Η μεγαλύτερη απόδραση στα Ελληνικά δικαστικά χρονικά - 27 κομμουνιστές κρατούμενοι δραπέτευσαν από τις φυλακές των Βούρλων 57 χρόνια πριν

Στις 17  Ιουλίου  του 1955,ημέρα Κυριακή μεσημέρι, 27 κομμουνιστές κρατούμενοι δραπέτευσαν από τις φυλακές των Βούρλων στη Δραπετσώνα,στον Πειραιά,κόντρα στις εντολές του κόμματος πραγματοποιώντας την πιο μεγάλη, την πιο συναρπαστική, την πιο μυθιστορηματική απόδραση όλων των εποχών στην Ελλάδα. Οι φυλακές των Βούρλων ήταν υψίστης ασφαλείας και πολύ καλά φρουρούμενες. Η περιοχή των Βούρλων Δραπετσώνας βρίσκεται μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά από το λιμάνι του Πειραιά. Στα τέλη του 19ου αιώνα, και ενώ ολόκληρη η περιοχή καλυπτόταν από έλος όπου φύτρωναν θαμνοειδή βούρλα,στο τετράγωνο μεταξύ των οδών Δογάνης, Εθνικής Αντιστάσεως και Ψαρών χτίστηκαν εκεί 72 ισόγεια σπίτια για να στεγάσουν οίκους ανοχής. Την περίοδο της Κατοχής οι Ιταλοί και οι Γερμανοί μετέτρεψαν το συγκρότημα αυτό σε φυλακές, κατασκευάζοντας ψηλούς μαντρότοιχους και στήνοντας εσωτερικές και εξωτερικές σκοπιές, ενώ μετά την απελευθέρωση τον χώρο παρέλαβαν οι ελληνικές Αρχές.



Το έργο θ' άρχιζε από το γωνιακό κελί 13 της δυτικής πτέρυγας, που βρισκόταν κοντύτερα από κάθε άλλο στον εξωτερικό τοίχο των φυλακών και απέναντι από το εργοστάσιο «Ντεστρέ». Επρεπε στο τσιμεντένιο δάπεδό του να ανοιχτεί μια τρύπα, να σχηματιστεί ένα «πηγαδάκι» βάθους 3 μέτρων, απ' όπου θ' άρχιζε μια σήραγγα διαμέτρου 80 εκατοστών και μήκους 18-19 μέτρων. Η πορεία της υπόγειας σήραγγας: αφού θα περνούσε κάτω από τα θεμέλια του τοίχου της φυλακής και του εξωτερικού μαντρότοιχου, θα διάσχιζε την οδό Δογάνη, θα περνούσε τον τοίχο του «Ντεστρέ» και θα κατέληγε στους λουτήρες. Η τρύπα αποφασίστηκε ν' ανοίξει κάτω από το κρεβάτι του Μπαρτζώκα, που βρισκόταν δεξιά, δίπλα στην είσοδο του κελιού. Το κρεβάτι εκείνο, όπως όλα τα κρεβάτια της φυλακής, δεν ήταν παρά τρεις μετακινούμενες σανίδες στηριγμένες πάνω σε τρία τσιμεντένια τοιχάκια. Τα εργαλεία της δουλειάς, ήταν στη φάση αυτή ένα κοπίδι και ένα τσαγγαράδικο σφυρί, από εκείνα που έπαιρναν από το εργαστήριο της φυλακής για διάφορα μαστορέματα. Αργότερα, όταν προχώρησαν στο σκάψιμο, απόκτησαν ένα πικούνι κι ένα σκεπάρνι.

Στο έργο

Δύο-τρεις κράταγαν τσίλιες, στο εσωτερικό του κελιού και στο προαύλιο, και ένας, ντυμένος μια παλιοφόρμα, έσκαβε. Το σκάψιμο δεν ήταν εύκολο. Είχε μπει ένα αρχικό πλάνο για 20 πόντους σκάψιμο την ημέρα, που στην πράξη έβγαινε αδύνατο και κάποτε χρειάστηκε να προστεθούν νυχτερινές βάρδειες για να προχωρήσει η δουλειά. Το σκάψιμο γινόταν ένα μέτρο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, κι εκείνο που πρόσεχαν ήταν να μην ξεφύγουν προς τα πάνω, οπότε υπήρχε κίνδυνος (κυρίως όταν έφτασαν στην οδό Δογάνη) να υποχωρήσει το έδαφος από το βάρος των αυτοκινήτων που περνούσαν. Από τα βασικά προβλήματα που αντιμετώπισαν ήταν τι θα έκαναν τα χώματα και τις πέτρες που συσσώρευαν. Και να ποιες λύσεις βρήκαν: Αφού ξεχώριζαν το χώμα από τις πέτρες, κρησάριζαν το πρώτο σε τρύπια κουτιά (πάντα κάτω από τη γη), το έριχναν μέσα σε πάνινες σακκούλες - τις «αντέρες», όπως τις έλεγαν- που είχαν φτιάξει οι ίδιοι, τις πέρναγαν στη μέση τους και τις άδειαζαν στα αποχωρητήρια, απ' όπου κατέβαιναν στους υπονόμους με τη βοήθεια μπόλικου νερού.

Το πράγμα ωστόσο δεν είναι τόσο εύκολο όσο μπορεί να φαίνεται. Τα αποχωρητήρια δεν προσφέρονταν συνέχεια γι' αυτό τον σκοπό. Σε κάποια φάση οι υπόνομοι βούλωσαν από το πολύ χώμα. Η απόφραξη δεν ήταν οπωσδήποτε δική τους δουλειά. Εκείνοι όμως επέμεναν στη διεύθυνση να την κάνουν οι ίδιοι «για νάχουν με κάτι ν' ασχολούνται», όπως έλεγαν. Και το πέτυχαν, χωρίς οι άλλοι να υποψιαστούν τίποτα. Εμεναν οι πέτρες και τα χαλίκια. Ενα μέρος από αυτά τα χρησιμοποίησαν για ένα μεγάλο πεζούλι που έφτιαξαν στον χώρο του μπάνιου και μερικά τσιμεντένια πλυσταριά, πάντα με την άδεια της διεύθυνσης. Στην επιφάνεια χρησιμοποιούσαν το υλικό που τους διάθεταν και στο εσωτερικό έριχναν τα δικά τους μπάζα. Ζήτησαν άδεια να κάνουν ένα παρτέρι με άνθη στο εσωτερικό προαύλιο, κόντρα στον εξωτερικό τοίχο και παράλληλα να καλλιεργήσουν γλάστρες, και τους δόθηκε. Σε πολύ λίγο καιρό η ακτίνα γέμισε με γλάστρες. Ηταν κυρίως γκαζοτενεκέδες, που και πολύ χώμα έπαιρναν αλλά και χαλίκι.

