"Μύθοι και σκληρές αλήθειες για την Επανάσταση του 1821". Άρθρο στα "ΝΕΑ" του κ. Πιμπλή και μια μικρή απάντηση
Για σήμερα είχα προγραμματίσει κάποιο άλλο κείμενο για την Επανάσταση του 1821 (συγκεκριμένα για τις φήμες που κυκλοφορούσαν καθ΄ όλη την διάρκεια του Αγώνα και που επηρέασαν σημαντικά την πορεία του). Ένα άρθρο όμως στα "ΝΕΑ" και η προτροπή ενός εκλεκτού αναγνώστη του μπλογκ να τοποθετηθώ, με αναγκάζει να αλλάξω την πρόθεση μου και να σχολιάσω κάποιες απόψεις που εκφράζονται στο άρθρο αυτό.
Πρώτη παρατήρηση: Το μισό άρθρο αφιερώνεται για να αποδείξει την μη ύπαρξη του "κρυφού σχολειού". Όμως ουσιαστικά "παραβιάζει ανοιχτές θύρες". Μπορούν να μας υποδείξουν οι "ιστορικοί", έστω και ένα βιβλίο "ερασιτέχνη λόγιου" που δεν αναφέρεται στο σχολείο των αδερφών Ζωσιμάδων στα Ιωάννινα η στην "Ευαγγελική Σχολή" στην Σμύρνη; Γιατί εγώ δεν ξέρω. Υπάρχει βιβλίο που δεν περιλαμβάνει την εκκλησιαστική δραστηριότητα των Πατριαρχών Κύριλλου Λούκαρι και Γρηγορίου Ε΄υπέρ της ανέγερσης σχολείων; αμφισβητεί κανείς την δραστηριότητα του Κοσμά του Αιτωλού για την ίδρυση σχολείων; προφανώς όχι.
Ο ζυγός όμως της Οθωμανικής αυτοκρατορίας υπήρξε φωτοσβέστης και καταστροφέας της Ελληνικής εκπαίδευσης (και όχι μόνο) εμμέσως. Γιατί δύσκολα μπορώ να φανταστώ μια κοινότητα ανθρώπων που φορολογείται εξοντωτικά με τρεις διαφορετικούς φόρους (ανάμεσα τους και ο "κεφαλικός" που εξαγόραζε το δικαίωμα ζωής για τον χριστιανό "άπιστο" για ένα χρόνο) και παλεύει για την επιβίωση της, να μπορεί εξ ιδίων να αναλάβει και την εκπαίδευση των παιδιών της. Όσο για τα ειρωνικά σχόλια για την ελλιπή μόρφωση του κατώτατου κλήρου τότε, ναι αληθεύει αυτό. αλλά εγώ προσωπικά είμαι ιδιαιτέρως υπερήφανος για τα κολλυβογράμματα αυτά. Αυτά μπορούσαν, αυτά πρόλαβαν, αυτά έκαναν (και πολλά ήταν, αν αναλογιστούμε τις δυσκολίες της εποχής. Αυτοί που ειρωνεύονται βέβαια, είναι σίγουρο πως θα τα κατάφερναν πολύ καλύτερα).
Δεύτερη παρατήρηση: "Ο ορισμός ως αφετηρία της Επανάστασης της 25ης Μαρτίου 1821 είναι μέρος μιας αφήγησης που ενέχει από τη μεριά της Εκκλησίας τον συμβολισμό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Στην πραγματικότητα, όλο τον Μάρτιο οι ελληνοτουρκικές συγκρούσεις στην Πελοπόννησο ήταν καθημερινές".
