Επιτέλους δικαίωση!! Μετά από 88 χρόνια ο Άρειος Πάγος αθωώνει τους έξι εκτελεσθέντες στο Γουδί!!

Σήμερα είναι μια λαμπρή ημέρα για την Ελληνική Δικαιοσύνη και για την Ελληνική κοινωνία γενικότερα. Μετά από 88 χρόνια από την παρωδία δίκης και την βάρβαρη εκτέλεση - δολοφονία των "εξι" από τους πολιτικούς και στρατιωτικούς τους αντιπάλους, απεδόθη επιτέλους η Δικαιοσύνη και αποκαταστάθηκε η Αλήθεια. Παραθέτω το σχετικό δημοσίευμα που αφορά την σημερινή τελεσίδικη απόφαση του Αρείου Πάγου που επιτέλους αποκαθιστά την μνήμη των αγρίως δολοφονηθέντων 6 πατριωτών. Για τις μικρόψυχες αντιδράσεις των προσφυγικών σωματείων έχουμε αναφερθεί ξανά στο παρελθόν και δεν θα ήθελα να επανέλθω. Στα ακόλουθα κείμενα μου έχω αναπτύξει σειρά επιχειρημάτων τόσο για την πρωτοφανή καταπάτηση των στοιχειωδών ατομικών δικαιωμάτων των δολοφονηθέντων, όσο και για την αθωότητα τους επί της ουσίας, χωρίς σε καμία περίπτωση να εξαντλώ το θέμα. Υπενθυμίζω για όσους θέλουν να ενημερωθούν για την αλήθεια σχετικά με την "δίκη" των έξι:

Η δίκη των "εξ" (μια κριτική θεώρηση της δίκης, 87 χρόνια μετά την εκτέλεση των "εξ")

Αντίλογος στα επιχειρήματα των υποστηρικτών της νομιμότητας της "δίκης των εξ"

Η ιστορική αλήθεια για την "Μικρασιατική Άμυνα"

Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης (μια βιογραφία)

Οι ελλείψεις στον στρατηγικό στρατιωτικό σχεδιασμό της Μικρασιατικής εκστρατείας από τον Ελευθέριο Βενιζέλο

Οι προθέσεις του Βενιζέλου το καλοκαίρι του 1920 για προέλαση του Ελληνικού στρατού στα ενδότερα της Ανατολίας



Ενα κεφάλαιο της Ιστορίας που ολοκληρώθηκε στις 15 Νοεµβρίου 1922 στο Γουδή, µε την εκτέλεση των Εξι, ως υπαιτίων για τη Μικρασιατική Καταστροφή, διέγραψε οριστικά ο Αρειος Πάγος.
Εκρινε αθώους των κατηγοριών τούς άλλοτε πρωθυπουργούς της Ελλάδας Π. Πρωτοπαπαδάκη, Δ. Γούναρη, Ν. Στράτο, τους υπουργούς Γ. Μπαλτατζή και Ν. Θεοτόκη, καθώς και τον στρατηγό Γ. Χατζανέστη, 88 χρόνια µετά. Το Ζ Ποινικό Τµήµα του Αρείου Πάγου ειδικότερα, µε την υπ αριθµ. 1675/2010 απόφασή του, έκανε δεκτή κατά πλειοψηφία (3-2) την αίτηση του κ. Μιχ. Πρωτοπαπαδάκη, εγγονού του τότε πρωθυπουργού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη και έπαυσε οριστικά λόγω παραγραφής την ποινική δίωξη για εσχάτη προδοσία που οδήγησε τους Εξι στο εκτελεστικό απόσπασµα. Το Ανώτατο Δικαστήριο κατέληξε στην εν λόγω απόφαση αξιολογώντας ως βάσιµα τα στοιχεία που προσκόµισε στη Δικαιοσύνη ο κ. Πρωτοπαπαδάκης, τα οποία προέκυψαν µετά τη δίκη του 1922. Κατά την άποψη της µειοψηφίας ωστόσο, η αίτηση θα έπρεπε να απορριφθεί καθώς δεν υπάρχουν ούτε τα πρακτικά της δίκης, ούτε πολύ περισσότερο µάρτυρες εν ζωή ώστε να καταστεί δυνατή η επανεξέταση της υπόθεσης.

Για τον παππού του

Σε µια προσπάθεια αποκατάστασης της µνήµης του παππού του, ο κ. Πρωτοπαπαδάκης αιτήθηκε την επανάληψη της δίκης µε βάση τα νέα στοιχεία τα οποία, αν είχαν ληφθεί υπόψη του Εκτακτου Στρατοδικείου, θα είχαν συµβάλει από τότε στην αθώωση των κατηγορουµένων. Το Ποινικό Τµήµα του Αρείου Πάγου συµµερίστηκε τα επιχειρήµατά του και ακυρώνοντας την καταδικαστική απόφαση έκανε δεκτή την αίτηση αναψηλάφησης αλλά λόγω παραγραφής έπαψε τελικά την ποινική δίωξη, κλείνοντας το κεφάλαιο οριστικά. Παράλληλα οι αρεοπαγίτες απέβαλαν την παράσταση πολιτικής αγωγής που δήλωσε η Οµοσπονδία Προσφυγικών Σωµατείων Ελλάδος κατά τη συζήτηση της υπόθεσης. Η Οµοσπονδία, διά του πληρεξούσιου δικηγόρου της Κων. Κατερινόπουλου, είχε επιχειρήσει να πείσει τους δικαστές για την ορθότητα της απόφασης του Εκτακτου Στρατοδικείου, υποστηρίζοντας ότι οι έξι τότε πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής της χώρας υπήρξαν υπαίτιοι του ξεριζωµού των Ελλήνων από τα παράλια της Μικράς Ασίας.

