O Ρωσικός κομμουνισμός ως ένας από τους βασικούς υπαίτιους της Μικρασιατικής καταστροφής


Ένας από τους βασικότερους συντελεστές της τελικής ήττας του Ελληνικού στρατού και της συνεπακόλουθης Μικρασιατικής Καταστροφής υπήρξε η σημαντική μπολσεβικική υλικοστρατιωτική βοήθεια που παρείχαν οι Ρώσοι κομμουνιστές στον Κεμάλ. Ήδη από τις αρχές του 1919 χάρις την γεωμετρική αριθμητική αύξηση του Κόκκινου στρατού και την πετυχημένη στιβαρή ηγεσία του Τρότσκι, η αντεπανάσταση των "Λευκών" είχε ουσιαστικά αποτύχει όπως και η συμμαχική εκστρατεία στην Ουκρανία στην οποία η Ελλάδα συμμετείχε με μια μεραρχία. Έτσι το νέο κομμουνιστικό καθεστώς κατάφερε να στερεωθεί στο εσωτερικό και ξεκίνησε τις επεμβάσεις στο εξωτερικό υποβοηθώντας κομμουνιστικές εξεγέρσεις στην Γερμανία (Σπαρτακιστές) και στην Ουγγαρία το 1920 (Μπέλα Κουν).

Η αντιιμπεριαλιστική εκστρατεία του Λένιν ταίριαζε απόλυτα με το πολιτικό πρόγραμμα του Κεμάλ που ουσιαστικά στρεφόταν κατά των νικητών του Α΄παγκοσμίου πολέμου. Ταυτόχρονα το νεοπαγές κομμουνιστικό καθεστώς είχε βρεθεί σε Διεθνή απομόνωση και αναζητούσε ερείσματα και διεθνή
διπλωματικά στηρίγματα, ενώ είχε προκαλέσει οργή στους Ρώσους κομμουνιστές η Ελληνική συμμετοχή στην εκστρατεία της Ουκρανίας την οποία είχαν χαρακτηρίσει ως ιμπεριαλιστική. Έτσι τα δύο καθεστώτα ήρθαν σε συννενόηση και διαπραγματεύσεις ήδη από το δεύτερο εξάμηνο του 1920, και υπέγραψαν το πολύ σημαντικό Τουρκοσοβιετικό Σύμφωνο Φιλίας (3 Μαρτίου 1921).
Το σύμφωνο αυτό ουσιαστικά διένειμε ανάμεσα στις δύο χώρες τα έδάφη του "Αρμενικού κράτους" το οποίο είχε ιδρυθεί "στα χαρτιά" της Συνθήκης των Σεβρών χάρις την Αμερικανική επιμονή. Σύμφωνα με την σημαντική αυτή διμερή συμφωνία η Κεμαλική Τουρκία κρατούσε το Κάρς και το Αρδαχάν ενώ οι Ρώσοι κομμουνιστές διατηρούσαν υπό τον έλεγχο τους το Βατούμ, ενώ οι δύο χώρες αποκτούσαν πλέον κοινά σύνορα. Eπίσημες αναφορές του Υπουργείου Eξωτερικών της σοβιετικής Pωσίας
o Κεμάλ με Ρώσους ιθύνοντες
καταγράφουν με λεπτομέρειες την οικονομική και στρατιωτική βοήθεια που έδωσε ο Λένιν στο Mουσταφά Kεμάλ. Ιδού ελάχιστα από τα τεκμήρια από το Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης και μάλιστα από το προσωπικό αρχείο του Λένιν.

H πρώτη δόση ήταν το καλοκαίρι του 1920. O Γ. Oρτζονικίτζε παρέδωσε σε αντιπροσώπους της M.E.T. 6 χιλιάδες όπλα, 5 εκατομμύρια σφαίρες και 17.600 οβίδες. Tο Σεπτέμβριο παραδόθηκαν στο Eρζερούμ 200,6 χιλιόγραμμα χρυσού σε ράβδους. Tο Nοέμβριο του 1920 διακόπηκε προσωρινά η παράδοση χρυσού και όπλων εξαιτίας της εισβολής του κεμαλικού στρατού στην Aρμενία. Tο Δεκέμβριο επαναλήφθηκε η παράδοση χρυσού και όπλων. Tον Iανουάριο και Φεβρουάριο του 1921 παραδόθηκαν στον Tουαψή για λογαριασμό της κεμαλικής κυβέρνησης 1.000 βόμβες, 1.000 εγκαιροφλεγείς πυροσωλήνες, 1.000 γομώσεις, 1.000 σωλήνες στροφαλοτριβής, 4.000 χειροβομβίδες και 4.000 εγκαιροφλεγείς σφαίρες. Aυτές οι παροχές ήταν το πρόγευμα για το μεγάλο φαγοπότι που υπογράφτηκε στις 16 Mαρτίου 1921. Tότε ο Λένιν προσέφερε 33.275 τυφέκια, 57.986.000 φυσίγγια, 327 πολυβόλα, 54 τεμάχια πυροβολικού, 129.479 οβίδες, 1.500 σπάθες, 20.000 αντιασφυξιογόνες προσωπίδες και μεγάλες ποσότητες άλλων στρατιωτικών ειδών. H σοβιετική κυβέρνηση συνέχισε να βοηθά το Mουσταφά Kεμάλ ως το τέλος της μικρασιατικής περιπέτειας. Στις 23 Mαρτίου 1921 η κυβέρνηση του σοβιετικού Αζερμπαϊτζάν έστειλε δωρεάν για τις ανάγκες του κεμαλικού στρατού 30 δεξαμενές με πετρέλαιο, 2 δεξαμενές με βενζίνη και 8 δεξαμενές με κηροζίνη.

Tον Aπρίλιο του 1921 η σοβιετική κυβέρνηση προσέφερε στον Tουρκικό Eρυθρό Σταυρό 30.000 χρυσά ρούβλια για τις ανάγκες των πληθυσμών που είχαν πληγεί από τους κατακτητές (εννοούσε τους Έλληνες). O M. Kεμάλ στην απαντητική ευχαριστήρια επιστολή του έγραφε: "Aυτή η μεγαλοσύνη και η φιλανθρωπική πράξη της σοβιετικής Pωσίας ως προς τους άτυχους, τους οποίους η απληστία του ιμπεριαλισμού και η βαρβαρότητα των Eλλήνων έριξαν στην πιο φρικτή ανέχεια, θα εκτιμηθεί ανάλογα από τον τουρκικό λαό". Στις 29 Iουνίου 1921 δόθηκε η δεύτερη δόση των 5.000.000 χρυσών ρουβλίων.

