12 Ιουνίου 1917(*): Η "μάχη της σημαίας" και η βίαιη κατάληψη της Θεσσαλίας από τον Γαλλικό στρατό

ο υποσ/γος Αθ. Φράγκου επιθεωρεί το Α΄ Σ. Στρατού στο Μικρασιατικό μέτωπο
Στις 27 Μαΐου 1917 συναντήθηκαν στο Λονδίνο ο Γάλλος πρωθυπουργός Ριμπώ, ο υπουργός στρατιωτικών Παινλεβέ, ο Γάλλος στρατάρχης Foch και ο Γάλλος ναύαρχος Λεμπόν με τους Άγγλους ομολόγους τους. Η συνάντηση των κορυφαίων ηγετών της Αντάντ είχε ως μοναδικό θέμα την επίλυση του "Ελληνικού ζητήματος". Η Γαλλική αποστολή είχε ως σκοπό να εξασφαλίσει την Αγγλική συγκατάθεση για ελευθερία κινήσεων στην Ελλάδα. Στην συνάντηση αποφασίστηκε να σταλεί ω ύπατος αρμοστής της Αντάντ στην Ελλάδα ο Γάλλος γερουσιαστής Charles Jonnart με εν λευκώ εξουσιοδότηση για να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια θα χρειαζόταν ώστε να εκθρονιστεί ο ουδετερόφιλος Βασιλιάς Κωνσταντίνος και να ενοποιηθεί το Ελληνικό κράτος υπό την φιλοανταντική κυβέρνηση του Βενιζέλου.

Η απόφαση αυτή είχε κυοφορηθεί στους κόλπους της Αντάντ επί ένα χρόνο τουλάχιστον, αλλά συνεχώς αναβαλλόταν καθώς η διφορούμενη συμπεριφορά του Βασιλιά έδινε ελπίδες ότι τελικώς θα συμβιβαζόταν. Σημαντικές όμως εξελίξεις επιτάχυναν τη τελική λήψη της. Πρώτο σημαντικό γεγονός ήταν η κατάρρευση του Τσάρου Νικόλαου, ο οποίος υπήρξε θερμός υπερασπιστής του Ελληνικού Θρόνου. Το δεύτερο γεγονός είχε να κάνει με την απόφαση των Βρετανών να μειώσουν τα στρατεύματα τους στο Μακεδονικό μέτωπο. Το Γαλλικό γενικό επιτελείο στρατού πίεζε ώστε τα αποχωρούντα Αγγλικά στρατεύματα να αναπληρωθούν με τα Ελληνικά. Επίσης σημαντικός παράγοντας στην απόφαση ήταν και η "μάχη της σοδειάς": Σε περίπτωση που
θεριζόταν η  σοδειά του κάμπου της Θεσσαλίας το κράτος των Αθηνών θα αποκτούσε τρόφιμα και θα μειώνονταν οι επιπτώσεις του ναυτικού συμμαχικού αποκλεισμού στον πληθυσμού. Τελευταίο γεγονός υπήρξε η αποτυχία της συμμαχικής επίθεσης στο Μακεδονικό μέτωπο στις 23 Μαΐου, η οποία έπεισε τους Γάλλους ότι όφειλαν να λύσουν το Ελληνικό ζήτημα, ώστε να βελτιωθεί η στρατιωτική κατάσταση στην περιοχή. Στην συνάντηση εκτός από την έγκριση για την αποστολή του Jonnart στην Αθήνα αποφασίστηκε η κατάληψη της Θεσσαλίας, του Ισθμού του Κορίνθου και ο εξαναγκασμός του Βασιλιά σε παραίτηση με σκληρότερο ναυτικό αποκλεισμό, αλλά και με τελική κατάληψη των Αθηνών από τον Γαλλικό στρατό. 

Ο Γάλλος στρατηγός Σαράιγ, διοικητής των Συμμαχικών στρατευμάτων στο Μακεδονικό μέτωπο, είχε ήδη προετοιμάσει τις δυνάμεις του στην Κατερίνη για την κατάληψη της Θεσσαλίας. Στις 7 Ιουνίου είχε ολοκληρωθεί η συγκέντρωση των στρατευμάτων που αποτελούνταν από δύο συντάγματα και τρία τάγματα πεζικού, τέσσερα συντάγματα Ιππικού (αποτελούνταν από Μαροκινούς Σπαχήδες), δύο μοίρες πυροβολικού και δύο σμήνη αεροπλάνων. Το σύνολο των δυνάμεων αυτών ήταν πάνω από 20.000 άνδρες και είχαν τεθεί υπό τις διαταγές του Γάλλου στρατηγού Βενέλ. Απέναντι στην στρατιά αυτή, οι Ελληνικές δυνάμεις περιορίζονταν σε 200 αξιωματικούς και 600 άνδρες της Ι μεραρχίας που βρισκόταν στην Λάρισα υπό τις διαταγές του Έλληνα στρατηγού Ανδρέα Μπαΐρα. όλη η υπόλοιπη στρατιωτική δύναμη των Ελλήνων βρισκόταν στην Πελοπόννησο, αφού η ελληνική κυβέρνηση είχε συμμορφωθεί στο σχετικό περιεχόμενο του τελευταίου συμμαχικού τελεσιγράφου.  Ο Μπαΐρας είχε πληροφορίες για τις Γαλλικές ετοιμασίες και είχε ζητήσει αγωνιωδώς οδηγίες από την Αθήνα για το αν όφειλε να αντιτάξει αντίσταση η όχι. Η Ελληνική κυβέρνηση ήδη βρισκόταν υπό την πίεση του Zonnart που είχε αφιχθή στην Αθήνα στις 9 Ιουνίου, ήλπιζε πως αν συμμορφωνόταν να κέρδιζε λίγο ακόμη χρόνο (άλλωστε δεν υπήρχε και κάποια άλλη ρεαλιστική εναλλακτική), έτσι έδωσε οδηγία στον Μπαΐρα να μην αντισταθεί. 

