ο Πλαστήρας παραδίδει συμβολικά την εξουσία στην Εθνοσυνέλευση |
Μετά την συντριβή του φιλοβασιλικού κινήματος Γαργαλίδη - Λεοναρδόπουλου τον Οκτώβριο του 1923, τα συντηρητικά κόμματα είχαν βρεθεί σε δύσκολη θέση. Ο Μεταξάς είχε ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Ιταλία, ενώ πολλά άλλα στελέχη του "Λαϊκού" κόμματος είχαν συλληφθεί ως ύποπτοι για συνέργεια στο αποτυχόν κίνημα. Έκτός αυτών, ο Γεώργιος Παπανδρέου, υπουργός εσωτερικών της "επαναστατικής κυβέρνησης" είχε εφεύρει ένα νέο εκλογικό νόμο στενο-ευρείας περιφέρειας που προέβλεπε χωριστούς καταλόγους για τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης και εξασφάλιζε την εκλογική νίκη για τα Βενιζελικά κόμματα. Στις εκλογές της 17ης Δεκεμβρίου όλα τα συντηρητικά κόμματα είχαν δηλώσει αποχή και η σύνθεση της Δ΄ Εθνοσυνέλευσης που προέκυψε ήταν αποκλειστικά Βενιζελική. Ανάμεσα στους Βενιζελικούς είχαν εκλεγεί περίπου 120 πληρεξούσιοι που υποστήριζαν την ανακύρηξη αβασίλευτης δημοκρατίας. Οι περισσότεροι άνηκαν στην "Δημοκρατική Ένωση" του Αλέξανδρου Παπαναστασίου, αλλά υπήρχαν και ανεξάρτητοι όπως οι απόστρατος ναύαρχος Αλέξανδρος Χατζηκυριάκος και ο απόστρατος υποστράτηγος Θεόδωρος Πάγκαλος.
Την γραμμή των συντηρητικών για αποχή είχε αρνηθεί να ακολουθήσει μια μικρή ομάδα 6 πολιτευτών από την Βόρεια Ελλάδα οι οποίοι συμμετείχαν στις εκλογές και εξελέγησαν εύκολα. Ο πιο σημαντικός πολιτευτής ανάμεσα τους, ήταν αναμφίβολα ο Γεώργιος Μπούσιος, υπουργός σε όλες τις μετανοεμβριανές κυβερνήσεις. Ανάμεσα στους συντηρητικούς εκλεγέντες ήταν και ο Αθανάσιος Τζώνης, κτηνίατρος στο επάγγελμα που είχε εκλεγεί πληρεξούσιος Άρτης. Ο Τζώνης ήταν ένας φανατικός βασιλόφρων εθνικιστής με πλούσια προϊστορία σε επεισόδια με αξιωματικούς και ιδιώτες στην Ιταλία, πολλούς από τους οποίους είχε προκαλέσει σε μονομαχία η τους είχε ραπίσει δημοσίως γιατί μιλούσαν κατά της Ελλάδας. Όταν εξερράγει ο Ιταλο-τουρκικός πόλεμος στην Λιβύη το 1911, ο ίδιος ζήτησε να παρουσιαστεί εθελοντής μόνο και μόνο για να πολεμήσει τους Τούρκους, ενώ είχε λάβει ενεργό
Πρωτοσέλιδο της εφ. "ΣΚΡΙΠ |
μέρος στον Ηπειρωτικό αγώνα στον οποίο είχε διακριθεί. Ο Τζώνης λοιπόν, βρέθηκε εκλεγμένος πληρεξούσιος σε μια πολυπληθή Εθνοσυνέλευση 387 Βενιζελικών κυρίως, πληρεξουσίων, στην οποία ο φανατισμός των δημοκρατικών ήταν τόσος ώστε να μην επιτρέπουν ούτε στον ίδιο τον Βενιζέλο να μιλήσει από το βήμα της βουλής χωρίς να τον διακόπτουν μετά την αιφνιδιαστική επιστροφή του από την αυτοεξορία του στην Γαλλία.