Τα προσφυγικά σωµατεία

Τα 185 προσφυγικά σωµατεία Ελλάδος ζήτησαν ειδικότερα από τον Αρειο Πάγο να µην ακυρώσει την απόφαση του Εκτακτου Στρατοδικείου που επέβαλε την ποινή του θανάτου στους άλλοτε πρωθυπουργούς της Ελλάδας Π. Πρωτοπαπαδάκη, Δ. Γούναρη, Ν. Στράτο, στους υπουργούς Γ. Μπαλτατζή και Ν. Θεοτόκη, καθώς και στον στρατηγό Γ. Χατζανέστη για την ατιµωτική κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Σηµειώνεται ότι οι Εξι εκτελέστηκαν στις 15 Νοεµβρίου 1922 στο Γουδή, αµέσως µετά την ολοκλήρωση της δίκης που άρχισε στις 31 Οκτωβρίου 1922 και ολοκληρώθηκε µε συνοπτικές διαδικασίες  σε 14 συνεδριάσεις. Η αίτηση του κ. Πρωτοπαπαδάκη µε την επίκληση νέων στοιχείων απασχόλησε ιδιαίτερα τον Αρειο Πάγο καθώς αποτέλεσε αντικείµενο τριών διαδικασιών. Την πρώτη φορά, η αίτηση έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία από το Ζ Ποινικό Τµήµα του Αρείου Πάγου, αλλά λόγω της διαφοράς µόνο µίας ψήφου το Τµήµα παρέπεµψε την υπόθεση στην Ολοµέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η Ολοµέλεια ωστόσο έκρινε ότι αυτή η µικρή διαφορά δεν συνιστά λόγο επανεξέτασης της αίτησης από το ανώτερο όργανο και ανέπεµψε την υπόθεση στο Ζ Τµήµα προκειµένου να κρίνει το ζήτηµα οριστικά και ουσιαστικά να αθωώσει µετά θάνατον τους Εξι, όπως και έγινε.


Η αντίδραση των προσφυγικών σωματείων

Η ΔΗΛΩΣΗ παράστασης πολιτικής αγωγής εκ µέρους των 185 προσφυγικών σωµατείων όξυνε το κλίµα της τελευταίας διαδικασίας ενώπιον του Ποινικού Τµήµατος του Αρείου Πάγου, καθώς ο αντεισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Ν. Τσάγγας αρνήθηκε να κάνει δεκτή την πολιτική αγωγή επικαλούµενος δικονοµικούς λόγους. Με παρέµβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιω. Τέντε ωστόσο, τα προσφυγικά σωµατεία εκπροσωπήθηκαν. «Τα προσφυγικά σωµατεία άσκησαν πολιτική αγωγή για να υπερασπιστούν την ορθότητα της απόφασης Εκτακτου Επαναστατικού Στρατοδικείου Αθηνών ως προς την ενοχή των Εξι και όχι ως προς την ποινή, διότι τους θεωρούν υπεύθυνους για τη διαχείριση της ήττας που είχε ως αποτέλεσµα τον οριστικό ξεριζωµό 2 εκατοµµυρίων Ελλήνων από τη Μικρά Ασία, τον χαµό των περιουσιών τους και τη διακοπή της σχέσης τους µε τα πατρογονικά εδάφη», είχε υπογραµµίσει ο κ. Κατερινόπουλος στο πλαίσιο της διαδικασίας, τονίζοντας: «Τυχόν αθώωση των καταδικασθέντων συνιστά ευθεία προσβολή της συλλογικής µνήµης όλων των απογόνων των µικρασιατών προσφύγων και προσβάλλει βάναυσα την ιστορική τους µνήµη».

«Δεν ήταν προδότες»

Ο κ. Ν. Βασιλάτος ωστόσο συνήγορος του κ. Πρωτοπαπαδάκη είχε ζητήσει να απορριφθεί η δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής, επικαλούµενος τις προηγούµενες αποφάσεις του Αρείου Πάγου µε τις οποίες είχε γίνει δεκτή η αίτηση και ουσιαστικά είχαν αθωωθεί µετά θάνατον οι 6 εκτελεσθέντες, χάρη στα νέα στοιχεία. Τα στοιχεία που επικαλέστηκε ο κ. Πρωτοπαπαδάκης αφορούν ένα τηλεγράφηµα του Ελ. Βενιζέλου, µε το οποίο ζητούσε να µη γίνει η εκτέλεση, καθώς και µια µεταγενέστερη οµιλία του στη Βουλή και µια επιστολή του, όπου υποστήριζε ότι οι καταδικασθέντες δεν ήταν προδότες. Στο ίδιο πνεύµα της ανάγκης αποκατάστασης της µνήµης των «έξι» υπήρξε και η εισήγηση του κ. Τσάγγα, ο οποίος πρότεινε στους δικαστές του Τµήµατος την ακύρωση της απόφασης του Στρατοδικείου ως εσφαλµένης.