Η προέλαση της Γαλλικής στρατιάς ξεκίνησε το πρωινό της 10ης Ιουνίου χωρίς φυσικά να συναντήσει καμία αντίσταση. Στις 11 Ιουνίου οι Γάλλοι είχαν καταλάβει την Ελασσόνα και το πρωί της 12ης Ιουνίου ξεκίνησαν για την κατάληψη της Λάρισας. Ο στρατηγός Μπαΐρας μετέβη για να προϋπαντήσει τον Γάλλο στρατηγό Βενέλ τον οποίο συνάντησε στην είσοδο της πόλης. Στην συνάντηση τους ο Έλληνας στρατηγός γνωστοποίησε στον Γάλλο ομόλογο του τις διαταγές της κυβερνήσεως του και έθεσε τις δυνάμεις του στην διάθεση του. Ο Βενέλ όμως δεν φάνηκε να
Ανδρέας Μπαΐρας
συμμερίζεται την ιπποτική συμπεριφορά του Μπαΐρα. Του απάντησε ότι τον συλλαμβάνει αμέσως μαζί με τους αξιωματικούς του επιτελείου του, ενώ απείλησε ότι θα βομβάρδιζε την Λάρισα αν έπεφτε έστω ένας πυροβολισμός. Αργότερα ο Μπαΐρας εξορίστηκε από τον Zonnart στην Κορσική μαζί με τους υπόλοιπους πολιτικούς αντιπάλους του Βενιζέλου.

Την ίδια εχθρική διάθεση έδειξαν οι Γαλλικές μονάδες έναντι των Ελληνικών μονάδων, καθώς όπου έβρισκαν Έλληνες στρατιώτες τους αφόπλιζαν και τους συνελάμβαναν. Το σκηνικό άλλαξε όμως όταν Γαλλικά στρατεύματα έφτασαν στους κοιτώνες του 1/38 συντάγματος Ευζώνων που βρισκόταν υπό τις διαταγές του Αντισυνταγματάρχη Αθανασίου Φράγκου. Οι Γάλλοι ζήτησαν εκτός από τα όπλα των Ελλήνων, τα ξίφη των αξιωματικών. Τις αξιώσεις αυτές ο Φράγκου τις θεώρησε απαράδεκτες και αρνήθηκε να συμμορφωθεί, καθώς σύμφωνα με τα στρατιωτικά ήθη της εποχής οι αξιωματικοί σε αντίσοιχες περιπτώσεις διατηρούσαν τα ξίφη τους. Ακολούθησε αναταραχή στην περιοχή και όλοι οι άνδρες του συντάγματος ακολουθούμενοι από 100 ακόμη οπλίτες της υπολοίπου μεραρχίας προσπάθησαν να διαφύγουν ένοπλοι με την σημαία τους προς την Λαμία. ώστε να αποφύγουν τον εξευτελισμό.

