Το μυστικο δάνειο της κυβερνήσεως Σκουλούδη από την Γερμανία κατά τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο και οι πολιτικές του επιπτώσεις (1915-1917)

Στέφανος Σκουλούδης
Η Ελλάδα μετά το τέλος των Βαλκανικών πολέμων βρισκόταν σε δύσκολη οικονομική κατάσταση λόγω του ανταγωνισμού με την Τουρκία για την ναυτική υπεροπλία στο Αιγαίο. Ο Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος και η κυβέρνηση του βρισκόταν σε αναζήτηση σύναψης δανείου. Στις 23 Νοεμβρίου 1914 ο πρεσβευτής της Ελλάδας στην Γερμανία Θεοτόκης τηλεγράφησε στον Βενιζέλο ότι τον είχαν πλησιάσει ανώτατοι Γερμανοί ιθύνοντες (Zimmermann) και τον είχαν διαβεβαιώσει πως η Γερμανία μπορούσε να συνάψει ένα δάνειο 20 με 25 εκατομμύρια μάρκα με την Ελλάδα, υπό την προϋπόθεση ότι η Ελληνική κυβέρνηση θα δεσμευόταν ότι η Ελλάδα θα παρέμενε ουδέτερη κατά τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο. Ο Θεοτόκης ο ίδιος δήλωσε προς τον Zimmermann πως πολύ δύσκολα θα δεχόταν έναν τόσο γενικόλογο και δεσμευτικό όρο η κυβέρνηση του. Ο Βενιζέλος απάντησε αμέσως αρνητικά στο τηλεγράφημα, δηλώνοντας πως δεν μπορούσε να απεμπολήσει ένα τόσο σοβαρό Εθνικό δικαίωμα. Άλλωστε η πολιτική του στα επόμενα χρόνια θα ήταν ακριβώς η εμπλοκή της Ελλάδας και η συστράτευση της στο στρατόπεδο της Αντάντ. 

Κατά τον χρόνο που ακολούθησε οι οικονομικές δυσκολίες μεγάλωσαν για τις Ελληνικές κυβερνήσεις και κορυφώθηκαν στα τέλη του 1915 λόγω των μεγάλων εξόδων και δαπανών που απαιτούσε η Ελληνική επιστράτευση. Η κυβέρνηση Σκουλούδη απευθύνθηκε εναγωνίως προς τις κυβερνήσεις της Αντάντ ζητώντας επειγόντως 10 εκατομμύρια δρχ.  αλλά τόσο η Αγγλία όσο και η Γαλλία αρνήθηκαν να δώσουν άμεσα προβάλλοντας μια σειρά από όρους και αξιώσεις, με απώτερο σκοπό να εκβιάσουν τον Βασιλιά ώστε να υποκύψει και να εγκαταλείψει την ουδετερότητα υπέρ αυτών. Την ίδια στιγμή η οικονομική δραστηριότητα στην Ελλάδα είχε "παγώσει" λόγω του συμμαχικού αποκλεισμού στο λιμάνι του Πειραιά που ήδη είχε προκαλέσει στην Αθήνα έλλειψη σε βασικά αγαθά. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Σκουλούδη εκ των υστέρων, η οικονομική δυσκολία του Ελληνικού κράτους ήταν τέτοια ώστε αν δεν γινόταν κάτι δραστικό, ο Βασιλιάς θα ήταν αναγκασμένος να βγει από την ουδετερότητα υπέρ της Αντάντ.  

Δημήτριος Ράλλης
Τελικώς η Γερμανία προσέγγισε εκ νέου την Ελλάδα στις 20 Νοεμβρίου 1915 προσφέροντας άμεσα δάνειο 40 εκατομμυρίων μάρκων. Την πρόταση διατύπωσε ο ίδιος ο πρέσβης Μίρμπαχ στον Έλληνα πρωθυπουργό Σκουλούδη. Σύμφωνα με τον Βεντήρη ο Σκουλούδης ρώτησε αν το δάνειο αυτό συνοδευόταν από κάποιο πολιτικό όρο, αλλά ο Μίρμπαχ απάντησε αρνητικά. Σύμφωνα με τον Σκουλούδη η Γερμανική πρόταση ήρθε σε γνώση του υπουργού Οικονομικών Δημήτρη Ράλλη αλλά και όλου του υπουργικού συμβουλίου και επί ένα μήνα οι Ελληνικές αρχές διαπραγματεύτηκαν μυστικά τους όρους του δανείου το οποίο δόθηκε στις αρχές Ιανουαρίου από την τράπεζα Μπλάιχρέντερ του Βερολίνου με 6% συνολικό επιτόκιο. Σύμφωνα με τον Σκουλούδη, οι όροι του δανείου και το επιτόκιο ήταν αρκετά ευνοϊκότερο από αντίστοιχα δάνεια που είχαν δοθεί από τους Αγγλογάλλους μέχρι τότε. Ήδη από τις 28 Δεκεμβρίου ο Σκουλούδης είχε ενημερώσει τον Ρωμανό, Έλληνα πρέσβη στο Παρίσι, ότι η Ελλάδα δεν ζητά πλέον δάνειο από την Γαλλία λόγω των προστριβών που είχαν δημιουργηθεί, κάτι όμως που δημιούργησε εύλογα υποψίες ότι η Ελληνική κυβέρνηση είχε βρει από αλλού χρηματοδότηση.

Η διομολόγηση του δανείου υπήρξε εντελώς μυστική και δεν παρουσιάστηκε προς ψήφιση στην Ελληνική βουλή. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι κυβερνήσεις των δυνάμεων της Αντάντ δεν έμαθαν αμέσως τι είχε συμβεί. Οι πρέσβεις της Αγγλίας Έλλιοτ και της Γαλλίας Γκυγιωμά ρώτησαν πιεστικά τον Σκουλούδη αν αλήθευαν οι φήμες για Γερμανικό δάνειο στην Ελλάδα, αλλά αυτός διέψευσε την πληροφορία κατηγορηματικά. Το γεγονός δημοσιοποιήθηκε στην Ελλάδα το 1918 όταν όλες οι σχετικές Ελληνογερμανικές συνεννοήσεις  δημοσιεύτηκαν στην "Ελληνική λευκή Βίβλο" και ασκήθηκε δίωξη επί εσχάτη προδοσία εις βάρος του Σκουλούδη. Στην απολογία του ο πρώην πρωθυπουργός υποστήριξε ότι υπήρχε πολύ μεγάλη ανάγκη να συναφθεί το δάνειο αυτό, ώστε να μπορέσει το κράτος να συντηρηθεί στην δύσκολη συγκυρία της επιστράτευσης ενώ επικαλέστηκε ότι τήρησε τις διαπραγματεύσεις μυστικές έτσι ώστε να μην θεωρηθεί από τις δυνάμεις της Αντάντ ότι η Ελλάδα είχε αλλάξει πολιτικό προσανατολισμό, εγκαταλείποντας την ουδετερότητα. Επίσης στην
απολογία του υποστήριξε ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν νόμιμη, είχε ακολουθηθεί και στο παρελθόν με δάνεια από χώρες της Αντάντ και σε κάθε περίπτωση υπήρχε το χρονικό περιθώριο και η δυνατότητα τα δύο δάνεια να περιληφθούν στον κρατικό προϋπολογισμό του 1917. Επίσης τόνιζε το
Στοιχείο Γαλλικού πυροβολικού ακροβολισμένο με θέα την Αθήνα
γεγονός ότι ενώ κατηγορείται επί εσχάτη προδοσία για την σύναψη δανείου, η Βενιζελική κυβέρνηση στις διεθνείς της συναλλαγές είχε αναγνωρίσει το δάνειο ως νόμιμο και είχε υποσχεθεί την αποπληρωμή του.