Από το Σαρίκαμις ο Pούσντι ενημέρωνε, στις 19 Mαρτίου 1922, το γενικό πρόξενο της κεμαλικής Tουρκίας στο Bατούμ και τον αντίστοιχο εκπρόσωπο της Tιφλίδας για την τέταρτη νηοπομπή που ξεκίνησε από το Kαρς και μετέφερε "2.000 βλήματα για πυροβόλα των 10,5 εκατοστών τα οποία ελήφθησαν τοποθετημένα σε 494 κιβώτια, σε επτά φορτηγά βαγόνια, καθώς επίσης ελήφθησαν, σε ένα βαγόνι, τοποθετημένα μέσα σε 52 κιβώτια, 2.000 σραπνέλ (μύδροι) και σε 5 κιβώτια 2.200 τεμάχια τα οποία θα μεταφερθούν για μελέτη και δοκιμές στην Άγκυρα. Eκτός από αυτά έφερε σε 8 κιβώτια έτοιμα βλήματα Pωσίας για πυροβόλα των 12 εκατοστών και 20 τεμάχια... Σ' ένα βαγόνι 103 κιβώτια άκαπνης πυρίτιδας και σε ένα άλλο βαγόνι 288 τεμάχια δυναμίτιδας, 828 πήχεις καλώδια, 289 τεμάχια κονταρόξυλα, 190 τεμ. καθίσματα, 180 τεμ. λουριά για χαλινάρια και 170 λουριά για τουφέκια, 288 λουριά, 210 λουράκια, 126 ζώνες, 269 τεμ. λουριά για νίγλες, 136 τεμ. λίγο μεταχειρισμένα εφίππια, 97 περιαυχένια, 528 τεμ. αγκράφες και αναρτήρες.".

Tον Aπρίλιο του 1922 η Mόσχα ενίσχυσε οικονομικά την αγορά όπλων για τους Kεμαλικούς από τη Γερμανία. O οπλισμός αυτός μεταφερόταν στην Άγκυρα με πλοία, ως την Aγία Πετρούπολη, και από εκεί με τον οργανισμό σιδηροδρόμων της Pωσίας. Στην ίδια έκθεση γίνεται αναφορά και για αγορά οπλισμού από τη Γαλλία "Επειδή δεν έφτασαν οι 760 χιλιάδες φράγκα, δεν μπορούσε να γίνει η αγορά στο Παρίσι και ο Nουρή μπέης ζητεί να του επιτραπεί να ξαναπάει εκεί, για να αποφασίσει επί τόπου με ποιον τρόπο θα είναι δυνατόν να κλείσουμε τη συμφωνία για την πραγματοποίηση της εμπορικής συναλλαγής με περισσότερο ευνοϊκούς όρους ή για την αγορά τουλάχιστον ενός μέρους των απαιτούμενων πραγμάτων". Επομένως χάρις στον M. Φρούντζε οι Kεμαλικοί ενισχύθηκαν με μεγαλύτερες ποσότητες στρατιωτικού υλικού, το οποίο αξιοποιήθηκε στην πιο κρίσιμη στιγμή του ελληνοκεμαλικού πολέμου.

H νίκη των Kεμαλικών στο Σαγγάριο ήταν πρωτίστως νίκη των σοβιετικών όπλων. Tο σοβιετικό σύνδρομο στην Eλλάδα δεν επέτρεψε την ανοιχτή παραδοχή ότι ο ελληνικός στρατός στη Mικρά Aσία δε νικήθηκε από τον γυμνό κεμαλικό στρατό, αλλά κατά πρώτον από τα σοβιετικά όπλα και τους σοβιετικούς συμβούλους και κατά δεύτερον από τα ιταλο-γαλλικά συμμαχικά όπλα και την ανθελληνική συμμαχική διπλωματία. Το πλησίασμα των δύο καθεστώτων μέσα στο 1920 θορύβησε τους Αγγλογάλλους που είχαν ως πολιτικό στόχο να δημιουργήσουν μια "υγειονομική ζώνη" γύρω από την Ρωσία ώστε να εμποδίσουν την εξάπλωση του κομμουνισμού, που τότε είχε πρωτοεμφανιστεί στην παγκόσμια πολιτική σκηνή και οι δραστηριότητες του προκαλούσαν δέος στα αστικά καθεστώτα της Ευρώπης. Ο φόβος για μια προσχώρηση του Κεμάλ στο ιδεολογικό στρατόπεδο του κομμουνισμού, είχε σημαντικό αντίκτυπο στις εξελίξεις καθώς η περιοχή που ήλεγχε στο κεντρική Μικρά Ασία εμπόδιζε την ασφαλή διακίνηση των αντλούμενων κοιτασμάτων πετρελαίου από την Μοσούλη και τον Καύκασο και δημιουργούσε έτσι διεθνείς οικονομικές περιπλοκές. Έτσι η Ελληνική παρουσία στην Σμύρνη αποτελούσε πλέον μια ενοχλητική σφήνα για πολλούς Διεθνείς παράγοντες και κυβερνήσεις και η τύχη της ήταν προδιαγεγραμμένη.

Ι. Β. Δ.

Πηγές

Κωνσταντίνος Φωτιάδης, Περί Μπολσεβίκων, ιστορικών και συλλογικής μνήμης, άρθρο στα Νέα 

Δημήτριος Τσάκωνας, εμβάθυνση στις αιτίες της αποτυχίας της Μικρασιατικής εκστρατείας, περιοδικό ΤΟΤΕ τεύχος 4 


http://www.larkoslarkou.org.cy/history_004.shtml

http://www.odyssey.com.cy/main/default.aspx?tabID=147&itemID=3028&mid=2028 

Δημήτριος Χονδροκούκης, Η Αθέατη πλευρά της Τουρκίας, εκδόσεις κέδρος 


http://www.danielpipes.org/comments/130577

Σχόλια

  1. αυτα που αναφερει ο Κορδατος στην Ιστορια του περι προθεσεως των Μπολσεβικων για ανακωχη Ελλαδος-Κεμαλ, οπου ο ιδιος ο Κορδατος επικοινωνησε υποτιθεται με παραγοντες της τοτε κυβερνησης(των αντιβενιζελικων), αλλα αυτοι αρνηθηκαν, εχει καποια βαση?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το θέμα αυτό με έχει απασχολήσει και το έχω αναφέρει στον φωτιάδη τον ίδιο που τα θέματα αυτά τα ξέρει σε βάθος.

    Το διάβημα αυτό κατά πάσα πιθανότητα έγινε. Το μοναδικό όμως σχετικό τεκμήριο προέρχεται από τον Κορδάτο. Στα Ρωσικά και στα Ελληνικά αρχεία δεν υπάρχει κανένα στοιχείο και αυτό γιατί το διάβημα ήταν ανεπίσημο.