Το κλίμα της Εθνοσυνέλευσης ήταν εκρηκτικό, οι διακοπές των ομιλητών ήταν συχνές, ενώ πολλοί πληρεξούσιοι (Καρασεβδάς, Πάγκαλος, Κούνδουρος, Κονδύλης) κατηγορούσαν τον βασιλιά και τους απόντες συντηρητικούς ως αποκλειστικούς υπεύθυνους για την Μικρασιατική καταστροφή. Χαρακτηριστική η πρόταση του Κούνδουρου να χαραχθούν στην πρόσοψη των παλαιών ανακτόρων τα ονόματα των 2500 αξιωματικών που συμμετείχαν στην "επανάσταση του 1922", ο πληρεξούσιος Φραγκουδής απαίτησε με πρόταση του στην Εθνοσυνέλευση να ανατραπεί η αναμνηστική στήλη που είχε εγερθεί στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας για την δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη, ενώ ισχυρή αντίδραση συνάντησε το σχέδιο νόμου για εκ νέου απονομή συντάξεων στους αξιωματικούς που είχαν αποστρατευθεί μετά το αποτυχημένο φιλοβασιλικό κίνημα. Τα επεισόδια και η οχλαγωγία ήταν καθημερινά φαινόμενα στις συνεδριάσεις, ενώ μια τέτοια κατάσταση οδήγησε και στο καρδιακό επεισόδιο του πρωθυπουργού Βενιζέλου που τον οδήγησε στην παραίτηση για λόγους υγείας.
Η νέα κυβέρνηση "Φιλελευθέρων" υπό τον Ευρυτάνα Γεώργιο Καφαντάρη παρουσιάστηκε στην Εθνοσυνέλευση για να κάνει τις προγραμματικές της δηλώσεις στις 11 Φεβρουαρίου 1924. Σε μια αποστροφή του λόγου του, ο Καφαντάρης αναφέρθηκε στην υγεία του Βενιζέλου και στην ιατρική γνωμάτευση του καρδιολόγου Βακέζ που τον είχε εξετάσει. Τότε εν΄τελώς ξαφνικά σηκώθηκε όρθιος ο Τζώνης φωνάζοντας: "Δεν μας ενδιαφέρει τι λέει ο Βακέζ για την καρδία του Βενιζέλου που δολοφόνησε έξι πατριώτες πολιτικούς. Ο Βενιζέλος θεωρείται ως μη υπάρχον από τον Ελληνικό λαό. Τα εννέα δέκατα του Ελληνικού λαού φωνάζουν Ζήτω ο Βασιλιάς Γεώργιος!!!". Ακολούθησε ένα πανδαιμόνιο με δημοκρατικούς πληρεξουσίους να κινούνται από τα αριστερά έδρανα προς τον Τζώνη για να τον λιντσάρουν. Ο πρόεδρος της έδρας Ρακτιβάν, έλυσε εσπευσμένα την συνεδρίαση για να μην δωθεί συνέχεια. Ο Τζώνης καθώς αποχωρούσε συνάντησε τον Πάγκαλο στις σκάλες ο οποίος του πρότεινε να γίνει δημοκρατικός για να εκλέγεται άνετα βουλευτής στο μέλλον. Ο Τζώνης χωρίς δισταγμό έδωσε δύο δυνατές γροθιές στον Πάγκαλο, ο οποίος αφού πέρασε την πρώτη έκπληξη τράβηξε το περίστροφο του, ο Τζώνης όμως πιο γρήγορος τον αφόπλισε. Τότε ο πάγκαλος έδωσε συναγερμό στην φρουρά που στρατωνιζόταν στο προαύλιο της βουλής, διατάσσοντας να πυροβολήσουν. Ο επικεφαλής της φρουράς έδωσε διαταγή στους στρατιώτες να οπλίσουν και να πυροβολήσουν τον Τζώνη που σώθηκε μόνο χάρις την επέμβαση του Φρούραρχου της βουλής Νικολετάτου, ο οποίος εμπόδισε την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή την φρουρά να πυροβολήσει πληρεξούσιο. Ο Τζώνης όμως δεν πτοήθηκε από τον κίνδυνο, αλλά αντιθέτως καταδίωξε τον Πάγκαλο που κατευθυνόταν προς το αυτοκίνητο του, υβρίζοντας τον "θρασύδειλο" και "χάρτινο στρατηγό".