Η φυγή τους έγινε αντιληπτή από τους Γάλλους, με τον Γάλλο στρατηγό να στέλνει το ιππικό των Μαροκινών Σπαχήδων προς καταδίωξη τους. Οι Έλληνες κυνηγήθηκαν για έξι χιλιόμετρα απηνώς, τελικώς κυκλώθηκαν και τους ζητήθηκε να παραδοθούν, αλλά αρνήθηκαν με πείσμα. Στην μάχη που ακολούθησε, ενεπλάκησαν ένα απόσπασμα της ίλης Drevon (1ης επιλαρχίας Κυνηγών) και ένα απόσπασμα της ίλης Ballet των Μαροκινών Σπαχήδων. Αυτά τα δύο αποσπάσματα, που συγκέντρωναν δύναμη 80 ιππέων, ρίχτηκαν με πολύ μεγάλο θάρρος εναντίον ενός λόχου Ευζώνων, οι οποίοι τα περίμεναν -ιστάμενοι ακλόνητοι στα πόδια τους- μέσα στα σπαρτά. Ο λοχαγός (ίλαρχος) Drevon τραυματίστηκε βαρύτατα, ενώ οι υπίλαρχοι Berton της 1ης Κυνηγών και Lantaires των Σπαχήδων σκοτώθηκαν βαλλόμενοι από πολύ κοντά. Ο λοχαγός (ίλαρχος) Drevon ανατράπηκε, πέφτοντας κάτω από το σκοτωμένο άλογο του, όπως έπεσαν και άλλοι 13 ιππείς, τόσο Κυνηγοί όσο
Μαροκινοί στρατιώτες στον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο
και Σπαχήδες. Εξ αυτών οι 7 σκοτώθηκαν και οι 6 τραυματίστηκαν βαριά. Ο λόχος των Ευζώνων εκμεταλλεύτηκε τη σύγχυση και διέφυγε όμως λίγο μετά, εντοπίστηκε και πάλι. Οι δύο ίλες, ενισχυθείσες και από στοιχεία της ίλης Dupeyron της 4ης επιλαρχίας των Κυνηγών, περικύκλωσαν τον λόχο των Ευζώνων και ακολούθησε η σφαγή. Στην σύντομη μάχη των Ελλήνων πεζών εναντίον του Γαλλικού ιππικού σε ανοιχτό πεδίο οι Έλληνες είχαν 59 αξιωματικούς και στρατιώτες νεκρούς όλους με φοβερούς σπαθισμούς. Οι Γάλλοι είχαν 2 αξιωματικούς και 7 στρατιώτες τραυματίες. Επί τόπου συνελήφθησαν 49 Έλληνες αξιωματικοί και 269 Έλληνες στρατιώτες. Οι στρατιώτες χρησιμοποιήθηκαν από τους Γάλλους για αγγαρείες και έργα οδοποιίας στο Λιτόχωρο, ενώ οι αξιωματικοί οδηγήθηκαν και κρατήθηκαν σε παλαιούς Τουρκικούς στρατώνες στην Κατερίνη.

Ο αντισυνταγματάρχης Φράγκου με τον αντισυνταγματάρχη Γρίβα μεταφέρθηκαν στη Θεσσαλονίκη με συνοδεία Σενεγαλέζων κυνηγών και Μαροκινών σπαχήδων. Στη συνοδεία ήταν και ο Γάλλος ανθυπίλαρχος τότε των σπαχήδων Verselíppe που στην έφοδο πήρε την ελληνική σημαία. Θεωρείται ο πλέον παρασημοφορημένος αξιωματικός του Γαλλικού Στρατού. Οι αιχμάλωτοι με τη συνοδεία έφτασαν στο γραφείο του στρατηγού Σαρράιγ και ο ανθυπίλαρχος του παρέδωσε ως τρόπαιο τη σημαία. Ο Σαρράιγ τότε του απένειμε την ανώτερη διάκριση: Το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής. Η σημαία παρέμεινε τρόπαιο στα χέρια του Στρατηγού Σαρράιγ και των απογόνων του. Οι πληροφορίες τη θέλουν οι απόγονοι να της επέστρεψαν στο Πρώτο Σύνταγμα των Σπαχήδων που ακόμα διατηρείται χωρίς τη λέξη «Μαροκινό» στην επωνυμία του, έχει μετατραπεί σε τεθωρακισμένο, μετείχε στον πόλεμο του Αφγανιστάν ,και εδρεύει στην πόλη Βαλάνς στη Ν. Γαλλία.

Η κατάληψη της Λάρισας ολοκληρώθηκε χωρίς άλλη αντίσταση, ενώ στις 13 Ιουνίου ολοκληρώθηκε η κατάληψη του Βόλου και των Τρικάλων. Το 5ο σύνταγμα πεζικού υπό των συνταγματάρχη Γιαννόπουλο που βρισκόταν στα Τρίκαλα, όταν έφτασαν τα νέα για την συμπεριφορά των Γάλλων στην Λάρισα οπισθοχώρησε προς Λαμία αποφεύγοντας κάθε επαφή με τους επελαύνοντες Γάλλους.
Η σημαία των Ευζώνων σε παρέλαση
Οι Γάλλοι όμως δεν περιορίστηκαν μόνο στην Θεσσαλία. Σε συνδυασμό με τις καταιγιστικές πολιτικές εξελίξεις στην Αθήνα και την τελική εκθρόνιση του Βασιλιά Κωνσταντίνου, μέχρι τις 26 Ιουνίου είχαν καταλάβει την Ιτέα, τον Μπράλο και την Λαμία. Η Γαλλική προέλαση συνδυάστηκε με δεκάδες συλλήψεις αντιβενιζελικών στην Τσαριτσάνη, στην Ελασσόνα και στην Λαμία. Οι συλλήψεις αυτές γίνονταν με την καθοδήγηση των κατά τόπους Βενιζελικών που έδιναν πληροφορίες στον Γαλλικό στρατό για την ταυτότητα των πολιτικών τους αντιπάλων. Όλοι οι συλληφθέντες μεταφέρθηκαν και φυλακίστηκαν στην τριόροφη Γερμανική σχολή Θεσσαλονίκης και κρατούνταν μαζί με φυλακισμένους του κοινού ποινικού δικαίου. Εκεί οι κρατούμενοι υποβάλλονταν σε καταναγκαστική εργασία σε έργα οδοποιίας, ενώ όσοι αρνούνταν να εργαστούν τους τιμωρούσαν αφήνοντας τους χωρίς στέγη, τροφή και νερό. Υπολογίζεται πως τουλάχιστον 200 πρόσωπα (κατά κανόνα βουλευτές, δημοτικοί άρχοντες, δικηγόροι η γιατροί) υπέφεραν από όλη αυτή την διαδικασία. Τελικώς εκτοπίστηκαν στην Λέσβο όπου παρέμειναν κρατούμενοι των Γάλλων! σε στρατόπεδο συγκέντρωσης επί τρία σχεδόν χρόνια υπό άθλιες συνθήκες μακριά από τους συγγενείς τους και τον τόπο τους. Στο εν λόγω  στρατόπεδο συγκέντρωσης εκτοπίστηκαν συνολικά 850 άτομα (ανάμεσα τους και 60 μοναχοί του Αγίου Όρους!) οι οποίοι ζούσαν σε σκηνές των 9 ατόμων ενώ περιμετρικά του στρατοπέδου υπήρχε μια διπλή σειρά συρματοπλεγμάτων την οποία φρουρούσαν Καμποτζιανοί και Σενεγαλέζοι στρατιώτες.  

Η επέλαση του Γαλλικού στρατού αποτέλεσε ένα όνειδος στην Γαλλική στρατιωτική Ιστορία. Παρά της δοθείσες διαταγές περί του αντιθέτου, οι Γάλλοι συμπεριφέρθηκαν σαν σε κατακτημένη χώρα. Σημειώθηκαν πολλά κρούσματα κλοπών, καταστροφών στις αγροτικές καλλιέργειες, ενώ η χειρότερη συμπεριφορά των Γάλλων στρατιωτών εκφράστηκε με την συνεχή παρενόχληση των γυναικών της περιοχής. Σε αντιπειθαρχικά κρούσματα υπέπεσαν κατά κύριο λόγω οι Μαροκινοί και τα αποικιακά στρατεύματα της Γαλλίας. Η καταπίεση εις βάρος των Ελλήνων δεν μειώθηκε καθ΄ όλη την διάρκεια της Γαλλικής κατοχής των Ελληνικών εδαφών και συνεχίστηκε εις βάρος των αντιβενιζελικών μετά την ενοποίηση του κράτους υπό τον Βενιζέλο.  

Ι. Β. Δ.

Σημειώσεις

(*) Οι ημερομηνίες στο άρθρο είναι όλες στο Γρηγοριανό ημερολόγιο

Πηγές

Γενικό Επιτελείο Στρατού, Η Ελλάς και ο πόλεμος εις τα Βαλκάνια 1914-1918, εκδόσεις Δ. Ι. Σ. (Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού)

Χρήστος Βήττος, Ο Εθνικός Διχασμός και η Γαλλική κατοχή (1915-1920), εκδόσεις Όλυμπος

Το... «ακατανόητον τρόπαιον» του 1917 (άρθρο του κ. Δημήτρη Βάλλα στην τοπική Λαρισαϊκή εφημερίδα "Ελευθερία")

Εκδήλωση μνήμης για την "μάχη της Σημαίας"

Μνημείο της "μάχης της Σημαίας" στην Λάρισα
Επίμετρον - Το μνημείο της "μάχης της Σημαίας" και η τύχη του

Το μνημείο της "μάχης της Σημαίας" είναι μια μαρμάρινη στήλη, έξω από το Κλειστό Γυμναστήριο της Νεάπολης στην οδό Καρδίτσης, που πάνω της φιγουράρουν ανάγλυφα σκαλισμένα μόνο τέσσερα ονόματα πεσόντων: Ενός ταγματάρχη, δύο λοχιών και ενός στρατιώτη και παρακάτω μία επιγραφή αναφέρει με κεφαλαία γράμματα: «ΕΙΣ ΕΝΔΕΙΞΙΝ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΑΣ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ Ο ΔΗΜΟΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΕΣΤΗΣΕ ΤΟΔΕ», με ημερομηνία 30 Μαΐου 1917. Το μνημείο φιλοτεχνήθηκε και στήθηκε το 1930, χωρίς να αναγράφει τα ονόματα και των υπολοίπων πεσσόντων. πρόσφατα ο "σύλλογος φίλων Ιστορίας Νομού Καρδίτσας" και ο πρόεδρος του Κώστας Καρδαράς ξεκίνησαν μια προσπάθεια για να βρουν και τα υπόλοιπα ονόματα πεσσόντων. (Όποιος αναγνώστης μας έχει σχετικές πληροφορίες μπορεί να αποτανθεί στην ηλεκτρονική διεύθυνση kardaras55@gmail.com.)

Το μνημείο είχε πολλές περιπέτειες καθώς η παλιά του θέση ήταν απέναντι -σήμερα θα εντοπιζόταν πάνω στον δρόμο που διαπλατύνθηκε- με τα έργα η στήλη σχεδόν πετάχτηκε σε παρακείμενο χώρο όπου τώρα στεγάζεται ο συνεταιρισμός ραδιοταξί και διασώθηκε χάρη στην ευαισθησία ορισμένων Λαρισαίων που απευθύνθηκαν στον τότε αντιδήμαρχο κ. Κώστα Σαμουρέλη με παρέμβαση του οποίου το μνημείο τοποθετήθηκε στη σημερινή του θέση.
   