    Αυτό που εγώ έχω να παρατηρήσω είναι ότι οι μαρτυρίες οποιουδήποτε αριστερού επί οποιουδήποτε θέματος αντιμετωπίζονται υπερβολικά ευμενώς, κάτι που τελικά διαμορφώνει ένα θετικό κλίμα υπέρ της Αριστεράς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χάσαμε την Μικρασιατική εκστρατεία γιατί:

    -Είμασταν Δυτικό άδικο κράτος(κι όχι Ρωμαίικο βασισμένο στον πολιτισμό μας και τα ιδανικά μας), και άρα όχι “ελκυστικό” κράτος

    -Είμασταν μόνοι μας στον αγώνα(αφού βασιζόμασταν στον εθνικισμό)

    -Δεν βασιστήκαμε στον πολιτισμό μας, μα στον εθνικισμό και την υλική ισχύ.

    -Οι Τουρκόφωνοι-Μουσουλμάνοι μας είδαν σαν εχθρούς και όχι σαν απελευθερωτές.

    Την Μ.Ασία θα την κερδίζαμε και χωρίς πόλεμο, αν απλά υπενθυμίζαμε στους κατοίκους της την Ελληνική-Ρωμαίικη καταγωγή τους, και χορηγούσαμε υπηκοότητα σε όποιον ξαναγινόταν Ορθόδοξος και ήθελε να ξαναγίνει Έλληνας.

    Έτσι θα κερδίζαμε και όλα τα Βαλκάνια μέχρι την Ουκρανία και την Ρωσία, και τον Καύκασο(και θα διεκδικούσαμε ακόμα και την Ιταλία την Μ.Ανατολή την Β.Αφρική).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε East ακριβώς την ιδέα αυτή υποστήριζε και ο ίων Δραγούμης. Υποστήριζε μια πολιτιστική συμμαχία με του κατοίκους της ανατολής παρά μια κρατικιστική "κατάκτηση" που προσπάθησε να κάνει ο Βενιζέλος.

    Βέβαια οφείλουμε να θυμηθούμε πως η διαδικασία αυτή απαιτούσε χρόνο, την στιγμή που στην Ανατολή γινόταν μια εθνοκάθαρση ανευ προηγουμένου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ο συγραφεας του κειμενου ειναι υπερβολικος, Το οτι υπηρξε συμφωνια μεταξυ Κεμαλ και Σοβιετικης Ρωσιας για τον καθορισμο των συνορων, καθως και ενα συμφωνο μη επιθεσης ειναι αληθεια το οτι η Σοβιετικη Ρωσια αναγνωρισε οτι η Ελλαδα εκανε επιθετικο πολεμο και η Τουρκια πατριωτικο επισης ειναι γεγονος, αλλα οι γεωστρατιωτικες συνθηκες εκεινης της εποχης υπαγορευαν τετοιες κινησεις εξαλου η Ελληνικη κυβερνηση ειχε φερθει εχθρικα στην νεαρη τοτε μπολσεβικικη επανασταση με την συμετοχη Ελληνικων στρατιωτικων δυναμεων στην Ουκρανια. Απο εδω και περα ομως αρχιζουν η υπερβολες του γραφοντος. 1ον Τα οπλα που υποτιθεται οτι εστειλαν οι Μπολσεβικοι στον Κεμαλ! που τα βρηκανε? Η Ρωσια στον Α./ Παγκοσμιο πολεμο δεν ειτανε σε θεση να εξοπλισει τον στρατο της η αναλογια οπλων στον Ρωσικο στρατο ειταν στην αρχη του πολεμου 1914, 1 οπλο ανα 3 στρατιωτες. Στα εργοστασια Πουτιλωφ η μηνιαια παραγωγη καλυπτε μετα βιας τις αναγκες του Ρωσικου στρατου για μια εβδομαδα μαχων 2ον Ρωσικα αποθεματα χρυσου δεν υπηρχαν! Ο Ρωσικος χρυσος ειχε δοθει πολυ πριν τον πολεμο και την επανασταση προς φυλαξη στο Βρετανικο Βασιλικο Θησαυροφυλακιο, και το συναλαγμα του Ρωσικου κρατους βρισκοταν σε Αμερικανικες τραπεζες. Η Ρωσια ειχε παραγωγη χρυσου αλλα μικρη εαν εχε σημαντικη παραγωγη η Τσαρικη κυβερνηση δεν θα ειτανε καταχρεωμενη στις Δυτικες δυναμεις και στις ΗΠΑ. Ουτε μπορουμε να υποθεσουμε οτι το 1919- 1920 σε συνθηκες εμφυλιου πολεμου και δεδομενου οτι η Ρωσια ειτανε κατεστραμενη απο τον πολεμο μπορεσαν οι Μπολσεβικοι να αυξησουν τους παραγωγικους δεικτες της χωρας και να αναταξουν τον παραγωγικο ιστο ωστε να χαριζουν στον Κεμαλ εκατομμυρια οπλα και χρυσο και να παρεχουν αφειδως στρατιωτικο εξοπλισμο την ιδια εποχη που δεν μπορουσαν να εξασφαλισουν τις διατροφικες αναγκες του δικου τους πληθυσμου. Εδω αναφερει ο συντακτης του κειμενου οτι οι Ρωσοι εδιναν στους αταχτους του Κεμαλ μεχρι στολες την ιδια περιοδο που εκεινοι πολεμουσαν με κουρελια. Να ειμαστε σοβαροι μην λεμε οτι μας κατεβει μονο και μονο επειδη δεν συμπαθουμε τον Κομμουνισμο και τους Μπολσεβικους. Τωρα για την φημολογουμενη προταση διαμεσολαβησης των Μπολσεβικων για τερματισμο του Μικρασιατικου πολεμου δεν αναφερεται μονο απο τον Κορδατο το αναφερει επισης και ο Γ. Ρουσος στα φοβερα ντοκουμεντα και μην μου πειτε οτι ο Γ. Ρουσος ειταν κομουνιστης η συμπαθων τον κομουνισμο οπως ο Κορδατος. Η δε παραγωγικη εξοπλιστικη δυνατοτητα του Ρωσικου στρατου απο το 1914, χρονο εναρξης του Α μεγαλου πολεμου δεν αποτελει μυστικο αναφερεται σε ολα τα στρατιωτικα αρχεια και σε ολα τα ιστορικα βιβλια που εχουν γραφτει για την εποχη εκεινη απο ολους τους συγραφεις ανεξατητως ιδεολογικων πεποιθησεων, οπως και το εξαιρετικα μεγαλο εξωτερικο χρεος της Ρωσιας το οποιο παρεγραψε ο Λενιν. Ο συγραφες δεν αναφερει καμια βιβλιογραφια για τα γραφομενα του οποτε αυτα παραμενουν στην σφαιρα των ισχυρισμων χωρις ιστορικη σημασια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. φίλε nick,

    Το γεγονός ότι οι μπολσεβίκοι βοήθησαν αποφασιστικά τον Κεμάλ για να νικήσει τους Έλληνες σε διπλωματικό, στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο δεν τίθεται σε αμφιβολία.