Πηγή

www.tanea.gr

Σχόλια

  1. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΗΜΙΣΥ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.
    ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΗΜΙΣΥ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ..."ΕΘΝΑΡΧΗ", ΤΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ,Ο ΟΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ(ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ) ΤΩΝ Μ. ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΠΟΥ ΑΠΟΣΚΟΠΟΥΣΑΝ ΣΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.
    ΘΑ ΡΘΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΛΑΜΨΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το λιγότερο που μπορούσε να γίνει για την μνήμη 6 μεγάλων ανδρών και πατριωτών, που εκτελέστηκαν για να γλυτώσει ο πραγματικός ένοχος, που ξεκίνησε έναν καταδικασμένο πόλεμο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σαν και δεν ντρεπόμαστε λέω 'γω και λιγάκι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εύγε λοιπόν! Έξοχα!

    Ας αποκατασταθεί επιτέλους ο Γούναρης που εξελέγη καταγγέλοντας τον "αποικιακό πόλεμο" και έστειλε τη Στρατιά στο Σαγγάριο, με αξιωματικούς που επανήλθαν "ως εί διενεργείτο εκταφή νεκρών" ... Και όσοι υπέγραψαν το διάταγμα που απηγόρευε τη μαζική έλευση μικρασιατών, αφηνοντάς τους έρμαιο των Τσετών και του Κεμάλ ... Και ο Χατζηανέστης που ΠΑΡΑΔΕΧΘΗΚΕ πως άφησε επίτηδες την "εξέχουσα" του Αφιόν Καραχισαρ για "καταστεί εφικτή η σύμπτυκη του μετώπου", το οποίο επέβλεπε απο τα τεϊοποτεία της Σμύρνης, 400 χιλιόμετρα μακρυά .. Ας αποκατασταθούν όσοι έγραφαν πως "τα γεγονότα του μετώπου ελύτρωσαν την κατάσταση ..." καιο Πρίγκιπας Ανδρεας που έγραφε στο Μεταξά πως αναρωτιέται αν πρέπει να αφήσουμε τους Μικρασιάτες να σφαγούν από τον Κεμάλ (επειδή ήσαν Βενιζελικοί) ...

    Το δυστύχημα αυτής της δικαστικής απόφασης είναι η επιβεβαίωση πως δεν υπάρχει η αίσθηση του γελοίου στην ελληνική κοινωνία, συμπεριλαμβανομένης - φυσικά - της δικαιοσύνης ... Το ευτύχημα είναι πως, το έθνος κατόρθωσε τότε να σταθεί ξανά στα πόδια του μετά τη μεγαλύτερη καταστροφή της Ιστορίας του ... Και σε αυτό, βοήθησε η αίσθηση της κάθαρσης που εδωσε η εκτέλεση των έξι στο Γουδί ... Και αυτό δεν ανατρέπεται - ευτυχώς - με δικαστικές αποφάσεις (εδώ, κολλάει παράδοξα, και η μία παραλλαγή της γελοιογραφίας του Στάθη που βρίσκεται στην επόμενη ανάρτηση του blog).

    H συζήτηση για την αναθεώρηση της δίκης των 6, μου προκαλεί πάγια την εξής πικρή σκέψη: η εκτέλεση των 6 και η επιβεβλημένη κάθαρση, οδήγησε (παρά την απίστευτη δεκαετία κινημάτων και δικτατοριών που ακολούθησε) στο να ξανασταθεί το έθνος στα πόδια του, με αποκορύφωμα το επίτευγμα της γενιάς του 40 (τίποτα δεν έρχεται στην τύχη, στην κοινωνία και την ιστορία!). Θα σκέφτομαι πάντα πως, αν είχε υπάρξει ένα Γουδί για τους ανθρώπους που άνοιξαν την πόρτα του Αττίλα το 1974 ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ και ΚΥΠΡΟ, η κατάντια που βιώνουμε στις μερες μας με την τραγική κατάρρευση του μεταπολιτευτικού μοντέλου, δεν θα ερχόταν ... Κι ας δικαιωνόντουσαν στον Άρειο Παγο οι "αδικημένοι" περί το 2060 ...

    Σε μία άθλια εκπομπή της Μηχανής του Χρόνου για τη Δίκη των 6, είδα τον Άλκη Ρήγο (τον οποίο δεν υπολείπτομαι ιδιαιτέρως) να επισημαίνει πως οι 6 εκτελεσμένοι δεν έγιναν ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ, ήρωες της παράταξής τους. ΠΟΤΕ. Το λαϊκό ένστικτο δεν λαθεύει και ο Άρειος Πάγος ας λέει ό,τι θέλει ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ... συγγνώμη για τα ορθογραφικά και τα τυπογραφικά ...