Με τους ίδιους ακριβώς όρους και την ίδια δόθηκε και ένα δεύτερο ισόποσο δάνειο το 1916, σε μια Ελλάδα που δοκιμαζόταν σκληρά από την ασφυξία του Συμμαχικό ναυτικού αποκλεισμού που εν τω μεταξύ είχε ενταθεί. Όταν οι Βενιζελικοί κατέλαβαν την εξουσία χάρις την στρατιωτική βοήθεια της Αντάντ, εξόρισαν τους κυριότερους πολιτικούς τους αντιπάλους είτε σε νησιά είτε στο εξωτερικό. Ο Σκουλούδης γλίτωσε από την διαδικασία αυτή λόγω γήρατος (την κυβέρνηση του οι Βενιζελικοί την αποκαλούσαν "κυβέρνηση γερόντων"). Συγκεκριμένα η απόφαση του Γάλλου ύπατου αρμοστή Σαρλ Ζονάρ έκανε λόγω για "περιορισμό κατ΄ οίκον" σαν πρώτο μέτρο εις βάρος του, που ίσως συνοδευόταν από εξορία αν ο Σκουλούδης ανέπτυσσε αντικυβερνητική δραστηριότητα. Το 1918 εις βάρος του Σκουλούδη απαγγέλθηκαν βαρύτατες κατηγορίες για "εσχάτη προδοσία" για τον τρόπο που άσκησε τα καθήκοντα του ως Πρωθυπουργός και κρίθηκε προφυλακιστέος. Ο Σκουλούδης λόγω πολλών σοβαρών επεισοδίων και προστριβών με τους πρεσβευτές της Αντάντ, βρισκόταν σε μεγάλη δυσμένεια από το Βενιζελικό καθεστώς. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τα έκτροπα "Ιουλιανά", οι Βενιζελικοί επιδρομείς προκάλεσαν σοβαρές ζημιές στην κατοικία του. Οι κατηγορίες ατόνησαν και τελικά εγκαταλείφθηκαν μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1920 και την εκλογική ήττα του Βενιζέλου. Το 1921 η Εθνική Συνέλευση αντιβενιζελικής σύνθεσης κήρυξε επίσημα άκυρη την κατηγορία και όλη τη διαδικασία. Η διάρκεια της πρωθυπουργίας του Σκουλούδη ήταν η τελευταία παρουσία του στην ελληνική πολιτική σκηνή. Πέθανε στις 19 Αυγούστου του 1928. Κληροδότησε πολλά περιουσιακά στοιχεία του σε διάφορα ιδρύματα, μεταξύ αυτών έργα τέχνης στην Εθνική Πινακοθήκη.

ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος στο γραφείο του
Με τα δάνεια αυτά η Γερμανία στήριξε τον Βασιλιά και τις φιλοβασιλικές κυβερνήσεις, καθώς η πολιτική της ουδετερότητας (έστω σε δεκάδες περιπτώσεις βάναυσα παραβιασμένη από την Αντάντ) εξυπηρετούσε τα Γερμανικά σχέδια στην περιοχή. Είναι φανερό πως η αποδοχή από την Ελληνική κυβέρνηση ενός τόσο σοβαρού δανείου πρόδιδε και την τοποθέτηση της έναντι των εμπολέμων του Α΄ παγκοσμίου πολέμου, ενώ αναμφίβολα δημιουργούσε σειρά πολιτικών και οικονομικών υποχρεώσεων παρά το γεγονός ότι η Γερμανία επισήμως δεν έθεσε κανένα όρο κατά την σύναψη του. Άλλωστε συνήθως η οικονομική εξάρτηση είναι ο προάγγελος της πολιτικής εξάρτησης και η Ελληνική Ιστορία στο σύνολο της αποτελεί ένα τέτοιο παράδειγμα. Πάντως υπάρχουν και περιπτώσεις που δεν επιβεβαιώνουν τον κανόνα αυτό, πχ. η Ελλάδα το 1940 παρά την οικονομική της εξάρτηση από την Γερμανία και το κλήρινγκ, παρά την σύναψη σημαντικού δανείου και τις μεγάλες εξαγωγές καπνών και άλλων προϊόντων, τάχθηκε στο πλευρό της Αγγλίας. 

Τελικώς τα περίφημα αυτά Γερμανικά δάνεια δεν κατέληξαν ποτέ στο Ελληνικό θησαυροφυλάκιο, λόγω ακριβώς του περίεργου μηχανισμού των δανείων που συνάπτονταν μεταξύ κρατών την εποχή εκείνη. Συγκεκριμένα η εν λόγω Γερμανική τράπεζα άνοιξε μια πίστωση στην Εθνική τράπεζα στο όνομα της Ελληνικής κυβερνήσεως, και η Εθνική τράπεζα εξέδωσε τραπεζογραμμάτια τα οποία χρησιμοποίησε η Ελληνική κυβέρνηση και τα οποία είχαν σταθερή αξία. Όταν όμως μετά το τέλος του πολέμου η Γερμανία βρέθηκε στο στρατόπεδο των ηττημένων, η Γερμανική τράπεζα δεν κάλυψε το άνοιγμα και τα τραπεζογραμμάτια που είχαν εκδοθεί έγιναν ακάλυπτα.

Ι. Β. Δ.

