πολύ αργά στο Πλαστήρα μέσω τρίτου οργάνου και δεν έλαβε κανένα μέτρο για να αποκαταστήσει σύνδεσμο και επαφή με το 5/42 ΣΕ. Διέθετε μια Ημιλαρχία με 80 καβαλαραίους και αξιωματικούς στο επιτελείο του, αλλά δεν χρησιμοποίησε τίποτε για να συνδεθεί με το Ευζωνικό Σύνταγμά και να το οδηγήσει στις προβλεπόμενες από τη διαταγή του θέσεις. Αρκέστηκε στο ότι είχε εκδόσει μια διαταγή που δεν είχε καμιά επιβεβαίωση ότι την είχε λάβει ο Πλαστήρας. Αργότερα έγραψε στην έκθεσή του ότι αγνοεί που πήγε ο Πλαστήρας.
Προσωπικά πιστεύω ότι Δημαράς είχε ξεγράψει το Πλαστήρα.
Σχετικά τώρα με τον αιφνιδιασμό της IV Μεραρχίας το πρωί της 15ης Αυγούστου: Ο Δημαράς ενημερώθηκε στις 0300 το πρωί της 15ης Αυγούστου από αξιωματικό του επιτελείου του Α’ Σώματος ότι ο Πλαστήρας δεν βρισκόταν στα υψώματα νότια του Κιουπρουλού, αλλά στο σιδηροδρομικό σταθμό του Μπαλ Μαχμούτ μαζί με τμήματα της VII Μεραρχίας. Έστειλε μια ομάδα καβαλαραίων να βρουν το Πλαστήρα, αλλά η ομάδα δεν επέστρεψε. Για ποιο λόγο δεν ανησύχησε ο Δημαράς και δεν άρχισε να ψάχνεται για το τι συνέβαινε με τη προκάλυψη που είχε ορίσει νότια του Κιουπρουλού; Για ποιο λόγο εξέδωσε διαταγή στις 0400 της 15ης Αυγούστου για τη κίνηση της Μεραρχίας του, την οποία έστελνε και στο Πλαστήρα, αλλά δεν γνώριζε που αυτός βρισκόταν; Ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα.
Οπωσδήποτε για τον αιφνιδιασμό που υπέστη ο Δημαράς έχει ευθύνη ο Πλαστήρας. Αλλά και ο Καλιαγκάκης επειδή και αυτός δεν κατέλαβε επακριβώς τις θέσεις που του καθορίζονταν. Για την ακρίβεια είχε ταχθεί 3 χλμ ανατολικότερα. Αλλά για το Καλιαγκάκη δεν μιλάει κανένας. Έχει τεράστιες ευθύνες ο Δημαράς για το συνωστισμό την αταξία τη σύγχυση και την απώλεια των οργανικών δεσμών που επικράτησαν στη Μεραρχία του στη περιοχή του Κιουπρουλού. Αλλά για τον αιφνιδιασμό και τη διάλυση μιας μονάδας, η ευθύνη είναι αποκλειστικά του διοικητή της και δεν μεταβιβάζεται. Διαχρονικά ισχύει «ο διοικητής ευθύνεται για ότι πράττει ή παραλείπει να πράξει η μονάδα του». Το ότι ο Δημαράς έχασε τη μεραρχία του και μετά το Αλή Βεράν πιάστηκε και αιχμάλωτος, αποτελεί όνειδος για Έλληνα ανώτατο αξιωματικό.
Σε καμιά περίπτωση δεν είμαι απολογητής του Πλαστήρα. Έδειξε ανυπακοή στο πεδίο της μάχης και αυτό δεν τον τιμά. Κανένας αξιωματικός δεν έχει δικαίωμα επιλογής στην εκτέλεση της αποστολής που του αναθέτουν. Αλλά δυστυχώς αγαπητέ Φιλίστορα, κατά τη μετανοεμβριανή περίοδο τα κρούσματα μη εκτέλεσης της αποστολής στη Μικρά Ασία είναι πάρα πολλά. Έχει σημασία όμως, ότι μέσα στο γενικό χαμό, στη γενική φυγή και στο απόλυτο όνειδος, κάποιες μεγάλες μονάδες διατήρησαν τη συνοχή και τη πειθαρχία τους. Και δύο από αυτές ήταν η Ανεξάρτητη Μεραρχία και το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων.
Απομνημονευματα αξιωματικων της 4ης μεραρχιας αναφερουν οτι ο Δ Δημαρας επασχε Κατα την επιθεση 25000 Τουρκων με ακαλυπτο το δεξιο πλευρο ,λογω Πλαστηρα δινουν τον χαρακτηρισμο ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ στον ΔΗΜΑΡΑ πρωτοβουλια ανελαβε ο επιτελαρχη της της μεραρ.ταγματαρχης Γεωργιος Τσολακογλου ο οποιος διεταξε τακτικη υποχωρηση, Στασιασε και αποχωρισθηκε απο τους Τρικουπη και Δημαρα και ακολουθοντας τον Φραγκου με οσους τον ακολουθησαν απο την 4η και αλλες μοναδες απο τον Τσεσμε -νησια -την 11-9 παρου σιασθηκε στον Πολυμενακο αρχιστρατηγο στρατιας Θρακης. Αυτος τον Τσολακογλου παρεπεμψε στο στρατοδικειο ευτυχως αντικατασταθηκε απο τονΘεοδωρο Παγκαλο,παππου του πολιτευτη ο οποιος κατα την παραδοση <αυτα αποτελουν παραδοση απο στωμα σε στωμα και ειναι δυνατον αυτος που εζησε ενα γεγονος να προσθετει κατι δικο του.Φαιδων Ζαμπογλου ερασιτεχνης ερευνητης της ιστοριας μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατα την παραδοση ο Παγκαλος ρωησε τον Τσολακογλου-Απο ποιες μοναδες ειναι αυτοιπου του εφερες -Ειναι τα παιδια μου δεν μπορουσα να τα αφησω στα χερια τωνΤουρκων.Ισως τα λογια να μην ηταν ακριβως αυτα .Το γεγονος ειναι οτι ο Παγκαλοςεκανε προταση προαγωγης του Τσολακογλου ο οποιος με τον βαθμο αντισυνταγματαρχη ανασυγκροτει την μεραρχια και την εντασει στην στρατια του Εβρου .Προαγεται εις συνταγματαρχη και γινεται και τυπικα μεραρχοσ ς.Το 1925 μεταβιβαζει την μεραρχια στον φιλο του συνταγματαρχη Παναγιωτη Δεμεστικα αυτον που εγινε αργοτερα σωματαρχης στην Αλβανια.O Δημαρας αιχμαλωτισθηκε και μετα την απελευθερωση τουτο 1923 αποστρατευθηκε σε ηλικια 54 ετων .Ειπαν οτι οι Τουρκοι σκοτωσαν τους τραυματιες περιπου 2000.Φαιδων Ζαμπογλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν ερωτούνται οι συντηρητικών αντιλήψεων συμπατριώτες μας για την Μικρασιατική Καταστροφή, αυτομάτως αναβλύζει η επίσημη "γραμμή" της παράταξής τους: "Και τί γύρευε ο Βενιζέλος να πάει στην Μ. Ασία...!!!" Δηλ. η δικυβέρνηση από την "Ηνωμένη Αντιπολίτευση" (με κοινή συμμετοχή-στήριξη και του ΣΕΚΕ στις εκλογές), ήταν παρθένα από ευθύνες. Και όμως αυτές τις επισημαίνει εμφαντικά ο αντικειμενικός Σπύρος Μαρκεζίνης στην Ιστορία του, προσπαθώντας απελπισμένα να διαχωρίσει την συμμετοχή του τότε Βασιλιά. Ο ίδιος ιστορικός επικροτεί την τριμελή επαναστατική επιτροπή, επισημαίνοντας ότι άργησε κατά 15 μέρες, οπότε και η έκβαση του τέλους του πολέμου θα ήταν ευνοϊκότερη. Ο Ελ. Β. αν φταίει για κάτι είναι μόνο για το ότι δεν άντεξε να φέρεται αντιδημοκρατικά και έκανε τις εκλογές του 1920. Κακό πράγμα η μη λειτουργία της Δημοκρατίας, αλλά χειρότερη υπήρξε η ολοσχερής διπλωματική απομόνωση και το φτύσιμο των Κωνσταντινικών από τον διεθνή περίγυρο. Κατά τα άλλα η συντηρητική παράταξη έχει (κάποιες, ελάχιστες) ενοχές μόνο για το 1922, που ο Ελ.Β. τους παρέδωσε ένα μεγάλο κιούπι με μέλι και αυτοί το άφησαν να πέσει καταγής. Ετσι νομίζουν ότι ξορκίζουν τις δράσεις τους για τις εθνικές καταστροφές από το 1897 και δώθε, στις οποίες πρωτοστάτησαν. Δεν φαίνεται να στενοχωριούνται ούτε για τις δικτατορίες 1936 και 1967, ούτε για την συνεργασία με τους Γερμανούς κατακτητές, ούτε για τον διχασμό του 1915 κλπ.,κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανθομολογούμενη η αναγνώριση της διπλωματικής μεγαλοσύνης του Ελ.Β., που διέσωσε την ηττημένη και κατεξευτελισμένη Ελλάδα με την συνθήκη της Λωζάνης. Αν ηγείτο του Ελληνισμού το 1920-22, είναι φανερό ότι η μοίρα μας θα ήταν διαφορετική. Και οι εκεί Τούρκοι, θα ζούσαν καλύτερα από ότι τώρα.