    .. "υπολήπτομαι" εννοούσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δηλαδή οι σημερινοί μοναρχικοί θέλουν να ξαναγίνει μικρή η Ελλάδα που απελευθέρωσαν οι παππούδες μας με ηγέτη τον Ελευθέριο Βενιζέλο, και ακόμα πιο δουλοπρεπείς πολιτικάντηδες γενίτσαρους;;;
    Πότε ακριβώς έγινε υποχείριο των ξένων ο Βενιζέλος;
    Ως ηγέτης της Επανάστασης στο Θέρισσο;
    Ως ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΘΡΑΚΗΣ-ΑΙΓΑΙΟΥ-ΚΡΗΤΗΣ-ΔΥΤ. ΜΙΚΡΑΣΙΑΣ;
    Ως συνεχής στόχος δολοφόνων;
    Ως εκλογικό θύμα της συνωμοσίας των "ελιά-στεφάνι-σφυρί-δρεπάνι" βασιλοφρόνων και σιωνιστών των Μπεναρόγια-Τρότσκι παρέα με τις άλλες μεγάλες ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΕΣ δυνάμεις Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Αμερική;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. δηλαδή για να καταλάβουμε δεν έφταιγε κανείς.....ρε μόνο όταν πέφτουν φάπες συμμορφωνόμαστε.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν θα υποστήριζε πως η μετανοεμβριανή πολιτική ηγεσία δεν έκανε λάθη (και μεγάλα μάλιστα).

    Η αιτίαση είναι ότι δεν τα έκαναν ΕΣΚΕΜΜΕΝΑ. Δεν ήταν δηλαδή συνειδητοί προδότες. αν ίσχυε αυτό θα είχαν φύγει στο εξωτερικό άλλωστε....

    Για τα λάθη τους αυτά (τα μη εσκεμμένα) πλήρωσαν με την ζωή τους. Τουλάχιστον όμως ας καθαριστεί η μνήμη τους από το όνειδος της προδοσίας....

    για τις "φάπες" γενικότερα συμφωνώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα η ψήφιση την ώρα της μάχης το διάταγμα της αποστρατεύσεως,δεν αποτελεί ενσυνειδητη προδοσία;

      Διαγραφή
    2. Δεν υπάρχει τέτοιο διάταγμα όπως το περιγράφεις. Ούτε στην δίκη αναφέρθηκε κάτι σχετικό, ούτε αλλού το έχω διαβάσει. Δεν υπάρχει εσκεμμένη προδοσία και αυτό το πιστοποίησαν κατά σειρά ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Θεόδωρος Πάγκαλος και ο Στυλιανός Γονατάς. Ίσως βέβαια δεν ήξεραν αυτά που ξέρει ο Γιώργος Αμοιρίδης...

      Διαγραφή
    3. "Πρόκειτε για τον περίφημο νόμο περι διαβατηρίων, που απαγόρευε την αθρόα μεταφορά προσφύγων στην Ελλάδα, εφ'όσον δεν είχαν διαβατήριο! Η δευτερη πράξη είναι πιο ύπουλη: πρόκειται για την διαταγή περι γενικής αποστρατεύσεως, την νοποία υπέγραψε ο υπουργός των στρατιωτικών Νικ. Θεοτόκης στις 21 Αυγούστου (π.η) 1922, δηλαδή 8 ημέρες μετά την εκδήλωση της Τουρκικής επιθέσεως."
      Σαράντος Καργάκος - Η ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ (ΣΕΛ. 327) εκδόσεις της real news

      Διαγραφή
    4. Κυριε Αμοιριδη επειδη το παιζεις πολυ ψαγμενος, ακου 2 πραγματακια! Ο αξιοσεβαστος κατα τ'αλλα ιστορικος συγγραφεας Σαραντος Καργακος, ειναι ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗΣ πηγη, αναμενουμνε λοιπον να μας παραθεσεις την πρωτογενη πηγη τεκμηριωσης σου, αλλα για να μην κουραζεσαι, αν εμπαινες στον κοπο να ψαξεις λιγο καλυτερα μεσα σε αυτο το ιστολογιο, θα βρεις αρθρο-απαντηση στο θεμα που θιγεις...

      Διαγραφή
  9. ρε γραφικε ανωνυμε της 24 Οκτωβρίου 2010 5:18 μ.μ., ποιος Βενιζελος ελευθερωσε τη Μακεδονια κλπ? Η Ελλας διπλασιαστηκε στους 2 Βαλκανικους πολεμους χαρη στις νικες του στρατου μας, τον οποιο στρατο διηυθηνε ο Στρατηλατης Κωνσταντινος και το Γενικο Επιτελειο(Μεταξας, Δουσμανης κλπ). Σταματηστε πια την καραμελα που πιπιλατε γιατι καταντατε γελοιοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η γνώμη μου:

    Το μέγεθος της Καταστροφής που υπέστη ο Ελληνισμός από την Μικρασιατική Εκστρατεία του 1919-22 είναι τεράστιο, σχεδόν δυσθεώρητο. Θεωρώ ότι σωστά είναι συγκρίσιμο με την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1453. Εκ των πραγμάτων λοιπόν έπρεπε να αποδοθούν ευθύνες, να υπάρξουν τιμωρίες, να αποδοθεί δικαιοσύνη και -εν τέλει- να νιώσει η κοινωνία ότι "έγινε κάθαρση".

    Οι 8 που βρέθηκαν στο εδώλιο, καλώς ή κακώς, είχαν την χρονική εκείνη στιγμή συγκεκριμένες ευθύνες. Δεν ήσαν όμως οι μόνοι. Μάλιστα οι 5 από τους 6 που εκτελέστηκαν, κακώς δικάστηκαν από "έκτακτο στρατοδικείο" καθώς ήσαν πολίτες και όχι στρατιωτικοί. Μόνον ο Χατζηανέστης ήταν στρατιωτικός και καλώς -κατ' εμέ-εκτελέστηκε, διότι εν καιρώ πολέμου στρατιώτης που προδίδει την πατρίδα (κατα)δικάζεται από στρατοδικείο και εκτελείται.