    Τα όπλα τα οποία υποστηρίζεις ότι δεν στάλθηκαν μπορείς να τα δεις στα πολεμικά μουσεία της γείτωνος Χώρας, όπως τα είδε ο Έλληνας αξιωματικός Χονδροκούκης όταν υπηρετούσε στο ΝΑΤΟ το 1964 (είναι στις πηγές που αναφέρω).

    Για να αντιληφθείς πόσο αυταπόδεικτη είναι η στηριξη αυτή την στιγμή διαβάζω τέσσερα βιβλία μη Ιστορικών για την περίοδο: τις αναμνήσεις του αναρχικού Άγη στίνα, την "μικρασιατική εκστρατεία" του Μέρτζου και την "αγωνία ενός Έθνους" του Πασά, "μυστικές επιχειρήσεις στην Μ. Ασία" του Παναγιώτη Δημητράκη. (Ακόμη και το εγχειρίδιο Ιστορίας της Γ΄ λυκείου που δίναμε εξετάσεις το ανέφερε!!)

    Τώρα περί του χρυσού της ποσότητας των όπλων κτλ. Τα στοιχεία προέρχονται από την εικοσαετή προσωπική έρευνα του κ. Κωνσταντίνου Φωτιάδη στα
    αρχεία της κομμουνιστικής Ρωσίας . Τα στοιχεία αυτά τα παρέθεσε ο ίδιος απαντώντας στην κα Ρεπούση και εγώ τα χρησιμοποίησα αυτούσια.Ο διαπρεπής Ιστορικός ταξίδεψε στην Ρωσία, μελέτησε και φωτογράφισε τα επίμαχα στοιχεία και πολλά εξ αυτών τα παρέθεσε στο μνημειώδες 14τομο έργο του "η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου". Τα στοιχεία αυτά δεν επιδέχονται της παραμικρής αμφοσβήτησης (η μάλλον επιδέχονται όπως ένα μικρό παιδί λέει ότι είναι κυριακή για να μην πάει σχολείο, ενώ έχει ξημερώσει Δευτέρα).

    Αυτά που αναφέρεις πάντως περί ελλειψης χρυσού, όπων κτλ είναι πολύ ενδιαφέροντα (αν ισχύουν, γιατί και εσύ με την σειρά σου δεν επικαλείσαι κάποια πηγή). Αξίζει να ερευνήσουμε λοιπόν γιατί οι "ερυθροί" πολεμούσαν γυμνοί και οι Κεμαλικοί με ρωσικά πολεμοφόδια.

    Μήπως οι "ερυθροί" ήταν αναλώσιμοι και ασήμαντοι για την ηγεσία του ΚΚΣΕ;