Πηγές

Γεώργιος Βεντήρης, Η Ελλάς του 1910-1920 τ Β΄, εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ

Εδουάρδος Ντρυώ, Ελλάδα και Α΄ παγκόσμιος πόλεμος, Εκδόσεις "Πελασγός"

Σπυρίδων Μαρκεζίνης, Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος, τ. Δ΄, εκδόσεις "Πάπυρος"

Αρχείο Στέφανου Σκουλούδη από την Αμερικανική Σχολή κλασσικών σπουδών στην Αθήνα

Η απολογία Σκουλούδη κατά την δίκη του (1919)

Φυλλάδιο του Σκουλούδη προς την εφημερίδα "Σκριπ" όπου απαντάει σε κατηγορίες εις βάρος του για το δάνειο

Σχόλια

  1. Η πλακα είναι ότι ο Κωνσταντινος ολο το διαστημα 1915-1917 εξαπατουσε τους συμμαχους, διερρυγνυε τα ιματια του λεγοντας ότι τον παραξηγησαν, ότι δεν είναι γερμανοφιλος, ότι ευχαριστως θα βγει η Ελλαδα στον πολεμο αν της εδιναν ικανοποιητικα ανταλλαγματα, ότι το συζηταει το πραγμα, κλπ,κλπ. Αυτοι βεβαια καταλαβαιναν ότι τους δουλευε, και όταν η υπομονη τους εξαντληθηκε, τον εκθρονισαν.

    Δηλωση του Κωνσταντινου προς τον απεσταλμενο της Γαλλικης Κυβερνησης Ντενύ Κοσεν στις 5/11/1915:

    «Λοιπον Κύριε Κοσέν, ενομίζατε οτι θα έπέφτατε μέσα σέ «Μπος» (γουρούνια, ώς απεκάλουν οί Γάλλοι χλευαστικώς τους Γερμανούς) . Όμολογηστε, οτι έγελαστηκατε ! Φαντάζομαι, οτι θα είσθε απολύτως ευχαριστημένος απο την υποδοχήν που σας εκαμεν ο Λαός μου. Εις την Γαλλίαν μέ κρίνετε πολυ ασχημα. Με φαντάζεσθε αφωσιωμένον είς την Γερμανίαν ! Δεν είναι τούτο αληθές. Τρέφω πολλην
    συμπάθειαν πρός την Γαλλίαν. 'Αλλα δέν είμαι ουτε Γερμανός, ουτε Γάλλος. Ειμαι Ελλην και μόνον 'Έλλην. Είς την 'Ελλάδα έγεννηθηκα και εζησα και τών 'Ελλήνων ειμαι Βασιλεύς. Είναι μεγάλη ανοησία να μού ζητουν να υπερασπίσω άλλα συμφέροντα, πλην των 'Ελληνικών. Μεταξυ τής 'Ελλάδος και της Γαλλίας εδημιουργήθησαν βαθείαι παρεξηγήσεις είς βάρος της 'Ελλάδος. Δύο φορας εως τώρα, τον 'Απρίλιον και τόν Σεπτέμβριον έξουσιοδότησα την Κυβέρνησίν μου να ύποβάλλει προς την Γαλλικην προτάσεις, αίτινες θα ήδύναντο να άγουν την 'Ελλάδα είς πολεμικην συνεργασίαν προς τους Στρατους τών Συμμάχων. Διατι ή Γαλλία δέν μου εκαμε την τιμην να μου απαντησει;"


    Δυο εβδομαδες μετα, πηρε το πρωτο γερμανικο δανειο!
    Το δευτερο γερμανικο δανειο εγκριθηκε στις τον Απριλιο του 1916.
    Φυσικα όταν οι Γεμανοβουλγαροι κατελαμβαναν το Ρουπελ το Μάιο του 1916, ο Σκουλουδης εκανε εντονοτατα διαβηματα διαμαρτυριας στους Γερμανους , ενώ ένα μηνα πριν ειχε παρει τα λεφτα τους! Οι......"διαμαρτυριες" του Σκουλουδη φερνουν στο νου το σκωπτικο σχολιο του Μεγαλου Φρειδερικου για τη Μαρία Θηρεσία: "She cries but she takes!”
    Το διαβημα εγινε φυσικα για να ριξει σταχτη στα ματια των Συμμαχων.

    Μετα την καταληψη του Ρουπελ, ο πρεσβης της Γαλλιας πηγε στον Κωνσταντινο για να εκφρασει τη δυσφορια της Γαλλιας. Ακουστε τι του απαντησε ο αθεοφοβος:

    "Έπρεπε νa προλάβετε τους Γερμανους καί να πάτε σείς πρώτοι είς το Ρούπελ. Είναι πολυ καλη τοποθεσία καί άντιστοιχεί προς το Δοβα Τεπέ.Σας ειχα έγκαίρως ειδοποιήσει δια τής Κυβερνήσεώς μου, ότι οι Γερμανοί ,ησαν αποφασισμενοι να το καταλαβουν. Διατι δεν επηγατε; Άλλα δεν καταλαβαίνω την ταραχήν σας....»

    Ενώ τσεπωνε τα γερμανικα δανεια, εδινε και πολεμικες συμβουλες στους Γαλλους! .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δηλαδή επειδή πήρε δάνειο ήταν Γερμανόφιλος. Η Ελλάδα χρειαζόταν χρήματα επειγόντως, οι Γερμανοί τα έδιναν χωρίς δεσμεύσεις, οι Αγγλο-Γάλλοι έδιναν υπό όρους ( να μπει η χώρα στο σφαγείο του πολέμου) και αυτό λέγεται γερμανοφιλία!!! Βενιζελική λογική. Τουλάχιστον δεν τσέπωνε χρήματα σαν τον Βενιζέλο από τον Ροκφέιγ για να διασπάσει την χώρα και να την βάλει στον πόλεμο χωρίς ούτε καν την διασφάλιση της εδαφικής της ακεραιότητας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τυπικο δειγμα "βενιζελικης" σκεψης το πρωτο σχολιο, τυπικο δειγμα "βασιλικης" σκεψης, το δευτερο σχολιο...
    Ο πρωτος, σχεδον λυπαται τους "καημενους" τους καλους και αγιους Συμμαχους, που τους εξαπατουσε ο κακος βασιλιας και θεωρει λογικο να τον εκθρονισουν, διοτι στην Ελλαδα ντε και καλα πρεπει να προσκυναμε την Αγγλια και τη Γαλλια και να κανουμε ο,τι αυτες γουσταρουν...
    ο δε δευτερος, προφανως και δεν μπορει να δεχτει οτι οντως υπηρξαν μυστικες συνεννοησεις με τους Γερμανους, ΟΧΙ ΜΟΝΟ το εγγραφο των εγγυησεων της Γερμανιας σε περιπτωση ουδετεροτητας μας(Οκτωβριος 1915), αλλα και αρκετα πριν(βλεπετε δεν τα γραφει στα βιβλια του αυτα ο Μπαρμπης, ο οποιος ειναι κατι σαν ευαγγελιο για τον δευτερο σχολιαστη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εγω ειμαι μεν ακραιφνης Βενιζελικος, αλλα λεω την αληθεια. Σε αλλα ιστολογια επεσαν να με φανε, οταν ειπα οτι το 1917-1920 ο Ελευθεριος Βενιζελος ηταν ενας «Τιμιος Δικτατορας», οπως ακριβως ηταν και ο μπαρμπα-Γιαννης ο Μεταξας το 1936-1941.