    Το ότι οι 5 είχαν κάποιες ευθύνες αυτό δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση. Κάποιοι έκαναν λάθη διότι υπό την πίεση των στιγμών αποδείχτηκε ότι ήσαν υποδεέστεροι των περιστάσεων. Άλλοι διότι εκμεταλλεύθηκαν τις περιστάσεις για να έχουν και κάποιο προσωπικό όφελος. Κανείς όμως εξ αυτών των 5 εκτελεσθέντων δεν ήταν ένοχος εσχάτης προδοσίας ώστε να δικαιολογείται η καταδίκη του σε θάνατο από "έκτακτο στρατοδικείο". Διάφορες άλλες ποινές, μέχρι ισόβια φυλάκιση, θα ικανοποιούσαν το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Ειδικά δε ο Πρωτοπαπαδάκης ο οποίος έπεσε θύμα της αφελούς αγάπης του προς την πατρίδα.

    Αλλά όμως, όσο λάθος ήταν η καταδίκη και εκτέλεσή τους το 1922, άλλο τόσο εκτός τόπου και χρόνου είναι η μετά από 88 χρόνια "αθώωσή" τους. Διότι αθώοι δεν ήσαν και τελικώς ποίοι έφταιξαν για το κακό; Έφταιξαν και έπρεπε να πληρώσουν. Όχι όμως με την ζωή τους. Αποτελεί δε παράδοξο, το πώς ο Άρειος Πάγος ναι μεν σωστά παρενέβη και ακύρωσε εκείνο το δικαστηριο αλλά χωρίς να ξαναδικάσει τους κατηγορούμενους, αυτή την φορά με βάση τα νέα στοιχεία που προέκυψαν και μετατρέποντας το κατηγορητήριο από εσχάτη προδοσία κατά της πατρίδος σε κάτι περισσότερο... χειροπιαστό και κάτι που να ευσταθεί νομικώς.

    Αλήθεια είναι βέβαια ότι κάτι τέτοιο θα προϋπέθετε να απαγγελθούν κατηγορίες πρός όλους τους πολιτικούς και στρατιωτικούς που αναμείχθηκαν στην περιπέτεια εκείνη και είτε λόγω αμέλειας, ανικανότητας ή δόλου οδήγησαν την Ελλάδα στην μεγαλύτερη στρατιωτική ήττα της νεώτερης ιστορίας της και δυστυχώς στον θάνατο χιλιάδες συμπατριώτες μας. Όμως αυτό δεν επρόκειτο να γίνει καθώς "κάποιοι" θα ενοχλούντο και θα είχαμε εκ νέου διχασμό.

    Στην Ελλάδα λοιπόν όπου απουσιάζει τελείως το αυτονόητο, αντί να θέλουμε ως λαός να τηρούνται οι νόμοι απαρέγκλιτα και η δικαιοσύνη να λειτουργεί ανεξάρτητα, θεωρούμε ότι έτσι διορθώσαμε ένα "ιστορικό" λάθος.

    Με απλά λόγια η απόφαση αυτή, αυτού του Αρείου Πάγου είναι μιά πολιτικάντικη κωμωδία, ακριβώς κατά τον ίδιο τρόπο που ήταν τραγωδία η πολιτικώς υποκινηθείσα απόφαση του εκτάκτου στρατοδικείου το 1922.

    Στην δήθεν μοντέρνα Ελλάδα έχουμε το "προνόμιο", εμείς οι ίδιοι, το κράτος, κατά το δοκούν να αυθαιρετούμε εις βάρος των θεσμών ατιμώρητα. Πρόκειται δηλ. για ακόμη μία παγκόσμια πρωτοτυπία, να θεωρούμε "το λάθος επί λάθους", σωστό. Περιέργως δε ό μέσος Έλλην είναι και περήφανος από πάνω για το πόσο πρωτότυπος είναι.

    Αλλά από έναν λαό, που επί τόσα χρόνια συνουσιάζεται, επί χρήμασι μάλιστα, με τους "εκλεγμένους" πολιτικούς του και τώρα αδιαμαρτύρητα, κατάντησε πόρνη "με την βούλα" και με νταβατζή από πάνω, φυσικά και ΔΕΝ μπορούμε να περιμένουμε και τίποτα καλύτερο.

    Τελικώς θέλω να ρωτήσω εγώ: Ποιός έφταιξε για την Μικρασιατική Καταστροφή; Διότι αν δεν έφταιξε κανείς, μήπως θα πρέπει να ζητήσουμε από κάποιον άλλον Άρειο Πάγο να αποφανθεί ότι το "'22" ΔΕΝ υπήρξε ποτέ !?!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φίλε Δημήτρη,

    Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν θα μπορούσε ποτέ να μην υποστηρίξει ότι οι "εξ" ευθύνονται (μαζί με πολλούς άλλους) για την μεγαλύτερη τραγωδία του Ελληνισμού στην σύγχρονη Ιστορία του.