Δεν γνωρίζω κανένα βιβλίο ιστορίας που να μην αναφέρει ότι η Επανάσταση ξεκίνησε στην Μολδοβλαχία στις 22 Φεβρουαρίου 1821, με την διάβαση του Προύθου από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου θεσπίστηκε επί Όθωνα και στον πρώτο εορτασμό συμμετείχαν όλοι όσοι είχαν κάνει την Επανάσταση και ήταν εν ζωή (Κολοκοτρώνης, Κουντουριώτης, Νικηταράς , Μακρυγιάννης κτλ). Επίσης το αρχικό σχέδιο της Φιλικής Εταιρείας προέβλεπε την κήρυξη της Επανάστασης την 25η Μαρτίου, ακριβώς για να συνδυαστεί με την θρησκευτική εορτή στην συνείδηση των Ελλήνων, κάτι που βέβαια σήμερα όπως βλέπουμε ξεσηκώνει πολλές αντιδράσεις.
Τρίτη παρατήρηση: Στρατιωτικά, η Ελλάδα ηττήθηκε κατά κράτος. Στα τέλη του 1827 ο Ιμπραήμ έλεγχε την Πελοπόννησο και ο Κιουταχής τη Στερεά. Ο Γάλλος στρατηγός Μαιζόν έδιωξε από την Πελοπόννησο τον Ιμπραήμ.
Ενδιαφέρουσα άποψη. Η Ελληνική επανάσταση επί 6 χρόνια νικούσε, έλεγχε το Ναύπλιο και την Ύδρα, είχε ακόμη ικανές δυνάμεις για αντίσταση στην Πελοπόννησο και στα νησιά, όπως και την "Καρτερία" του Άστιγγος, ενώ περίμεναν και νέα πολεμικά πλοία από το Λονδίνο που παραλήφθηκαν αργότερα. Πως ακριβώς οι "ιστορικοί" αυτοί είναι τόσο σίγουροι ότι η Επανάσταση θα έσβηνε; Ποια "κρυστάλλινη σφαίρα" κοίταξαν; Γιατί το 1824 φαινόταν ότι οι Έλληνες θα επικρατούσαν πλήρως και εύκολα, αφού δεν υπήρχαν Τουρκικές δυνάμεις για να τους αντιμετωπίσουν.΄Αρα η αρχική δήλωση των "ιστορικών" για την Ελληνική ήττα ως τελικό αποτέλεσμα δεν ισχύει, εκτός αν ισχυριστούμε ότι απρόοπτα γεγονότα δεν συμβαίνουν στην Ιστορία. Ίσως ερμηνεύει τους πόθους και τα όνειρα τους, αλλά το κατηγορηματικό ύφος της δήλωσης δεν αιτιολογείται από τα γεγονότα, καθώς οι Έλληνες ήταν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον Αγώνα.
Τέταρτη παρατήρηση: Ακόμη και αν δεχθούμε όλες τα στοιχεία του άρθρου ως ακριβή, προφανώς τίθεται θέμα για το ποιες προτεραιότητες θέτει η Ιστορική έρευνα. Μας απασχολεί δηλαδή αν η 25η Μαρτίου ήταν 23η η 27η μην μας κλέψουν στο...ζύγι, μας ενδιαφέρει αν ο Π. Π. Γερμανός βρισκόταν σε μια ασήμαντη τοπική συνάντηση οπλαρχηγών, όταν την ίδια στιγμή μπορεί να είχε παραβρεθεί σε εκατό άλλες αντίστοιχες, μας απασχολεί αν το σχολείο ήταν φανερό η κρυφό κτλ. Υπάρχει άραγε κάποια συστηματική μελέτη για το το σκάνδαλο της Αγγλίας; για τους ξένους κατασκόπους και αρχαιοκάπηλους που κατέκλυζαν την Ελλάδα; Για τα οικονομικά του Αγώνα και τον τρόπο πολέμου των Ελλήνων; Για τον οργανισμό και την επιμελητεία και τον τακτικό Ελληνικό στρατό; για την τύχη και τα βασανιστήρια των Ελλήνων αιχμαλώτων; για τους Φιλέλληνες τα κίνητρα τους και την προσφορά τους αληθινή η μη; για τα δημοκρατικά χαρακτηριστικά των ελληνικών συνταγμάτων και την οικονομική συνεισφορά των προεστών;