    Βενιζελικοι και αντιβενζελικοι υπηρξαν εξισου καλοι πατριωτες, και οι απογονοι τους οφειλουμε να δωσουμε τα χερια.

    Επανερχομαι στο θεμα:
    Ο Κωνσταντινος ηταν σιγουρα καλος πατριωτης, αλλα ειχε θαμπωθει απο το γερμανικο στρατιωτικο μεγαλειο, και θαυμαζε τον κουνιαδο του τον Κάιζερ, τους τροπους του οποιου εμιμείτο. Ετσι οδηγηθηκε στην εσφαλμενη εκτιμηση οτι η Γερμανοί θα κερδιζαν τον πολεμο, και θελησε να τα εχει καλα μαζι τους, ερχομενος ετσι σε συγκρουση με τον εκλεγμενο και υπευθυνο Πρωθυπουργο της χωρας, ο οποιος ειχε προβλεψει σωστα την εκβαση του πολεμου.

    Oι Συμμαχοι δεν ηταν «καλοι, αγιοι, καημενοι» , ηταν απλως αυτοι που θα νικουσαν, και η Ελλαδα οφειλε να προσαρμοστει αναλογως.

    Ο Ελευθεριος Βενιζελος ελεγε ξεκαθαρα οτι η Ελλαδα επρεπε να παει με την Ανταντ. Δεν ειπε ποτε ψεμματα ως προς αυτο.

    Το θεαμα ομως ενος Βασιλια, που παριστανει τον φιλο στους Γαλλους, και τους δινει και πολεμικες συμβουλες, ενω εισπραττει υπογειως γερμανικα λεφτα, ειναι τουλαχιστον γελοιο. Ας ειχε το θαρρος να πει στους Γαλλους: «Παιδια εγω πιστευω οτι οι Γερμανοι θα σας νικησουν, για αυτο η Ελλας θα μεινει ουδετερη, οπως εχει δικαιωμα απο το Διεθνες Δικαιο, και δεν θα στειλω την ελληνικη νεολαια στην ανθρωποσφαγη για χαρη σας».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. NF, καλα τα λες σε γενικες γραμμες, αν και δεν νομιζω οτι οι Ανταντικοι θα καθονταν με σταυρωμενα χερια και απλα να εκτιμουσαν την ντομπρα εξηγηση την οποια κατα τη γνωμη σου, επρεπε να εχει απεναντι τους ο Κωνσταντινος...Παντως για χαρη της ιστοριας, εχω την εντυπωση οτι τουλαχιστον μια φορα, το ειπε αυτο καταμουτρα ο Κωνσταντινος στους Αγγλους(στον σερ Σταυριδη συγκεκριμενα), οτι δηλαδη δεν σκποπευει να πολεμησει κατα των Γερμανων, εφοσον πιστευει οτι θα κερδισουν κι επισης κανα δυο φορες οντως εξεταζε ειλικρινα το ενδεχομενο να βγει στον πολεμο με την Ανταντ, οχι διοτι το ηθελε πραγματικα, αλλα διοτι η κατασταση ειχε φτασει στο απροχωρητο! Οι Συμμαχοι βεβαια δεν του ειχαν εμπιστοσυνη, ωστε να το προχωρησουν και δεν του ειχαν εμπιστοσυνη, διοτι εκτος απο τα παιχνιδια που επαιζε εναντιον τους, φροντισαν και οι βενιζελικοι να τα παραφουσκωσουν! Δηλαδη να το πω απλα,, αν ηταν ο Κωνσταντινος γερμανοφιλος μια φορα, οι βενιζελικοι τον παρουσιαζαν, δεκα...
    Ολα αυτα μπορει να τα δει κανεις αναλυτικα στο βιβλιο του Λεονταριτη "Greece and the Great Powers 1914-1917", με αρχειακο υλικο και ντοκουμεντα που δεν υπαρχουν σε κανενα αλλο βιβλιο, αλλα για καποιον ανεξηγητο λογο, το βιβλιο εχει να επανεκδοθει απο το '74...!!! Μαλλον διοτι δεν βολευει καμια απο τις 2 πλευρες...
    Αντ'αυτου, βλεπουμε να επανεκδιδονται κατι απομνημονευματα και κατι ιστορικες μελετες της δεκαετιας του '30, των οποιων η ιστορικη αξια πλεον, ειναι ελαχιστη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητε Ανωνυμε 8 Ιουνίου 2013 - 5:21 μ.μ.

    Πιθανοτατα οι Συμμαχοι δεν θα εκτιμουσαν ιδιαιτερως μια «ντομπρα εξηγηση», ομως ο Κωνσταντινος τους εξαγριωνε ακομα περισσοτερο με τη διπροσωπια του, διοτι καταλαβαιναν πολυ καλα το παιχνιδι που τους επαιζε.

    Το φαινομενο Κωνσταντινος ειναι εξαιρετικα περιπλοκο.

    Απο τη μια απορριπτει κατηγορηματικα την προσφορα του Γουλιελμου Β να πολεμησει η Ελλαδα στον πλευρο των Γερμανων, εξοργιζοντας τον κουνιαδο του τον Κάιζερ, που στο ημερολογιο του τον αποκαλει «ΒΛΑΚΑ».

    Απο την αλλη το 1917-1918 συνεργαζεται με τους Γερμανοβουλγαρους για να υπονομευσει την πολεμικη προσπαθεια της χωρας, η οποια καλως ή κακως μαχοταν πλεον στο πλευρο των Αγγλογαλλων και ειχε συνδεσει τη μοιρα της μαζι τους.

    Παρεξηγημενος Βασιλιας ή γερμανοπροσκυνημενος προδοτης;

    Πριν τον κατηγορησουμε εμεις οι βενιζελικοι, θα πρεπει να δουμε την ταινια «Ουδεν νεοτερον απο το Δυτικο Μετωπο» και να αναρωτηθουμε τι ποταμους αιματος θα ειχε χυσει η ελληνικη νεολαια, αν ειχε οδηγηθει στον πολεμο απο το 1915, και αν ειχε πολεμησει πχ στην Καλλιπολη. Γιατι χωρες οπως η Γαλλια, και κυριως η Σερβια, ουδεποτε συνηλθαν δημογραφικως απο εκεινη την ανθρωποσφαγη.