    Η δικαστική απόφαση διορθώνει δύο μόνο πράγματα: την διαδικασία που ακολουθήθηκε (που ήταν απλός ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ τουφεκισμός χωρίς δίκη) και τον ΔΟΛΟ.

    Οι "εξ" δεν ήταν προδότες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είχαν ευθύνες. Σημαίνει ότι έκαναν λάθη, όχι εσκεμμένα όμως λάθη. πιστεύω η διαφορά είναι φανερή.

    Σαφώς λοιπόν οι εξ ευθύνονται (όχι εξ΄ ολοκλήρου) για την Μικρασιατική Καταστροφή. Μεγάλες ευθύνες για την Καταστροφή έχουν επίσης οι δολοφόνοι τους (πλαστήρας-γονατάς-κονδύλης, άμυνα της Κωνσταντινούπολης) στρατιωτικοί, αλλά και ο ίδιος ο Βενιζέλος και η φιλόδοξη Μικρασιατική του πολιτική που δεν στάθμισε σωστά τις δυνατότητες της χώρας, του λαού αλλά και τις διαθέσεις των Συμμάχων.

    Προφανώς είναι πολύ δύσκολο να επιμεριστούν και να ζυγιστούν επακριβώς οι ευθύνες. Προφανώς οι "εξ" είχαν τις μεγαλύτερες, τις οποίες πλήρωσαν με την ζωή τους. Οι υπόλοιποι κατέλαβαν τα κορυφαία αξιώματα του Κράτους στα χρόνια που ακολούθησαν και τερμάτισαν φυσιολογικά των βίο τους.

    Πιστεύω ακράδαντα την αλήθεια των λεγομένων μου που εδράζεται σε πολλά ιστορικά στοιχεία που ΣΚΟΠΙΜΩΣ είτε αποκρύπτονται είτε δεν τους αποδίδουν την βαρύτητα που έχουν.

    Δεν έχω να κερδίσω απολύτως τίποτε από την προσπάθεια που καταβάλλω (όπως π.χ. να πουλήσω βιβλία μου η μελέτες μου σε προσφυγικά σωματεία, η να κάνω δημόσιες σχέσεις με ιδρύματα παίρνοντας εργολαβίες για αμυντορικά πονήματα 120 σελίδων) πλην του να έχω ήσυχη την συνείδηση μου ότι δεν σιωπώ για κάτι που γνωρίζω πολύ καλά μέσα από μελέτη ετών.

    Ως στάση ζωής έχω πως η αλήθεια είναι μόνο μια και τελικώς νικάει ότι και να γίνει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. H Ελληνική δικαιοσύνη πιστή στην αρχή της αθωότητας των πολικών δεν θα μπορούσε να αφήσει τιμωρημένους τους ανθρώπους που έκαναν τεράστια ζημιά με την εμπάθεια των πράξεών τους στην πατρίδα.

    Δεν υπήρχαν λοιπόν ένοχοι για το δράμα του 1922, μάλιστα η λογική αυτή των αθώων πολιτικών επεκτείνεται σε όλη την διάρκεια του πολιτικού μας βίου.

    Αθώοι οι πολιτικοί των δύο εμφυλίων της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και της κατασπατάλησης των δανείων που έγιναν επ ενεχύρω της απελευθερωθείσης γης της Ελλάδος

    ................

    Μέχρι την αθωότητα του Βουλγαράκη και του μεταπολιτευτικού πολιτικού σούργελου.

    Θα ήταν ανορθογραφία και κακό προηγούμενο να έμενε η ενοχή της βασιλικής μαφίας που με το σύνθημα του τερματισμού του πολέμου, τον συνέχισαν αυτοσχεδιάζοντας σε μια πολιτική βενιζελική χωρίς τον βενιζέλο, δηλαδή στην δημιουργία σκορδαλιάς χωρίς σκόρδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Προφανώς φίλε αίολε υπάρχει μια σύγχιση στους όρους.

    Αν "δικαιοσύνη" είναι να δικάζεσαι από τους πολιτικούς σου εχθρούς (που δεν είναι δικαστές αλλά στρατιωτικοί), να σου στερούν το δικαίωμα σε πρόσβαση αρχείων και εγγράφων, να μην μπορείς να καλέσεις μάρτυρες υπεράσπισης, να μην έχεις δικαίωμα έφεσης!!! ε τότε ναι. Η "δικαιοσύνη" για την οποία μιλάς όντως λειτούργησε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. κίτρινο υποβρύχιο4 Αυγ 2011, 12:20:00 μ.μ.

