Φλωρινιώτες Μακεδονομάχοι. Σταύρος Κωτσόπουλος και Αντίγονος (Γκόνος) Χολέρης από τη Βεύη Φλώρινας

(αφιερώνεται στην μνήμη του πολυαγαπημένου μας Γιώργου από το Αμύνταιο Φλώρινας ο οποίος ξεκίνησε για το "μακρύ ταξίδι" του και βύθισε στο πένθος όλους όσοι τον γνωρίζαμε. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει...)

Σταύρος Κωτσόπουλος

Μακεδονικός Αγώνας

Γεννήθηκε στη Βεύη (Μπάνιτσα) Φλώρινας στα τέλη του 19ου αιώνα, όπου και τελείωσε το σχολείο.

Ο Σταύρος Κωτσόπουλος από τη Βεύη
Φλώρινας,  σε προχωρημένη ηλικία.

Δραστηριοποιήθηκε από πολύ νωρίς στην περιοχή εναντίον των Βουλγάρων κομιτατζήδων. Έγινε έτσι στόχος των Βουλγαρικών ομάδων αλλά και των Οθωμανικών αρχών. Για το λόγο αυτό φυγαδεύτηκε στις ΗΠΑ το 1905. Η έντονη δράση του εναντίον Βουλγάρων (μεταναστών από τη Μακεδονία) εκεί και οι συνεχείς συμπλοκές, στις οποίες συμμετείχε τον κατέστησαν καταζητούμενο και στις ΗΠΑ. Έτσι αναγκάστηκε να επιστρέψει στην περιοχή.

Ο Σταύρος Κωτσόπουλος από τη
 Βεύη Φλώρινας, σε ώριμη ηλικία.

Κατατάχτηκε στο σώμα του Νικολάου Ανδριανάκη και έδρασε για δύο χρόνια (1907 και 1908). Το 1908 συνελήφθη από τις Οθωμανικές αρχές και φυλακίστηκε στο Μοναστήρι. Καταδικάστηκε σε θάνατο από το Τουρκικό δικαστήριο αλλά πριν εκτελεστεί η ποινή κατάφερε να δραπετεύσει. Κατέφυγε εκ νέου στο εξωτερικό.

Το 1909 επέστρεψε στη Μακεδονία, επικεφαλής σώματος αποτελούμενου από 6 Κρητικούς οπλίτες. Το σώμα του έδρασε κατά των Βουλγαρικών σωμάτων έως την απελευθέρωση της περιοχής το 1912, εξοντώνοντας τους πιο επικίνδυνους κομιτατζήδες που δρούσαν στην περιοχή της Βεύης.



 Η οικογένεια  του μακεδονομάχου Σταύρου
 Κωτσόπουλου από τη Βεύη Φλώρινας.



Στη συνέχεια αγωνίστηκε στο Βορειοηπειρωτικό Αγώνα (1914). Κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στη διάρκεια της τριπλής κατοχής, ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση κατά Ιταλών (που κατείχαν την περιοχή Πρεσπών) και Γερμανών από το 1941 έως το 1944.

Αντίγονος (Γκόνος) Χολέρης

Ο οπλαρχηγός Αντίγονος Χολέρης

Μακεδονικός Αγώνας

Γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στη Μπάνιτσα (Βεύη) Φλώρινας. Αφού μαθήτευσε στο Ελληνικό δημοτικό σχολείο της Βεύης, στάλθηκε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή, στην Κωνσταντινούπολη, προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του. Τον Ιούνιο του 1907 δολοφονήθηκε στη Βεύη ο παππούς του, Τρύφων Χολέρης μαζί με άλλους, στην πλατεία του χωριού, από τη συμμορία του κομιτατζή Γκεοργκίεφ. Το γεγονός αυτό, τον ανάγκασε να διακόψει τις σπουδές του και να επιστρέψει στο χωριό του, για να εκδικηθεί το θάνατο του παππού του. Κατατάχθηκε αρχικά στο σώμα του Σταύρου Κωτσόπουλου και έδρασε στην ευρύτερη περιοχή της Φλώρινας. Στη συνέχεια, μαζί με το Σταύρο Κωτσόπουλο, συνεργάστηκαν με τον οπλαρχηγό Νικόλαο Ανδριανάκη. Το 1908 αναγκάστηκε να προσφύγει στην Αθήνα, για λόγους προστασίας. Επανήλθε στη Βεύη, το 1910, επικεφαλής δικής του ομάδας και έδρασε στην περιοχή κατά των Βούλγαρων κομιτατζήδων. Το 1911 εξόντωσε το σημαντικό στέλεχος του Βουλγαρικού κομιτάτου, Στάτε Στόγιαν Τάσεφ που δρούσε στη Βεύη. Συμμετείχε ενεργά στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο, το 1912 κατά τον όποιο απελευθερώθηκε η γενέτειρά του από τους Τούρκους. Κατά το Β' Βαλκανικό Πόλεμο, συγκροτήθηκε ο Ιερός Λόχος Βεύης στον οποίο συμμετείχε και ο Αντίγονος Χολέρης. Αποστολή του ήταν να εξοντώσει τα άτακτα Βουλγάρικα σώματα που δρούσαν στην περιοχή της Φλώρινας. Τον Ιούλιο του 1913, ο Αντίγονος Χολέρης σκοτώθηκε σε μάχη του Ιερού Λόχου Βεύης με το σώμα του Βασίλ Τσακαλάρωφ.

Πηγή


http://florina-history.blogspot.com