Η πολιτική του Κ.Κ.Ε. για το "Μακεδονικό" από τον Μεσοπόλεμο ως τον Εμφύλιο σύμφωνα με τον Μάρκο Βαφειάδη
Μάρκος Βαφειάδης |
Επειδή ακριβώς διετέλεσε αρχηγός του ΕΛΑΣ στην Δυτική Μακεδονία και καταγόταν από την ευρύτερη περιοχή της, γνώριζε αρκετά καλά την πολιτική που ακολούθησε το ΚΚΕ για την Μακεδονία. Την πολιτική αυτή περιγράφει στο ακόλουθο απόσπασμα, υπογραμμίζοντας πάντως πως ο ίδιος αποδοκίμαζε την τακτική αυτή και με την εισήγηση του στην 4η ολομέλεια της κεντρικής επιτροπής το 1948, αλλά και με την πολιτική αφοπλισμού που ακολούθησε για τις μονάδες των σλαβόφονων αυτονομιστών του Goce.
"...πρέπει να σημειώσουμε πως οι κάθε φορά αλλαγές στην στρατηγική επιδίωξη του ΚΚΕ στο "Μακεδονικό" δεν ήταν πέρα για πέρα αυτόβουλες αλλά και προϊόν αναπροσαρμογής σε θέσεις-αποφάσεις των διεθνών βαλκανικών κομματικών οργάνων, πα να πει ήταν αποφάσεις
Νίκος Ζαχαριάδης |
"Το κόμμα δεν παύει να διακηρύττει πως τελικά και οριστικά το μακεδονικό ζήτημα θα λυθεί αδελφικά μετά την νίκη της Σοβιετικής εξουσίας στα Βαλκάνια...Μόνο τότε ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλέρια εθνική του αποκατάσταση".Όμως εκείνο που διαφοροποιεί το ΚΚΕ από τα άλλα κομμουνιστικά κόμματα των γειτονικών βαλκανικών χωρών είναι τούτο: Ποτέ δεν πρόβαλλε εδαφικές διεκδικήσεις στον μακεδονικό γεωγραφικό χώρο των γειτονικών μας χωρών. Ενώ αντίθετα τα ΚΚ των γειτόνων μας, ιδιαίτερα της Γιουγκοσλαβίας, όχι μόνο στην διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου αλλά και μέχρι σήμερα συνεχίζουν να θεωρούν την Ελληνική Μακεδονία σαν ζωτικό γεωγραφικό τους χώρο και σαν πρωτεύουσα της Λ. Δ. τους όχι τα Σκόπια αλλά την Θεσσαλονίκη!!
Το 1946 ο Ζαχαριάδης με την συμφωνία Τίτο - Πασχάλη - Ζαχαριάδη τους δίνει την Μακεδονία ολόκληρη μαζί με την Θεσσαλονίκη, όπως και στην 5η ολομέλεια του 1949, δημόσια πια, αποφασίζει για ενιαία και ανεξάρτητη και με δική της κρατική υπόσταση Μακεδονία και Θράκη, παραβιάζοντας ασύστολα την απόφαση του 6ου συνεδρίου του 1935 για τις μειονότητες..."
Σύμφωνα με τον Βαφειάδη πάντα, η αλλαγή πολιτικής του Ζαχαριάδη στην 5η ολομέλεια και η στροφή του για "ανεξάρτητη Μακεδονία" έγινε στην προσπάθεια του να ενεργοποίησει περαιτέρω την συμμετοχή των σλαβομακεδόνων στις γραμμές του ΔΣΕ, αποσπώντας τον καθοδηγητή τους Πασχάλη από την παράταξη του Τίτο στην Γιουγκοσλαβία, που πλέον μετά την ρήξη του με τον Στάλιν δεν είχε διάθεση να βοηθήσει τον ΔΣΕ. Έτσι μετά την (ομόφωνη πλην Βαφειάδη) απόφαση της 5ης ολομέλειας τον Ιανουάριο του 1949, ο Πασχάλης υπουργοποιήθηκε στην "προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση" και ο Βαφειάδης βρέθηκε κατηγορούμενος ως σωβινιστής, στερήθηκε όλων των αξιωμάτων του και του δόθηκε άδεια επ΄ αορίστου για "λόγους υγείας"....
Ι.Β.Δ.