    Άσχετα με το ποια θέση υποστηρίζει κάποιος, η απόφαση του Αρείου Πάγου γεννά κάποια εύλογα ερωτήματα ως προς την σκοπιμότητά της.
    α. Σε ποια νομική βάση στηρίχτηκε η απόφαση. Σύμφωνα με τον ισχύοντα ποινικό κώδικα, σαφώς και δεν ισχύει η κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, καθώς ως τέτοια χαρακτηρίζονται εγκλήματα μόνο κατά του πολιτεύματος και των θεσμών του. Οι ¨εξ¨ όμως δεν δικάστηκαν με το σημερινό ποινικό κώδικα. Επίσης ο Άρειος Πάγος δεν μπορεί να εφαρμόσει το δίκαιο του 1922, γιατί δεν είναι εν ισχύ. Το παράδοξο είναι προφανές…
    β. Η παραπομπή –ακόμα και των μη στρατιωτικών- σε έκτακτο στρατοδικείο και όχι σε ποινικό δικαστήριο, βασίστηκε στο σκεπτικό ¨ότι η χώρα βρίσκονταν σε εμπόλεμη κατάσταση και οι πράξεις των κατηγορουμένων είχαν επίπτωση στην στρατιωτική προσπάθεια¨. Το σκεπτικό αυτό είναι σύνηθες –αν και όχι νομικά επαρκές- διεθνώς . Η αρμοδιότητα του Αρείου Πάγου - από τη στιγμή που μιλάμε μόνο για μια ακυρωτική απόφαση- σε ζητήματα τέτοιου χαρακτήρα, είναι αμφιλεγόμενη.
    γ. Το κυριότερο ερώτημα όμως είναι ηθικό. Είναι –πολιτικά, ηθικά, επιστημονικά, νομικά- αποδεκτό ένα δικαστήριο να (ξανα)γράφει την ιστορία; Το ερώτημα αυτό το θεωρώ σημαντικό, αφού έτσι κι αλλιώς η όλη προσπάθεια ανακίνησης του θέματος, έχεις ως μόνο σκοπό την ηθική αποκατάσταση των κατηγορουμένων.
    Ευτυχώς στις μέρες μας η πρόσβαση σε ιστορικά στοιχεία είναι προσιτή σε πολύ μεγάλο βαθμό, σε όποιον έχει την επιθυμία να τα αναζητήσει. Η ενασχόληση μας λοιπόν με το ζήτημα, ακόμα κι αν άπτεται αυστηρώς νομικών όρων και πεπραγμένων, έχει καθαρά ιστορικό χαρακτήρα. Η ένδικη νομική εμπλοκή σήμερα, είναι αναχρονιστική και δημιουργεί πολλά περισσότερα ερωτήματα, απ’αυτά που επιχειρεί να απαντήσει .
    Το καθυστερημένο της ανάρτησης οφείλεται στο ότι πολύ πρόσφατα ανακάλυψα τον ιστότοπο σας, με τα τόσο ενδιαφέροντα θέματα και συζητήσεις. Ευτυχώς τα θέματα της ιστορίας είναι πάντα επίκαιρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. αγαπητό..."κίτρινο υποβρύχιο",

    α) Δεν είμαι νομικός και δεν γνωρίζω λεπτομέρειες για το νομικό κομμάτι των αποφάσεων του Αρείου Πάγου. Σωστό όμως είναι η νομολογική ευαισθησία μας να μην εξαντλείται μόνο στην συγκεκριμένη απόφαση. Ήδη η πρώτη "δίκη" είχε καταπατήσει βάναυσα και τα πλέον στοιχειώδη ατομικά διακαιώματα των κατηγορουμένων. Λ.χ. ο εντελώς παράτυπος ορισμός του Οθωναίου ως πρόεδρου της έδρας. Με ποιό σκεπτικό άραγε ορίστηκε αυτός που ζητούσε δημοσίως τον άμεσο ντουφεκισμό των πολιτικών του αντιπάλων;

    Δεν είναι άραγε παράτυπο να διεξάγει την ανάκριση ο πάγκαλος που επίσης είχε ζητήσει την εκτέλεση τους; Αν δεν ξέρεις τον τρόπο διορισμού τους, υπάρχουν τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία θα παραθέσω σε ξεχωριστη ανάρτηση.

    Αλήθεια στέκει νομικά οι κατηγορούμενοι να μην έχουν δικαίωμα έφεσης; να μην τους διατεθούν τα προσωπικά τους αρχεία;

    Τώρα για το ηθικό τμήμα των αναστολών σου. Η Ιστορία δεν είναι ένα θεόπνευστο βιβλίο που δεν τυγχάνει αναθεωρήσεων. Όλοι οι σημαντικοί Ιστορικοί που έχει αναδείξει η Χώρα και έχουν ασχοληθεί με τα γεγονότα αυτά, έχουν αποφανθεί ότι οι "εξι" ήταν ΑΘΩΟΙ. Υπενθυμίζω συνοπτικά:
    Δαφνής (Κεντρώος, δημοσιογράφος βουλευτής ΕΠΕΚ)
    Μαρκεζίνης (κεντροδεξιός)
    Φοίβος Γρηγοριάδης (κεντροαριστερός)
    Άλκης Ρήγος (φανατικός μαρξιστής).

    Το ίδιο εξομολογήθηκαν και οι δολοφόνοι των έξι (ηθικοί και πραγματικοί) Βενιζέλος, Οθωναίος και Πάγκαλος. Άρα δεν περιμένουμε τον Αρειο Πάγο για να πουμε την μεγάλη Ιστορική αλήθεια ότι οι εξι ήταν ΑΘΩΟΙ.

    σε καλωσορίζω λοιπόν και επισήμως στην ιστοσελίδα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. κίτρινο υποβρύχιο4 Αυγ 2011, 2:09:00 μ.μ.