Όπως ήταν αναμενόμενο στον απόηχο του επεισοδίου ο Τζώνης εξυμνήθηκε από τις συντηρητικές εφημερίδες και εξυβρίστηκε από τις δημοκρατικές ως "ζωοκλέπτης" και "καραγκιόζης". Ο Κονδύλης και ο Χατζηκυριάκος καταφέρθηκαν εναντίον του Τζώνη απειλώντας με παραίτηση από πληρεξούσιοι (απειλή που φυσικά δεν πραγματοποίησαν), ενώ ασκήθηκε δίωξη από τον εισαγγελέα Αθηνών μετά από μήνυση του Παγκάλου. Ο Πάγκαλος σε δηλώσεις του είπε ότι "ευτυχώς που με κράτησαν γιατί θα τον σκότωνα" .Στις 14 Φεβρουαρίου η Δ΄ Εθνοσυνέλευση με 260 ψήφους σε σύνολο 270 ψηφισάντων, παρείχαν άδεια για να ασκηθεί δίωξη εις βάρος του Τζώνη. Πολλοί δημοκρατικοί βουλευτές ζήτησαν να διαγραφεί ο Τζώνης από τους καταλόγους των πληρεξουσίων και να καθαιρεθεί, κάτι όμως που δεν προβλεπόταν από τον κανονισμό. Ο Τζώνης έγινε ο ήρωας των συντηρητικών που έστειλαν εκατοντάδες συγχαρητήρια τηλεγραφήματα από όλη την Ελλάδα ενώ κάποιοι μάζεψαν και υπογραφές συμπαράστασης, καθώς ο Πάγκαλος ήταν ένα ιδιαιτέρως μισητό πρόσωπο για τους "συνταγματικούς".
Ι. Β. Δ.
Πηγές
Βασίλης Τζανακάρης, Στο όνομα της προσφυγιάς, εκδόσεις Μεταίχμιο
Εφημερίδα Σκριπ, φύλλο 5ης και 6ης Φεβρουαρίου 1924
Αι αγορεύσεις του Ελληνικού κοινοβουλίου, τόμος7, εκδόσεις "εθνικός κηρυξ"
κατι απο Κασιδιαρη-Κανελλη, μου θυμισε το σκηνικο! χαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρον άρθρο... Μου άρεσε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρον το περιστατικό , επειδή όμως παρατίθενται τα στοιχεία μόνο της μίας πλευράς έψαξα από περιέργεια να διαβάσω τι γράφει την ίδια ημέρα για το συμβάν αυτό εκτός από τη φιλοβασιλική εφημερίδα Σκριπ και η φιλοβενιζελική εφημερίδα Εμπρός που όπως περίμενα παρουσιάζει μια αρκετά διαφορετική εικόνα …
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκεκριμένα η εφημερίδα Εμπρός γράφει ότι ο Τζώνης είχε επιχειρήσει και πριν οκτώ ημέρες να επιτεθεί στον Πάγκαλο , ενώ για το συγκεκριμένο περιστατικό ανέφερε ότι ο Τζώνης επιτέθηκε από πίσω στον Πάγκαλο την ώρα που αποχωρούσε ραπίζοντας τον δύο φορές , πράγματι γιατί ο Πάγκαλος του πρότεινε να ενταχθεί στους δημοκρατικούς.
Από εκεί και πέρα σύμφωνα με τα γραφόμενα του Εμπρός , ο Πάγκαλος επιχείρησε να συλλάβει τον Τζώνη , όμως εμποδίστηκε από άλλους πληρεξούσιους που φρόντισαν να τους κρατήσουν σε απόσταση…
Τότε ο Πάγκαλος έφυγε για να μπει στο αυτοκίνητο του , όπου όμως ο Τζώνης φρόντισε να του επιτεθεί εκ νέου και τότε σύμφωνα με την εφημερίδα ο Πάγκαλος έβγαλε πιστόλι , όμως και πάλι ορισμένοι πληρεξούσιοι πρόλαβαν να τον εμποδίσουν…
Το επεισόδιο έληξε οριστικά με την εμφάνιση του Φρούραρχου της Βουλής που απομάκρυνε αμέσως τον Τζώνη…
Στη συνέχεια ο Πάγκαλος κατευθύνθηκε στα γραφεία των Φιλελεύθερων Δημοκρατικών όπου ανέφερε ως εντελώς αναίτια την επίθεση Τζώνη αφού μεταξύ των δύο δεν υπήρχε καμία επαφή , ενώ αρνήθηκε ότι του έκανε πρόταση να αλλάξει πολιτικό στρατόπεδο…
Λίγο παρακάτω η εφημερίδα δημοσιεύει και μια αόριστη ανακοίνωση δημοκρατικών κύκλων ,που αναφέρει ότι η επίθεση Τζώνη ήταν εσκεμμένη από την αντιπολίτευση για να πλήξει το κύρος του Πάγκαλου.