Πηγή
Μάρκου Βαφειάδη, "Απομνημονεύματα" (τόμος 5 "Εμφύλιος"), εκδόσεις Παπαζήση
http://www.40blog.com
Ένας από τους μεγαλύτερους μύθους που κυκλοφορεί από την φιλοεαμική ιστοριογραφία και ειδικά αυτή του ΚΚΕ, είναι αυτό της σύγκρουσης του ΕΛΑΣ με το τάγμα των σλαβομακεδόνων(και όχι μόνο) αποσχιστών του Γκότσε. Ο μύθος λέει ότι ο ΕΛΑΣ(Βαφειαδης) εκδίωξε το αποσχιστικό Τάγμα του Γκότσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠληρέστερη και αυθεντική εξιστόρηση περιέχεται στην έκθεση του διοικητή του Αποσπάσματος Βίτσι/28ου συντάγματος, υπολοχαγού Παύλου Τσάμη, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος που συγκρούσθηκε και αιχμαλώτισε μια διλοχία του Γκότσε, στις 6 Οκτωβρίου 1944. Σύμφωνα με την έκθεση αυτή(που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά από τον Δρ Ευάγγελο Κωφό σε συνέδριο του 1984 στο Εθνικό ίδρυμα Ερευνών), στη διοίκηση του Αποσπάσματος είχαν περιέλθει βάσιμες πληροφορίες ότι ο Γκότσε είχε κινηθεί στην περιοχή Κορεστίων για να προκαλέσει γενική εξέγερση του σλαβόφωνου πληθυσμού. Χωρίς να περιμένει τις διαταγές των προϊσταμένων κλιμακίων, το Απόσπασμα κινήθηκε γρήγορα και επέτυχε να αιχμαλωτίσει αναίμακτα τη διλοχία. Ακολούθως όμως διατάχθηκε από τον ίδιο τον πολιτικό επίτροπο της IX μεραρχίας Ρ. Μιχαλέα — τον οποίο συνεπικουρούσε ο σλαβομακεδόνας εθνοσύμβουλος Κεραμιτζήεφ — να απελευθερώσει τους αιχμαλώτους, αλλά χωρίς να έχει και τη σύμφωνη γνώμη του μεράρχου Καλαμπαλίκη. Δυο μέρες αργότερα, έφθασε και η διαταγή του ΓΣ του ΕΛΑΣ, την οποία είχε προκαλέσει ο Καλαμπαλίκης(το πως περιγράφεται στην πηγή), για διάλυση του τάγματος, που φαίνεται ότι αριθμούσε γύρω στους 1000 - 1500 άνδρες διαφόρων εθνοτήτων.
Την έκθεση του Τσιάμη μπορεί κανείς να την διαβάσει κάνοντας κλικ εδώ.
Aπο τα μεγαλύτερα ψέματα της αντιεαμικής ιστορίας είναι αυτά που αραδιάζει κάποιος ονόματι ακρίτας, ο οποίος έχει γίνει πολλές φορές ρεζίλι στο phorum.gr και μας κοροϊδεύει μέσα στα μάτια μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ έκθεση αναφέρει για μερικά άτομα εντός του Π.Γ του Γ.Σ του ΚΚΕ, όπως ο Ρ. Μιχαλέας αλλά επίσης αναφέρει τις ενέργειες των εαμικών στρατιωτών να εκδιώξουν και ν' αφοπλίσουν την διλοχία Γκότσε ως ΕΑΜ.
Τα προϊστάμενα κλιμάκια απο την μελέτη και του ίδιου του Γρηγοριάδη "παρά την αργή τους αντίδραση καταδίκασαν την ενέργεια του Μιχαλέα", ενώ ο ίδιος ο Γρηγοριάδης κάνει σκληρή κριτική στο ΕΑΜ.
Τέλος ο κ. Ακρίτας "ξεχνάει" ν' αναφέρει την μάχη και την εκδίωξη των γερμανών στις 24/9/1944 από την Δυτική Μακεδονία.
Δὲν νομίζω ὅτι ἔγινε ἔστω καὶ μία μάχη ἡ ὁποία ἐξηνάγκασε τὴν ἀποχώρησι τῶν Γερμανῶν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. Ἀπεχώρησαν μόνοι τους ἐπειδὴ ἐφοβήθησαν περικύκλωσί τους ἀπὸ τὰ Ἀγγλο-Ἀμερικανικὰ στρατεύματα ἐκ Δυσμῶν, καὶ ἀπὸ τὰ Σοβιετικὰ ἐξ Ἀνατολῆς καὶ Βορρᾶ.
ΔιαγραφήἌν ἐνθυμοῦμε καλῶς, ὁ Chris Woodhouse εὶς τὸ The «Struggle for Greece, 1941-1949», ἀναφέρει ὅτι ὁ Βαφειάδης ἐπέτρεψε εὶς τοὐς Γερμανοὐς νὰ ἀποχωρήσουν εἰρηνικῶς ἀπὸ τὴν Μακεδονία, μὲ ἀντάλλαγμα τὴν παράδοσι τῆς Θεσσαλονίκης εὶς τὸν ΕΛΑΣ -- τὴν ὠρέγοντο τόσον οἱ Βούλγαροι ὅσον καὶ ὁ Τίτο!
Μια χαρά είναι ο ακρίτας. Από τους λίγους σοβαρούς στο phorum.gr όπου όλοι οι κομμουνιστές έχουν 3-4 διαφορετικές περσόνες ( για να συμφωνούν μεταξύ τους!!!) και αραδιάζουν ένα σωρό ψέμματα για να παρουσιάσουν ανύπαρκτες μάχες του ΕΛΑΣ. Μάλιστα κάποτε είχαν γίνει ρεζίλι, όταν είχαν πει ότι θα δείξουν ατράνταχτα στοιχεία συνεργασίας ΕΔΕΣ-Γερμανών και ακόμα περιμένουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφή