Οι μεγάλες ευθύνες της πρώτης οκταετίας του ΠΑΣΟΚ για την σημερινή μας κατάντια

Στην εξουσία για την εξουσία
Του Γιάννη Μαρίνου
(Πηγή : http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=406025&h1=true
Ο εφιάλτης που ζούµε σήµερα δεν προέκυψε ξαφνικά. Απλώς κάναµε ότι δεν ξέραµε, δεν το βλέπαµε, είχαµε κλείσει τα αφτιά µας· αρκεί να βολευόµαστε και να περνάµε καλά ο καθένας στον µικρόκοσµό του. Άλλωστε η παραπληροφόρηση και ο λαϊκισµός κοµµάτων και τηλεοράσεων πήγαιναν σύννεφο, καθώς και η πλειοδοσία για περισσότερες παροχές. Από άδεια ταµεία εννοείται και µε δανεικά. Συµπεριφερόµαστε έτσι επί τρεις δεκαετίες, όπως ο χαζοχαρούµενος που πέφτοντας από τον 100ό όροφο ενός ουρανοξύστη έπειθε τον εαυτό του ότι δεν τρέχει τίποτα, αφού «ως εδώ, καλά πάµε».

Ωσπου έσκασε στο έδαφος κατάπληκτος και διερωτώµενος πως συνέβη αυτό, και οργισµένος που πληρώνει µε µείωση αποδοχών, ανεργία,περικοπή συντάξεων, άγρια φορολογία και απειλές και για άλλα βάρη. Και προ παντός χωρίς κάποια ελπίδα για ένα και πάλι καλύτερο αύριο. Ο κύριος υπεύθυνος αυτής της συµφοράς (που τον µιµήθηκαν σχεδόν όλοι οι διάδοχοί του), ο µέγας δηµαγωγός ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, πρόλαβε κατά την τελευταία πρωθυπουργία του να διαπιστώσει δήθεν έκπληκτος ότι «καταναλίσκουµε περισσότερα απ’ όσα παράγοµε» και ότι ο καλπάζων δανεισµός και το πολλαπλασιαζόµενο δηµόσιο χρέος θα αφανίσουν την Ελλάδα αν δεν τα εξαφανίσουµε. Ποιος τον άκουγε και πού να ανακοπεί πια ο έξαλλος λαϊκισµός της Αριστεράς και οι κυρίαρχοι στον δηµόσιο τοµέα συνδικαλιστές µε την ακόρεστη απληστία τους και το τεµπελχανιό που εξέθρεφαν. Έβρισκαν άλλωστε ένθερµη στήριξη από τον πάντα µωροπίστευτο λαό και από τα αδίστακτα ΜΜΕ µε τους πολυεκατοµµυριούχους τηλεαστέρες τους.


Αψευδής µάρτυς ένα σεµνό, προσγειωµένο και για αυτό παραµερισµένο στέλεχος του ΠαΣΟΚ, ο Αλέξανδρος Μπαλτάς ο οποίος σε ένα πρόσφατο βιβλίο του µε τίτλο «Η παρέα» (Στρατηγικές Εκδόσεις) διαπιστώνει για την πρώτη περίοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία: «Ο πειρασµός της εξουσιαστικής αυταρέσκειας βρήκε πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί και να ευδοκιµήσει. Το παλιό κοµµαταρχικό µοντέλο µεταλλάσσονταν σε ένα πολυπληθέστερο και ισχυρότερο µηχανισµό µε χαρακτηριστικά συλλογικής κοµµατικής νοµενκλατούρας. Το αχρείο ρουσφετολογικό καθεστώς της Δεξιάς όχι µόνο δεν καταργήθηκε, αλλά επεκτάθηκε και ενδυναµώθηκε, γεννώντας ένα νέο αχρειότερο πελατειακό πολιτικό σύστηµα απρόβλεπτων διαπλοκών, διαστάσεων και µελλοντικών αδιεξόδων. Η πελατειακή σχέση ψηφοφόρων και κοινοβουλευτικών εκπροσώπων αντί να καταργηθεί δυνάµωσε και εξελίχθηκε σε καθαρή συναλλαγή µε πληθώρα διαµεσολαβητών και απαιτητικών δικαιούχων. Η ισονοµία και η αξιοκρατική αντικειµενικότητα τόσο στις προσλήψεις του δηµοσίου όσο και στην αξιοποίηση και υπηρεσιακή εξέλιξη των υπηρετούντων στη δηµόσια εξουσία ξεχάσθηκαν. Η νοµενκλατουρική αναφορά έγινε πασπαρτού και η αξιοπρέπεια καταρρακώθηκε. Η “αλλαγή” έχασε το πολυτιµότερο περιεχόµενό της. Ακόµα χειρότερα. Το έκανε εµετό για να ντρέπεσαι ή να σιχαίνεσαι στην επίκλησή του. Άδειο σακί πλέον, πεταµένο στα σκουπίδια η αλλαγή, ξεχάσθηκε. Η τελευταία της αναλαµπή έσβησε µέσα στο νέο παραπλανητικού περιεχοµένου σύνθηµα που την αντικατέστησε: “Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση ο λαός στην εξουσία”. Σε λίγο και αυτό το σύνθηµα θ’ αφήσει τη θέση του στο αντιπροσωπευτικότερο “Το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία για την εξουσία”».
Αυτά τα ελάχιστα από το θαρραλέο, εξοµολογητικό βιβλίο του Αλέκου Μπαλτά. Κάπως έτσι οδηγηθήκαµε στους «αγανακτισµένους» της πλατείας Συντάγµατος και στο µωσαϊκό αλληλοσυγκρουόµενων προσωπικών αντιδράσεων που κύριο υπόβαθρο έχουν τον θυµό επειδή οι βολεµένοι δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα και έτσι να εξακολουθήσουν να περνούν καλά µε δανεικά και αγύριστα. Και σε βάρος του ιδιωτικού τοµέα και των πράγµατι εργαζοµένων µε υπερχρέωση της χώρας στους ξένους. Και ο ποιητής Πότης Κατράκης στην ποιητική συλλογή του «Ελλείµµατα και χρέος» (Εκδόσεις Λεξίτυπον) διαπιστώνει: «Ερωτήθηκαν οι νεοέλληνες να δηλώσουν τι είδους κυβερνήτες θέλουν: Τίµιους αλλά ανίκανους; Διεφθαρµένους και ικανούς; Ή τίµιους και ικανούς; Και απάντησαν: Διεφθαρµένους για να ενδίδουν και ικανούς για να µπορούν».                                                 
http://essetaihmar.blogspot.com