Σχόλια

  1. Διορθωση:
    Η λεζαντα της φωτογραφιας λεει
    «Επιθεωρησις Ι Μεραρχιας υπο Συνταγματαρχου Φραγκου.»

    Ο Αθανασιος Φραγκου πολεμησε στη Μικρα Ασια μετα το Δεκεμβριο του 1920 ως Διοικητης της Ι Μεραρχιας . Τον Αυγουστο του 1922 , Υποστρατηγος πλεον, θα ειναι ενας απο τους πρωταγωνιστες της Μικρασιατικης Καταστροφης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άλλο ένα γεγονός για το οποίο μπορούν να είναι περήφανοι οι "δημοκρατικοί" Βενιζελικοί, που έφεραν τους Γάλους κατακτητές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ως ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΟΣ εχω να πω τα εξης:
    O Eθνικος Διχασμος τελειωσε εδω και δεκαετιες. Εθνικες Παραταξεις ηταν και οι δυο, και πονουσαν εξισου την Ελλαδα. Το 1944-1949 οι δυο Εθνικες Παραταξεις εδωσαν τα χερια, ομονοησαν και απο κοινου συνετριψαν την ενοπλη ανταρσια της Αριστερας κατα του Κρατους.
    Αντεθνικη παραταξη σημερα ειναι:

    1. Η Αριστερα (προφανως!)

    2. Η χαζοχαρουμενη, ψευδοαστικη, διεθνιστικη νεοδεξια, που κατα βαθος γουσταρει τους αριστερους και απεχθανεται τη λαϊκη δεξια, την οποια αποκαλει «ακροδεξιο βαριδιο».

    Εναντιον αυτων οφειλουν να ενωθουν το βενιζελικο Κεντρο, και η αντιβενιζελικη Λαϊκη Δεξια, που αποτελουσαν παντα τη Μεγαλη Εθνικη Παραταξη.

    Καλω το ιστολογιο αυτο να προωθησει την ενοτητα αυτη, και να τονιζει συνεχως οτι και οι δυο πλευρες ειχαν κατα βαθος αγαθα κινητρα, παρα τα λαθη τους.

    Ο Ελευθεριος Βενιζελος αναφερεται στην Αριστερα το 1918:

    «Οι κ.κ. μπολσεβικοι...... ειναι αντιπατριωται, αντιστρατιωται, και γενικως εχουσιν ολα τα αντι εις ολα εκεινα τα οποια ημεις οι αλλοι θεωρωμεν εθνικα και ιερα»

    Ο Ελευθέριος Βενιζέλος αναφερεται στους «6» εκτελεσθεντες στο Γουδι το 1929, σε επιστολη στον Παναγη Τσαλδαρη.

    "Δύναμαι να βεβαιώσω υμάς με τον πλεον κατηγορηματικόν τρόπον ότι ουδείς των πολιτικών ηγετών της δημοκρατικής παρατάξεως θεωρεί ότι οι ηγέται της πολιτικής, ήτις ηκολουθήθη με τά το 1920, διέπραξε προδοσίαν κατά της πατρίδος ή ότι εν γνώσει ωδήγησαν τον τόπο εις την μικρασιατικήν καταστροφήν. Δύναμαι, μάλιστα, να σας διαβεβαιώσω ότι, το επ'εμοί, πιστεύω ακράδαντως ότι θα ήσαν ευτυχείς, αν η πολιτική των ωδηγεί την Ελλάδα εις εθνικόν θρίαμβον..."

    Βλεπετε τη διαφορα; Δικοι μας ειστε μωρε! Ποτε θα το καταλαβετε εσεις οι «αντιβενιζελικοι» ;


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Άλλο η πολύτιμη εθνική ενότητα και άλλο η ιστορική μνήμη. Πρέπει να λέγονται τα λάθη, να τα παραδέχονται αυτοί που τα έκαναν για να μαθαίνουμε από αυτά και να μην τα επαναλάβουμε στο μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το ιστολόγιο μας έχει ως βασικό αντικείμενο τις αναζητήσεις στην Ιστορία και την συμπλήρωση της Ιστορικής μνήμης και όχι την τρέχουσα πολιτική κατάσταση. Οι πολιτικές δυνάμεις της εποχής εκείνης -πλην του ΚΚΕ- έχουν εξαφανιστεί και κάθε σχετική ταύτιση είναι εντελώς αυθαίρετη και λαϊκιστική.

    λ.χ. η επίκληση του ΠΑΣΟΚ ότι είναι η Δημοκρατική παράταξη και ο συνεχιστής του Ελευθέριου βενιζέλου μόνο ως αστείο μπορεί να ακουστεί και αρκεί κάποιος να διαβάσει τους λόγους του Βενιζέλου τα χρόνια του Μεσοπολέμου για να το καταλάβει.