χωρις να διαφωνω κατ'αναγκη με το συνολο οσων λεει ο κυριος Δημ.Γ.Χρηστάκης, δυστυχως αναπαραγει σε σημεια, κλασικα "δημοκρατικα" μεταπολιτευτικα τσιτατα, τα οποια ειλικρινα, εχουμε σκυλοβαρεθει να βλεπουμε και να απανταμε!!
ΑπάντησηΔιαγραφή1) να σταματησει επιτελους ο μυθος οτι συμμετειχε στην Ηνωμενη Αντιπολιτευση το ΣΕΚΕ(ΚΚΕ)! Οπως λεπτομερως αναφερει στα "Παρασκηνια του ΚΚΕ" ο Ελευθεριος Σταυριδης, ο οποιος υπηρξε γ.γ. και βουλευτης του ΚΚΕ, το ΣΕΚΕ κατεβηκε στις εκλογες αυτονομα(εχοντας δεχτει προτασεις συνεργασιας και απο τους Φιλελευθερους και απο την Ηνωμενη Αντιπολιτευση), αλλα μονο σε οσες περιφερειες θεωρουσε οτι ειχε δυναμη! Ειναι γεγονος οτι υπηρξαν αντιβενιζελικοι ψηφοφοροι που προκειμενου να μην εκλεγουν στις περιφερειες τους βενιζελικοι, ψηφιζαν και υποψηφιους του ΣΕΚΕ, οπως επισης υπηρξε και καποια κοινη συνθηματολογια προεκλογικα, μεταξυ ΣΕΚΕ και Αντιπολιτευσης και τιποτα παραπανω!
2)να σταματησει πλεον το παραμυθι περι συνεργασιας της συντηρητικης παραταξης με τους κατακτητες επι Κατοχης! Καμια πολιτικη παραταξη δεν συνεργαστηκε επισημως με τους κατακτητες, παρα μεμονωμενα ατομα! Εκτος αυτου, ειμαι σιγουρος οτι ο κυριος Χρηστακης θα μισει τα "προδοτικα" Ταγματα Ασφαλειας, τα οποια ομως υποστηριζαν και ενθαρυναν στη δημιουργια τους, οι βενιζελικοι Παγκαλος και Γονατας...
Οσο για τις δικτατοριες '36 και '67, αν εχει εστω και ιχνος πατριωτισμου ο κυριος Χρηστακης, ας μην τις πιανει στο στομα του, εχουν κριθει απο την αυθεντικη Ιστορια...αν δεν του αρεσουν, ας συνταχθει με το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ κλπ δημοκρατικες δυναμεις...
Ο κ. Χρηστάκης με το πολιτικό του σχόλιο πολιτικολογεί μεν επιτυχημένα τσουβαλιάζοντας στο κυτίο "συντηρητικοί" όσα Ιστορικά πρόσωπα δεν του αρέσουν και φορτώνοντας τους βολικά όλες τις καταστροφές της Ελλάδας, αλλά πολύ λίγα προσφέρει στην ψύχραιμη και εποικοδομητική ανάλυση συγκυριών, καταστάσεων και προσώπων.
ΑπάντησηΔιαγραφήέχουμε αποδείξει ως τώρα αρκετά πειστικά πιστεύω, ότι η Ελλάδα ήδη είχε απομωνωθεί πολύ πριν αναλάβουν οι μετανοεμβριανές κυβερνήσεις. Οι σύμμαχοι είχαν διαβαιώσει τον Βενιζέλο ότι στην Μικρά Ασία πήγαινε μόνη της η Ελλάδα, οπότε ποιά ακριβώς ήταν η συμμαχική στήριξη όταν ακόμη δεν δινόταν ούτε καν η ελευθερία κινήσεων στον Ελληνικό στρατό να συντρίψει την ελάχιστη τότε Τουρκική αντίσταση; Σύμφωνα δε με τον Michael Lewellin Smith η ελπίδα του Βενιζέλου ήταν ότι στο τέλος οι σύμμαχοι δεν θα τον άφηναν μόνο. Από μια ελπίδα λοιπόν η Ελλάδα ανέλαβε να φέρει εις πέρας μια τόσο δύσκολη εκστρατεία έχοντας ήδη αντίπαλο την κομμουνιστική Ρωσία που στήριξε πολύπλευρα τον Κεμάλ.
Επίσης οφείλω να παρατηρήσω ότι ο αυταρχισμός -αντιθέτως από την αίσθηση των περισσοτέρων- δεν υπήρξε αποκλειστικότητα των "συντηρητικών", αλλά εξασκήθηκε με εξίσου μεγάλη επιτυχία τόσο από τους "δημοκρατικούς" όσο και από τους κομμουνιστές σε δεκάδες περιπτώσεων - έχουμε γράψει για πολλές περιπτώσεις στο ιστολόγιο μας.