Φωτισμός και αέρας

Ηταν το πρόβλημα του φωτισμού και του αέρα στη σήραγγα. Το πρώτο το έλυσαν χρησιμοποιώντας τα μικρά λαμπάκια και τις μπαταρίες που έπαιρναν νόμιμα για να φωτίσουν τα χειροποίητα καραβάκια, τους φάρους και τα άλλα μικροπράγματα που κατασκεύαζαν. Το δεύτερο, ο αερισμός, παρουσίαζε μεγαλύτερες δυσκολίες. Από ένα σημείο και πέρα η παραμονή αυτού που δούλευε κάτω από τη γη δεν γινόταν να είναι μεγαλύτερη από 10 λεπτά. Την διευκόλυναν με αέρα που κατέβαζαν με τις σαμπρέλες από τις μπάλες του βόλεϊ, με βεντάλιες, με τεχνητούς χειροκίνητους ανεμιστήρες και ό,τι άλλο εφεύρισκαν. Οσο για το πρόβλημα των υποστηλώσεων το έλυσαν με σανίδε, που αφαιρούσαν από τα ξυλοκρέβατά τους ή με τα τελλάρα των παραθύρων, που λόγω καλοκαιριού -υπήρχαν και σιδερένια κάγκελα- είχαν βγει και στοιβαχτεί στο προαύλιο.

Συνεχίζοντας το σκάψιμο αριστερώτερα έφτασαν στον τοίχο των λουτήρων του εργοστασίου. Σε ώρα που το προσωπικό είχε φύγει, άνοιξαν μια τρυπίτσα και κατόπτευσαν τον χώρο. Ηταν όπως το είχαν υπολογίσει. Ξανάκλεισαν την τρύπα και σχεδίασαν την τελευταία φάση του εγχειρήματος: Την φυγή. Ηταν Παρασκευή. Διάλεξαν το μεσημέρι της Κυριακής. Μετά από εργασίες σχεδόν 5 μηνών βγήκαν πράγματι στο σημείο που είχαν προγραμματίσει φορώντας πιτζάμες πάνω από τα καλά τους ρούχα, για να μην τα λερώσουν και εξαφανίστηκαν στον Πειραιά! Το ίδιο βράδυ της απόδρασης η «Ελεύθερη Ελλάδα», ο παράνομος ραδιοφωνικός σταθμός του ΚΚΕ, έκανε την παρακάτω έκκληση:
«Καλούμε τον λαό και όλους τους πατριώτες να προστατεύσουν τους αγωνιστές που κατόρθωσαν να δραπετεύσουν από τις φυλακές της αμερικανοκρατίας. Ελευθερία και γενική αμνηστία στους αγωνιστές».

  Η είδηση της απόδρασης έσκασε σαν βόμβα κι αφού η αστυνομία «εξαπόλυσε ανθρωποκυνηγητό» , άνευ αποτελέσματος, η κυβέρνηση Παπάγου  επικήρυξε τους δραπέτες με νόμο του 1871 «περί ληστοκρατείας», ως «λίαν επικινδύνους διά την δημοσίαν ασφάλειαν» με μεγάλα ποσά (χρηματική αμοιβή από 5.000 για πληροφορίες,έως 30.000 δραχμές για κατάδοση). Η επικήρυξη δεν έφερε άμεσα αποτελέσματα. Οι περισσότεροι θα συλληφθούν αργότερα -τυχαία ή έπειτα από κατάδοση. Συγκεκριμένα από τους 27 συνολικά κομμουνιστές δραπέτες τελικά μόνο οι έντεκα κατάφεραν να διαφύγουν οριστικά. Δεκαπέντε συνελήφθηκαν και ένας δολοφονήθηκε στα σύνορα.

 Τα ονόματα των 27 δραπετών (όλοι μεταξύ 26 και 40 ετών):
Βαρδής Βαρδινογιάννης, Αν. Βελής, Γκαστόν Βερναρδής, Γ. Γεωργίου, Αριστοτέλης Γεωργούλιας, Β. Δουκάκης, Χαρ. Καλαντζής, Σταύρος Καράς, Β. Κάτρης, Παντελής Κιουρτσής, Ζήσιμος Κόκλας, Μιχ. Κολοκοτρώνης, Κ. Λιναρδάτος, Αλ. Λογαράς, Αν. Μπαρτζώκας, Δ. Μυριανθόπουλος, Δ. Πανουσόπουλος, Αλ. Παπαλεξίου, Αλ. Παπούλιας, Στ. Πάσιος, Περ. Ροδάκης, Στ. Σιδέρης, Σωτ. Σωτηρόπουλος, Λ. Τζεφρώνης, Κυρ. Τσακίρης, Κ. Φίλης, Γ. Χατζηπέτρου.

Πηγή

http://zeidoron.blogspot.gr/2011/07/17-1955.html

Σχόλια

  1. Νομίζω πως κάτι τέτοια πληρώνουμε τώρα:
    Ο κόσμος είχε μοιραστεί και εμείς στη δεκαετία του '50 κυνηγούσαμε φαντάσματα, φυλακίζαμε και εκτελούσαμε νέους και ως επί το πλείστον ανώτατης μόρφωσης ανθρώπους, ως επικίνδυνους για τη χώρα.

    Το '52, Μπελλογιάννη και άλλους τρεις (εκ των οποίων ο ένας, ο Μπάτσης έχει γράψει ένα μοναδικό βιβλίο: "Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα").
    Τον Ιούλιο του '55, 23 χιλ. αστυνομικοί κυνηγούσαν τους 27 δραπέτες! Υπ' όψιν, οι επικηρύξεις δεν ήσαν μόνο για κατάδοσή τους, αλλά και για το φόνο τους!
    Ακριβώς 2 μήνες μετά έγιναν τα Σεπτεμβριανά στην Πόλη. Βλέπετε οι μυστικές υπηρεσίες μας, αντί να κάνουν τη δουλειά τους και να μας προστατέψουν από τους εξωτερικούς εχθρούς, αναλώνονταν στους εσωτερικούς, πολλοί των οποίων δεν ήσαν καν μέλη ή οπαδοί του ΚΚΕ. Έτσι, δεν πήραν είδηση τις προβοκάτσιες που οδήγησαν στο πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Πόλης, όπως ο εμπρησμός της οικίας του Κεμάλ στη Θεσ/νίκη κ. ά...
    Όχι, τίποτα δεν έγινε καλόπιστα ή έστω πεπλανημένως. Κάποιοι εδραίωναν μια μονομερή εξουσία με το φόβο, τις φυλακές και το κοινωνικό περιθώριο, λες και υπήρχε περίπτωση να ανατρέψουν οι διωκόμενοι τη συμφωνία της Γιάλτας!