    Κάθε κοινωνία σε διαφορετικές εποχές έχει διαφορετικές πρωτεραιότητες και στόχους, έτσι και οι κομματικοί συνδιασμοί δύσκολα ταυτίζονται σε ιδέες (πόσο μοιάζει ας πούμε το Λαϊκό κόμμα με την ΝΔ; η η "Δημοκρατική Ένωση" και η Σοσιαλιστική ομάδα του Πασαλίδη, ακόμη και η ΕΔΑ με τον Σύριζα;

    Υπάρχει δυσκολία να γίνει αυτό ειδικά για την Ιστορία μέχρι το 1940 και το έχω τονίσει πολλές φορές και σε άλλα νήματα.

    Η μη άμεση προβολή του Ιστορικού παρελθόντος ίσως φαίνεται ότι μειώνει την αξία της Ιστορίας, ίσως όμως και να μην συμβαίνει αυτό. Πολλά πράγματα στην ζωή αξίζουν, έστω και αν δεν έχουν χρήση στην καθημερινή μας ζωή.

    Έτσι είναι και η Ιστορική μνήμη. Φανταστείτε ότι υπήρχε ένα μνημείο στην Λάρισα που κανείς δεν γνώριζε τον λόγο ύπαρξης του! Η γνώση του παρελθόντος και της Ιστορίας αποτελεί, εκτός από βασική ανάγκη για τον αυτοπροσδιορισμό και την ταυτότητα κάθε ανθρώπου, μια διανοητική πολυτέλεια υψηλού επιπέδου.

    Σκεφτείτε και κάτι άλλο. Αν ρωτήσεις τον μέσο Έλληνα πότε η Ελλάδα πτώχευσε θα σου πει Τρικούπη, κανείς δεν θα σου πει Βενιζέλο (ασχέτως αν μάλλον και οι δύο είχαν μικρό μερίδιο ευθύνης για το αποτέλεσμα αυτό).

    Έτσι λοιπόν, κατά την γνώμη μου πάντα, πολιτικός όρος αντιβενιζελικός δεν υφίσταται σήμερα. Επίσης δεν θεωρώ τον εαυτό μου αντιβενιζελικό επειδή διαδίδω τα λάθη του, που έχουν καταχωνιαστεί από ιδρύματα και πανεπιστημιακές έδρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΑΓΑΠΗΤΕ ΦΙΛΙΣΤΟΡΑ, ΣΩΣΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΡΑΜΜΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ "ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΣ" ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ...
      ΕΛΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ...
      ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ, ΤΗΝ ΣΚΥΤΑΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΤΗΝ ΠΗΡΕ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ,( ΑΣΧΕΤΑ ΑΝ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΟΙ ΟΠΩΣ Ο ΖΕΡΒΑΣ ΚΙ Ο ΨΑΡΡΟΣ)...
      ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΙ Η ΦΥΣΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΕΧΘΑΝΟΝΤΑΙ ΤΟ ΚΕΝΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΣΑΦΕΙΕΣ,ΑΝ ΛΑΒΟΥΜΕ ΥΠ' ΟΨΙΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ
      Α.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΟΤΙ ΟΙ ΠΛΕΙΣΤΟΙ ΤΩΝ ΠΑΣΟΚΩΝ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑΝ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ, ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΟΙ ΕΚΦΡΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ ΔΛΔ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ , ΣΥΓΧΩΝΕΥΤΙΚΑΝ ΚΑΙ ΤΑΥΤΙΣΤΗΚΑΝ...
      Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ Ή Η ΕΙΡΩΝΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ???

      Διαγραφή
  6. Και το καλύτερο είναι ότι σήμερα σε διάφορες σελίδες στο διαδίκτυο, κάποιοι οπαδοί του Βενιζέλου και των επιλογών του, κατηγορούν με πάθος την σημερινή κυβέρνηση για Γερμανική κατοχή, ραγιαδισμό κλπ. Ξεχνώντας την Γαλλική κατοχή και τα κατορθώματα της.Θυμάμαι μάλιστα έναν "Βενιζελικό" που μου έλεγε ότι δεν ήρθαν ποτέ Γάλλοι στην Ελλάδα και δεν υπήρξε τέτοια κατοχή. Σίγουρα δεν φταίει μόνο αυτός για την άγνοια του, αλλά κάποιοι ευαίσθητοι δημοκρατικοί που κατάφεραν να ωραιοποιήσουν ή και εξαφανίσουν ακόμα από τα βιβλία, αυτήν την όχι και τόσο βολική σελίδα, της ελληνικής ιστορίας, . Τελικά είναι που λέει ο λαός, ότι κανένας δεν κοιτάει ποτέ την καμπούρα του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Επιτέλους και κάπου να διαβάσουμε την αλήθεια και όχι τα βενιζελικά λιβανιστήρια!! Εύγε Φιλίστωρα συνέχισε έτσι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Οχι και Sarl Zonnart! Πολύ καλά κάνετε και μεταγράφετε ελληνικά τους άλλους ξένους, αλλά αν τον Κάρολο Ζοννάρ τον θέλετε γαλλικά, είναι Charles (Célestin Auguste)Jonnart.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αυτό που έγινε με τη γαλλική κατοχή της κεντρικής Ελλάδας είναι τραγικό και οφείλεται στην ηλιθιότητα των συγκεκριμένων Γάλλων αξιωματικών.
    Αυτό δε σημαίνει οτι γενικώς ο Βενιζέλος έφταιγε για τη συγκεκριμένη γαλλική κατοχή και για τον τρόπο που συμπεριφέρθηκαν οι συγκεκριμένοι Γάλλοι στρατιώτες. Με την ίδια λογική οι "αντιβενιζελικοί" είχαν επιτρέψει την βουλγαρική κατοχή της ανατολικής Μακεδονίας.