Επίσης θα ήταν ενδιαφέρον να μας πει ο κ. Χριστάκης την γνώμη του για την χρεοκοπία της Ελλάδος το 1932 επί πρωθυπουργίας Ελ. Βενιζέλου. Η μήπως αυτός τα έκανε όλα καλά;
Μήπως τελικά η πραγματικά "αποφράδα ημέρα" ήταν όταν εγκαταστάθηκε το βενιζελικό καθεστώς με την υποστήριξη των Αγγλογάλων. Το οποίο ανέλαβε μια καταδικασμένη εκστρατεία χωρίς συμμάχους, χωρίς ισχυρή οικονομία και έναν λαό βαθιά διχασμένο λόγω της τακτική των βενιζελικών κατά τα έτη 1915-17; Μην ξεχνάμε ότι οι μετανοεμβριανές κυβερνήσεις σήκωσαν όλο το βάρος. Γιατί μέχρι τότε ο ελληνικός στρατός αντιμετώπιζε συμμορίες τσετών και όχι οργανωμένο και πολυάριθμο τουρκικό στρατό. Έχουμε ξαναπεί ότι οι συμμαχίες δεν είναι θέμα προσώπων. Αυτό το ήξερε ο Βενιζέλος παράτα όσα έλεγε στους εύπιστους οπαδούς του ) για αυτό και ε΄κανε τις εκλογές προκείμενου να απεμπλακεί από ένα πρόβλημα που αυτός ξεκίνησε. Δυστυχώς όπως και στο θέμα της καλλίπολης έδειξε υστερούσε σε στρατιωτική σκέψη και ότι δεν μπορούσε να σηκώσει επιτυχώς το βάρος των εθνικών διεκδικήσεων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα απαράδεκτα περί τιμωρίας και περί επαναστατικού δίκαιου νομίζω ότι δεν είναι άξια σχολιασμού. Με αυτό το σκεπτικό και Ο Βενιζέλος όσο και ο υπερεκτιμημένος Πλαστήρας (που ναι μεν πολέμησε αλλά η επίδοση του στο μέτωπο υπερτονίστηκε από την βενιζελική πλευρά, για προπαγανδιστικούς λόγους) θα έπρεπε να εκτελεστούν το 1935. αλλά αυτοί σε αντίθεση με του 6 δεν είχαν το θάρρος να αντιμετωπίσουν τις ευθύνες τους. Επίσης οι υμνητές του Πλαστήρα να μην ξεχνούν την στάση του κατά την διάρκεια του Ελληνοιταλικού πολέμου όπου όταν η χώρα έδινε τον ηρωικό αγώνα, αυτός έστελνε την απαράδεκτη επιστολή.
ΑπάντησηΔιαγραφήO κύριος χρηστάκης ας κοιτάξει την πτώχευση του 1932, την αποτυχημένη εκστρατεία στην Ουκρανία και την μετέπειτα εξολόθρευση του εκεί ελληνισμού από τους μπολσεβίκους, Τον αποκλεισμό την Αντάντ, Τα γεγονότα της Χαλκιδικής των Γρεβενών και της Νάξου, τις πλαστηρικοπαγκαλικές δικτατορίες, τον φόνο των Δραγούμη, Εσσλιν, Λάμπρου, την προβοκάτσια στην Γαλλική πρεσβεία και φυσικά την δικτατορία του 1915-20 και μετά να μας κάνει μάθημα δημοκρατίας. Από επιλεκτικά ευαίσθητους "χορτάσαμε"...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Το οποίο ανέλαβε μια καταδικασμένη εκστρατεία χωρίς συμμάχους, χωρίς ισχυρή οικονομία και έναν λαό βαθιά διχασμένο λόγω της τακτική των βενιζελικών κατά τα έτη 1915-17;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ελλάδα είχε σύμμαχο την Αγγλία η οποία είχε εγκρίνει πιστώσεις και στρατιωτική βοήθεια για την Ελλάδα και οι οποίες σταμάτησαν με τον επάνοδο του Κωνσταντίνου που κι ο ίδιος ο Φιλίστωρ έχει κρίνει ως λαθεμένη απόφαση.
Στον εθνικό διχασμό φταίνε και οι δυο πλευρές, όχι μόνο η μία. Μην ξεχνάμε και τα αίσχη από τους επίστρατους και τη βία κατά των Βενιζελικών από την άλλη πλευρά. Γενικά για όποιον θέλει να τα δει τα πράγματα αντικιμενικά και ψύχραιμα, ακρότητες έγιναν κι από τις δύο πλευρές.
"...για αυτό και ε΄κανε τις εκλογές προκείμενου να απεμπλακεί από ένα πρόβλημα που αυτός ξεκίνησε."
Ο Βενιζέλος έκανε εκλογές τη στιγμή που τον βόλευε περισσότερο, όταν είχε υπογράψει τη συνθήκη των Σεβρών και είχε ενιχυθεί η δημοφίλία του. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε και οτι οι αντίπαλοι του τον πίεζαν για εκλογές και τον αποκαλούσαν δικτάτορα και οτι "δεν είχε νομιμοποιημένη εντολή" από τον ελληνικό λαό. Ο ίδιος τους απαντούσε οτι θα κάνει εκλογές μόλις υπογραφεί συνθήκη ειρήνης πράγμα και το οποίο έπραξε.
Πέρα απ' αυτό δεν είχε κανένα απολύτως λόγο να αποδράσει από την Μικρά Ασία καθότι η κατάσταση κάθε άλλο παρά απελπιστική ήταν. Ο Ελληνικός στρατός μόλις είχε συντρίψει τους Τούρκους και είχε καταλάβει και την Προύσα, οι Άγγλοι πάνω στους οποίους βασίζονταν ο Βενιζέλος ακόμη υποστήριζαν την Ελλάδα και ο Κεμάλ κάθε άλλο παρά είχε σταθεροποιήσει την εξουσία του. Η κατάσταση στη Μικρά Ασία δεν είχε κριθεί ουτε το '20 και το '21 ούτε και το '22 ακόμα αν βέβαια δεν γίνονταν τραγικά λάθη απο πλευράς μας.
"Τα απαράδεκτα περί τιμωρίας και περί επαναστατικού δίκαιου νομίζω ότι δεν είναι άξια σχολιασμού."
Οι άνθρωποι παράτησαν τον κόσμο στη Σμύρνη κι αλλού, ενώ μπορούσαν να τους σώσουν (τηλ. Γούναρη το οποίο έχει ήδη επισημανθεί στον Φιλίστωρ). Γι' αυτό και μόνο τους άξιζε τιμωρία. Δεν θα πω ποια, το αν έπρεπε να θανατωθούν ή να φυλακιστούν αλλά σίγουρα έπρεπε να τιμωρηθούν. Παράτησαν στον κόσμο στον Κεμάλ προκειμένου να γλυτώσουν την οργή του και την οποία τελικά δε γλύτωσαν.
Κατανοώ τον κ. Πρωτοπαπαδάκη αλλά η παράδοση των στα στίφη των Τούρκων είναι πράξη κατακριτέα όπως και να το κάνουμε.
Τέλος να θυμήσω οτι στη Μικρά Ασία ζούσαν 1,5-2 εκ. Έλληνες. Τους οποίους οι Τούρκοι εξόντωναν συστηματικά από το 1912, απ' τους Βαλκανικούς Πολέμους δηλ. κι εμείς καθόμασταν και κοιτούσαμε. Οι επιλογές που είχαμε ήταν η να τους προστατέψουμε κι ο μόνο τρόπος ήταν να τους ελευθερώσουμε -δεν υπήρχε άλλος τρόπος, ο Κωνσταντίνος το δοκίμασε το 1915-17 με συμφωνίες με τους Γερμανούς αλλά απέτυχε- ή να κάτσουμε και να μην κάνουμε τίποτα με αποτέλεσμα οι Έλληνες εκεί να έχουν την τύχη των Αρμενίων.