Αλήθεια οι αναγνώστες των "ΝΕΩΝ" είναι πλήρως ενημερωμένοι για όλα αυτά, ώστε να χρειάζεται να ενημερωθούν και για όλες αυτές τις ιστορικές λεπτομέρειες που ολοφάνερα έχουν μια ιδεολογική στόχευση;
Πρώτη παρατήρηση: Το μισό άρθρο αφιερώνεται για να αποδείξει την μη ύπαρξη του "κρυφού σχολειού". Όμως ουσιαστικά "παραβιάζει ανοιχτές θύρες". Μπορούν να μας υποδείξουν οι "ιστορικοί", έστω και ένα βιβλίο "ερασιτέχνη λόγιου" που δεν αναφέρεται στο σχολείο των αδερφών Ζωσιμάδων στα Ιωάννινα η στην "Ευαγγελική Σχολή" στην Σμύρνη; Γιατί εγώ δεν ξέρω. Υπάρχει βιβλίο που δεν περιλαμβάνει την εκκλησιαστική δραστηριότητα των Πατριαρχών Κύριλλου Λούκαρι και Γρηγορίου Ε΄υπέρ της ανέγερσης σχολείων; αμφισβητεί κανείς την δραστηριότητα του Κοσμά του Αιτωλού για την ίδρυση σχολείων; προφανώς όχι.
Ο ζυγός όμως της Οθωμανικής αυτοκρατορίας υπήρξε φωτοσβέστης και καταστροφέας της Ελληνικής εκπαίδευσης (και όχι μόνο) εμμέσως. Γιατί δύσκολα μπορώ να φανταστώ μια κοινότητα ανθρώπων που φορολογείται εξοντωτικά με τρεις διαφορετικούς φόρους (ανάμεσα τους και ο "κεφαλικός" που εξαγόραζε το δικαίωμα ζωής για τον χριστιανό "άπιστο" για ένα χρόνο) και παλεύει για την επιβίωση της, να μπορεί εξ ιδίων να αναλάβει και την εκπαίδευση των παιδιών της. Όσο για τα ειρωνικά σχόλια για την ελλιπή μόρφωση του κατώτατου κλήρου τότε, ναι αληθεύει αυτό. αλλά εγώ προσωπικά είμαι ιδιαιτέρως υπερήφανος για τα κολλυβογράμματα αυτά. Αυτά μπορούσαν, αυτά πρόλαβαν, αυτά έκαναν (και πολλά ήταν, αν αναλογιστούμε τις δυσκολίες της εποχής. Αυτοί που ειρωνεύονται βέβαια, είναι σίγουρο πως θα τα κατάφερναν πολύ καλύτερα).
Δεύτερη παρατήρηση: "Ο ορισμός ως αφετηρία της Επανάστασης της 25ης Μαρτίου 1821 είναι μέρος μιας αφήγησης που ενέχει από τη μεριά της Εκκλησίας τον συμβολισμό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Στην πραγματικότητα, όλο τον Μάρτιο οι ελληνοτουρκικές συγκρούσεις στην Πελοπόννησο ήταν καθημερινές".
Δεν γνωρίζω κανένα βιβλίο ιστορίας που να μην αναφέρει ότι η Επανάσταση ξεκίνησε στην Μολδοβλαχία στις 22 Φεβρουαρίου 1821, με την διάβαση του Προύθου από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου θεσπίστηκε επί Όθωνα και στον πρώτο εορτασμό συμμετείχαν όλοι όσοι είχαν κάνει την Επανάσταση και ήταν εν ζωή (Κολοκοτρώνης, Κουντουριώτης, Νικηταράς , Μακρυγιάννης κτλ). Επίσης το αρχικό σχέδιο της Φιλικής Εταιρείας προέβλεπε την κήρυξη της Επανάστασης την 25η Μαρτίου, ακριβώς για να συνδυαστεί με την θρησκευτική εορτή στην συνείδηση των Ελλήνων, κάτι που βέβαια σήμερα όπως βλέπουμε ξεσηκώνει πολλές αντιδράσεις.