    Καθαρή περίπτωση νομής της εξουσίας και ιδιοποίηση της "λείας", χωρίς έλεγχο...
    Οι ίδιοι έχουν καταφέρει να είναι ακόμα και σήμερα στην εξουσία, ξεφτιλισμένοι βέβαια, όμως μαζί μ' αυτούς και μεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν αυτοί οι "μορφωμένοι" νέοι, συνεργάζονταν με ξένη δύναμη με σκοπό την απόσπασή εδαφών ή την κατασκοπία, καμιά χώρα δεν θα ήταν τόσο ανόητη για να τους αφήνει να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Σε κομμουνιστική χώρα θα τους εκτελούσαν και για λιγότερο σημαντικούς λόγους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με ξένη δύναμη συνεργάστηκαν οι γερμανοφιλοί Ελληνες που στήριξαν τις δυνάμεις κατοχής το 1941-1944,, οι περισσότεροι από αυτούς είναι μέρος της σημερινής οικονομικής Ελιτ, που έχουν δημιουργήσει το καθεστώς των μνημονίων, της διαφθοράς και της υποταγής της χώρας μας στα δεσμά της Ευρωπαϊκης Ένωσης ..
      Καποτε κάποιοι θα πρεπει να ειδουν οτι η "εθνικοφροσύνη" εχει οδηγήσει την Ελλάδα σε μεγαλες εθνικες τραγωδίες και προδοσίες (1922, γερμανοδοσίλογοι 1941-1944, προδοσία της κυπρου 1974 κ.λ.π
      Για ποιά πατρίδα μπορεί να ομιλάν αυτοί οι οσφυοκάμπτηδες στους ισχυρούς και ταυτόχρονα τιμωροί του λαού μας,,

      Διαγραφή
    2. Για την τραγωδία του 1922 κοίτα την προπαγάνδα του κκε στο μικρασιατικό και την διαλυτική προπαγάνδα που έκανε . Όπως και τις θέσεις του ίδιου κόμματος για το μακεδονικό και τον πόλεμο του 1940 ( βασιλομεταξικός πόλεμος) Αυτοί που αιματοκύλησαν την πατρίδα σε κατοχή, δεκεμβριανά και συμμοριτοπόλεμο, συνεργάστηκαν με βούλγαρους, σνοφίτες αυτονομιστές και έπαιρναν εντολές από τους Σοβιετικούς , δεν έχουν δικαίωμα να παρουσιάζονται ως "δημοκρατικοί " και "υπερασπιστές του λαού". Οι προδοσίες της αριστεράς δεν άφησαν κανένα εθνικό θέμα... κυπριακό ( προδοσίες ακελ ,σαμποτάζ του αγώνα της εοκα) βορειοηπερωτικό ( μην θιχτεί ο σύντροφος χότζα) μακεδονικό. Πάντα έπαιρναν την θέση των γειτόνων και κατηγορούσαν τον "ελληνικό ιμπεριαλισμό" .

      Διαγραφή
    3. όσο για τα σημερινά οικονομικά χάλια της χώρας, ας είναι καλά η αριστερή νοοτροπία του πασοκ με το τεράστιο δημόσιο, τις μίζες και τα σοσιαλιστικά πειράματα όπως και το συγγενικό του κκε που δεν άφηνε επιχείριση να στεριώσει με τις απεργίες , τις καταλήψεις , τους συνδικαλιστές του κλπ. Για να μην πιάσουμε τις χιλιάδες των μαϊμού αριστερών ψευτοαντιστασιακών που έπαιρναν συντάξεις, επειδή κάποτε μακέλεψαν την χώρα. Κυρίως όμως Χρεοκοπήσαμε ηθικά αν δει κανείς τα χάλια των πανεπιστημίων που τα ελέγχει η αριστερά εδώ και 40 χρόνια. Θέλει μεγάλο θράσος για να μιλάνε οι αριστεροί για το κατάντημα της Ελλάδας,

      Διαγραφή
  3. ΜΑΥΡΗ ΜΕΡΑ για την Ελλάδα η απόδραση των κομμουνιστοσυμμοριτών προδοτών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εξέφρασα την άποψη μου, για γεγονότα και πολιτική προ 60 ετών περίπου:
    Ότι δηλαδή σήμερα, φαίνεται αδύνατο και ακατανόητο, οι οικτρά ηττημένοι και με "την τράπουλα μοιρασμένη" οριστικά, να είχαν το '52 ή το '55 την παραμικρή δυνατότητα να αποσπάσουν εδάφη ή να κατασκοπεύσουν στα σοβαρά για λογαριασμό του παραπετάσματος..
    Η ασκηθείσα πολιτική των νικητών,νομίζω, δεν είχε στόχο την προστασία της πατρίδας, οπότε τα λάθη και οι παραλείψεις τους θα συγχωρούνταν, παρά μόνο εδραίωση εξουσίας με ιδιοτελείς στόχους.
    Για τους εξωτερικούς μας εχθρούς, δε λέτε κάτι, αγαπητοί συναναγνώστες. Δεν έπρεπε να πέσουν κεφάλια στην ΚΥΠ, που αναλωνόταν στα εσωτερικά και στα εξωτερικά που ΗΤΑΝ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ, αποδείχθηκε παντελώς ανίκανη και άχρηστη, όντας μόνον όργανο μετρίων έως φαύλων πολιτικών;
    Μερικά πράγματα δηλαδή, εγγίζουν τα όρια της γελοιότητας: 23 χιλ. να κυνηγούν 27 άτομα. Αρκετοί δε βρέθηκαν ποτέ. Έπαθε κάτι η χώρα απ'αυτούς τους λίγους κυνηγημένους ρακένδυτους που απέδρασαν;
    Σήμερα μπορούμε να δούμε τα γεγονότα από αρκετή απόσταση και σε κάθε περίπτωση οφείλουμε να ψάξουμε για τις αιτίες του τωρινού εξευτελισμού μας. Αυτά που μας έταζαν μετεμφυλιακά, ότι δηλαδή σας γλυτώσαμε από τη φτώχεια και την απώλεια της ατομικής ιδιοκτησίας, σήμερα τα χάσαμε γιατί κατέρρευσε εν μια νυκτί το "οικοδόμημά" τους. Έχουμε ήδη χάσει και την εθνική αξιοπρέπεια.
    Οφείλουμε να αναζητήσουμε και στα λάθη μας τη ρίζα του κακού, όχι μόμο στη διεθνή οικονομική κρίση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το τελευταίο διάστημα διαβάζω ένα βιβλίο από την κατοχή ως και μετά τον εμφύλιο! Είμαι πολύ επηρεασμένη! Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον post!
    Kathy by anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. https://www.scribd.com/document/317802411/%CE%9C%CE%95%CE%9D%CE%95%CE%9B%CE%91%CE%9F%CE%A3-%CE%9B%CE%9F%CE%A5%CE%9D%CE%A4%CE%95%CE%9C%CE%97%CE%A3-%CE%9F-%CE%9C%CE%95%CE%93%CE%91%CE%9B%CE%9F%CE%A3-%CE%94%CE%95%CE%9A%CE%95%CE%9C%CE%92%CE%A1%CE%97%CE%A3-pdf Σας προτείνω ένα σπάνιο και διαφωτιστικό βιβλίο του μεγάλου μας συγγραφέα Μενέλαου Λουντέμη. Ελπίζω να καταλάβετε πολλά. Καλή συνέχεια.