    Ο μεγαλος Κρητικος πολιτικος, ο Ελευθεριος Βενιζελος, δικαιωθηκε πληρως απο την Ιστορια, ομως τα πραγματα δεν ειναι ποτε ασπρο μαυρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κλασσικός βενιζελικός O NF και πιθανόν οπαδός της "ιστοριογραφίας" τύπου Ενεπεκίδη και Αγτζίδη. Δηλαδή δεν πήρε λεφτά ο Βενιζέλος από τον Ροκφέιγ; Δεν υποστηρίχτηκε οικονομικά από τις μυστικές υπηρεσίες της Αντάντ μήπως και αποκτήσει λαϊκό έρεισμα; Αλλά άμα θεωρείς τον Βενιζέλο φωτισμένο εθνάρχη, μάλλον τζάμπα θα πάει οποιαδήποτε κουβέντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Kαι πως δικαιώθηκε ο Βενιζέλος ιστορικά ( εκτός από τα μυαλά των αμετανόητων οπαδών του;) έβαλε την χώρα στον Πόλεμο χωρίς ανταλλάγματα, φέρνοντας παράνομα ξένα στρατεύματα να την καταλάβουν και να κακοποιούν πολιτικούς του αντιπάλους. Σε κάθε χώρα αυτό θεωρείται προδοσία. παράκουσε τις συμβουλές γενικού επιτελείου και εξαπάτησε τον Νόμιμο ανώτατο άρχοντα.
    Έστειλε στρατό στην Ουκρανία με αποτέλεσμα ήττα σε καταδικασμένη εκστρατεία και αφανισμού του εκεί ελληνισμού. Έμπλεξε την κουρασμένη Ελλάδα στην Μικρασιατική περιπέτεια ξέροντας ότι δεν θα έχει ούτε οικονομική ούτε στρατιωτική βοήθεια από τους συμμάχους-πατρώνες του.
    Έκανε εκλογές για να γλυτώσει από το αδιέξοδο και στην συνέχεια οι οπαδοί του από την Κωνσταντινούπολη συνεργάζονταν με τους κεμαλικούς. Δολοφόνησε τους πολιτικούς του αντιπάλους ( έξι, Δραγούμη, Έσλιν κλπ). Προδότης; πράκτορας. Αλλαζονικός, Αρχομανής; Βρείτε εσείς τις απαντήσεις διαβάζοντας βενιζελολάγνους "ιστορικούς" τύπου βερέμη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Έχω συζητήσει μ άτομο που διάβασε το βιβλίο του λεονταρίτη και δεν είχε κάποια συγκλονιστική αποκάλυψη. Δηλαδή ήταν έντιμη η στάση του Βενιζέλου ( που δεν είχε ιδέα από στρατιωτικά, να μην ζητάει ανταλλάγματα; ξαναρωτάω πως δικαιώθηκε η χώρα για τις απώλειες της στον Α παγκόσμιο; Ήταν άτιμο να μην Θέλει ο Κωνσταντίνος να μπει στην σύγκρουση χωρίς τουλάχιστον να διασφαλιστεί η εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας; Και γιατί να εισέλθει στην τελική η χώρα στο πόλεμο; Επίσης δεν έχουν αξία η αρθρογραφική μονομαχία των Μεταξά-Βενιζέλου δηλαδή των δυο κύριων πρωταγωνιστών της εποχής; Όπου έληξε με πλήρη ήττα του Κρητικού; να ξέρουμε και τι λέμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Και για να τελειώνουμε ο βενιζέλος εξαρχής πίστευε ότι ο πόλεμος θα κρατήσει μερικές εβδομάδες. Μετά ήθελε να στείλουμε χιλιάδες στρατό στην Καλλίπολη. Αργότερα βλέποντας ότι οι σύμμαχοι δεν έδιναν και πάλι τίποτα έστειλε και ένα σώμα στρατού στην Οδησσό με τα γνωστά αποτελέσματα. Ο Κωνσταντίνος ποτέ δεν καταφέρθηκε κατά των συμμάχων. Ο ίδιος Ο Κίτσενερ σε συνάντηση που είχε μαζί του εκτίμησε τον Χαρακτήρα του και την έντιμη στάση του στο ζήτημα του Πολέμου. Απλά οι Ανταντικοί είχαν επιλέξει Βενιζέλο που ήθελε ανευ όρων είσοδο της Ελλάδας στον πόλεμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Προς τον ανωνυμο που λεει οτι "μιλησε με τυπο που εχει διαβασει τον Λεονταριτη, αλλα κλπ κλπ", ας διαβασει το βιβλιο και μετα να μιλησει! Οποιος αγνοει το περιεχομενο των μυστικων συμφωνιων Καιζερ-Κωνσταντινου, δεν μπορει να κατανοησει πληρως το ζητημα αυτο και τελος παντων αν κανεις δεν εμπιστευεται τον "βενιζελικο"(τροτσκιστη στην πραγματικοτητα)Λεονταριτη, ας παει στην Γερμανια να κανει αυτος την ερευνα του!! Το ζητημα ειναι το εξης, επειδη ολο κατι ατακες τυπου "γιατι να μπει η Ελλας στο σφαγειο"(ρε σεις, ενταξει αντιγραφετε τον Μπαρμπη, αλλα μην παιρνετε αυτουσιες και τις φρασεις του) κλπ ακουμε
    Η Ελλας οταν εγινε ο Α' Παγκοσμιος Πολεμος, ειχε εθνικες διεκδικησεις η ειχε ολοκληρωθει ως κρατος? Και ενταξει να μιλησω με αναρχοκομμουνιστες για εθνικες διεκδικησεις, σιγουρα δεν εχει νοημα, αλλα δεν μπορω να βλεπω εθνικοφρονες(εντος η εκτος εισαγωγικων), να σφυριζουν αδιαφορα για το θεμα!! Δυτικη και Ανατολικη Θρακη, Κυπρος, Δωδεκανησα και Βορειος Ηπειρος περιμεναν την απελευθερωση τους(δεν μιλαω καν για Μικρα Ασια κα Ποντο, οπου αντικειμενικα ως εγχειρηματα ηταν δυσκολα), ενω ακομα και το καθεστως των νησιων του Αιγαιου(η κυριαρχια μας δηλαδη), αμφισβητουταν απο τους Τουρκους! Εφοσον λοιπον οι εθνικες μας διεκδικησεις στρεφονταν κυριως κατα της Τουρκιας κι εφοσον γεωγραφικα δεν μας συνεφερε να τα βαλλουμε με την Ανταντ, τι πιο φυσικο απο το να παρουμε μερος στον πολεμο, στο πλευρο τηα Ανταντ? Η πολιτικη Βενιζελου ηταν σωστη, αλλα πραγματωθηκε με μεθοδους ατυχεις εως και ελεεινες(οπως πολυ γλαφυρα περιγραφει στις Αναμνησεις του ο Ζαβιτσιανος-το μονο αντικειμενικο βιβλιο απομνημονευματικου χαρακτηρα για εκεινη την εποχη)
    Αντισυνταγματικες ενεργειες εγιναν και απο τον βασιλια και απο τον Βενιζελο, οποτε μην το πατε εκει το θεμα! Μιλαει ο αλλος ανωνυμος για τα ξενα στρατευματα που οντως αντισυνταγματικα εφερε ο βενιζελος, αλλα προφανως θεωρει συνταγματικες ενεργειες, τη συνεννοηση του ανωτατου αρχοντα, με ξενη δυναμη, εν αγνοια του πρωθυπουργου...(συνεχιζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. (συνεχεια απο το προηγουμενο)Οσο για το αν δικαιωθηκε η πολιτικη του Βενιζελου, υπαρχει η Συνθηκη των Σεβρων και τι μεγαλη μικροψυχια, ολοι να επικεντρωνονται στο οντως ακανθωδες ζητημα της μικρασιατικης επεκτασης και να αγνοουν επιδεικτικα την κατοχυρωση Δυτικης και Ανατολικης Θρακης, την Ιμβρο και την Τενεδο, τη συμφωνια για τα Δωδεκανησα και την οριστικη παραιτηση των Τουρκων επι των νησιων του Αιγαιου!! Ολα αυτα ειναι επιτευγματα του Βενιζελου!
    Τελος, σχετικα με την αρθρογραφια Βενιζελου-Μεταξα, παραμενει οντως σπουδαια πηγη(και οντως ο Μεταξας πειθει περισσοτερο), αλλα οποιος νομιζει οτι θα βρει την απολυτη αληθεια εκει, επαιξε κι εχασε! Πολιτικος αγωνας γινοταν εκεινη την στιγμη απο τους 2 μεγαλους ανδρες(νεο Διχασμο τον αποκαλουσαν)και οχι εξευρεση της αληθειας! Ειναι φοβερο οτι καποιοι ανθρωποι διαβαζουν καποια συγγραματα και δεν μπορουν στο μυαλο τους να κανουν συνδυασμο με αλλα πραγματα που εχουν διαβασει! Ειμαι σιγουρος οτι αυτοι που επικαλουνται την αρθρογραφια Μεταξα, θα εχουν διαβασει και το Ημερολογιο του! Τις αντιφασεις μεταξυ των πεποιθησεων Μεταξα οπως προκυπτουν απο το Ημερολογιο, με αυτα που γραφει στα αρθρα, δεν τις αντιλαμβανονται? Ο σφοδρος αγωνας και οι επικρισεις του Μεταξα απεναντι στους Μετανοεμβριανους, σχετικα με το Μικρασιατικο, οπως αναγραφονται στο Ημερολογιο, δεν αντιφασκουν με την εικονα που περναει ο Μεταξας στην αρθρογραφια του? Ο Μεταξας προτεινε στους Μετανοεμβριανους συμπτηξη στα ορια της Συνθηκης των Σεβρων, αλλα οταν ο Βενιζελος γραφει σε αρθρο του οτι οι μετανοεμβριανοι επρεπε να κανουν αυτο ακριβως, ο Μεταξας απανταει οτι ηταν ανεφικτο!!! και μιλαμε για αντικειμενικοτητα της αρθρογραφιας...
    Τελος, ειλικρινα δεν μπορω να κατανοησω πως μερικοι "εθνικοφρονες" θεωρουν σωστη την πολιτικη του αγγλοφιλου πλεον Μεταξα στον Β' Παγκοσμιο(οπου κατ'ουσιαν βενιζελικη πολιτικη ασκησε), αλλα λαθος την ιδια πολιτικη κατα τη διαρκεια του Α' Παγκοσμιου...
    Ακομη και ο ιδιος ο Μεταξας καταλαβε τα σφαλματα που εκανε τοτε "θα μας συγχωρησει ο Θεος το 1915? Φταιμε ολοι"(δηλαδη τις μυστικες συνεννοησεις με τους Γερμανους, τις οποιες αγνοειτε αφου διαβαζετε μονο στρατευμενα βιβλια), αλλα εσεις το βιολι σας...