Έτσι με βάση τα γραφόμενα πράγματι ο Πάγκαλος πρέπει να έκανε όντως την πρόταση πρόσκληση και πράγματι πρέπει να έβγαλε πιστόλι , όμως από εκεί και πέρα οι απόψεις διίστανται…
αγαπητέ Σιτάλκη σε ευχαριστώ πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ κ. Λινάρδο για άλλη μια φορά η σημείωση σας συμπληρώνει και ολοκληρώνει το άρθρο μου και εν τέλει κάνατε κάτι που μάλλον όφειλα να έχω κάνει εγώ εξ αρχής. Είναι μεγάλη τύχη που μας διαβάζετε και ήθελα να σας πω πως οι στήλες του ιστολογίου μας είναι ανοιχτές σε περίπτωση που θα θέλατε να παρουσιάσετε κάποιο άρθρο σας.
Για τα καρδιακό επεισόδιο του Βενιζέλου,λόγω της σύγκρουσής του με τους άλλους πολιτικούς ηγετες, την έλευση του Βακέζ και την παραίτηση της κυβέρνησης, βλέπε στο http://sitalkisking.blogspot.gr/2009/12/blog-post_07.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμμμμμ...........περιγραφεται λεπτομερως ο ξυλοδαρμος του Παγκαλου απο τον βουλευτη Αθ. Τζωνη, και ο συγραφεας του κειμενου μαλλον διασκεδαζει με το γεγονος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως το κειμενο δεν μας λεει τι εγινε στη συνεχεια. Αφηνεται εντεχνως να εννοηθει οτι ο Παγκαλος εβαλλε ταπεινωμενος την ουρα στα σκελια, και ο Τζωνης δοξαστηκε ως ηρωας της βασιλικης παραταξεως και ατρομητος τιμωρος του Παγκαλου.Και εζησαν αυτοι καλα κα εμεις καλυτερα. Επειδη το τελος της ωραιας αυτης ιστοριας δεν μου φανηκε καθολου πειστικο, εκανα μια μικρη ερευνα, και ανακαλυψα αυτο που φανταζομουν.
Ο Παγκαλος ηταν πανισχυρος μεχρι το 1926, ο φοβος και ο τρομος των αντβενιζελικων (και οχι μονο) και δεν τα συγχωρουσε αυτα. Και βεβαια δεν θα χασομερουσε με.....μηνυσεις, αρσεις ασυλιας, δικηγορους, δικαστηρια, και αλλες τετοιες αηδιες.
Οπως φαινεται λοιπον, οι μπραβοι του Παγκαλου αναζητησαν τον Τζωνη για να τον καθαρισουν με συνοπτικες διαδικασιες. Μετα την πρωτη δολοφονικη αποπειρα ο Τζωνης δραπετευσε εντρομος στο εξωτερικο για να σωσει τη ζωη του, και περιπλανηθηκε εξοριστος στην αλλοδαπη επι 2,5 χρονια, κατι που ειχε σαν αποτελεσμα να καταστραφει οικονομικα και να χασει ολη του την περιουσια. Επεστρεψε εξουθενωμενος το 1927, οταν πια το αστρο του Παγκαλου ειχε δυσει.
Δειε εδω μια φοβερη επιστολη του τεως βουλευτη Τζωνη στον............ Ελευθεριο Βενζελο στις 2/2/1929
http://www.venizelosarchives.gr/rec.asp?id=74401
Στην επιστολη του αυτη ο Τζωνης:
-Γλειφει απροκαλυπτα τον Ελευθεριο Βενιζελο, του προσφερει τις υπηρεσιες του και ζητα τη βοηθεια του!
-Λεει οτι οι βενιζελικοι τον εβαλλαν να ξυλοφορτωσει τον Παγκαλο, και οι βασιλοφρονες εκμεταλλευτηκαν το περιστατικο!
-Λεει οτι προσπαθησε να κατεβει ως υποψηφιος των βενιζελικων στις εκλογες του 1920. (!!) Αλλα δεν τον δεχτηκαν, λογω ενος σκανδαλου με κατι μοσχαρια, στο οποιο ειχε εμπλακει ως νομοκτηνιατρος Θεσσαλονικης!
-Λεει οτι ειναι ο δευτερος πολιτικος ανδρας στην Ελλαδα (πρωτος ειναι ο Βενιζελος φυσικα), και τωρα που αποχωρησε αυτος απο το βασιλικο στρατοπεδο ο Βενιζελος να μην ανησυχει καθολου, οι βασιλοφρονες ουδεποτε θα σηκωσουν κεφαλι, «αφου ο Κριος απεσπασθη των προβατων»
Γινεται αντιληπτο οτι ο Τζωνης ηταν «ψυχακιας» και γενικως δεν ηταν και τοσο στα καλα του.