      Διαγραφή
  6. οι σκέψεις του αγαπητού φίλου Σ. Δ. είναι ενδιαφέρουσες και έχουν -πιστεύω- ένα στοιχείο αλήθειας. ¨οντως η αστυνομία της εποχής ασχολιόταν με την εξάλειψη του κομμουνισμού παραμελώντας άλλες λειτουργίες, καθώς οι επιτυχίες στο "εύκολο" αυτό πεδίο έφερναν τις...προαγωγές.

    Από εκεί και πέρα όμως και οι κομμουνιστές από το εξωτερικό ανέπτυξαν ανατρεπτική δραστηριότητα που δεν ήταν αμελητέα η ανύπαρκτη. Τα νέα στοιχεία για την εκπαίδευση Ελλήνων πρακτόρων στις σοσιαλιστικές δημοκρατίες, το αποδεικνύουν, πιστεύω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Και όπως και να το κάνουμε η σημερινή κατάασταση δεν είναι σαν την Αλβανία του Χότζα ούτε την Ρουμανία του Τσαουσέσκου. Και το κυριότερο η Ελλάδα δεν ξεκινάει από τα Τέμπη. Κάποιοι προσπαθούν να δώσουν συγχωροχάρτι στο ΚΚΕ για τον συμμοριτοπόλεμο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Οι κυβερνήσεις του 50 και του 60, ανοικοδόμησαν την ρημαγμένη χώρα από τον πόλεμο και έβαλαν την Ελλάδα σε ευρωπαικούς οργανισμούς. Το αν το Πασοκ άρχισε τους υπέρογκους δανεισμούς, τις ατέλειωτες συντάξεις και δημιούργησε το δημόσιο του ενός εκατομμυρίου, δεν είναι κάτι για το οποίο δεν ευθύνεται η μετεμφυλιακή δεξιά. Επίσης ακίνδυνο ΚΚΕ με δηλώσεις για όπλο παραπόδα και την Ελλάδα περικυκλωμένη από κομμουνιστικές χώρες, δεν γίνεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ως προς τις διαπιστώσεις του Σ.Δ. για τον κίνδυνο κομμουνιστικής ανταρσίας τείνω να συμφωνήσω. Εξάλλου οι Σοβιετικοί "αποσύρθηκαν" μετά τη Γιάλτα από την Ελλάδα και είναι γνωστό τοις πάσι ότι εγκατέλειψαν τους εγχώριους κομμουνιστές, όπως και οι δορυφόροι τους.Μπορούσαν να κάνουν κάτι ο Τίτο και η Αλβανία; Πολύ αμφίβολο, εκ των πραγμάτων.
    Επίσης, τί δυνατότητες υπήρχαν για κομμουνιστική ανταρσία εν μέσω εκτοπισμένων σε νησιά, φυλακισμένων στη Μακρόνησο στις γνωστές συνθήκες και μεγάλου μέρους του πληθυσμού κοινωνικά στιγματισμένου;
    Στο μόνο που δε θα συμφωνήσω, είναι, ότι όλοι οι μετεμφυλιακοί πολιτικοί ήσαν ιδιοτελείς και κακόπιστοι. Αρκετοί ήσαν καλόπιστοι και είχαν πράγματι πειστεί (πιθανόν πεπλανημένως;), ότι η χώρα κινδύνευε και έπρεπε να πάρουν σκληρά έως ακραία μέτρα. Π.χ. πολιτικούς σαν τον Παπάγο η τον Π. Κανελλόπουλο,κανείς δε θα μπορούσε να κατηγορήσει για ιδιοτέλεια και ευτελή κίνητρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γιατί, μήπως ο χότζα και ο Τίτο δεν του βοήθησαν το 1946-49; Με ενίσχυση από αυτές τις χώρες δεν ταλαιπώρησαν την ελλάδα επί 3 χρόνια; Μπορεί να μην ήταν πιθανή μια νίκη του κκε σε νέα σύγκρουση, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα γινόταν αιματοκύλισμα και αναταραχή. Η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά την αμετανόητη αριστερά, που εξακολουθούσε το 50 και το 60 τις οχλοκρατικές τακτικές , την ρητορική περί μειονότητας στην Μακεδονία και την ολοκληρωτική της υποταγή στις επιθυμίες του ΚΚΣΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τεράστια τα σφάλματα του ΚΚΕ και ένα απ' αυτά η προσπάθεια "καπελώματος" της αντίστασης κατά των Γερμανών, που τελεσφόρησε ως ένα σημείο, με αποτέλεσμα να την πληρώσουν και αυτοί που το μετεμφυλιακό κράτος αποκαλούσε για πολλά χρόνια "συνοδοιπόρους".
    Σήμερα όμως και η δική μας πλευρά οφείλει αυτοκριτική, διαφορετικά δεν προχωράς. Οι εκτελέσεις της δεκαετίας του '50, κατά τη γνώμη μου, αποτελούν άγος και ξεσήκωσαν παγκόσμια κατακραυγή από τον κόσμο της πολιτικής και της διανόησης. "Η νύχτα της Αθήνας μοιάζει με πίνακα του Γκόγια", είχε δηλώσει ο Πικάσο για τις εκτελέσεις...
    Σαφώς δεν υπήρχαν στο τιμόνι της χώρας σοβαρές πολιτικές προσωπικότητες για να διαχειριστούν τόσο σοβαρά θέματα. Στην Ισπανία ο Φράνκο είχε την αναμφισβήτητη ικανότητα και να περιθωριοποιήσει τους κομμουνιστές οριστικά, αλλά και να συμφιλιώσει την καθημαγμένη από τον εμφύλιο χώρα του. Μέγα επίτευγμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εάν στα Βούρλα δεν είχαν αποδράσει κομμουνιστές αλλά οιοσδήποτε άλλος, η απόδρασή τους θα είχε γίνει χολιγουντιανή υπερπαραγωγή, για τον απλούστατο λόγο ότι είναι πράγματι μυθιστορηματική. Πριν από περίπου δέκα χρόνια είχα την τύχη σε κάποια εκδήλωση να ακούσω τον Μπαρτζώκα, ο οποίος και διηγήθηκε αυτήν την καταπληκτική ιστορία. Κανένα κείμενο δεν μπορεί να συγκριθεί με την αφήγησή του.