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Η συνθήκη των Σεβρών ήταν απλά ένα κομμάτι χαρτί και τίποτα άλλο. Όπως και όλες οι συνθήκες που τι δέχεται μόνο η μια πλευρά. Το θέμα να ήταν να αναγκάσεις την Τουρκία να δεχτεί τους όρους της, Μπορούσες; όχι! Άρα ήταν απλά ένα χαρτί. Για το εθνικόφρονες είδαμε και τους βενιζελικούς πατριώτες που τα τακίμιασαν Από την πόλη με τους Κεμαλικούς και 2 δεκαετίες αργότερα πολλοί από αυτούς εντάχθηκαν στο ΕΑΜ! Δυστυχώς βλέπω ότι η αντιγραφή ιστορικών τύπου Ενεπεκίδη, Πετρίδη και Βερέμη συνεχίζεται. Οπότε είχα δίκιο σε αυτό που έλεγα. Τις αντιφάσεις στον Μεταξά, μάλλον μόνο εσύ τις είδες ( εκτός αν λες τέτοιες μερικές διαφωνίες του με την πολιτική στην Μικρά Ασία).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τα εθνικά εδάφη τα διεκδικείς, όταν έλθει η σωστή ώρα. Εκείνη δεν ήταν. Η πολιτική Βενιζέλου στον Α παγκόσμιο ήταν καθαρά τυχοδιωκτική. Πάμε και ότι αρπάξουμε.
    παράτησε την Βόρειο Ήπειρο για να παριστάνει τον Μέγα Αλέξανδρο στη Ασία. Το θέμα αν δεν είναι αν είχαμε δίκιο και ήταν δικά μας τα εδάφη, αλλά αν μπορούσαμε να νικήσουμε.
    Η μήπως περίμενε ότι τα εξαντλημένα στρατεύματα των συμμάχων θα καταλάμβαναν την Τουρκία, θα την διαμέλιζαν και θα αντιμετώπιζαν αντάρτες μόνο και μόνο για να ολοκληρωθεί εδαφικά η Ελλάδας; Θα ήταν παιδιάστικος ισχυρισμός.
    Επίσης Για τα ξένα στρατεύματα δεν είναι δυνατόν να δικαιολογούμε την πρόσκληση τους και την κατοχή της χώρας, για ενδεχομένως ,μερικά λάθη ( όχι αντισυνταγματικά πάντως ) που έκανε Ο Βασιλέας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δεν εχω ορεξη να συνεχισω τον ιδιο καυγα που διεξαγεται εδω και 98 χρονια. Εγω προτιμω να παω αλλου τη συζητηση:

    Βενιζελικοι και αντιβενιζελικοι ηταν εξισου καλοι πατριωτες, και αντιπροσωπευαν το 90 % του λαου.

    Το 1946-1949 ενωθηκαν και συνετριψαν μαζι την κομμουνιστικη ανταρσια. Οταν οι δυο παραταξεις ομονοουσαν η Ελλαδα ηταν πανισχυρη.