Τρίτη παρατήρηση: Στρατιωτικά, η Ελλάδα ηττήθηκε κατά κράτος. Στα τέλη του 1827 ο Ιμπραήμ έλεγχε την Πελοπόννησο και ο Κιουταχής τη Στερεά. Ο Γάλλος στρατηγός Μαιζόν έδιωξε από την Πελοπόννησο τον Ιμπραήμ.
Ενδιαφέρουσα άποψη. Η Ελληνική επανάσταση επί 6 χρόνια νικούσε, έλεγχε το Ναύπλιο και την Ύδρα, είχε ακόμη ικανές δυνάμεις για αντίσταση στην Πελοπόννησο και στα νησιά, όπως και την "Καρτερία" του Άστιγγος, ενώ περίμεναν και νέα πολεμικά πλοία από το Λονδίνο που παραλήφθηκαν αργότερα. Πως ακριβώς οι "ιστορικοί" αυτοί είναι τόσο σίγουροι ότι η Επανάσταση θα έσβηνε; Ποια "κρυστάλλινη σφαίρα" κοίταξαν; Γιατί το 1824 φαινόταν ότι οι Έλληνες θα επικρατούσαν πλήρως και εύκολα, αφού δεν υπήρχαν Τουρκικές δυνάμεις για να τους αντιμετωπίσουν.΄Αρα η αρχική δήλωση των "ιστορικών" για την Ελληνική ήττα ως τελικό αποτέλεσμα δεν ισχύει, εκτός αν ισχυριστούμε ότι απρόοπτα γεγονότα δεν συμβαίνουν στην Ιστορία. Ίσως ερμηνεύει τους πόθους και τα όνειρα τους, αλλά το κατηγορηματικό ύφος της δήλωσης δεν αιτιολογείται από τα γεγονότα, καθώς οι Έλληνες ήταν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον Αγώνα.
Τέταρτη παρατήρηση: Ακόμη και αν δεχθούμε όλες τα στοιχεία του άρθρου ως ακριβή, προφανώς τίθεται θέμα για το ποιες προτεραιότητες θέτει η Ιστορική έρευνα. Μας απασχολεί δηλαδή αν η 25η Μαρτίου ήταν 23η η 27η μην μας κλέψουν στο...ζύγι, μας ενδιαφέρει αν ο Π. Π. Γερμανός βρισκόταν σε μια ασήμαντη τοπική συνάντηση οπλαρχηγών, όταν την ίδια στιγμή μπορεί να είχε παραβρεθεί σε εκατό άλλες αντίστοιχες, μας απασχολεί αν το σχολείο ήταν φανερό η κρυφό κτλ. Υπάρχει άραγε κάποια συστηματική μελέτη για το το σκάνδαλο της Αγγλίας; για τους ξένους κατασκόπους και αρχαιοκάπηλους που κατέκλυζαν την Ελλάδα; Για τα οικονομικά του Αγώνα και τον τρόπο πολέμου των Ελλήνων; Για τον οργανισμό και την επιμελητεία και τον τακτικό Ελληνικό στρατό; για την τύχη και τα βασανιστήρια των Ελλήνων αιχμαλώτων; για τους Φιλέλληνες τα κίνητρα τους και την προσφορά τους αληθινή η μη; για τα δημοκρατικά χαρακτηριστικά των ελληνικών συνταγμάτων και την οικονομική συνεισφορά των προεστών;
Αλήθεια οι αναγνώστες των "ΝΕΩΝ" είναι πλήρως ενημερωμένοι για όλα αυτά, ώστε να χρειάζεται να ενημερωθούν και για όλες αυτές τις ιστορικές λεπτομέρειες που ολοφάνερα έχουν μια ιδεολογική στόχευση;