    Ας μη διχάζουμε τον Ελληνισμό σε χρώματα και κόμματα. Βενιζελικοί, αντιβενιζελικοί, δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί κτλ., ολοι πρέπει να είμαστε ενωμένοι . Όλοι έκαναν λάθη με τη διχόνοια τότε.
    Πρέπει όμως να πούμε μερικά πράγματα.

    Ο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν ήταν αλάνθαστος. Έκανε λάθη. Άνθρωπος ήταν . Αλλά , γενικώς ο Βενιζέλος ήταν για την περίοδο ο απόλυτος ηγέτης με στρατηγικό διπλωματικό νου και παγκόσμιο κύρος. Δεν είχαμε άλλον σαν αυτόν (ίσως με εξαίρεση τον Καποδίστρια). Η πιο πολλοί άλλοι αντίπαλοι και φίλοι του ήταν απλά παιδάκια μπροστά στη σκέψη και στο όραμα του Βενιζέλου. Ήμασταν τρομερά τυχεροί να γεννηθεί ένας τέτοιος άντρας εκείνη την περίοδο. Και τρομερά άτυχοι που δεν μπορούσε σχεδόν κανένας να τον καταλάβει..

    Νομίζω όλοι σήμερα μπορούμε να καταλάβουμε οτι το συμφέρον της χώρας τότε ήταν να μπει η Ελλάδα στον πόλεμο στην πλευρά της Ανταντ . Ο πόλεμος είναι κόλαση, αλλά οι Κεντρικές Δυνάμεις είχαν διεκδικήσεις στα εδάφη μας. Η Ανταντ δεν είχε ανοιχτες διεκδικήσεις στην Ελλάδα . Η Βουλγαρία ήθελε την ανατολική Μακεδονία και Θράκη και η Οθωμανική Τουρκία ήθελε το Αιγαίο.
    Ο Βενιζέλος ήτα εκλεγμένος πρωθυπουργός . Ο Κωνσταντίνος ( καλός και αγαθός, αλλά δυστυχώς ανόητος και όχι όπως ο πατέρας του) δεν ήταν εκλεγμένος και δεν έπρεπε να ανακατευθεί στην πολιτική διακυβέρνηση της χώρας.
    Λόγω του Βενιζέλου σταματήσαμε τις Κεντικές Δυνάμεις( ο ελληνικός στρατός και γενικώς οι βαλκανικές συμμαχίκες δυνάμεις έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη λήξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και στη συμμαχική νίκη) , λόγω Βενιζέλου ασφαλίσαμε τα νησιά μας και τη Μακεδονία και λόγω του Βενιζέλου ελευθερώσαμε τη δυτική Θράκη.

    Πιο πριν λόγω Βενιζέλου , είχαμε το 1912-1912 ισχυρό στρατό και (πιο σημαντικό) ισχυρές συμμαχίες και ελευθερώσαμε την Μακεδονία, Ήπειρο, την Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου. Χωρίς το διπλωματικό σκάκι και πόκερ που έπαιξε ο Βενιζέλος δε θα υπήρχη συμμαχία Ελλάδας με Βουλγαρία και Σερβία και χωρίς αυτό δε θα είχαμε νικήσει στον πόλεμο.
    Ο Κωνστνατίνος ήθελε να πάει προς Μοναστήρι και ο Βενιζέλος μόνο από το αυτί δεν τον πήρε για να τον εξαναγκάσει να πάει προς Θεσσαλονίκη . Και στο τσακ φτάσαμε στη Θεσσαλονίκη μερικές ώρες πριν τους Βουλγάρους.