    Για το θέμα της Ρωσικής πρότασης στην Ελλάδα δεν έχω να προσθέσω κάτι, απλά και ο Ρούσος που αναφέρεις μάλλον τον Κορδάτο θα έχει ως πηγή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΛΙΤ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
    ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ‏
    Αν εισακούονταν το ΣΕΚΕ (ΚΚΕ) που ήταν ξεκάθαρα από την αρχή κατά του τυχοδιωκτικού πόλεμο της
    Μικράς Ασίας, και ήταν υπέρ της ειρήνης και της συμβίωσης των λαών δεν θα είχε γίνει ο ξεριζωμός του Ελληνισμού.
    Ακόμα και ο Ιωάννης Μεταξάς για άλλους λόγους, ήταν εξ αρχής κατά του πολέμου γιατί πίστευε ότι επιμελητηριακά δεν θα μπορούσε να σταθεί ένας πόλεμος και μοιραία θα ηττόμαστε.
    Αλλά η οικονομική Ελίτ της Ελλάδας μέσω των κυβερνήσεων της θυσίασε τους Μικρασιάτες χάριν των Εγγλέζικων συμφερόντων.
    Ο Πατριωτισμός των εθνικοφρόνων-Βασιλοφρόνων και των -Βενιζελικών το 1920-1922 συνιστάτε ότι δεν
    αγωνίστηκαν για τον Έλληνα αλλά για τον Εγγλέζο.
    Έτσι πιο συγκεκριμένα το 1920 αντί να αρκεστούμε στα οφέλη της συνθήκης των Σεβρών που μετέτρεπε την Ελλάδα σε μια μεγάλη οικονομική δύναμη και να παγιώσουμε την ειρήνη που τόσο ανάγκη την είχε ο λαός που πολεμούσε αδιάκοπα από το 1912 μέχρι το 1920,
    Αντίθετα η Ελλάδα με εντολή του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου προχώρησε σε επιθετικό πόλεμο στα ενδότερα της Μικράς Ασίας, χωρίς να έχει καμιά διεθνή υποστήριξη ένα πόλεμο χωρίς αύριο που το μόνο που επέτυχε ήταν η συσπείρωση των Τούρκων γύρω από τον Κεμάλ, και αλλά όλα αυτά χάριν των Εγγλέζικών συμφερόντων που είχαν στόχο τα πετρέλαια της Μοσούλης.
    Αυτή την τυχοδιωκτική εκστρατεία στην Μικράς Ασίας την συνέχισε η συντηρητική κυβέρνηση των Βασιλικών, που τελικά οδήγησε στην ήττα 1922 και στον ξεριζωμό του Ελληνισμού.
    Όλο αυτό το κρίσιμο διάστημα 1920-1922, ποτέ δεν μερίμνησε η κυβέρνηση να δημιουργήσει λαϊκή πολιτοφυλακή ώστε οι Μικρασιάτες να είναι ένοπλοι με αποτέλεσμα και να μπορούν και να στηρίξουν τον Ελληνικό στρατό και να
    υπερασπίσουν τον εαυτό τους και την ζωή τους και την οικογένεια τους αν χρειαστεί.
    Επιπλέον ο Ελληνικός στρατός διέπραξε μεγάλες ωμότητες κατά του Τουρκικού πληθυσμού μιμούμενος και ξεπερνώντας τις ωμότητες των Τούρκων τα προηγούμενα χρόνια , προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος για αντεκδικήσεις, αντί να πάρει με το μέρος του και τους μουσουλμανικούς πληθυσμού εξαρχής με μια διαφορετική προσέγγιση.
    Αντίθετα ο Ελληνικός στρατός και η κυβέρνηση μετά την ήττα “πρόδωσε” τους Μικρασιάτες εφησυχάζοντας τους ότι δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα με την έλευση των Τούρκων , και φρόντισε να διεκπεραιωθεί ο στρατός ομαλά στα απέναντι Ελληνικά νησιά, χωρίς εκείνη την στιγμή να παραλάβει κανένα μα κανένα πρόσφυγα για να μην δημιουργηθούν προβλήματα στην κυβέρνηση των βασιλοφρόνων και πέσει η κυβέρνηση από τυχόν εξέγερση με την έλευση
    προσφύγων .
    • Έτσι με εντολή της κυβέρνησης κρατούσαν δεμένα 60 Ελληνικά εμπορικά πλοία στο λιμάνι της Μυτιλήνης και της Χίου , πλοία που είχαν σπεύσει εκεί για να παραλάβουν τους πρόσφυγες και ήταν στο λιμάνι της Χίου πολλές μέρες πριν οι Τούρκοι
    καταλάβουν την Σμύρνη και τις άλλες παράλιες πόλεις που είχαν καταφύγει οι Μικρασιάτες .
    Αποτέλεσμα αυτής της εγκληματικής αδράνειας – σκοπιμότητας της κυβέρνησης, οι Έλληνες Μικρασιάτες και οι Αρμένιοι έμειναν αβοήθητοι στο έλεος των Τούρκων για να σφαγούν από τους Τσέτες.
    • Τους Μικρασιάτες τους παρέλαβαν κατόπιν εορτής σε συμφωνία με τον Κεμάλ . και αφού είχε εξοντωθεί μέγα μέρος του ανδρικούς πληθυσμού ηλικίας 15-45 ετών που εκτοπίστηκε από τους Τούρκους στα ενδότερα, και είχε καεί η Σμύρνη με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς
    • Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους, και μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες συνολικά θα είχαν σωθεί, αν ο Ελληνικός στόλος τους παραλάμβανε πριν έλθουν οι Τούρκοι στην Σμύρνη, Αϊβαλί, Δικέλλι , Μουδανιά, Κουσάντασι, και στις άλλες παραλιακές μικρασιατικές πόλεις που έγιναν μεγάλες σφαγές , και βέβαια οι προσφυγές θα είχαν σωθεί εάν οι ιθύνοντες είχαν σκεφτεί από πιο μπροστά το ενδεχόμενο της ήττας και της προστασίας του Ελληνικού πληθυσμού αλλά για την Ελληνική κυβέρνηση όλα αυτά ήταν ψιλά γράμματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΓΟΥΝΑΡΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ το 1922 ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ ΝΑ ΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ( Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ΦΕΚ αριθ.φύλου 119/1922 τεύχος Α , Ν.2870 της 16.7.1922) .
    Έτσι ο Ελληνικός στόλος απεχώρησε στις 25/8/22 από την Σμύρνη και τις άλλες Ιωνικές παράλιες πόλεις χωρίς να παραλάβει κανένα πρόσφυγα και παραδίνοντας την στους Τούρκους που μπήκαν στην Σμύρνη στις 27/8/1922.
    Δέησαν να παραλάβουν τους πρόσφυγές μετά 17 ημέρες, δηλαδή από τις 11/9/1922 έως και 17/9/22 κατόπιν συμφωνίας με τον Κεμάλ με την μεσολάβηση των ξένων δυνάμεων.
    Ουσιαστικά δηλαδή για δεκαεπτά (17) ημέρες άφησαν τους Μικρασιάτες αβοήθητους στο έλεος των Τούρκων και των Τσετών.
    Έτσι ξεπούλησαν και πρόδωσαν τους Μικρασιάτες αφήνοντας τους να σφαγούν ανηλεώς και να ολοκληρωθεί με μεγάλη επιτυχία η ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ των Μικρασιατών και των Αρμενίων από τις άτακτες ομάδες των Τούρκων οι οποίες ξεκίνησαν
    το έργο τους με την πυρπόληση της Αρμενικής συνοικίας
    Με αποτέλεσμα να έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, οι οποίοι θα είχαν σωθεί σχεδόν όλοι αν είχαν απομακρυνθεί εγκαίρως από τα εξήντα (60) ελληνικά πλοία που παρέμενα δεμένα με διαταγή της κυβέρνησης στα απέναντι Ελληνικά λιμάνια (Χίος Μυτιλήνη), πλοία που ήταν εκεί από πολλές μέρες πιο μπροστά.
    Οι μόνοι που σώθηκαν εγκαίρως ήταν όσοι πέρασαν απέναντι χάρη στους φτωχούς βαρκάρηδες και καΐκέρηδες που αψήφησαν το επαίσχυντο νόμο της κυβέρνησης Γούναρη-Πρωτοπαπαδάκη που απαγόρευε την μετανάστευση των μικρασιατών στην Ελλάδα: Εφημερίδα της κυβέρνησης (ΦΕΚ) αριθ. φύλου 119/1922 τεύχος Α , Ν.2870 της 16.7.1922 με τον οποίο η κυβέρνηση απαγόρευε στον ελληνικό πληθυσμό της Ιωνίας να αναχωρήσει για την Ελλάδα, διότι τους θεωρεί
    λαθρομετανάστες, και όσοι θα τους μετέφεραν τιμωρούνται με ποινές φυλάκισης τεράστια χρηματικά πρόστιμα και αφαίρεση φυλλαδίου κ.λπ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. 1-1. Η ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛ 1920-1922 ΚΑΙ ΟΙ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Η ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ( ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΟΙ κ΄ ΒΑΣΙΛΟΦΡΟΝΕΣ)
    Αντί λοιπόν η Ελλάδα το 1920 να ζητήσει την άμεση εφαρμογή της συνθήκης των Σεβρών, και να ζητήσει την προστασία των χριστιανικών μειονοτήτων της Τουρκίας κάτι που δεν θα μπορούσε να το αρνηθούν οι σύμμαχοι ούτε και ό Κεμάλ, και με αυτό τον τρόπο θα εδραίωνε όλα τα κεκτημένα της συνθήκης των Σεβρών.
    • Αντίθετα η Ελλάδα με εντολή του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου προχώρησε σε επιθετικό πόλεμο στα ενδότερα της Μικράς Ασίας από το καλοκαίρι του 1920 και όλα αυτά χάριν των Εγγλέζικών συμφερόντων που είχαν στόχο τα πετρέλαια της Μοσούλης., Παραβιάζοντας τα καθορισμένα όρια δράσης του Ελληνικού στρατού που όριζε η συνθήκη των Σεβρών χωρίς να έχει καμιά διεθνή υποστήριξη ένα πόλεμο χωρίς αύριο που το μόνο που επέτυχε ήταν η απόλυτη συσπείρωση των Τούρκων γύρω από τον Κεμάλ που ύψωσε το λάβαρο του αγώνα της ανεξαρτησίας υπέρ βωμών και εστιών