    Παρακολουθώντας τη συζήτηση στο blog για το σχετικό άρθρο, νιώθω την ανάγκη να επισημάνω ότι αυτή τη στιγμή δεν μιλάμε για κομματικό οργανισμό ή οτιδήποτε σχετικό αλλά για ανθρώπους. Καλώς ή κακώς, οι άνθρωποι που απέδρασαν από τα Βούρλα δεν ήταν ούτε επικίνδυνοι ούτε κακοποιοί (μερικοί μάλιστα δεν είχαν καν συμμετάσχει στον εμφύλιο).

    Και για να θέσουμε τη συζήτηση στην ορθή της βάση, ο Μπελογιάννης ήταν επικίνδυνος; Όχι βέβαια! Ήταν ένας ασήμαντος δασκαλάκος χωρίς ηγετική θέση στο κόμμα και χωρίς καμία δυνατότητα επιβολής. Εκτελέστηκε όμως, διότι απέτυχαν να συλλάβουν τον Νίκο Πλουμπίδη και έπρεπε κάποιος να εκτελεστεί. Και γιατί, χρειαζόντουσαν εκτελέσεις; Επειδή ο Πλαστήρας προσπαθούσε να επιβάλει την εθνική συμφιλίωση, ιδέα που δεν άρεσε στους Αμερικανούς, οι οποίοι και ήθελαν, αφ΄ ενός μεν την ενδυνάμωση του διχασμού προκειμένου να εξαφανιστεί κάθε αριστερός πυρήνας στη χώρα, και αφ’ ετέρου να αποτρέψουν τον Πλαστήρα από το να εμφανιστεί σαν φιλικά προσκείμενος στην αριστερά και αλιεύσει ψήφους. Το δεύτερο σημείο είναι σημαντικό διότι πράγματι το 1952 ο Πλαστήρας προσπάθησε να κατέβει μαζί με την αριστερά αλλά τότε ο Ζαχαριάδης έστειλε το περίφημο μήνυμα (αν το θυμάμαι καλά): «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος. Και οι δύο είναι λακέδες της πλουτοκρατίας. Μόνον που ο Πλαστήρας είναι πιο επικίνδυνος διότι εμφανίζεται με δημοκρατικό προσωπείο». Και είχε βέβαια δίκιο ο Ζαχαριάδης.