Η δημιουργια τεχνητων ηρωων με σκοπο να εξυπηρετηθει μια μαλλον στρατευμενη ιστορικη αφηγηση οδηγει ενίοτε σε τραγελαφικα αποτελεσματα. Συνιστω περισσοτερη αμεροληψια.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Η δημιουργια τεχνητων ηρωων με σκοπο να εξυπηρετηθει μια μαλλον στρατευμενη ιστορικη αφηγηση οδηγει ενίοτε σε τραγελαφικα αποτελεσματα. Συνιστω περισσοτερη αμεροληψια."
Εγώ σας συνιστώ να διαβάζετε όντως τα άρθρα μου και να είστε προσεκτικότερος στις εκτιμήσεις σας γιατί εκτίθεστε.
Αν αντιλαμβάνεστε ότι το άρθρο "ηρωποιεί" τον Τζώνη τότε ξαναδιαβάστε το. Το άρθρο το μόνο που κάνει είναι να διηγηθεί ένα περιστατικό χειροδικίας. Πουθενά ο αφηγητής δεν πήρε το μέρος του Τζώνη η του Παγκάλου. Αν βλέπετε κάτι τέτοιο να μας το υποδείξετε συγκεκριμένα όμως.
Τον χαρακτηρισμό λοιπόν "στρατευμένος" σας τον επιστρέφω αυτούσιο. Καλώ κάθε καλόπιστο αναγνώστη να διαβάσει εκ νέου το άρθρο για να μορφώσει άποψη.
Κατά άλλα, τα στοιχεία για την περαιτέρω "καριέρα" του Τζώνη είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα...
Κοταξτε να δειτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχετε βασιλικες αντιβενιζελικες καταβολες. Δεν ειναι καθολου κακο αυτο.Κακο ειναι να ειναι κανεις μονομερης και προκατειλημμενος σε οσα γραφει.
Εχετε δικαιο στο εξης : Ο ορος «στρατευμενος» ειναι αδοκιμος , διοτι μπορει να νομισει κανεις οτι υπονοει την εξυπηρετηση σκοπιμοτητων, ή την υπαρξη προσωπικου οφελους απο τη διαστρεβλωση της αληθειας, κατι που ασφαλως δεν ισχυει στην περιπτωση σας.
Τον ανακαλω λοιπον και τον αντικαθιστω λοιπον με τον ορο
«προκατειλημμενος λογω οικογενειακων, προσωπικων και ιδεολογικων πολιτικων καταβολων»
Δεν εχετε αντιληφθει οτι βενιζελικοι και αντιβενζελικοι ηταν εξισου καλοι πατριωτες, οι δυο συνιστωσες της Εθνικης Παραταξης, στην οποια ανηκουμε και εσεις και εγω.
Αμετρητα τετοια περιστατικα συνεβησαν τα ταραγμενα εκεινα χρονια, αλλα εσεις επικεντρωθηκατε σε αυτο επειδη τις εφαγε ο μισητος Παγκαλος. Αναφερετε συνεχως τα οντως μεγαλα ελαττωματα του Παγκαλου, αλλα ποτε τις μεγαλες στρατιωτικες του υπηρεσιες .
Φοβουμαι πως γνωριζατε οτι μετα το περιστατικο ο Παγκαλος κυνηγησε τον Τζωνη οπως ο γατος το ποντικάκι, αλλα αν το γραφατε θα χαλαγε η φιλοτεχνηθεισα εικονα του ατρομητου βασιλοφρονος που αψηφα και ξυλοφορτωνει τον σκληρο βενζελικο στρατοκρατη. Αν ο Παγκαλος μπορουσε να αναγγελει πραξικοπηματα και να κυνηγαει τον Πλαστηρα στις στεγες, ευκολα φανταζεται κανεις τι θα επαθε ο φουκαρας ο Τζωνης.
Συνιστω πιο αντικειμενικη θεωρηση των πραγματων, πιο ψυχραιμη αντιμετωπιση της τεκμηριωμενης κριτικης, και καλυτερη αισθηση του χιουμορ.Και ουτε υπαρχει λογος να πλακωθουμε οπως ο.....Παγκαλος με τον Τζωνη.
Κατα τα αλλα βρισκω και εγω ενδιαφεροντα τα αρθρα στα οποια ξεσκεπαζετε τας παραμυθια της Αριστερας, και οχι μονο.