    Παράλληλα Ο Κεμάλ καταλαβαίνοντας ότι δεν μπορούσε να τα βάλει με όλες τις μεγάλες δυνάμεις εφάρμοσε ιδιαιτέρα ευφυή διπλωματία.
    • Αναγνώρισε την νεαρά τότε Σοβιετική περνώντας την με το μέρος του και υπενθυμίζοντας του ότι η Ελλάδα έστειλε στρατό εναντίος της Σοβιετικής Ένωσης το 1919 στην Κριμαία με αποτέλεσμα να πάρει η Τουρκία αξιόμαχη βοήθεια..
    • Επιπλέον προσεταιρίστηκε τις άλλες μεγάλες δυνάμει Γαλλία , Ιταλία και ΗΠΑ , εμφανίζοντας την Ελλάδα σε αυτούς σαν ένα πιόνι των Άγγλων που επιτίθεται για λογαριασμό της στην Τουρκία, υποδεικνύοντας ότι τυχόν επικράτηση των Ελλήνων θα ήταν εις βάρος των συμφερόντων των άλλων προστάτιδων δυνάμεων ( Γαλλίας, Ιταλίας, ΗΠΑ) , και μέσα σε ένα χρόνο πέτυχε όλες αυτές χώρες άρδην να αλλάξουν στάση( Γαλλία. Ιταλία, ΗΠΑ) και να είναι υπέρ της Τουρκία, Κάτι που βάρυνε σημαντικά την έκβαση του πολέμου
    • Έτσι όταν ο Ελληνικό στρατό ανακόπηκε από τον Τουρκικό στον Σαγγάριο στις 1/8/1921 οι μεγάλες δυνάμεις με τηλεγράφημα συνεχάρησαν τον Κεμάλ για την νίκη. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, κατόπιν παρασκηνιακών συνομιλιών, οι Γάλλοι συμφώνησαν να ακυρώσουν τη Συνθήκη των Σεβρών και να αποχωρήσουν από τη Μικρά Ασία, εγκαταλείποντας στρατιωτικό υλικό στην διάθεση του Κεμάλ .
    • Παράλληλα έκανε και παρασκηνιακές επαφές με τους Άγγλους για από, απομονώσει την Ελλάδα . Μέχρι τον Ιούλιο ,22 η μοναδική δύναμη που υποστήριζε την Ελλάδα ήταν η Αγγλία, η οποία θα στήριζε την κυβέρνηση της Άγκυρας μόνο σε ενδεχόμενη ήττα της Ελλάδας..
    • Με αυτό τον τρόπο ο Κεμάλ επέτυχε την απομόνωση της κυβέρνησης της Ελλάδος και προετοίμασε το έδαφός για ακύρωση της συνθήκης των Σεβρών