    Και μια γελοιογραφία: ο Καραμανλής, που ήταν υπουργός Δημοσίων Έργων εκείνην την εποχή, πηγαίνει στις φυλακές των Βούρλων σε αναζήτηση ικανών μηχανικών!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ο Φράνκο όμως κυβέρνησε δικτατορικά επι δεκαετίες. ηταν το απόλυτο αφεντικό και για αυτο μπορούσε να εφαρμόσει όποιο πρόγραμμα και μέτρο ήθελε, χωρίς να φοβάται αντιδράσεις και αντιπολίτευση. Οι δικές μας κυβερνήσεις δεν το είχαν αυτό. Οι κεντρωές αντιπολιτεύσεις πότε ήταν οι πιο ένθερμοι αντικομμουνιστές και πότε μετατρέπονταν σε συνοδοιπόρους. Αρκεί να ζήμιωναν τον Παπάγο ή τον καραμανλή. Ο Πλαστήρας περισσότερο τα κουκιά από την Αριστερά ήθελε και όχι κάποια συμφιλίωση. Η στάση του που έβαζε την αριστερά ξανά στο παιχνίδι, είχε ενοχλήσει ακόμα και μέλη του κόμματος του ( Χούτας). Ο Μπελογιάννη βαρύνονταν με πολλά και κυρίως δολοφονίες αθώων στην πελοπόνησο, κατά τα τελευταία έτη της κατοχής. Σίγουρα δεν ήταν ο χαμογελαστός ιδεολόγος με το λουλούδι που καλλιέργησε επί δεκαετιές η αριστερή προπαγάνδα. Επίσης λίγο απλοικό να πιστεύουμε πως ο ασύρματος και οι χάρτες δεν σήμαιναν τίποτα, ή ότι τα διάφορα στελέχη του ΚΚΕ (κατηγορούμενα έτσι και αλλιώς για δολοφονίες αμάχων το 43-49), έρχονταν στην Ελλάδα απλά για κάποιες επαφές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κάτι ακόμα. Εκτελέσεις νεαρών δεν γίνονταν τις δεκαετίες του 1950-60. Ίσως, δεν θυμάμαι αν εκτελέστηκαν μερικά άτομα ( σίγουρα όχι "νεαροί αθώοι") που είχαν καταδικαστεί για φόνους γυναικόπαιδων. Δυστυχώς αρκετοί την γλύτωσαν με τα μέτρα συμφιλιώσεως της "επάρατης". Κλείνοντας θα πω, ότι εδώ δεν έγινε ταινία η ηρωική αντίσταση του συντάγματος χωροφυλακής Μακρυγιάννη, που μόνο με του Αλκαζάρ μπορεί να συγκριθεί, ένα ασήμαντο γεγονός απόδρασης θα κοιτάμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γράφουμε σε blog ιστορίας και καλό είναι να μην είμαστε σχολιαστές εκ του προχείρου και οι αντιπαραθέσεις να γίνονται ανατρέχοντας σε πηγές.
    Αν τώρα κάποιοι"πετάνε" έτσι και ανπόδεικτα, ότι ο Μπελογιάννης βαρύνονταν με δολοφονίες, ενώ έγινε ολόκληρη δίκη και είναι πασίγνωστες οι κατηγορίες ή άλλος ότι δεν εκτελέστηκαν νεαροί(sic) το 50-60, ίσως, δεν θυμάμαι, ίσως εκτελέστηκαν για φόνους γυναικοπαίδων...
    Όπως πολύ σωστά επισήμανε ο Κλέων,μιλάμε για ανθρώπους και όχι για κομματικούς μηχανισμούς. Λοιπόν, ας είμαστε πιο σοβαροί, αναδίφηση ιστορίας επιχειρούμε...
    Το γεγονός ότι επιλέξαμε όλη μας τη ζωή την αστική δημοκρατία, δε σημαίνει ότι είμαστε υπερήφανοι και δικαιώνουμε εκτελέσεις ή τις μεθόδους της Μακρονήσου.
    Η ιστορία θέλει καθαρή ματιά και κυρίως αναζήτηση πηγών από παντού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Εικοσιτρείς χιλιάδες χωροφύλακες, κυνηγούσαν το 1955.....εικοσιεπτά αποδράσαντες!
    Η Ελλάδα της υπερβολής και του παραλογισμού, που μας στοιχειώνει μέχρι σήμερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Επίσης καλό είναι κάποιοι να κόψουν την κομμουνιστική προπαγάνδα και να μην παριστάνουν τους δήθεν αντικειμενικούς ( που αποκαλύπτονται όταν τους θίγεις τον προδότη Μπελογιάννη). Πιο έντιμο να λένε εξαρχής τι πιστεύουν παρά να βάζουν δακρύβρεχτα κείμενα για αθώους νεαρούς και το κακό αστυνομικό κράτος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. κάποτε να μάθουν οι αριστεροί να λένε την αλήθεια και να μην κόβουν και ράβουν την ιστορία στα μέτρα τους. Αρκετά την κακοποίησαν 38 χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Κάποτε να μάθουν όλοι, αριστεροί, δεξιοί και λοιποί, να είναι αντικειμενικοί, έστω κι αν πονάει. Συζήτηση επί ιστορικών θεμάτων με τα παραμορφωτικά γυαλιά της ιδεολογίας εκάστου, καταντά άχρηστη.
    Κάποτε να μάθουν, να μην αναφέρονται αβασάνιστα σε απόψεις και μάλιστα κατ' εξακολούθησιν, διότι δεν είναι μόνο επιπόλαιο, αλλά και ανήθικο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Είχα καιρό να μπω στο blog και βλέπω μετά λύπης μου, ότι υπάρχουν αρκετοί με χρόνιες εμμονές, με αποτέλεσμα να απουσιάζει το ενδιαφέρον για σοβαρή ιστορική έρευνα και να αναλώνονται σε "ξεσπασματάκια". Το χειρότερο δε είναι, η προσβλητική και αγενής συμπεριφορά προς άλλους σχολιαστές. Ειλικρινά δεν το περίμενα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. εν ετει 2012, προφανως και μπορουμε να κανουμε ψυχραιμοτερες αποτιμησεις για γεγονοτα οπως ο εμφυλιος, η η επταετια σε σχεση π.χ με πριν απο 20-30 χρονια(εφοσον ερχονται και στο φως νεα στοιχεια), οποτε μπορουμε να μην φανατιζομαστε οπως σε περιπτωση που ζουσαμε αυτα τα γεγονοτα και αναγκαστικα θα επρεπε να παρουμε καποια θεση!
    Αυτο ομως απεχει αρκετα απο το να το παιζουμε απλοι παρατηρητες και με λογικες "ολοι ιδιοι ηταν" κλπ! Προφανως και ενας ανθρωπος που εχει στοιχειωδη πατριωτικη ευαισθησια, δεν θα ηθελε ποτε να εχει κερδισει τον εμφυλιο το ΚΚΕ, του οποιου τα εγκληματα και τις προδοσιες τα αγνοουν μονο ασχετοι η πονηροι! Απο εκει και περα βεβαια, ας μην φουσκωνουν σαν παγωνια οι πολιτικοι απογονοι του Τσαλδαρη, του Κανελλοπουλου, και του Καραμανλη, διοτι δεν μιλαμε και για τιποτα μεγαλους ηγετες, ορματιστες, η δεν ξερω κι εγω τι αλλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιοι ήταν οι μεγάλοι οραματιστές αν δεν ήταν ο Καραμανλής; μήπως ο μέτριοι Σοφούλης, Παπανδρέου ή Σοφοκλής Βενιζέλος. Τι πρόσφερε πχ ο κεντρώος πολιτικός κόσμος σε σύγκριση με την πρώτη οκταετία Καραμανλή; όσο για τον Τσαλδάρη φυσικά και αξίζει να είναι κάποιος υπερήφανος πρώτον γιατί ήταν από τους πολιτικούς που κράτησαν την χώρα στον ελεύθερο κόσμο και δεύτερον είχε το θάρρος να παραχωρήσει την κυβέρνηση στον Σοφούλη ( αν και είχε κερδίσει συντριπτικά τις εκλογές ), επειδή αυτό εξυπηρετούσε τότε το εθνικό συμφέρον. Απλά ας συγκρίνουμε αυτή την πράξη με τους σημερινούς αρχομανείς πολιτικούς.

      Διαγραφή
  22. Είχα πάψει να δημοσιεύω η να αναδημοσιεύω άρθρα για την κατοχή και τον εμφύλιο γιατί ακριβώς δεν θα ήθελα να γίνει το ιστολόγιο πεδίο αντιπαράθεσης. Θεωρώ πως ο διάλογος που έγινε ως τώρα είναι αρκετά πολιτισμένος σε σχέση με πολλούς άλλους που έχουν διεξαχθεί κατά καιρούς σε διάφορα φόρουμ. Αυτό είναι ενθαρυντικό.

    Συνήθως αυτοί που ασχολούνται με την περίοδο αυτή κατηγορούν τους άλλους ότι δεν είναι "αντικειμενικοί", ενώ αντιθέτως αυτοχρίζονται αντικειμενικοί και "επιστήμονες". Κατά την ταπεινή μου γνώμη (ομολογώ πως δεν γνωρίζω τόσο καλά την περίοδο αυτή), τα νέα στοιχεία που έρχονται στο φως είναι εσκεμμένα αποσπασματικά ώστε να εξυπηρετούν ακριβώς την παράταξη αυτού που τα φέρνει στο φως.

    Παράδειγμα: το νέο βιβλίο για την ΟΠΛΑ του εξαιρετικού νέου ερευνητή Ιάσωνα Χανδρινού με την συνεργασία του Χάγκεν Φλάισερ. Στο βιβλίο αυτό ο Χανδρινός προσπαθεί (ομολογουμένως όχι πολύ πετυχημένα) να δικαιολογήσει όλες τις εκτελέσεις της ΟΠΛΑ στην Κατοχή ως εκτελέσεις μαυραγοριτών-δοσιλόγων κτλ. στην προσπάθεια αυτή καταφέρνει να ξεθάψει πολλά στοιχεία ενώ συνομίλησε και με στελέχη της ΟΠΛΑ που είναι η ήταν εν ζωή.