Παράτησαν τον κόσμο να τον σφάξουν; σκόπιμα; Από που βγαίνει αυτό; Δυστυχώς αυτή η προπαγάνδα πλάστηκε από τους βενιζελικούς, με αποτέλεσμα το μίσος μεταξύ γηγενών και προσφύγων να κρατήσει χρόνια. Εδώ κατέρρεαν τα πάντα, η κυβέρνηση προσπαθούσε να έρθει σε επαφή με μονάδες που είχαν αιχμαλωτιστεί, το ένα τμήμα δεν ήξερε τι απέγινε το διπλανό του... σε τέτοια κατάσταση τι οργανωμένη αποχώρηση πολιτών να γίνει; Πλοία μετέφεραν πολλοί κόσμο, αλλά για να μεταφερθεί όλος χρειάζονταν ολοκληρωμένο σχέδιο, που σε τέτοιες στιγμές ήταν απλά αδύνατο. Επίσης πολλοί Μικρασιάτες απλά δεν θέλησαν να φύγουν νομίζοντας πως οι Τούρκοι θα σεβαστούν την υπηκοότητα τους. Οι ακρότητες των επιστράτων δεν συγκρίνονται ούτε σε ποσότητα ούτε σε βαρβαρότητα με αυτή των βενιζελικών. Ελάχιστα θύματα υπήρξαν στα Νοεμβριανά τα περισσότερα από τα οποία μόνο άοπλα δεν η΄ταν κατά τις συγκρούσεις των ελλήνων μετά Γαλλικά τμήματα. Δυο φταίνε για έναν καυγά αλλά παίζει ρόλο και ποιος σηκώνει πρώτος χέρι. Για την Αγγλική βοήθεια το έχουμε ξαναπεί δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από τη υποτιθέμενη ενίσχυση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι έδωσαν μέχρι το 1920; προφορική υποστήριξη; Δηλαδή τα συμφέροντα των Άγγλων άλλαξαν για το δεν τους άρεζε ο Κωνσταντίνος; Είναι δυνατόν; Η προπαγάνδα για να δικαιολογηθεί ο Βενιζέλος έχει και τα όρια της.
Δυστυχώς ενώ ακόμα και κορυφαίες προσωπικότητες του βενιζελικού χώρου αναγνώρισαν την αθωότητα των 6, έρχονται μετά από δεκαετίες φανατισμένα και εμπαθή άτομα, που περιφέρονται με τον ίδιο σκοπο σε διάφορες σελίδες, για να δικαιολογήσουν την εκτέλεση. Φιλίστωρ νομίζω ότι δεν κερδίζει η αξιοπρεπέστατη ιστοσελίδα με το να προπαγανδίζουν αυτοί οι κύριοι τέτοιες απαράδεκτες θέσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφή"ή να κάτσουμε και να μην κάνουμε τίποτα με αποτέλεσμα οι Έλληνες εκεί να έχουν την τύχη των Αρμενίων"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνώ με την εκστρατεία που αποφάσισε ο Βενιζέλος γιατί κάπως έπρεπε να δικαιολογηθεί η Γαλλική κατοχή, οι Τούρκοι ηρέμησαν και σταμάτησαν η μείωσαν τις σφαγές; Αν είναι δυνατόν. Θα κατανικούσαμε ολόκληρο τον τουρκικό στρατό μέσα την χώρα του χωρίς βοήθεια και ( πως θα γινόταν αυτό) και στην συνέχεια, θα διατηρούσαμε τεράστιες δυνάμεις στην άλλη άκρη του Αιγαίου επι αόριστον με τους Τούρκους απλά να κοιτάζουν; Αν κάποιος έπρεπε να πληρώσει για το δράμα των προσφύγων είναι ο βενιζέλος και η ολέθρια πολιτική του.( δήθεν πατριωτική)
"Επίσης πολλοί Μικρασιάτες απλά δεν θέλησαν να φύγουν νομίζοντας πως οι Τούρκοι θα σεβαστούν την υπηκοότητα τους."
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προπαγάνδα προκειμένου να δικαιολογηθεί η τότε πολιτική ηγεσία πάντως δεν έχει όρια. Είχαν τη δυνατότητα να φύγουν και δεν ήθελαν γιατί περίμεναν οτι οι Τούρκοι δεν θα τους πείραζουν γιατί αυτά ήταν τα δείγματα από τη συμπεριφορά τους μέχρι τότε από τους Τσέτες αλλά και από τον Τουρκικό Στρατό. Πιο αστείο επιχείρημα δεν έχω ξανακούσει... Προφανώς αγνοείτε το τι είχε συμβεί τα προηγούμενα χρόνια όπως αγνοείτε το τι συνέβαινε εκείνο το διάστημα. Εδώ ο κόσμος έφευγε με τις πυτζάμες και τα μπουρνούζια για να γλυτώσει τη σφαγή, σφαγή την οποία έκανε χειρότερη η καμέμη γη που άφηνε πίσω του ο ελληνικός στρατός κατά την υποχώρηση. Αγνμοείτε γεγονότα κύριε τα οποία τα αναφέρουν μαρτυρίες απ' όλες τις πλευρές.
Όπως αγνοείτε και το τηλεγράφημα Γούναρη, όπως και τον κατάπτυστο νόμο του διαβατηρίου με τον οποίο επιχειρήθηκε να εμποδίσουν τους Μικρασιάτες απ' το να γλυτώσουν στην Ελλάδα. Γιατί όπως ομολόγησε ο Στεργιάδης "καλύτερα να μείνουν εδώ να τους σφάξει όλους ο Κεμάλ γιατί αν πάνε στην Ελλάδα θα κάνουν επανάσταση", όπως κι έγινε.
"Για την Αγγλική βοήθεια το έχουμε ξαναπεί δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από τη υποτιθέμενη ενίσχυση.
Τι έδωσαν μέχρι το 1920; προφορική υποστήριξη;"
Εδώ γι' ακόμη μια φορά δείχνετε τη βαθιά άγνοια σας επί του θέματος. Οι Άγγλοι είχαν εγκρίνει για την Ελλάδα πιστώσεις 12 εκ. λιρών από τις οποίες η Ελλάδα είχε χρησιμοποιήσει τις μισές μέχρι τον Δεκέμβρη του 1920 όταν και τις πάγωσαν οι Άγγλοι λόγω της επανόδου του Κωνσταντίνου.
ο Στεργιάδης ήταν επιλογή του βενιζελου ο οποίος δεν σήκωνε κουβέντα για αυτον παρά τα παράπονα.Δεν ήταν επιλογή τυο Γούναρη Αυτό δείχνει ότι είστε άσχετος με το θέμα. Είστε απλά ένας κακός προπαγανδιστής
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι φυσικά ου΄τε που θα ακούσατε κάτι για τους αμυνίτες και την προδοτική τους δράση Από την Κωνσταντινούπολη σε βάρος του ηθικού του ελληνικού στρατού ούτε και για τους υπόλοιπους βενιζελικούς που ξαφνικά μετατράπηκαν σ ε ρεαλιστές και φιλειρηνιστές. Ούτε πως διάφορες προσωπικότητες του Δημοκρατικού χώρου παρότρυναν τους μικρασιάτες να μην πάνε να πολεμήσουν για τον ΄"Γούναρη και το ν Γερμανό Βασιλια΄" Και μετά παρουσιάζονταν πως δήθεν θρηνούσαν για τον χαμό του μκρασιατικού ελληνισμού ( στην πραγματικότητα είχα βρει ένα καλό παραμύθι για άγρα ψήφων.
ΑπάντησηΔιαγραφήθελω να ρωτησω κατι τους φανατικους και των 2 πλευρων! Γιατι ειστε τοσο απολυτοι και χουλιγκανς στις αποψεις σας για τον Διχασμο, απο τη στιγμη που ο μπλογκερ που σας φιλοξενει(και ολοι γνωριζετε οτι εχει δεκαπλασιες γνωσεις απο εσας), βλεπετε ποσο ψυχριαμα και νηφαλια αντιμετωπιζει τα πραγματα? Ισχυει η γνωστη ρηση, "η ημιμαθεια χειροτερη της αμαθειας"...