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. 1-2. Η ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛ 1920-1922 ΚΑΙ ΟΙ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Η ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ( ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΟΙ κ΄ ΒΑΣΙΛΟΦΡΟΝΕΣ
    • Επίσης έκανε συμμαχία άλλες τις μουσουλμανικές μειονότητες Τσέτες (κούρδους , Αλεβίτες, άραβες κ.λ.π υποσχόμενος τους μετά την απελευθέρωση της Τουρκίας από τους Έλληνες, ανεξαρτησία για τους τσίτες και περισσότερα δικαιώματα δημοκρατία κ.λ.π για τους άλλους Έτσι στον λαό τους και στις άλλες μουσουλμανικές μειονότητας εμφανίστηκε σαν ένας εθνικός ηγέτης της ανεξαρτησίας , που πολεμά κατά των εισβολέων Ελλήνων.
    • Παράλληλα του δόθηκε η ευκαιρία να συνέχισε πλέον ελευθέρα την προηγούμενη πολιτική των Νεότουρκων, δηλαδή των εθνοκαθάρσεων με την σφαγή των χριστιανικών πληθυσμών χαρακτηρίζοντας τους προσχηματικά σαν συνεργάτες του εχθρού.
    Έτσι η τυχοδιωκτική εκστρατεία του Βενιζέλου έφερε τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα η κυβέρνηση της Άγκυρας ισχυροποιήθηκε και ο Κεμάλ αναγνωρίστηκε σαν αδιαμφισβήτητος ηγέτης που μάχεται για την ανεξαρτησία της χώρας του και επέτυχε να αναστήσει την Τουρκία. Σε αυτό συνέβαλε η τακτική του Ελληνικού στρατού, που αντί να προσεταιριστεί τον πληθυσμό και να βρει συμμάχους μέσα στους μουσουλμάνους , με την τρομοκράτηση του Μουσουλμανικού πληθυσμού τους έστειλε όλο στην αγκαλιά του Κεμάλ.
    • Σε όλο αυτό το διάστημα η Ελλάδα δεν έκανε τίποτε σε διπλωματικό επίπεδο με αποτέλεσμα να απομονωθεί από τους φίλους της (Γαλλία, Ιταλία, ΗΠΑ) , και δεν έκανε τίποτε για να αναγνωρίσει την Σοβιετική Ένωση και να αποτρέψει την ενίσχυση τα του Κεμαλικού στρατού, και βάζοντας την Σοβιετική Δημοκρατία να μεσολαβήσει για ειρηνική συμφωνία με τον Κεμάλ.
    • Επίσης δεν έκανε έγκαιρα από το 1921 προσπάθειες για ένα ειρηνικό συμβιβασμό με διαμεσολάβηση των συμμάχων, συμβιβασμός που θα ήταν πολύ καλύτερος από την τραγωδία που ακολούθησε.
    • Παράλληλα η κυβέρνηση του Γούναρη βλακωδώς ασχολήθηκε με την επαναφορά του Φιλογερμανού Βασιλιά Κωνσταντίνου, αυξάνοντας την εχθρότητα της Γαλλίας και Ιταλίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΛΙΤ ΓΙΑ ΤΗΝ
    ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.
    Κανένας από αστούς ιστορικούς της εθνικοφροσύνης και του Βενιζελισμού δεν μας εξηγεί γιατί ξεκίνησαν ένα τυχοδιωκτικό πόλεμο η κυβέρνηση Βενιζέλου από το καλοκαίρι του 1920 που ήταν χαμένος εκ των προτέρων, διότι δεν είχαν καμιά διεθνή υποστήριξη, πόλεμο που ηλιθίως το συνέχισαν οι φιλομοναρχικοί παρότι είχαν εκλεγεί με το σύνθημα της ειρήνης τον Νοέμβριο του 1920.
    Τα ερωτήματα είναι σημαντικά:
    Γιατί εγκαίρως δεν παρέλαβαν τους Μικρασιάτες πριν έλθουν οι Τούρκοι, τα πολεμικά και τα Εμπορικά πλοία της Ελλάδος που ήδη ήταν στα απέναντι λιμάνια.
    Επίσης γιατί η κυβέρνηση του Γούναρή αυτές τις τραγικές μέρες δεν επίταξε όλα πλοία του εμπορικού στόλου που εκείνη την εποχή αριθμούσαν τα εκατό ογδόντα πλοία 180, άλλα την μεταφορά των προσφύγων τον άφησε στον πατριωτισμό των πλοιοκτητών με αποτέλεσμα να σπεύσουν μόνο τα 60 πλοία, μήπως γιατί για την κυβέρνηση, η κερδοφορία των πλοιοκτητών είχε πιο μεγάλη αξία από την ζωή των Μικρασιατών κάτι που δυστυχώς ισχύει ακόμα και σήμερα σε θέματα φορολόγησης τους.
    Κανένας δεν μας μιλά για τα εγκλήματα που διέπραξε ο Ελληνικός στρατός στα ενδότερα της Μικράς Ασίας αντιγράφοντας τις ωμότητες των Τούρκων, πράξεις όμως που όξυναν το μίσος για αντεκδίκηση, χαρακτηριστικά μόνο με άφιξη του Ελληνικού στρατού το 1919 σκοτώθηκαν 200 τούρκοι στην Σμύρνη .
    Αντιγράφω από το http://libertarianwords.blogspot.gr/2012/09/blog-
    «. Ενδεικτική των σχέσεων είναι η επιστολή του Πρίγκιπα Ανδρέα προς τον Μεταξά στις 19/12/1921:
    Απαίσιοι πραγματικώς είναι οι εδώ Έλληνες, εκτός ελαχίστων.[...]Θα ήξιζε πραγματικά να παραδόσωμεν την Σμύρνην εις τον Κεμάλ δια να τους πετσοκόψει όλους αυτούς τους αχρείους, οι οποίοι φέρονται ούτω κατόπιν του φοβερού αίματος ώπερ εχύσαμεν εδώ.
    Σε έγγραφο του στρατηγού Χατζηανέστη (μετέπειτα καταδικαστέος σε θάνατο στη δίκη των εξ) αναφέρεται ότι η "απαίσια εικόνα της ακατάσχετης υποχωρήσεως" συνοδεύεται από "εμπρησμούς, ατιμώσεις, βιασμούς και σφαγές"
    Χαρακτηριστική η δήλωση του Αριστείδη Στεργιάδη, ύπατου αρμοστή της Σμύρνης:
    «Καλύτερα να μείνουν εδώ να τους σφάξει ο Κεμάλ, γιατί αν πάνε στην Αθήνα θα ανατρέψουν τα πάντα.»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. 2. Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΛΙΤ ΓΙΑ ΤΗΝ
    ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
    Η κατάληξη των γεγονότων είναι γνωστή: βιασμοί, δολοφονίες, λεηλασίες. Οι ελληνικές κοινότητες καταστρέφονται από μουσουλμανικούς πληθυσμούς ως αντίποινα για τις θηριωδίες του ελληνικού στρατού κατά τη διάρκεια της κατοχής αλλά κυρίως της υποχώρησης. Ταυτόχρονα υπάρχει κεντρικά οργανωμένη σύλληψη του ανδρικού πληθυσμού προκειμένου να ανοικοδομηθούν οι κατεστραμμένες πόλεις. Στα λεγόμενα "Αμελέ Ταμπουρού" λίγοι θα επιβιώσουν από την πείνα και τις επιδημίες. Ειδική τιμωρία υπήρχε για τους παπάδες και τους δασκάλους καθώς θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για τον ξεσηκωμό των ραγιάδων». Τάσου Κωστόπουλου, Πόλεμος και Εθνοκάθαρση, εκδόσεις Βιβλιόραμα «

    Αυτή είναι η ηθική των εθνικοφρόνων τυχοδιώκτες και μεγαλόστομοι στα εύκολα και δειλοί, φιλοτομαριστές και μοιραίοι στα δύσκολα.
    Διότι το 1919-1922 ήταν προσκολλώμενοι ( Βενιζελικοί και φιλομοναρχικοί) στους εγγλέζους πους τους παρέσυραν στον όλεθρο της Μικρασιατικής καταστροφής, και το 1974 ήταν προσκολλώμενοι στους Αμερικανούς που τους παρέσυραν στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου που οδήγησε στην σχεδιασμένη Τουρκική εισβολή με αποτέλεσμα την τραγωδία της Κύπρου.
    Έτσι πραγματοποιήθηκε η εθνοκάθαρσή του Ελληνισμού της Μικρός Ασίας εγκαταλείποντας τον άνανδρα ο στρατός και η κυβέρνηση του Γούναρη, στο έλεος των Τούρκων με θύματα εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς .
    Τα σπασμένα αυτού του τυχοδιωκτικού πολέμου τα πλήρωσαν με πολύ αίμα οι χριστιανικοί πληθυσμοί της Τουρκίας και οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί της Ελλάδας, που ξεριζώθηκαν από τις προαιώνιες εστίες τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΥΒΡΙΣ:
    Η Ιστορία δικαίωσε το ΣΕΚΕ (ΚΚΕ) που ήταν ξεκάθαρά και αταλάντευτα κατά του πολέμου και αν εισακούγονταν δεν θα είχε γίνει ο ξεριζωμός του Ελληνισμού.
    Και όσο για το γελοίο του θέματος, ασχολούνται κάποιοι ηλιθίως με την κυρ. Ρεπούση και τις φαιδρές δηλώσεις της, η οποία στο κάτω δεν έχει καμία σχέση με τα γεγονότα, αλλά όταν αυτοί που ασχολούνται με την κα. Ρεπούση και δεν ασχολούνται είτε με αυτούς που ξεκίνησαν αυτή την άφρονα και τυχοδιωκτική εκστρατεία, είτε με αυτούς που παρεμπόδιζαν τους προσφυγές να έλθουν στην Ελλάδα να σωθούν πριν έλθουν οι Τούρκοι, στην Σμύρνη και στις άλλες παράλιες πόλεις τους άφησαν απροστάτευτους για 17 μέρες να σφαγιασθούν 25/8-11/9/22.
    Τότε είναι ηλίθιοι, διότι όλοι αυτοί έχουν μάθει να βλέπουν το δένδρο και όχι το δάσος πιο συγκεκριμένα
    H ύβρις όμως της οικονομικής Ελίτ της Ελλάδας και των υποστηρικτών της Μεγάλης Ιδέας, συνίσταται στο γεγονός ότι με την τυχοδιωκτική τους τακτική του πολέμου χωρίς αύριο και χωρίς καμιά διεθνή υποστήριξη, συνέβαλαν στα σχέδια των Κεμαλιστών για γενοκτονία και εκδίωξη των Χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας, θύματα αυτής της τακτικής ήταν και οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί που ξεριζώθηκαν από την Ελλάδα.
    Συμπερασματικά η κυβέρνηση των πολεμοκάπηλων της Ελλάδας1920-1922 όπως αποκαλύφθηκε περίτρανα από τα τραγικά γεγονότα, τους Μικρασιάτες τους είχαν γραμμένους στα «παλιάς της τα υποδήματα », και γιαυτό στα δύσκολα η κυβέρνηση των βασιλοφρόνων μέσω του στρατού έδειξε την ανανδρία της εγκαταλείποντας απροστάτευτούς τους πρόσφυγες στο έλεος των Τούρκων, για να σώσουν κάποιοι την καρέκλα τους
    . Γιαυτό ο λαός δεν πρέπει να λειτουργεί σαν πρόβατο και να εμπιστεύεται τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα των πολεμοκάπηλων που τον πρόδωσαν και το 1922 και το 1974 με τις εθνικές τραγωδίες που δημιούργησαν.