Βέβαια ξεχνάει ο NF ότι ο τρομερός και φοβερός πάγκαλος έκανε ακριβώς το ίδιο στα επόμενα χρόνια. Ικέτευε τους διώκτες του με επιστολές να τον αποφυλακίσουν από το Ιτζεδίν, αργότερα παρακαλούσε τον Μεταξά να τον αφήσει ελεύθερο ( με το περίφημο επιχείρημα ότι δεν είναι κακό να κάνει κάποιος θόρυβο, γύρω από το όνομα του). Και φυσικά παρά τα όσα έλεγε πως θα εμποδίσει το 35 και το 46 την επιστροφή του Βασιλιά Γεώργιου "με το περίστροφο του" το μόνο που έκανε ήταν να εξαφανιστεί. Αυτά για τον φόβο και τρόμο των αντιβενιζελικών. Μάλλον όταν ταν δεν είχε να κάνει με κοντές φούστες μάλλον δεν τα κατάφερνε και πολύ καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως και ότι ο τρομερός πολέμαρχος Πάγκαλος ανατράπηκε με τον πιο εύκολο τρόπο από τον Κονδύλη, δίχως καμιά σοβαρή αντίσταση. Μέτριος και πομπώδης αξιωματικός μεγαλοποιήθηκε από την Βενιζελική "δημοκρατική" παράταξη ( κάτι ανάλογο με τον Πλαστήρα) και παρουσιάστηκε σαν τον φρουρό της δημοκρατίας (!) και τον τιμωρό των "προδοτών Κωνσταντινικών". Δυστυχώς ο Έλληνας με ότι σημαίνει αυτό, θυμάται αυτούς τους υπερφίαλους στρατοκράτες και όχι πχ έναν Συνταγματάρχη Καραχρήστο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ιστολόγιο μας δεν έχει ως θέμα την πολιτική τοποθέτηση οποιουδήποτε (η τις καταβολές του αν θέλετε). Το βασικό μου μέλημα είναι η διατήρηση της ιστορικής μνήμης και στην προκειμένη περίπτωση μια αφήγηση απαλλαγμένη από βενιζελικές ακρότητες και θρησκειολογικές εξάρσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να μην αγχώνεστε, είτε εγώ είτε κάποιοι άλλοι μερικά χρόνια μετά θα δημιουργήσουν το απαραίτητο ερευνητικό υπόβαθρο για να διατυπωθεί μια αντικειμενικότερη ιστορική αφήγηση από την σημερινή φιλοβενιζελική. Και αυτό φυσικά δεν έχει να κάνει με πολιτικά φρονήματα αλλά με την επιστήμη την ίδια. Η επιστήμη καταγράφει και ταξινομεί, δεν εφευρίσκει.
@Aνωνυμoς .. 26 Δεκεμβρίου 2013 - 5:24 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναφερεστε στην περιοδο μετα το 1926, οταν η περιοδος της παντοδυναμιας του Παγκαλου ειχε παρελθει.
@ Ανώνυμος ... 26 Δεκεμβρίου 2013 - 5:33 μ.μ
Ο Παγκαλος δεν ηταν καθολου φρουρος της Δημοκρατιας. Μαλλον το αντιθετο. Αλλα τις στρατιωτικες του ικανοτητες ουδεις σοβαρος ιστορικος τις αμφισβητησε. Αποφοιτησε 1ος απο τη ΣΣΕ, ενας απο τους ελαχιστους με επιτελικες σπουδες στη φημισμενη Σχολη Πολεμου του Παρισιου. Σπουδαια πολεμικη δραση στους Βαλκανικους πολεμους και τον Α Παγκοσμιο Πολεμο, αήττητος Επιτελαρχης της Στρατιας το 1919-1920. Η μεγαλυτερη του στιγμη το χειμωνα 1922-1923, οταν αναδημιουργησε απο την τεφρα του τον διαλυμενο Ελληνικο Στρατο.
Μην κανετε σαν τους υστερικους και μικροψυχους Αριστερους, που αρνουνται την εξοχη στρατιωτικη σταδιοδρομια του Μεταξα.
Ο Θοδωρος ειχε και πολυ μεγαλα ελαττωματα.Ο χαρακτηρισμος «υπερφιαλος στρατοκρατης» ειναι μαλλον............ επιεικης εκφραση. Εγω θα ελεγα και κατι παραπανω!