ΑπάντησηΔιαγραφή23 Αυγούστου 2013 - 10:05 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό όλα αυτά που είπα εσείς μόνο για το Στεργιάδη είχατε να σχολιάσετε και για τον οποίο δεν καταλάβατε γιατί τον ανέφερα. Σκοπίμως -γι' ακόμη μία φορά προσπερνάτε το τηλεγράφημα Γούναρη καθώς και το νόμο 2870/1922. Γι' αυτά κανένα σχόλιο. Απάντησα στα ανυπόστατα επιχειρήματα σας, όπως το οτι δεν δόθηκε καμία βοήθεια και τον Στεργιάδη τον ανέφερα όχι για να τον χρεώσω στην αντιβενιζελική πλευρά, αλλά για να δείξω τη νοοτροπία που επικράτησε εκείνη τη στιγμή. Οτι έγινε η επιλογή να τους αφήσουν στον Κεμάλ παρά να τους σώσουν. Δεν χρειάζεται καν η ομολογία Στεργιάδη, την παρέθεσα όπως είπα για να δείξω τη νοοτροπία που επικράτησε εκείνη τη στιγμή. Το τηλεγράφημα Γούναρη και ο νόμος 2870/1922 δείχνουν -για όποιον έχει διάθεσει να τα δει τα πράγματα ξεκάθαρα δηλαδή, την πραγματικότητα. Και για τα οποία φυσικά τουμπεκι, ούτε κουβέντα...
"Και φυσικά ου΄τε που θα ακούσατε κάτι για τους αμυνίτες και την προδοτική τους δράση"
Και ποιος σου είπε οτι δεν το γνωρίζω. Ισχυρίστηκα εγώ κάπου οτι δεν φταίνε και οι Βενιζελικοί; Που ακριβώς για δείξτο μου σε παρακαλώ; Φταίνε και οι Βενιζελικοί αλλά άλλο αυτό κι άλλο να επιρρίπτουμε την ευθύνη ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στον Βενιζέλο. Ευθύνες έχουν και οι δυο πλευρές αλλά τις μεγαλύτερες τις έχει η πολιτική ηγεσία 1920-22 πως να το κάνουμε τώρα; Κανένας δεν έχει την αποκλειστική ευθύνη αλλά δεν είναι και ΙΣΟΒΑΡΕΙΣ, πως να το κάνουμε;
23 Αυγούστου 2013 - 11:35 μ.μ.
Οι ημιμαθείς και οι φανατισμένοι ποιοι είναι κύριε μου; Μήπως αυτοί που γράφουν οτι δεν δόθηκαν ανταλλάγματα για να μπούμε στον Α'Π.Π. όταν τα ανταλλάγματα που δόθηκαν ήταν τέτοια έτσι ώστε να συμφωνήσουν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί -βενιζελικοί και μη- στην είσοδο της χώρας και στη συμμετοχή στην εκστρατεία στην Καλλίπολη με μόνη εξαίρεση τον Θεοτόκη; Μπορεί να στο επιβεβαιώση και ο Φιλίστωρ αυτό.
Η μήπως αυτοί που γράφουν οτι δεν δόθηκε καμία βοήθεια γιατί την οποία έγραψα παραπάνω και η οποία πάγωσε τον Δεκέμβρη του 1920 με την επάνοδο Κωνσταντίνου;
Η μήπως αυτοί που αγνοούν ή παραβλέπουν σκόπιμα το τηλεγράφημα Γούναρη και το νόμο 2870/1922; Για να μη μιλήσω για τα εγκληματικά λάθη που έγιναν το 1921-22 και οδήγησαν ένα ανίκητο στρατό στην κατάρρευση; Ποιοι φταίνε για το οτι απέρριψαν τη διαμεσολάβηση των συμμάχων -την οποία είχαν δεχτεί οι Τούρκοι- έκαναν την ανόητη εκστρατεία στην Άγκυρα, έχασαν 20,000 άνδρες και την πρωτοβουλία των κινήσεων; Λες κι αν παίρναμε την Άγκυρα δεν θα υποχωρούσαν ακόμη βαθύτερα οι Κεμαλιστές; Η για το οτι διατήρησαν μετά ένα τεράστιο μέτωπο χωρίς στρατηγική εφεδρεία -πράγμα το οποίο πρέπει να 'ναι παγκόσμια πρωτοτυπία-. Αγνόησαν ακόμα και τις συμβουλές του ίδιου του Μεταξά που τους πρότεινε να συμπτυχθούν σε μικρότερο μέτωπο. Όπως και να το κάνουμε έγιναν τραγικά λάθη το 1921-22 και τα οποία τα πληρώσαμε.
. Ευθύνες έχουν και οι δυο πλευρές αλλά τις μεγαλύτερες τις έχει η πολιτική ηγεσία 1920-22 πως να το κάνουμε τώρα; Κανένας δεν έχει την αποκλειστική ευθύνη αλλά δεν είναι και ΙΣΟΒΑΡΕΙΣ, πως να το κάνουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς και δεν είναι ίσες. Φταίει αυτός που ξεκίνησε τον πόλεμο.Δεν είπα ότι δεν έγιναν λάθη από τους αντιβενιζελικούς. Αλλά άλλο αυτό και άλλο να βγάζετε λάδι τον Βενιζέλο. Αυτός προκάλεσε έναν καταδικασμένο πόλεμο πως θα γίνει; Δεν αλλάζει η ιστορία.
Για να μη μιλήσω για τα εγκληματικά λάθη που έγιναν το 1921-22 και οδήγησαν ένα ανίκητο στρατό στην κατάρρευση; Ποιοι φταίνε για το οτι απέρριψαν τη διαμεσολάβηση των συμμάχων -την οποία είχαν δεχτεί οι Τούρκοι- έκαναν την ανόητη εκστρατεία στην Άγκυρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό αυτό και μόνο καταλαβαίνει κανείς την ασχετοσύνη σου και τον βενιζελικό φανατισμό σου. Θα κάθονταν δηλαδή στην Σμύρνη περιμένοντας τον Κεμάλ να επιτεθεί; Μέχρι Δεν έπρεπε να υποχρεωθούν οι Τούρκοι να συνθηκολογήσουν; Και οι βενιζελικοί πριν την αλλαγή κυβέρνησης ζητούσαν εκστρατείες στο εσωτερικό για να τσακίσουν τους κεμαλικούς. Από το αδιέξοδο σώθηκαν χάρις τις εκλογές. Κάποτε πρέπει να σταματήσουν οι γελοιότητες των βενιζελικών για την εκστρατεία στην Άγκυρα. Αν δεν γινόταν απλά το μέτωπο θα κατέρρεε νωρίτερα. Πως να το κάνουμε αυτή η σύγκρουση δεν θα οδηγούσε πουθενά. Όπως είχε πει από την αρχή ο Μεταξάς αλλά ο αρχομανής βενιζέλος ήταν στον κόσμο του. Η κυβέρνηση αντιμετώπισε τεράστιες δυσκολίες και παρόλα αυτά παρέταξε έναν πολυάριθμο στρατό σε τέτοια μεγάλη απόσταση. Έχοντας να αντιμετωπίσει την προδοτική στάση των Βενιζελικών και των κομμουνιστών που δηλητηρίαζαν το στράτευμα. Τη προπαγάνδα των βενιζελικών βλέπω την κάνετε γαργάρα. Λογικό αφού παρά το και καλά μετριοπαθές υφάκι που πήγες να πλασάρεις, αποδείχτηκε τελικά ότι είσαι απλά εμπαθής φανατισμένος και ανίδεος.
παρακαλώ όχι χαρακτηρισμούς, συζητήστε επί της ουσίας γιατι αλλιως θα με αναγκάσετε να το διακόψω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι επιτέλους η βοήθεια όπως τη λες ήταν σταγόνα στον Ωκεανό. Για να νικήσουμε χρειαζόταν συνεχής οικονομική και στρατιωτική βοήθεια από τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Αυτό πολύ απλά κανένας "σύμμαχος" δεν ήταν διατεθειμένος να το κάνει για ξένη υπόθεση. Η στάση τους από την αρχή, ήταν από περίεργη ( Γαλλία) όσο και εχθρική (Ιταλία). Μόνη της Ελλάδα δεν μπορούσε να κερδίσει.Πόσο δύσκολο είναι επιτέλους να το καταλάβετε ; Τόσο έχετε τυφλωθεί από τον θαυμασμό στον υποτιθέμενο εθνάρχη σας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλίστωρ λυπάμαι που παρασύρθηκα αλλά είναι συνεχώς 2-3 άτομα που μπαίνουν πάντα σε θέματα για την δίκη των 6 με μόνο σκοπό να προκαλέσουν και να φανατίσουν λέγοντας πόσο δίκαιη ήταν η δολοφονία τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μετριοπαθές υφάκι μου είναι αυτό με το οποίο γράφω και μιλώ πάντα και οφείλεται στο οτι δεν είμαι εμπαθής, φανατισμένος και ημιμαθής σαν εσένα. Γιατί όλη αυτή η ελεεινή συμπεριφορά σου οφείλεται στην ημιμάθεια σου. Έχω την ηρεμία και ψυχραιμία να γράψω αυτά που θέλω χωρίς τη συναισθηματική φόρτιση τη δική σου. Που σε κάνει να γράφεις για "κακούς προπαγανδιστές" κι άλλες γελοιότητες. Για να μη μιλήσω για αστεία επιχειρήματα του στυλ "οι μικρασιάτες δεν ήθελαν να φύγουν" που πέρα από άγνοια του τι συνέβαινε εκείνη τη στιγμή είναι κι ένα δείγμα του άκρατου φανατισμού και της ανώριμης σκέψης σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως όταν μιλάς για βενιζελικό φανατισμό όταν κατακρίνω την εκστρατεία στην Άγκυρα. Μια κίνηση την οποία την έχουν κατακρίνει και οι ίδιοι οι αντιβενιζελικοί!! Εσύ σαν κλασικός οπαδός, νοιώθεις την ανάγκη να υπερασπιστείς την παράταξη σου με οτιδήποτε καταβάσει η γκλάβα σου, όσο αστείο κι ανυπόστατο κι αν είναι.
Ο ελληνικός στρατός, όπως είχε συμβουλεύσει και ο ίδιος ο Μεταξάς επαναλαμβάνω, μπορούσε να περιοριστεί σε μικρότερο μέτωπο, να οχυρωθεί καλά, να δημιουργήσει εφεδρείες -προσπερνάμε σκόπιμα βλέπω την παγκόσμια πρωτοτυπία να μην υπάρχει στρατηγική εφεδρεία το 1922- να αποστρατέυσει τον τεράστιο όγκο των μονάδων του και να ελαφρύνει τον προϋπολογισμό, να μετατραπεί εκείνη η ζώνη που θα κρατούσε σε ζώνη ασφαλείας των ελληνικών πληθυσμών και να μεταφέρει έτσι την πίεση στους Τούρκους. Την επίθεση των Τούρκων θα μπορούσε να τη δεχτεί σε μικροτερο συμπαγές μέτωπο με τις κατάλληλες εφεδρείες σε περίπτωση ανάγκης και όχι σε ένα τεράστιο εκτεταμένο μέτωπο όπου η μία μεραρχία απείχε χιλιόμετρα απ' την άλλη, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κενά σαν αυτό που εκμεταλεύτηκαν οι Τούρκοι στην τελική επίθεση τους στο Αφιόν Καραχισάρ. Αλλά αμφιβάλω αν έχεις ιδέα για τι μιλάω.
Αυτό που έγινε τότε ήταν παγκόσμια πρωτοτυπία.
Και ναι υπήρχαν και βενιζελικοί φαντασμένοι που ονειρεύονταν προέλαση μέχρι την Καισάρεια. Αν την έκαναν σήμερα θα κατακρίναμε αυτούς. Κατακρίνουμε τα γεγονότα όμως κι εμένα μ' αφήνει αδιάφορο αν αυτοί που ευθύνονται ανήκουν στη μία πλευρά ή την άλλη. Αλλά σε οπαδικά μυαλά που να γίνουν αυτά αντιληπτά...
"Και επιτέλους η βοήθεια όπως τη λες ήταν σταγόνα στον Ωκεανό." Πρώτα αμφισβήτησες οτι υπήρχε βοήθεια, τώρα λες οτι ήταν σταγόνα στον ωκεανό. Από που προκύπτει αυτό; Με τι στοιχεία; Από το 1918 μέχρι το 1920 η Ελλάδα είχε απορροφήσει τις μισές (Το όραμα της Ιωνίας). Αυτό για να καταλάβουμε πόσο σημαντικές ήταν ή οχι. Εδω έχουμε ακόμη ένα δείγμα του φανατισμού που προκύπτει από την άγνοια.
Καλά αυτά για θαυμασμό στον υποτιθέμενο εθνάρχη είναι για οπαδούς σαν εσένα. Απλά είναι αδιανόητο για το μυαλό σου να αντιληφθεί οτι κρίνοντας τα λάθη μιας πλευράς δεν σημαίνει οτι αναγκαστικά παίρνεις το μέρος της άλλης.
"...με μόνο σκοπό να προκαλέσουν και να φανατίσουν λέγοντας πόσο δίκαιη ήταν η δολοφονία τους."
Καταρχάς γι' ακόμη μια φορά αποφεύγεις σκόπιμα να σχολιάσεις το τηλεγράφημα Γούναρη και το νόμο 2870/1922, αλλά γνωστή τακτική... Όπου δεν υπάρχουν επιχειρήματα βάζουμε την κουτοπονηριά μας. Χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν και γυναίκες βιάστηκαν και χιλιάδες παιδιά χάθηκαν ενώ θα μπορούσαν να σωθούν. Αλλά αυτό δεν σας απσχολεί. Πάνω απ' όλα η παράταξη μας, το κόμμα μας είτε είμαστε αριστεροί-δεξιοί-κεντρώοι οτιδήποτε. Είναι ενδεικτικό του ήθους ορισμένων ανθρώπων.
Φιλίστωρ με συγχωρείς αλλά απαντώ στο προσβλητικό ύφος του κυρίου με τον τρόπο που πρέπει και δεν έχω καμία διάθεση να προσβάλω κανένα. Αλλά δεν θα κάτσω να ανεχτώ και την αγένεια του καθενός προς το πρόσωπο μου.