Σχόλια

  1. Δεν είναι τυχαίο ότι από το '81 και μετά σε κανέναν τομέα και ειδικά σ'αυτόν του πολιτισμού δεν παρήχθη τίποτα!Η νοοτροπία του σκυλάδικου που έγινε επίσημο δόγμα στη χώρα μας από το ΠΑΣΟΚ είναι αυτή που διάβρωσε τα πάντα και αυτή που πάνω απ'όλα πρέπει να ξεριζώσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητε Φιλιστωρ, επιτελους και ενα αρθρο που στοχευει αμεσα [και με ακριβεια] στην πηγη της σημερινης μας καταντιας.
    Πληρωνουμε τη σαπιλα του Ανδρεοπαπανρεϊσμου...

    Ωστοσο θα ηταν πολυ ωραιο να πιστεψουμε οτι ο Ανδρεας Παπανδρεου ειχε τη δυναμη να μετατρεψει εναν λαο, σε πειθηνια και ανιστορητη μαζα.
    Φοβουμαι οτι αυτος και το τσουρμο του, δεν ησαν παρα οι "μοιραιοι των καιρων", που ενδεχομενως σε μιαν αλλη εποχη δεν θα ειχαν κατορθωσει παρα να γελαει μαζι τους η ιστορια.
    Ισως τελικα οι λαοι να εχουν τους ηγετες που τους ταιριαζουν και ο Ανδρεοπαπανδρεϊσμος να μην ητανε παρα το σκουληκι, που εθρεψε η σηψη του Νεοελληνισμου...

    Την καλημερα μου και συγχαρητηρια για το αρθρο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αναμφίβολα κ. Πανούση μεγάλες ευθύνες για την έλευση Παπανδρέου είχε και η Δεξιά που εγκατέλειψε πλήρως κάποιες κατηγορίες πολιτών. το ΠΑΣΟΚ της οκταετίας έβγαλε στην επιφάνεια τον χειρότερο εαυτό των ελλήνων στο σύνολο τους και δημιούργησε προσδοκίες πολύ παραπάνω από τις Ελληνικές δυνατότητες....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Απ΄ ό,τι φαίνεται η ιδεοληψία σας δεν αντιμετωπίζεται με τίποτα. "Σκουλήκι" ο Παπανδρέου... Το θράσος και η αμετροέπεια έχουν και όρια.
    Πάντως το έλλειμμα και το χρέος, από το 1985 ως το 2005 παρέμεινε σε επίπεδα αντιμετωπίσιμα παρόλη την προσπάθεια για το αντίθετο που κατέβαλλε η δεξιά από 1988 ως το 1993. Κάτι που τελικώς κατάφερε με την τρίτη καραμανλική θητεία, τα τριχίλιαρα μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές, ή την κατάργηση του ΣΔΟΕ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Ο σχολιασμός του αναγνώστη (ενημερωμένου η μη) είναι το καύσιμο για το ιστολόγιο αυτό, έτσι σας προτρέπουμε να μας πείτε την γνώμη σας. Τα σχόλια οφείλουν να είναι κόσμια, εντός θέματος και γραμμένα με Ελληνικούς χαρακτήρες (όχι greeklish και κεφαλαία).

Καλό είναι όποιος θέλει να διατηρεί την ανωνυμία του να χρησιμοποιεί ένα ψευδώνυμο έτσι ώστε σε περίπτωση διαλόγου, να γίνεται αντιληπτό ποιος είπε τι. Κάθε σχόλιο το οποίο είναι υβριστικό η εμπαθές, θα διαγράφεται αυτομάτως.

"Encompass worlds but do not try to encompass me..."

Walt Whitmann

Αναγνώστες

Συνολικές προβολές σελίδας