    Φίλε φιλίστωρ
    Αν και στην ανάρτηση μου σκοπίμως απέφυγα να αναφερθώ στην αρχική δίκη (παρ’ότι εκεί είναι η ουσία του θέματος), τα ερωτήματά σου με παραπέμπουν αναγκαστικά.
    α. Αν και ο Οθωναίος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κυριολεκτικά «πολιτικός αντίπαλος» των κατηγορουμένων –στρατιωτικός γαρ- είναι γνωστό το παρασκήνιο και το σκεπτικό του ορισμού του. Είναι αλήθεια ότι δεν υπήρξε αίτηση εξαίρεσής του από τους κατηγορούμενους, αν αυτό προσθέτει κάτι στην ιστορία.
    β. Ναι, στέκει νομικά μια απόφαση να μην είναι εφέσιμη, αν και δεν συνηθίζεται σε περιπτώσεις θανατικής καταδίκης. Η αποστέρηση του δικαιώματος χρήσης αποδεικτικών εγγράφων, αν και στερεί υπερασπιστική ισχύ, είναι αποδεκτή εφόσον τα έγγραφα αυτά βλάπτουν τα συμφέροντα του κράτους ή σύμμαχου κράτους. Σε μια τέτοια περίπτωση όμως λαμβάνεται υπόψη του δικαστηρίου η έκπτωση αυτή, πράγμα που δεν συνέβη εν προκειμένω -αν όντως τα έγγραφα αυτά ήταν ελαφρυντικά των κατηγοριών-, αφού οι κατηγορούμενοι τιμωρήθηκαν με τη μεγαλύτερη ποινή. Το παρασκήνιο και στο συγκεκριμένο θέμα είναι μεγάλο… (δεν είμαι νομικός και οι απόψεις που παραθέτω είναι αποτέλεσμα προσωπικής μελέτης, γι’αυτό διατηρώ κάθε επιφύλαξη για την ορθότητά τους)
    γ. Σαφώς καμία εκδοχή της ιστορίας δεν αποτελεί θέσφατο και γι’αυτό η ιστορική μελέτη είναι διαρκής. Τυπικά ο ιστορικός δεν αποφασίζει περί δικαίου ή αδίκου. Ούτε ο δικαστής περί της ιστορίας. Κι αυτό ήταν το ¨ηθικό¨ μου ερωτηματικό. Όσο για τις ¨ανέξοδες¨ -εκ των υστέρων- εξομολογήσεις των πρωταγωνιστών, πρέπει να εξετάζονται επίσης υπό το πολιτικό (Βενιζέλος) και ανθρωπιστικό (Οθωναίος) πρίσμα.
    Πάντως θα ήθελα να θυμίσω ότι ο ιστορικός αναχρονισμός είναι το απαράδεκτο ¨αμάρτημα¨ στο οποίο μπορεί να διολισθήσει κάποιος, όταν προσεγγίζει επιπόλαια την ιστορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. προς Γιώργο Αμοιρίδη,

    Ο περίφημος νόμος περί διαβατηρίων έγινε από τις Ελληνικές αρχές για να κανονιστεί το νομικό καθεστώς των Μικρασιατών καθώς το βιλαέτι της Σμύρνης δεν είχε ενσωματωθεί κανονικά στο Ελληνικό κράτος αλλά οι κάτοικοι του είχαν πάψει να είναι Οθωμανοί υπήκοοι. Ψηφίστηκε από την βουλή ομοφώνως και από τους Φιλελεύθερους. Ο νόμος δεν ίσχυσε ποτέ. Για τον νόμο Θεοτόκη που λες ομολογουμένως δεν τον γνωρίζω. Και δεν τον γνωρίζω γιατί δεν υπάρχει. Όταν ο Κεμάλ επιτέθηκε υπήρχαν 220.000 ένοπλοι απέναντι του και αυτό είναι πολύ γνωστό. Σέβομαι τον κ. Καργάκο αλλά αν έχει γράψει κάτι τέτοιο το αμφισβητώ, όπως αμφισβήτησα και την θέση του ότι ο πρίγκιπας Ανδρέας ευθύνεται για την απώλεια της μάχης του Σαγγαρίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. το σκεπτικο της αθωωσης βασιζεται κυριως στην ''παραγραφη'' μια πολυ καλη φιλεναδα της Θεμιδος μεχρι σημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. το σκεπτικο της αθωωσης βασιζεται κυριως στο οτι δεν διαπραχθηκε προδοσια! Αν βγαλεις τις παρωπιδες μπορει και να το καταλαβεις...

      Διαγραφή
  20. Αυτοι που επρεπε να εκτελεστουν ειναι οι Βενιζελος,Κωσταντινος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Ο σχολιασμός του αναγνώστη (ενημερωμένου η μη) είναι το καύσιμο για το ιστολόγιο αυτό, έτσι σας προτρέπουμε να μας πείτε την γνώμη σας. Τα σχόλια οφείλουν να είναι κόσμια, εντός θέματος και γραμμένα με Ελληνικούς χαρακτήρες (όχι greeklish και κεφαλαία).

Καλό είναι όποιος θέλει να διατηρεί την ανωνυμία του να χρησιμοποιεί ένα ψευδώνυμο έτσι ώστε σε περίπτωση διαλόγου, να γίνεται αντιληπτό ποιος είπε τι. Κάθε σχόλιο το οποίο είναι υβριστικό η εμπαθές, θα διαγράφεται αυτομάτως.

"Encompass worlds but do not try to encompass me..."

Walt Whitmann

Αναγνώστες

Συνολικές προβολές σελίδας