Βλέπω ότι συνεχίζεις τις παραληρηματικέςανοησίες για την εκστρατεία στην Άγκυρα.Είσαι εντελώς άσχετος ια λυπάμαι πραγματικά όταν κάθομαι και ακούω γελοιότητες για παρατεταμένη άμυνα στην σμύρνη μευτά απο΄πολυ΄χρονο πόλεμο. Χρησιμοποιείς στο παράδειγμα τον μεταξά ο οποίος ήταν εξαρχής αντίθετος αλλά ο βενιζέλος έκανε τελικά την εκστρατεία. εδώ μούγκα ε; Επαναλαμβάνεις συνεχώς σαν καλός γκαμεπελίσκος το τηλεγράφημα του Γούναρη χωρίς να βγαίνει από πουθενά ότι η Κυβέρνηση ήθελε να σφαγιασθούν σκόπιμα χιλιάδες αθώοι. Η ανοησία σου βλέπω ξεπέρασε πλέον και τα βενιζελικα όρια. Αφού η μόνη σου έννοια είναι να δικαιολογείς πάση θυσία την ολέθρια πολιτική του προδότη Βενιζέλου μπορείς να επισκεφτίς και το Ποντος και Αριστερά, Ταιριάζει σε άσχετους και προ[αγανδιστές
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι ή πραγματική στρατιωτική διάνοια ή εντελώς γραφικός. Δηλαδή ένας εξαντλημένος από δεκαετή πόλεμο θα παρέμενε στην Σμύρνη για πάντα με τον κεμάλ να ενισχύεται συνεχώς και την Ελληνική οικονομία να πρέπει να διατηρεί σε εγρήγορση ένα τέτοιο στράτευμα. Και αυτή η κατάσταση να μπορούσε να κρατήσει για πάντα!!! Πόσες φορές πρέπει να το που΄με για να καταλάβετε το αυτονόητο. Μετά από λίγο οι φαντάροι κουρασμένοι θα πέταγαν μόνοι τα όπλα τους. αλλά για το φτωχό μυαλό σου η την βενιζελικές παρωπίδες σου όλα είναι πιθανά. Κλασσικός "κεντρώος" που αν νομίζεις ότι με τραμπούκικο τρόπο θα πετύχεις τίποτα γελιέσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν και γυναίκες βιάστηκαν και χιλιάδες παιδιά χάθηκαν ενώ θα μπορούσαν να σωθούν. Αλλά αυτό δεν σας απασχολεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνώ απασχολεί εσένα. Που η παράταξη σου εκμεταλεύτηκε με άθλιο τρόπο το δράμα τους, για να κερδίζει ψήφους και για να καλύψει τις δικές της ευθύνες για την τραγωδία αυτών των ανθρώπων. Όπως και στην περίπτωση του Ελληνισμού της ουκρανίας που η ανόητη πολιτική του Βενιζέλου με την εκστρατεία του, έγινε η αιτία του αφανισμού των εκεί Ελλήνων και της βοήθειας των Σοβιετικών στον κεμάλ. Και σαν αποκορύφωμα ο βενιζέλος μετά από χρόνια υμνούσε τον κεμάλ και έθαβε το θέμα με τις περιουσίες, προκαλώντας την οργή των προσφύγων. καλό θα ήταν να είχες τον στοιχειώδη ανδρισμό, να παραδεχθείς τα λάθη της παράταξης σου και να μην γελοιοποιείσαι προσπαθώντας να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα.
, να δημιουργήσει εφεδρείες -προσπερνάμε σκόπιμα βλέπω την παγκόσμια πρωτοτυπία να μην υπάρχει στρατηγική εφεδρεία το 1922- να αποστρατέυσει τον τεράστιο όγκο των μονάδων του και να ελαφρύνει τον προϋπολογισμό, να μετατραπεί εκείνη η ζώνη που θα κρατούσε σε ζώνη ασφαλείας των ελληνικών πληθυσμών και να μεταφέρει έτσι την πίεση στους Τούρκους
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά είναι απίστευτες γελοιότητες. Ούτε να μειώσει τις δυνάμεις θα μπορούσε (απλά θα είχε πιο εύκολο έργο ο κεμάλ), ούτε να πολεμάει ο ελληνικός στρατός με τις πλάτες στην θάλασσα. Εδώ η ανοhσία και η ασχετοσύνη σου χτύπησαν κόκκινο.
Και δεν είπα ότι όλοι οι Μικρασιάτες ήθελαν να μείνουν. Αλλά ότι αρκετοί πίστεψαν ότι ίσως σωθούν. Είναι δύσκολο να αφήσεις έτσι εύκολα τους κόπους μιας ζωής. πάντα έχεις μια ελπίδα. Η κυβέρνηση είχε πανικοβληθεί και από την μια προσπαθούσε να ελέγξει τον πανικό που θα ακολουθούσε από την άλλη να μάθει τι πραγματικά συνέβαινε σε μια κατάσταση απόλυτου χάους. Αυτά περί σκόπιμης εγκατάλειψης που αναμασάς είναι αηδίες και δεν αξίζει να ασχοληθώ άλλο. Πάντως όταν οι Μπολσεβίκοι έσφαζαν έλληνες της κριμαίας δεν ίδρωσε και πολύ το αυτό του βενιζέλου. Ούτε εσένα σε πειράζει; Εκείνοι δεν ήταν Έλληνες; Ο Βορειοηπειρώτες που του παράτησε για να αναλαμβάνει εκστρατείες στην άλλη άκρη δεν ήταν και αυτοί έλληνες; Ίσως σαν μικρασιάτης στην καταγωγή ( υποθέτω) να νιώθεις οργισμένος, αλλά άλλο οι προσωπικές φανατισμένες πεποιθήσεις και άλλο η ιστορική αλήθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλίστωρ επειδή έκλεισες τα σχόλια στο άρθρο του κ. Πρωτοπαπαδάκη, δημοσιεύω εδώ την απάντηση μου στην ίδια ενότητα αλλά σε άλλο άρθρο, χωρίς βρισιές και προσωπικούς χαρακτηρισμούς και αποφάσισε αν θα το δημοσιεύσεις ή όχι. Προσωπικά βέβαια θα ήθελα να δημοσιευθεί η απάντηση μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφήνω στην άκρη τους προσωπικούς χαρακτηρισμούς και μπαίνω στην ουσία των αντεπιχειρημάτων σου.
"Χρησιμοποιείς στο παράδειγμα τον μεταξά ο οποίος ήταν εξαρχής αντίθετος αλλά ο βενιζέλος έκανε τελικά την εκστρατεία. εδώ μούγκα ε;"
Μάλιστα στο επιχείρημα μου οτι τη σύμπτηξη σε μικρότερο μέτωπο, ευκολότερο υπερασπίσημο, τον προτεινε ακόμα κι ο ίδιος ο Μεταξάς μου απαντάς "ναι αλλά ο Μεταξάς ήταν αντίθετος εξαρχής στην εκστρατεία" Χμ, μάλιστα... Άλλο ένα δείγμα οπαδικής αντίληψης δυστυχώς.
Πως δεν μου απάντησες στο προηγούμενο επιχείρημα μου για την οικονομική βοήθεια που τελικά δόθηκε με κάνα σχόλιο "ναι αλλά ο Βενιζέλος χρεοκόπησε την Ελλάδα το 1932".
"Δηλαδή ένας εξαντλημένος από δεκαετή πόλεμο θα παρέμενε στην Σμύρνη για πάντα με τον κεμάλ να ενισχύεται συνεχώς και την Ελληνική οικονομία να πρέπει να διατηρεί σε εγρήγορση ένα τέτοιο στράτευμα."
Ενώ ένας εξαντλημένος από 10ετή πόλεμο ήταν καλύτερα να κρατήσει ένα μέτωπο τόσο ευρύ που υπήρχαν τεράστια κενά μεταξύ των μονάδων και τα οποία τα εκμεταλεύτηκαν οι Τούρκοι στην τελική επίθεση τους;
Ήταν καλύτερα για την ελληνική οικονομία να διατηρούμε ένα τεράστιο αριθμό αχρείαστων στρατιωτών σε εδάφη που ούτως ή άλλως δεν θα τα προσαρτούσαμε ποτέ;
"Ούτε να μειώσει τις δυνάμεις θα μπορούσε (απλά θα είχε πιο εύκολο έργο ο κεμάλ), ούτε να πολεμάει ο ελληνικός στρατός με τις πλάτες στην θάλασσα. Εδώ η ανοhσία και η ασχετοσύνη σου χτύπησαν κόκκινο."
Μαζί με τη δική μου και του Μεταξά προφανώς. Πραγματικά μου φαίνεται απίστευτο οτι θα πρέπει να εξηγήσω ακόμη μία φορά οτι είναι ευκολότερο να κρατήσεις μικρότερο, συμπαγές μέτωπο με τις κατάλληλες εφεδρείες από ένα εκτεταμένο, με τεράστιο κενά χωρίς καμία απολύτως εφεδρεία πράγμα το οποίο και πληρώσαμε το '22.