Τώρα χρωστώ μια απάντηση για τον Τζώνη. Το άρθρο που έγραψα είναι σωστό και ψύχραιμο από την πρώτη λέξη ως την τελευταία και οι πηγές που χρησιμοποίησα αναφέρονται ευκρινώς. Κανονικά οι αμετροεπείς κατηγορίες σας οφείλουν να απευθυνθούν στον ιστορικό κ. Τζανακάρη, ο οποίος σε βιβλίο 600 σελίδων, έβαλε επίσης τελεία εκεί που έβαλα εγώ σε άρθρο 100ων λέξεων. Ειλικρινά δεν γνώριζα για την μετέπειτα πορεία του Τζώνη και ούτε με ενδιέφερε μέχρι σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε μια μικρή έρευνα που έκανα και εγώ ανακάλυψα ότι ο Τζώνης ήδη το 1923 είχε στο ενεργητικό του μια συντονισμένη προσπάθεια εμβολιασμού των ζώων της περιοχής του, που προκάλεσε την ευμενή αναφορά του νομάρχη (η αναφορά βρίσκεται στο ίδιο αρχείο που βρήκατε την επιστολή προς τον Βενιζέλο, ίσως δεν το είδατε). Μετά την επιστροφή του το 1927 δραστηριοποιήθηκε με τους αντιβενιζελικούς συμμετέχοντας σε εκδηλώσεις βασιλοφρόνων (π.χ. μνημόσυνο Κωνσταντίνου το 1928), ενώ συμμετείχε και στις εκλογές του 1928 με το Λαϊκό κόμμα, στις οποίες φυσικά δεν εξελέγη.
Το 1931 συμμετείχε σε αυθόρμητο συλλαλητήριο βασιλοφρόνων εναντίον του Βενιζέλου.
Το 1932 είχε ένα ακόμη βίαιο περιστατικό εις βάρος του Τσαλδάρη όταν ο τελευταίος δεν τον συμπεριέλαβε στους συνδυασμούς του κόμματος του.
Τέλος δεν ξέρω αν είναι ο Αθανάσιος Τζώνης ο οποίος σκοτώθηκε το 1940 ως ανθυπασπιστής στον Ελληνο-ϊταλικό πόλεμο. Είναι προφανές λοιπόν ότι η επιστολή έρχεται σε κάθετη αντίθετη με τον πολιτικό βίο του Τζώνη πριν και μετά την επίμαχη επιστολή. Περαιτέρω έρευνα θα βοηθούσε στην κατεύθυνση του τι απάντησε ο Βενιζέλος (αν φυσικά απάντησε), αλλά και να βρούμε και άλλα στοιχεία για τον Τζώνη. Αν βρείτε και άλλα εδώ είμαστε να τα συζητήσουμε.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, ψυχάκιας η ρεμουλιάρης, ο Τζώνης είχε την τρέλα να σηκωθεί μέσα σε μια αίθουσα 400ων βενιζελικών πληρεξουσίων και να φωνάξει "ζήτω ο βασιλιάς" και να πλακωθεί με τον Πάγκαλο. Αυτό σαν γεγονός δεν αλλάζει και δεν θα αλλάξει ποτέ ασχέτως με τι πολιτικά φρονήματα διαβάζει κάποιος τα γεγονότα της εποχής.
ο κυριος NF, το εχε παρει εργολαβια εδω και καιρο να "διορθωνει" τον Φιλιστορα μην τυχον και θιχθει η ιερα βενιζελικη παραταξη! Απορω γιατι τοση αγωνια? Το 99% των χαζοελληνων την υμνουν αυτη την παραταξη, μαζι με ολους τους πολιτικαντηδες, δημοσιογραφους και καθηγηταδες! Τι τον πειραζει ενα μικρο και ασημαντο μπλογκ? Παντως παραδεχομαι, οτι ο NF ειναι καλος και ψυχραιμος γενικα συνομιλητης
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοιταξε να δεις φιλε μου. Διορθωνω εγω τους αλλους, και οι αλλοι εμενα. Και η ιστοσελιδα λεει και μερικα σωστα πραγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαλαρωστε οι αντιβενιζελικοι. Το βενιζελικο κεντρο και η λαϊκη Δεξια ηταν και ειναι οι δυο συνιστωσες της μιας και μοναδικης Εθνικης Παραταξεως.
Το 1944-1949 η Εθνκη Παραταξη αγωνιστηκε ενωμενη και η Ελλαδα σωθηκε. Η ισχυς εν τη ενωσει λοιπον.