    Περιέργως όμως το βιβλίο σταματάει απότομα στην απελευθέρωση του 1944 όταν όλοι γνωρίζουμε ότι η οργάνωση αυτή κατηγορήθηκε για μαζικές σφαγές τον Δεκέμβρη. περίεργο; Ο αγαπητός κ. Χανδρινός δεν έκανε κάποια ερώτηση δεν βρήκε κάποιο στοιχείο για την περίοδο που ακολούθησε μόλις ένα μήνα μετά;

    Θα πει κάποιος δικαίωμα του να σταματάει όποτε θέλει. Σωστά. Άλλο παράδειγμα. Διαβάστε ξανά την γρήγορη και άνευρη στεγνή αφήγηση Φλάισερ για την σφαγή του Ψαρρού (2-3 σελίδες) και συγκρίνεται την με την αναλυτικότατη λεπτομερέστατη αφήγηση για τις επαφές Ζέρβα-Γερμανών (20 σελίδες). Αν αυτό δεν είναι επιλεκτική Ιστορία τότε τι είναι;

    Αυτό βέβαια δεν μειώνει την σημαντική αξία των 2 βιβλίων. Αυτό όμως που πιστεύω είναι ότι το αναζητάς "αντικειμενικότητα" σε τέτοια ζητήματα είναι μεγάλη υποκρισία. Αν είσαι έλληνας η ζεις στην Ελλάδα μοιραία φέρεις ένα φορτίο το οποίο τελικώς και καθορίζει το πρίσμα από όπου κοιτάζεις την συγκεκριμένη περίοδο.

    Θεωρώ λοιπόν ότι μάλλον δεν έχουν περάσει αρκετά χρόνια για μια ψύχραιμη αποτίμηση όπως κάποιοι αγαπητοί συνομιλητές υποστήριξανκαι τώρα....σας αφήνω γιατί το κοριτσάκι μ ξύπνησε και φωνάζει!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. και κάτι που δεν πρόλαβα να συμπληρώσω. από την κατηγορία των "αντικειμενικών" δεν εξαιρώ ούτε τον εαυτό μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Φίλε Φιλίστορα,

    Έχεις δίκιο που αποφεύγεις να δημοσιεύσεις για την εποχή της κατοχής και του εμφυλίου, διότι είναι τόσο αμφιλεγόμενη που μπορεί να δημιουργήσει απρεπή σχόλια. Βέβαια, ούτε αυτή τη φορά έλειψαν. Κάποιοι γράφουν για τις εκατοντάδες δολοφονίες που πραγματοποίησε ο Μπελογιάννης. Ποιες άραγε; Στο στρατοδικείο του απαγγέλθηκαν παρόμοιες κατηγορίες; Όχι βέβαια. Είναι μάλιστα γνωστό ότι ο μόνος στρατοδίκης που ψήφισε υπέρ της αθωώσεώς του ήταν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος. Αυτά, για να μην γράφει ο κάθε άσχετος το μακρύ και το κοντό του. Το κακό, βέβαια, δεν είναι αυτοί οι πωρωμένοι που τα γράφουν. Το κακό είναι ότι δημιουργούν εντυπώσεις και άνθρωποι οι οποίοι θέλουν να μάθουν ιστορία εντυπωσιάζονται από τις φαμφάρες (και ίσως από τις πολιτικές τους προτιμήσεις) και δημιουργούνται εντυπώσεις.

    Άλλοι γράφουν για το πόσο καλά τα πήγε ο Φράνκο ο οποίος δεν είχε αντιπολίτευση. Η αλήθεια είναι ότι ο Φράνκο (ο οποίος δεν ήταν φασίστας παρά τα όσα κατά καιρούς λέγονται, αλλά απλώς δικτάτορας) δεν επέτυχε και πάρα πολλά. Το 1981 η Ισπανία ήταν πολύ λιγότερο ανεπτυγμένη από την Ελλάδα. Άλλωστε, ακόμη και σήμερα, σπανίως συναντάς Ισπανούς διανοουμένους στο εξωτερικό ενώ τα μεγάλα πανεπιστήμια είναι γεμάτα από Έλληνες.

    Μερικοί πιστεύουν ότι το ΚΚΕ ήταν μια εγκληματική προδοτική οργάνωση. Και οι χιλιάδες νεκροί κομουνιστές της κατοχής; Οι χιλιάδες κομμουνιστές που σήκωσαν τα όπλα στον εχθρό; Πόσοι, αντίστοιχα, αστοί, κατέφυγαν στα βουνά; Δεν ήταν προδότες οι αστοί που ήθελαν να συνδιαλλαγούν με τον εχθρό; Τα τάγματα ασφαλείας αποτελούσαν πατριωτικές οργανώσεις;

    Βέβαια, τα σαρδελοκούτια και το πηγάδι του Μελιγαλά δεν ανήκουν στη φαντασία των αστών. Όπως δεν ανήκουν στην φαντασία των κομμουνιστών η τρομοκρατία που εξαπολύθηκε εναντίον τους μετά τα Δεκεμβριανά – και ως είθισται, την πλήρωσαν οι ιδεολόγοι. Η Μακρόνησος δεν γέμισε με επικίνδυνους κομμουνιστές – εκτός αν ήταν επικίνδυνοι ο Θεοδωράκης, ο Κούνδουρος ή ο Βέγγος. Οι επικίνδυνοι είτε σκοτώθηκαν στον εμφύλιο είτε διέφυγαν στις ανατολικές χώρες.

    Κάποιος μπορεί να ρωτήσει για την αυτονόμηση της Μακεδονίας. Το ζήτημα αυτό είναι υπερβολικά περίπλοκο και δεν μπορεί να αναλυθεί σε μια αράδα. Εν συντομία όμως, το ΚΚΕ είχε πιεστεί από τη Μόσχα σε αυτό το ζήτημα και είχε δημιουργήσει μεγάλο εσωτερικό πρόβλημα με διαγραφές. Η άποψη του ΚΚΕ ήταν ότι το πρόβλημα θα λυθεί διεθνιστικά (ο διεθνισμός των κομμουνιστών είναι αντίστοιχος της παγκοσμιοποιήσεως των αστών). Υπήρχε, βέβαια, ένα βασικό ζήτημα: δεν μπορεί η Ελλάδα στο Μακεδονικό να δρα με διεθνιστικά κριτήρια όταν η Βουλγαρία δρούσε με εθνικιστικά. Είναι υπερβολικό όμως, να κατηγορούμε το ΚΚΕ για προδοσία, όταν επεδίωκε μια λύση σε ένα γενικότερο διεθνιστικό βαλκανικό σκηνικό.

    Δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθούμε με τον Φλάισερ ή τον Χανδρινό. Δεν τους έχω διαβάσει, αλλά απ’ όσα γράφεις αντιστοιχεί η λαϊκή έκφραση: «Όποιος έχει μάτια βλέπει».