"Ενώ απασχολεί εσένα. Που η παράταξη σου εκμεταλεύτηκε..."
Καταρχάς τους Μικρασιάτες τους έσφαζαν από το 1912. Για την καταστροφή της Φώκαιας, τα τάγματα εργασίας και τους χιλιάδες πρόσφυγες ξέρεις τίποτα ή μπα ή δεν σε νοιάζει;
Ζήτησαν να φύγουν με πλοία οι Έλληνες της Ουκρανίας για να σωθούν κι η απάντηση της κυβέρνησης ήταν "αποφύγετε τη δημιουργία προσφυγικού ζητήματος;"
Εγώ σου λέω για Έλληνες-ίδες που σκοτώθηκαν και βιάστηκαν και που θα μπορούσαν να γλύτωσουν κι εσύ μου απαντάς "ναι αλλά τα ίδια έπαθαν κι άλλοι στην Ουκρανία εξαιτίας του Βενιζέλου" Μία σας και μία μας δηλαδή. Εντάξει έχεις δίκιο με έπεισες δεν χρειάζεται να το ξαναναφέρω το ζήτημα.
Με το τηλεγράφημα του Γούναρη η κυβέρνηση αρνήθηκε να στείλει πλοία για να παραλάβει τον κόσμο. Με το νόμο 2870/1922, τον οποίο σκόπιμα τον αγνόησες, δεν επέτρεψε στους Μικρατιάτες να 'ρθουνε στην Ελλάδα και να σωθούν.
Αλλά η απάντηση σου είναι οι Έλληνες της Ουκρανίας, μία σας και μία μας όπως είπα. Όπως κι άλλες φορές στην κριτική απαντάς "ναι αλλά κι εσείς κάνατε αυτό" π.χ. στην επισήμανση μου οτι και ο Μεταξάς είχε προτείνει τη σύμπτηξη σε μικρότερο μέτωπο, η απάντηση σου ήταν "ναι αλλά ο Μεταξάς ήταν αντίθετος στη Μικρασιατική Εκστρατεία"
Λάβαμε το ακόλουθο σημείωμα από τον κ. Πρωτοπαπαδάκη με την παράκληση να δημοσιευτεί. Φιλίστωρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτρέψτε μου, παρακαλώ να απαντήσω τηλεγραφικά. Στο μέλλον, αν το ιστολόγιο μου κάνει την τιμή να με φιλοξενήσει, θα αναλύσω περισσότερο τις σκέψεις μου.
1.Στον πόλεμο δεν εγκαταλείπει κανείς την θέση του, επειδή ''κουράσθηκε''.
2.Μιά ανίκητη στρατιά ηττήθηκε από ένα κενό στο μέτωπο.
Στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, όταν οι Σύμμαχοι προχωρούσαν ακάθεκτα προς την καρδιά της Γερμανίας, βρήκαν αξεπέραστο εμπόδιο τον ποταμό Ρήνο.Ο γερμανικός στρατός είχε ανατινάξει όλες τις γέφυρες και είχε οχυρωθεί στην ανατολική όχθη. Ξαφνικά, μέσα στην νύχτα, ένας Αμερικανός λοχίας βρήκε μια μικρή γέφυρα, που δεν είχε ανατιναχθεί. Πέρασε απέναντι και έτσι άνοιξε τον δρόμο στον στρατό των Συμμάχων να περάσει στην αντίπερα όχθη και να αιφνιδιάσει τον γερμανικό. Από την στιγμή εκείνη άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την οριστική ήττα του Χίτλερ.
3.Οι εκθέσεις των Στρατηγών αναφέρονται στην συγκεκριμένη πράξη του Συνταγματάρχη, όχι στον άνθρωπο που την έπραξε.
4. Πώς καταφέρνουν πρόσωπα να καταλάβουν εξουσίες, που δεν τους αξίζουν; Μα όταν οι ηγέτες καταλαμβάνουν επάξια θέσεις εξουσίας, τους σκοτώνουν. βλ. Λίνκον, Κέννεντυ, Καποδίστριας, Τσάβες κλπ, αλλά και Γούναρης, Πρωτοπαπαδάκης και συνεργάτες. Και ο Βενιζέλος απέθανε με ‘‘περίεργο’’ τρόπο, όταν έπαψε να ακολουθεί τους Άγγλους. Το φονικό γίνεται πάντα με ''έξυπνο'' τρόπο, χωρίς να φανερωθεί ο φονιάς.
5. Τα συνηθισμένα τροπάρια της ονομαζόμενης ''Βενιζελικής'' παράταξης ( που δεν είναι αληθινά Βενιζελική, επειδή δεν εκφράζει τον Βενιζέλο), πρώτον,ότι η επάνοδος του Κωνσταντίνου έγινε αιτία να μας εγκαταλείψουν κάποιοι ''σύμμαχοι'' και δεύτερο, ότι η Κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη εγκατέλειψε τους Μικρασιάτες για να τους σφάξουν οι Τούρκοι, είναι κακόβουλα παραμύθια, όπως θα αποδείξω, όπως είπα παραπάνω, μελλοντικά. Συγκρατείστε, παρακαλώ, το διχαστικό μίσις, μέχρι να μπορέσω να παρουσιάσω αναλυτικά το θέμα.
6. Όσο για τα άσχετα με το θέμα σχόλια για τα αίτια της Καταστροφής,, σημειώστε πως , όπως είπε ο Τσώρτσιλ, "Ο πόλεμος αυτός ήταν πόλεμος εντολοδόχων". Και συμπληρώνω, εντολείς των Τούρκων ήσαν η Γαλλία, η Ιταλία και η Ρωσία. Εντολέας των Ελλήνων ήταν η Αγγλία, ή μάλλον ο Πρωθυπουργός της Λόϋδ Τζωρτζ προσωπικά, δεδομένου ότι η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία ήταν αντίθετη με την εκστρατεία. Αρχιστράτηγος ήταν ο ίδιος ο Λ. Τζωρτζ, με τον οποίο επικοινωνούσαν με άκρα μυστικότητα ο Βενιζέλος, πρώτα, και στην συνέχεια ο Γούναρης. Ο Βενιζέλος έγραφε κάθε βράδυ αναλυτικά τις επαφές του, αλλά μόνον τις μέρες της προετοιμασίας της απόβασης στην Σμύρνη. Μετά, όπως γράφει, σταμάτησε, διότι ο απαιτούμενος χρόνος ήταν εις βάρος της ουσιαστικής δουλειάς του. Ο Γούναρης κρατούσε την αλληλογραφία και άλλες σημειώσεις σε μία τσάντα, που, όπως λέγεται, κρατούσε πάντα μαζί του. Όταν φυλακίσθηκε, έγινε διάρρηξη στο σπίτι του (ήταν εργένης) και η τσάντα με το αρχείο του εξαφανίσθηκε. Στην ''δίκη'' οι Έξι δεν είπαν εκείνα που γνώριζαν, για να μην βλάψουν τις σχέσεις Ελλάδας-Αγγλίας. Επομένως, ό,τι λέγεται και ό,τι γράφεται για την Μικρασιατική Εκστρατεία, στηρίζεται σε υποθέσεις. Την αλήθεια, τόσο ο Βενιζέλος, όσο και ο Γούναρης, την πήραν μαζί τους.
7. Τέλος, τι με ώθησε να δημοσιεύσω τις επίσημες εκθέσεις των Στρτηγών και άλλων βενιζελικών αξιωματούχων (Μαζαράκης κλπ); το θέμα με απασχολεί, όχι πολιτικά, αλλά επειδή έχει άμεση σέση με την εκτέλεση των Έξι. Θα τα ξαναπούμε. Σας ευχαριστώ που προσέξατε το δημοσίευμά μου.
Μίκης Πρωτοπαπαδάκης