    Σημερα η Ελλαδα απειλειται απο την αντιπατριωτικη –οπως παντοτε- Αριστερα, που επιθυμει την πληθυσμιακη αλλοιωση της χωρας, αλλα και απο μια χαζοχαρουμενη μνημονιακη νεοδεξια, που και τους Δανειστες προσκυναει, και την Αριστερα γλοιωδως κολακευει.
    Απαιτειται λοιπον να ενωθουν παλι οι εθνικες δυναμεις, δηλαδη η αντιβενιζελικη Λαϊκη Δεξια, με το Βενιζελικο Κεντρο, εναντιον των αντιπατριωτικων πολιτικων δυναμεων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Το τελευταίο σου σχόλιο NF με βρίσκει σύμφωνο χίλια τα εκατό. Συμφωνώ απόλυτα πως Η Δεξιά και το Πατριωτικό Κέντρο πρέπει να είναι ενωμένοι για το καλό της Ελλάδας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ουτε εγω θα συνεχισω την αγονη αντιπαραθεση! λεει ο αλλος που τις βρηκα τιw αντιφασεις του Μεταξα,... ενταξει με ατομα με iq 50 δεν μπορω να επικοινωνησω...
    ας αφησουμε τον Εθνικο Διχασμο, που στην τελικη ηταν οντως "εθνικος" και οχι αγωνας εναντιον κατσαπλιαδων(βλ. 1946-1949), αλλα αν θελετε ενοτητα, στραφειτε στην εννοια και την ουσια του εθνικισμου και αφηστε στην ακρη, μακακιες τυπου "λαικη δεξια", "πατριωτικο κεντρο" κλπ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. το σχολιο οτι οι βενιζελικοι ενταχτηκαν στο ΕΑΜ(εννοωντας το ως μομφη) ηταν ολα τα λεφτα! Χαιρω πολυ! Διαφοροι πατριωτες ενταχθηκαν τοτε στο ΕΑΜ, ποιος το αμφισβητει? Επισης ο ΕΔΕΣ και η ΕΚΚΑ βενιζελικης προελευσεως ηταν, ενω και στα Ταγματα Ασφαλειας υπηρχαν καμποσοι επισης!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Με την διαφορά ότι έμειναν στο ΕΑΜ μέχρι και το 1944 δηλαδή στα Δεκεμβριανά κλπ, ενώ κάποιοι άλλοι όπως ο Οθωναίος συνεργάστηκε το 1946 με τον Ζαχαριάδη! Σαν καλοί πατριώτες δηλαδή. Αλλά με άτομα "βενιζελικής ευφυίας" τι να πεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Όσο για τον ΕΔΕΣ, δεν ξεκίνησε σαν καθαρή αντιστασιακή οργάνωση, αλλά σαν κομματισμένη κίνηση για αποτροπή της επιστροφής του Βασιλιά Γεωργίου. Δυνάμωσε μόνο όταν εντάχθηκαν σε αυτόν και πολλοί Βασιλόφρονες και ο Ζέρβας έξυπνα σκεπτόμενος διαχώρισε την Θέση του από τον σκληροπυρηνικό βενιζελικό ΕΔΕΣ Αθηνών. Αυτά δεν συμφέρει να τα λένε οι "δημοκρατικοί"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Κατ΄αρχάς χαιρετίζω το γεγονός ότι έχουν γραφτεί και ανταλλαγεί 20 μηνύματα χωρίς να ανταλλαγούν οι συνηθισμένοι σκληροί χαρακτηρισμοί. Αυτή είναι μια πρόοδος. Σκοπός είναι όσοι συχνάζουν εδώ να μπορούν να συζητούν με επιχειρήματα.

    Για το ζήτημα που συζητάτε έχω γράψει πολλές φορές τις θέσεις μου σε παλαιότερα νήματα.

    Τα δύο δάνεια από την Γερμανία επιβεβαιώνουν και αυτά την πάγια θέση μου ότι ο Κωνσταντίνος και η φιλοβασιλική πτέρυγα βρίσκονταν σε συννενόηση με την Γερμανία και ήταν αποφασισμένοι να μην εγκαταλείψουν την ουδετερότητα.

    Από εκεί και πέρα βέβαια, η απορία μου πως η οπτική των περισσοτέρων (Βενιζελικών) Ιστορικών έχει καταφέρει να χαρακτηρίσει την πολιτική αυτή είτε ως λανθασμένη είτε ως προδοτική.

    Η θέση μου είναι ότι η Ελλάς ορθότατα διατήρησε την ουδετερότητα της τουλάχιστον ως το 1916. Πιθανή εμπλοκή της Ελλάδας είτε στην εκστρατεία των Δαρδανελλίων είτε εναντίον της Βουλγαρικής προέλασης εναντίον της Σερβίας θα είχε καταστρεπτικά αποτελέσματα και ειλικρτινά απορώ πως κάποιοι το αμφισβητούν αυτό.

    Η φιλοβασιλική πτέρυγα ορθώς υποστήριζε ότι το τελικό αποτέλεσμα του Α΄παγκοσμίου πολέμου ήτν πολύ απίθανο να προβλεφτεί με ασφάλεια. Κάθε ένταξη σε στρατόπεδο ήταν μια κίνηση εντελώς τυχοδιωκτική. Φανταστείτε ως δια θαύματος ο Βενιζέλος το 1915 να μπορούσε να μάθει ότι το 1917 θα κατέρρεε πλήρως το Ανατολικό μέτωπο και η Ρωσία. Θα υποστήριζε με την ίδια σιγουριά την Αντάντ;

    Είναι φανερό από την άλλη ότι η Βασιλική πολιτική χρεοκόπησε το 1917 λόγω των συνεχών παραβιάσεων της Ελληνικής ουδετερότητας και τον διχασμό του κράτους λόγω του Βενιζελικού κινήματος. Ο Βασιλιάς και ο Βενιζέλος όφειλαν αμέσως να συμφιλιωθούν και ο Βασιλιάς να υποωρήσει, καθώς ο Εθνικός Διχασμός κατέστρεψε κάθε προοπτική της Ελλάδας για Εθνική αποκατάσταση, ενώ πια η πολιτική της ουδετερότητας είχε πψει να είναι μια ρεαλιστική θέση που να προστατεύει τα Ελληνικά συμφέροντα. Όφειλε λοιπόν ο Βασιλιάς να συμβιβαστεί με την Αντάντ και τον Βενιζέλο.

    Η τελική (λανθασμένη) επιλογή του μάλλον έχει να κάνει ε την ασθένεια του, το περιβάλλον του, αλλά και τους λάθος Ανταντικούς και Βενιζελικούς χειρισμούς. Από κάποιο σημείο και μετά ο Βενιζέλος δεν ήθελε τον συμβιβασμό καθώς θα καθιστούσε τους χειρισμούς του χωρίς πολιτική αξία.