    Και θα ελευθερώναμε κιάλλα εδάφη αν δεν επέστρεφε ο Κωνσταντίνος το 1920 . Επειδή είναι απολύτως "λογικό" να επιστρέφεις σαν βασιλιάς όταν λένε όλες οι μεγάλες δυνάμεις (που εξαρτάται η χώρα σου οικονομικά, στρατιωτικά και διπλωματικά) πως αν επιστρέψεις σαν βασιλιάς , τότε θα απομονωθεί η Ελλάδα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με την διαφορά πως τους βούλγαρους δεν τους κάλεσαν οι αντιβενιζελικοί, σε αντίθεση με τον Βενιζέλο που κάλεσε χωρίς να ενημερώσει κανέναν τον Γαλλικό στρατό να αποβιβαστεί. Επίσης στις βιαιότητες εναντίον βασιλοφρόνων συμμετείχαν και βενιζελικοί και πολλές φορές ξεπερνούσαν σε αγριότητα τους Γάλλους. Ας μην ξεχνάμε πως και ο ίδιος ο Βενιζέλος τους προέτρεπε σε αυστηρότερα μέτρα εναντίον των αντιπάλων και να μην δείξουν οίκτο. Ο Βενιζέλο; ήταν αυταρχικός χαρακτήρας μειωμένης ευφυίας και με περίεργη ψυχική κατάσταση. Δεν μπορούσε να δεχτεί αλλιώτικη γνώμη και θεωρούσε τον εαυτό του ιδιοφυΐα όπως όλοι οι δικτάτορες. Μην ξεχνάμε πως Αν τον άκουγαν η Ελλάδα θα είχε χάσει αμέτρητους στρατιώτες στην Καλλίπολη. Όπως και οι περίεργες υποχωρητικές θέσεις του για καβάλα κλπ στις συζητήσεις για ειρήνη το 1913. Αργότερα δίχασε τον λαό και εγκατέλειψε τον αγώνα με τις βολικές εκλογές του 1920 για να εμφανιστεί αργότερα ως άσπιλος και αμόλυντος πάνω στα πτώματα των πολιτικών του αντιπάλων. Όσο για το 1912 , η αναδιοργάνωση του στρατού είχε ξεκινήσει επί Θεοτόκη και είχαν κάνει πολλή καλή δουλειά οι Διάδοχος -Μεταξάς και Δούσμανης Αναμφισβήτητα η περίοδος βενιζέλου είναι όχι μόνο η πιο σκοτεινή, αλλά και η πιο διαστρεβλωμένη της ελληνικής ιστορίας.

      Διαγραφή
    2. Και ακόμα χειρότερο πρόσωπο έδειξε ο Βενιζέλος μετά την επιστροφή του στα πράγματα το 1928. Διαφθορά, στρατοκρατικές οργανώσεις , απειλές στους πολιτικούς αντιπάλους, για να αναγνωρίσουν το βολικό προς την παράταξη του πολίτευμα, Χρεωκοπία και φυσικά δυο αδικαιολόγητα κινήματα που παραλίγο να οδηγήσουν σε εμφύλιο. Κάποτε πρέπει ο ταλαίπωρος ελληνικός λαός να πάψει να πιστεύει σε ανύπαρκτους εθνάρχες- λαοπλάνους τύπου Βενιζέλος, Μακάριος , Παπανδρέου κλπ

      Διαγραφή
  10. Θα ήθελα να προσθέσω στο αρθρο σας, βάσει εφημερίδων της εποχής,ότι το 1/38 τάγμα ευζώνων ανήκε στο 1ο ευζωνικό σύνταγμα όπου επίτιμος Διοικητής ήταν η Βασίλισσα Σοφία, με αντισυνταγματάρχη τον κ.Φράγκο. Ανήκε στην 1η Μεραρχία Λαρίσσης. Σε άλλη εφημερίδα αναφέρεται ότι ήταν του 32 τάγματος ευζώνων και σε άλλη του 34ου!!!
    Το ποιο πιθανόν είναι να είναι το 1/38.
    Επίσης θα ήθελα να αναφέρω ότι σε βενιζελική εφημερίδα ΚΑΙΡΟΙ στις 23/06/1917 αναφέρεται ότι ο αρχηγός της μεραρχίας Λαρίσσης κ. Μπάϊρας συνελήφθη και μεταφέρθηκε στην Θεσσαλονίκη όπου κρατιόταν από τις γαλλικές αρχές.
    Στην ίδια εφημερίδα, στις 29/06/1917 ο κ. Μπαϊρας υπό συνοδεία μεταφέρθηκε στην νησίδα του Αγίου Γεωργίου.
    Τέλος, στις περισσότερες εφημερίδες εκείνων των ημερών, φαίνεται ότι ο λόγος της σύγκρουσης ήταν ότι δεν είχε φτάσει το τηλεγραφικό σήμα από το Αρχηγείο στο τάγμα για μη αντίσταση στα γαλλικά στρατεύματα.

    Μιχάλης ( για να ξεχωρίζω από τους άλλους ανώνυμους)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Ο σχολιασμός του αναγνώστη (ενημερωμένου η μη) είναι το καύσιμο για το ιστολόγιο αυτό, έτσι σας προτρέπουμε να μας πείτε την γνώμη σας. Τα σχόλια οφείλουν να είναι κόσμια, εντός θέματος και γραμμένα με Ελληνικούς χαρακτήρες (όχι greeklish και κεφαλαία).

Καλό είναι όποιος θέλει να διατηρεί την ανωνυμία του να χρησιμοποιεί ένα ψευδώνυμο έτσι ώστε σε περίπτωση διαλόγου, να γίνεται αντιληπτό ποιος είπε τι. Κάθε σχόλιο το οποίο είναι υβριστικό η εμπαθές, θα διαγράφεται αυτομάτως.

"Encompass worlds but do not try to encompass me..."

Walt Whitmann

Αναγνώστες

Συνολικές προβολές σελίδας