Εμενα παλι, η αποψη μου ειναι οτι για να ελθει αυτη η "ισχυς", οπως λες, μαλλον πρεπει να καταργηθει ο κοινοβουλευτισμος για να τελειωνουμε! Αν υπαρχει οντως αυτη η μια Εθνικη Παραταξη που λες, τοτε τι εξυπηρετουσε το να υπαρχουν τοσα κομματα εντος της, αν οχι οι προσωπικες φιλοδοξιες του καθε κομματαρχη? και οταν οι προσωπικες φιλοδοξιες και τα κομματικα συμφεροντα μπαινουν πανω απο το εθνικο συμφερον, τοτε η πατριδα παει περιπατο! Αληθεια, ποτε ενωθηκε αυτη η περιβοητη Εθνικη Παραταξη, πλην της περιπτωσης που ανεφερες? Ποτε! Ειτε μιλαμε για τον Εθνικο Διχασμο, ειτε μιλαμε για την προ χουντας περιοδο! Ακομα και κατα την Κατοχη, αντι να οργανωσουν εγκαιρα την αντισταση του εθνους και να καλλιεργησουν την ενοτητα του, κοιταγαν(οι περισσοτεροι απο αυτους) πως να αποτρεψουν την επανοδο του βασιλια, με αποτελεσμα να μας προκυψουν οι ψευδοαντιστασιακοι του ΚΚΕ! Και τελος παντων, ποιοι εκπροσωπουν σημερα αυτη την Εθνικη Παραταξη? Μηπως η ΝΔ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν τελει, η Ελλας ευτυχησε επι Καποδιστρια, Μεταξα και Παπαδοπουλου και αν επιτευχθηκαν και καποια θετικα επι κοινοβουλευτικων κυβερνησεων, αυτα συνεβησαν, οταν καποιοι ειχαν συντριπτικη πλειοψηφια στη Βουλη(δηλαδη δεν ειχαν πολυ κοινοβουλευτικο ελεγχο-περιοδοι Βενιζελου και Παπαγου)
Συμφωνώ με τον ανώνυμο 12.34. Το μόνο που ενδιέφερε τους βενιζελικούς στη κατοχή, ήταν να μην επιστρέψει ο βασιλιάς Γεώργιος. Ακραίοι υπερδημοκράτες και κινηματίες του '35, που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η ρεβάνς. Και χρησιμοποιούσαν σαν "δύναμη κρούσης¨τους κομμουνιστές. Αποτέλεσμα να διαλυθεί ο στρατός Μέσης Ανατολής και η χώρα να μην έχει διπλωματικά όπλα, για την μεταπολεμική κατάσταση. Ξύπνησαν μόνο, όταν οι αριστεροί στράφηκαν και εναντίον τους. Ενώ το 1946 όταν ο μετριοπαθής Τσαλδάρης προσπαθούσε να κρατήσει τη τάξη, είχε την λαϊκίστικη αντιπολίτευση του κεντρώου Σοφούλη που παρουσίαζε τους κομμουνιστές σαν "δημοκρατικούς διωκόμενους πολίτες"! Για να μην πιάσουμε την συνοδοιπορία του 36 και του 65-67. Αυτά για την "ενωμένη εθνική παράταξη" όπου άλλοι έπαιρναν τις σκληρές ευθύνες και άλλοι παρίσταναν τους ευαίσθητους και τους επιεικείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραια δεν θα ηταν να ελθει παλι ενας Τιμιος Δικτατορας, οπως ηταν ο Ελ. Βενιζελος (1917-1920), ο Ν. Πλαστηρας (1922-1924) ή ο Ι. Μεταξας (1936-1941);
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπαιτειται ενας πολιτικος χωρος που θα εχει Εθνικη (ή εθνικιστικη αν θελετε) ιδεολογια, και που θα πει: «Εμεις ειμαστε η Εθνικη Παραταξη, και εχουμε ως κληρονομια μας ΚΑΙ τον Ελευθεριο Βενιζελο, ΚΑΙ τους Εξι!»
Δικο μου ειναι το παραπανω σχολιο
ΑπάντησηΔιαγραφήτιμιος δικτατωρ ο Βενιζελος το 17-20? δεν θα το ελεγα...
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν θελουμε δικατορια για τη δικτατορια, θελουμε δικατατορια(πιο σωστα, εθνικολαικο ολοκληρωτισμο, διοτι δικτατορια ηταν και ο Πινοσετ...), προκειμενου να σωθει η Ελλαδα κι επισης, δεν ειναι αναγκη να εχει σωνει και καλα παρελθοντικες αναφορες(π.χ. Κομμα 4ης Αυγουστου)! Αν ειναι, να γινει δικτατορια και να λεει γιες σερ στη σημερινη Ανταντ(ΗΠΑ και ΕΕ), να μου λειπει!
Τελος, προτιμω να αξιποιηθουν καποιες πτυχες τις βενιζελικης πολιτικης, ως πολιτικη παρακαταθηκη, παρα μια συνολικη "λατρεια στον Βενιζελο"...