    Ολοκληρώνοντας, η ιστορία του εμφυλίου είναι πολύ περισσότερο περίπλοκη απ’ ό,τι νομίζουμε. Ο αείμνηστος παππούς μου, συνήθιζε να επισημαίνει ότι για τον εμφύλιο έφταιγαν και οι δύο. Φρονώ ότι αυτή η πρόταση, μέσα σε όλη την απλότητά της, συμπυκνώνει με θαυμαστό τρόπο την ιστορική αλήθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Κλεωνα δεν μιλαμε μονο για την αυτονομηση Μακεδονιας-Θρακης, αλλα και για το σαμποταρισμα της μικρασιατικης εκστρατειας, την καταδικη του αγωνα της ΕΟΚΑ, τις δηλωσεις οτι οι διεκδικησεις Β. Ηπειρου, Δωδεκανησων και Κυπρου(εν ετει 1934), αποτελουν "ιμπεριαλιστικες βλεψεις της Ελλαδος", τις προκηρυξεις οπου καλουσαν το λαο να πεταξει τα οπλα και να ανατρεψει τον Μεταξα(ενω πολεμουσαμε τους Ιταλους), διοτι "ο πολεμος προκληθηκε απο τον Μεταξα" και την καταπολεμηση σε σημειο δολοφωνιων οπιασδηποτε αλλης αντιστασιακης οργανωσης κατα την Κατοχη(ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ, ΠΑΟ, ΕΣ, Τσαους Αντων κλπ)! Το ΚΚΕ δεν ειχε ποτε πατριωτικες περγαμηνες και ξαφνικα παρουσιατηκε επι Κατοχης να κανει αντιστση! Γιατι? Μα διοτι επιτεθηκε η Γερμανια στην μαμα ΕΣΣΔ! Τα ντοκουμεντα ειναι αφθονα και αποκαλυπτικα! Δεν ειμαι απο αυτους που θα μηδενισουν την αντισταση του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ! Οπου εκαναν οντως αντισταση, τους αξιζουν συγχαρητηρια, αλλα στο ΕΑΜ συνεβαινε το εξης οξυμωρο! Οι περισσοτερο οργανωμενοι, να μην ειναι κομμουνιστες, αλλα η ηγεσια και ο πληρης ελεγχος ηταν απο τους κομμουνιστες, οποτε χρρησιμοποιουνταν κατα τον σκοπο που βολευε το ΚΚΕ και αυτος ηταν η καταληψη της εξουσιας μετα την Κατοχη! Οσο για τα ταγματα Ασφαλειας, δεν θα σου πω οτι ηταν πατριωτικες οργανωσεις, αλλα ενα αναγκαιο κακο! Εσυ κατσε να αναρωτηθεις πως γινεται ξαφνικα, ανθρωποι που πολεμησαν στον πολεμο του '40-'41 η και ακομα παλαιοτερα στη Μικρα Ασια και τους Βαλκανικους, ξαφνικα να γινονται "προδοτες" και να παιρνουν οπλα απο τους Γερμανους γγια να πολεμησουν τους "αντιστασιακους" του ΕΛΑΣ...μηπως το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ κατι δεν εκανε καλα? λεω μηπως...
    Η ριζα παντως του κακου για να ειμαι οσο το δυνατον αντικειμενικος, δεν βρισκεται στο ΚΚΕ, αλλα στο οτι οι πολιτικοι(κυριως αυτοι) και οι αξιωματικοι, εδειξαν εκνευριστικη αδρανεια το'41, ενω ηταν καθηκον τους να οργανωσουν την αντισταση! Το ΚΚΕ εκμεταλευθηκε το κενο και τα υπολοιπα ειναι ιστορια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Δυστυχώς κάποιοι δήθεν μετριοπαθείς προσπαθούν και πάλι με μισές αλήθειες να δικαιολογήσουν το κκε και να περάσουν την άποψη " και οι δυο έφταιξαν οπότε το κκε έχει και αυτο τα δίκια του κλπ " Όσο για τον Μπελογιάννη υπάρχουν οι μαρτυρίες του Καραμούζη κλπ. Αυτά για να μην προσπαθούν διάφοροι με εντυπωσιασμούς και χονδροειδή ψέμματα να παραπλανήσουν τον κόσμο ως προς τις ευθύνες των ιερών τοτέμ της ελληνικής αριστεράς. αριστεράς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Επίσης το πόσο επικίνδυνοι ήταν αυτοί που βρέθηκαν στην Μακρόνησο , αυτό είναι κάτι πολύ σχετικό. Δεν χρειάζεται κάποιος να σηκώσει όπλο για να δημιουργήσει προβλήματα μπορεί αυτός να στήριξε με πληροφορίες τον ΔΣΕ , να προκαλούσε δολιοφθορές σαν φαντάρος, ακόμα και να έκανε κατασκοπία κατά της χώρας. Δεν είναι δυνατόν να κατηγορούμε τις εθνικές κυβερνήσεις γιατί έπαιρναν αυστηρά μέτρα εναντίον μιας μειοψηφίας που διεκδικούσε ένοπλα την εξουσία. Άλλωστε η αυστηρότητα προς τους αριστερούς ήταν τότε λαϊκή απαίτηση λόγω των βιαιοτήτων που είχαν γίνει που τους και του γενικού φόβου για επανάληψη τους. Και κάτι τελευταίο. Αντικειμενικότητα ( μια λέξη που χρησιμοποιούν πολύ οι διάφοροι φιλοαριστεροί όταν προσπαθούν να ωραιοποιήσουν καταστάσεις ) δεν είναι να μοιράζεις οπσσδήποτε το καρπούζι στην μέση. αλλά να αναφέρεις το τι πραγματικά έγινε και ποιος φέρει τις μεγαλύτερες ευθύνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Ο σχολιασμός του αναγνώστη (ενημερωμένου η μη) είναι το καύσιμο για το ιστολόγιο αυτό, έτσι σας προτρέπουμε να μας πείτε την γνώμη σας. Τα σχόλια οφείλουν να είναι κόσμια, εντός θέματος και γραμμένα με Ελληνικούς χαρακτήρες (όχι greeklish και κεφαλαία).

Καλό είναι όποιος θέλει να διατηρεί την ανωνυμία του να χρησιμοποιεί ένα ψευδώνυμο έτσι ώστε σε περίπτωση διαλόγου, να γίνεται αντιληπτό ποιος είπε τι. Κάθε σχόλιο το οποίο είναι υβριστικό η εμπαθές, θα διαγράφεται αυτομάτως.

"Encompass worlds but do not try to encompass me..."

Walt Whitmann

Αναγνώστες

Συνολικές προβολές σελίδας