    Και όσο για το γελοίο του θέματος ασχολούνται κάποιοι ηλιθίως με την κυρ. Ρεπούση, και δεν ασχολούνται με αυτούς που άφησαν απροστάτευτους για 17 μέρες τους κατοίκους της Σμύρνης να σφαγιασθούν (κυβέρνηση και στρατός) διότι;

    Νομίζω πολύ ορθά το ΣΕΚΕ έπραξε, όλοι οι σώφρονες άνθρωποι είναι κατά των επιθετικών πολέμων, πόσο μάλλον αν γίνεται για συμ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Θα βλέπουμε για πολύ ακόμα τα αντεθνικά σχόλια του μπολσεβίκου; που δικαιολογεί το μπολσεβικικό κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας; Δεν μπορούν οι μισέλληνες οπαδοί του να καταλάβουν ότι τον κομμουνισμό τέλειωσε και το απέδειξε η αλάνθαστη ιστορία .Αυτήν την εγκληματική ιδεολογία του μίσους και της ισοπέδωσης την απέρριψε και η ίδια η χώρα που την γέννησε; Σε εμάς έχει μείνει ένα 5% αλλά που θα πάει... Ούτε αυτό θα έπρεπε να υπάρχει μετά τα όσα έκανε σε αυτόν τον τόπο. Προδοσία κυπριακού (ακελ) βορειοπειρωτικού, συμμοριτοπόλεμος , μακεδονικό ζήτημα, ΣΝΟΦ, κατασκοπεία, σφαγές επί κατοχής , σαμποτάζ επιχειρήσεων που πρόσφεραν στην εθνική οικονομία κλπ, μόνιμη δημιουργία αναταραχής κλπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. δυστυχως ο εβραισμος,θα βρισκεται,παντα μπροστα μας. ο μουσταφα ριζα,η αλλιως μουσταφα κεμαλ. με πατρωνυμο ριζα, μιας και αυτο ειναι το επιθετο του αλβανου πατερα του. εβραιου,οπως και ο κεμαλ. και μητερα μια σλαβα.το ιδιο εβραιος,ηταν και ο λενιν,ο πατερουλης των κομμουνιστων.οι δυο εβραιοι,τα βρηκαν σε βαρος των χριστιανων ,ελληνων,και ολων των χριστιανων της οθωμανικης αυτοκρατοριας.δυστυχως συμμαχοι και μπολσεβικοι,ηταν αυτοι,που μας κερδισαν στον πολεμο.βλεπετε τα ιδιεταιρα συμφεροντα,επαιξαν,καθοριστικο λογο.φυσικα δεν ειμαστε,αμοιροι,ευθυνων,η βλακεια των εκλογων ,του βενιζελου,αρχισε την αντιστροφη μετρηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Κυριε Ασλανιδη, νομιζω οτι ειναι τεραστιο λαθος να τα ριχνουμε στους "Εβραιους" που κατα τη γνωμη μου ειναι ενας λαος σαν ολους τους αλλους, και θεωρω παραμυθια τα περι εβραϊκης συνωμοσιας.

    Απο οτι ξερω ο μοναδικος Εβραιος στο γενεαλογικο δεντρο του Λενιν ηταν ο εκ μητρος παππους του. Οι αλλοι προγονοι του ηταν απο αλλες εθνοτητες της Ρωσιας, και συνεπως δεν μπορει να θεωρηθει "Εβραιος".

    Δεν εχω βρει καμμια πειστικη αποδειξη περι των υποτιθεμενων εβραϊκων ριζων του Κεμαλ, περαν του γεγονοτος οτι υπηρχαν αφθονοι Ντονμεδες στη Θεσσαλονικη, κατι που φυσικα δεν αποδεικνυει τιποτα.

    Δεν φταινε οι Ισραηλιτες λοοιπον για τα παθηματα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Ο σχολιασμός του αναγνώστη (ενημερωμένου η μη) είναι το καύσιμο για το ιστολόγιο αυτό, έτσι σας προτρέπουμε να μας πείτε την γνώμη σας. Τα σχόλια οφείλουν να είναι κόσμια, εντός θέματος και γραμμένα με Ελληνικούς χαρακτήρες (όχι greeklish και κεφαλαία).

Καλό είναι όποιος θέλει να διατηρεί την ανωνυμία του να χρησιμοποιεί ένα ψευδώνυμο έτσι ώστε σε περίπτωση διαλόγου, να γίνεται αντιληπτό ποιος είπε τι. Κάθε σχόλιο το οποίο είναι υβριστικό η εμπαθές, θα διαγράφεται αυτομάτως.

"Encompass worlds but do not try to encompass me..."

Walt Whitmann

Αναγνώστες

Συνολικές προβολές σελίδας