    Τελικώς ο διχασμός κατέστρεψε την Ελλάδα τουλάχιστον ως το 1935. Οι ευθύνες για την καταστροφή αυτή μοιράζονται εξ΄ίσου στους δύο χαρισματικούς αρχηγούς, όι τόσο για λόγους συμβιβαστικούς ώστε να μην μείνει κανείς στεναχωρημένος, αλλά γιατί κατά την γνώμη μου αυτό είναι η Ιστορική αλήθεια, την οποία έχω προσπαθήσει να προβάλλω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. εκπληκτικη απαντηση του Φιλιστορα και μακαρι οι φανατισμενοι και των 2 πλευρων να την λαβουν σοβαρα υπ'οψιν, προσπαθωντας να χαλιναγωγησουν λιγο την αδιαλλαξια και την ξερολιαση που τους διακατεχει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Από όλη αυτήν τη συζήτηση, μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι κανείς δεν διάβασε την τελευταία παράγραφο του άρθρου. Η Γερμανία χορήγησε λογιστική πίστωση την οποία χρησιμοποίησε η Ελλάς σαν κάλυμμα προκειμένου να εκδώσει χαρτονόμισμα. Με απλά λόγια, δεν έφθασαν ποτέ γερμανικά χρήματα στην Ελλάδα. Ακριβώς τον ίδιο τρόπο χρηματοδοτήσεως επέλεξε και η Αντάντ. Δεν έδωσε ποτέ χρήματα στην Ελλάδα, αλλά επίσης χορήγησε πιστώσεις.
    Αποτέλεσμα: α) με τη γερμανική ήττα, τα χαρτονομίσματα που εκδόθηκαν (με κάλυμμα τις γερμανικές λογιστικές πιστώσεις) έμειναν ακάλυπτα, β) η Αντάντ χορήγησε λογιστικές πιστώσεις ύψους 750 εκατομμυρίων φράγκων και εκδόθηκε χαρτονόμισμα αλλά τελικώς εκταμιεύθηκαν μόλις 239 εκατομμύρια φράγκα. Εν τούτοις, η Ελλάς είχε αναλάβει να χορηγήσει δάνειο σε Βρετανία και Γαλλία προκειμένου να συντηρήσουν τα στρατεύματά τους στη Μακεδονία. Μόνον στη Γαλλία η Ελλάς χορήγησε 267 εκατομμύρια δραχμές (η ισοτιμία της δραχμής ήταν υψηλότερη του φράγκου), τα οποία ουδέποτε αποπληρώθηκαν.
    Επομένως, το 1919 η οικονομική κατάσταση της χώρας βρισκόταν σε εξαιρετικώς δύσκολη θέση. Η μικρασιατική καταστροφή οφείλεται σε μεγάλο μέρος στην οικονομική αυτή αδυναμία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Θ.Ν.

    Εγώ έχω κάποιες απορίες σχετικά με την εποχή εκείνη τις οποίες θέλω να θέσω στον Φιλίστωρ. Έχω διαβάσει στο περιοδικό Ιστορία Εικονογραφημένη, οτι λίγο πριν την επιχείρηση των Συμμάχων στα Δαρδανέλια, ο Κωνσταντίνος συγκάλεσε το Συμβούλιο του Στέμματος στο οποίο πήραν μερος όλοι οι τότε πολιτικοί αρχηγοί και εκεί ο Βενιζέλος τους εξέθεσε τις προτάσεις της Αντάντ και τα ανταλλάγματα τα οποία ανέφεραν.
    Εκεί -όπως αναφέρεται στο άρθρο- συμφώνησαν όλοι με την αποδοχή της πρότασης της Ατνάντ εκτός από τον Θεοτόκη. Δηλαδή ισχυρίζεται ο αρθρογράφος, συμφώνησαν και οι αντιβενιζελικοί με την είσοδο στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ και την αποστολή στρατευμάτων στα Δαρδανέλια εκτός από τον Θεοτόκη και ο Κωνσταντίνος επιφυλάχτηκε να πάρει θέση και αργότερα χωρίς καμία δικαιολογία απέρριψε τις προτάσεις των Συμμάχων. Θα κοιτάξω να βρω ποιο τεύχος είναι και ποιος είναι ο συγγραφέας αλλά θα ήθελα να μου πεις αν γνωρίζεις κάτι επ' αυτού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Όπως το λές έτσι ακριβώς. Ο Βασιλιάς φαίνεται ότι αμφιταλαντεύτηκε να συμμετάσχει η Ελλάδα στην εκστρατεία -ήταν η μοναδική φορά κατά την διάρκεια του διχασμού.
    Στην συγκεκριμμένη στοιγμή ανέλαβε δράση ο Μεταξάς ο οποίος απέδειξε το αδύνατο της εκστρατείας και μετέπεισε τον Βασιλιά. Ο θεοτόκης που αντιτάχθηκε ήταν ο πιο γνωστός Γερμανόφιλος πολιτικός τότε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Θ.Ν.
    Ε άρα δεν ήταν μόνο ο Βενιζέλος που ήθελε να βάλει την Ελλάδα στον πόλεμο και στην καταστροφική εκστρατεία της καλλίπολης, αλλά και οι αντίπαλοι του, ακόμη και ο ίδιος ο Βασιλιάς -προσωρινά έστω- είχαν δελεαστεί από τις αγγλογαλλικές προτάσεις. Με την εξαίρεση του Θεοτόκη βέβαια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ναι είναι γεγονός ότι όλοι είχαν δελεατεί με την προοπτική ότι οι Σύμμαχοι θα εκπορθούσαν τα Στενά και τα Ελληνικά στρατεύματα θα καταλάμβαναν την Κωνσταντινούπολη μαζί με τα Συμμαχικά.

    Βέβαια, όπως ξέρουμε σήμερα, η συμμετοχή μας τότε σκόνταφτε στην αντίθεση της Ρωσίας που ήταν πολύ ισχυρός εταίρος του συνασπισμού της Αντάντ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Ο σχολιασμός του αναγνώστη (ενημερωμένου η μη) είναι το καύσιμο για το ιστολόγιο αυτό, έτσι σας προτρέπουμε να μας πείτε την γνώμη σας. Τα σχόλια οφείλουν να είναι κόσμια, εντός θέματος και γραμμένα με Ελληνικούς χαρακτήρες (όχι greeklish και κεφαλαία).

Καλό είναι όποιος θέλει να διατηρεί την ανωνυμία του να χρησιμοποιεί ένα ψευδώνυμο έτσι ώστε σε περίπτωση διαλόγου, να γίνεται αντιληπτό ποιος είπε τι. Κάθε σχόλιο το οποίο είναι υβριστικό η εμπαθές, θα διαγράφεται αυτομάτως.

"Encompass worlds but do not try to encompass me..."

Walt Whitmann

Αναγνώστες

Συνολικές προβολές σελίδας