επειδή και εγώ το διάβασα και μάλιστα μου το έστειλαν στη δουλειά μου και έγινε η σχετική κουβέντα με συναδέλφους σου στέλνω την απάντησή μου γιατί σέβομαι το έργο σου και τις απόψεις σου. Ως ξεκίνημα κουβέντας. Ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Κείμενο γεμάτο ιδεολογήματα. Πραγματικά λυπηρό να διαβάζεις τέτοια πράγματα από «ανεξάρτητους» και «αντικειμενικούς» επιστήμονες που το μόνο που θέλουν είναι να λάμψει η ιστορική «αλήθεια». Η οποία παίζει πάντα και προφανώς τον ρόλο του ενός και μόνου «ευαγγελίου». Προσέξατε εκεί που λέει για «ερασιτέχνες λογίους» με αρνητικότατο υπονούμενο; Αυτή είναι η ουσία της γελοιότητας. Ότι για την «ιστορία» (και ότι βγαίνει από αυτήν όπως εθνική συνειδητοποίηση για παράδειγμα) μπορούν να μιλάνε μόνο οι ειδικοί ενός κλειστού ιερατίου!!! Για όσους δεν ξέρουν, να πληροφορήσω ότι είναι μία συγκεκριμένη ομάδα «αποδομιστών» (για άλλους εθνομηδενιστών) ιστορικών της οποίας ως χαρακτηριστικό παράδειγμα μπορεί να αναφερθεί το γνωστό «βιβλίο ιστορίας της 6ης δημοτικού» με τον ακόμα γνωστότερο «συνωστισμό» στην παραλία της Σμύρνης. Αλλά και σε πιο πρακτικό επίπεδο, πρέπει να μας θεωρούν λίγο ζώα για να μας λένε ότι τότε οι Έλληνες «απλώς μάθαιναν γραφή και ανάγνωση – όπως τώρα μαθαίνουμε αγγλικά». Άραγε, θα μπορούσαμε να λέμε ότι είμαστε τώρα Έλληνες αν δεν μιλούσαμε ελληνικά; Και πως θα μιλούσαμε τώρα ελληνικά αν τότε κάποιοι πρόγονοί μας δεν μάθαιναν «απλώς» γραφή και ανάγνωση; Το οποίο παρεπιπτόντως, δεν είναι καθόλου σωστό γιατί υπήρχε πάντα και τουλάχιστον θεολογική μόρφωση αφού η ίδια η εκπαίδευση γίνοταν πάνω σε εκκλησιαστικά βιβλία! Και βεβαίως, το επόμενο ερώτημα που μας έρχεται στο μυαλό είναι, προφανώς, ότι, αφού όπως μας λέει ο κύριος ιστορικός οι Οθωμανικές αρχές σέβονταν και προωθούσαν την ελληνική παιδεία (!!!) τότε γιατί αυτή περιορίζονταν μόνο στη «γραφή και ανάγνωση»;;; Καλά, το φοβερότερο είναι ότι αναφέρει παραδείγματα σχολείων μόνο μετά το 1750 (χονδρικά) με το επιχείρημα ότι «και πριν υπήρχαν αλλά έχουν χαθεί τα αρχεία επειδή ήταν γραμμένα σε ευαγγέλια τα οποία φθείρονταν και πετάγονταν». Και αυτό λέγεται επιστημονική ανάλυση!!! Βέβαια, το ερώτημα για το πώς η ελληνική γλώσσα και ο ελληνικός πολιτισμός έφθασε μέχρι το 1750 μετά από τρεις αιώνες απόλυτης ξενικής κυριαρχίας δεν φαίνεται να μας απασχολεί. Είναι γνωστή άλλωστε η άποψη ότι ο «καθαρός» ελληνικός πολιτισμός μας ήρθε – μέσω του Κοραή – από τη φωτισμένη Ευρώπη που την είχε διασώσει από μόνη της γιατί ακριβώς ήταν πολύ φωτισμένη!!!
Και για να μην κουράζω άλλο – και γιατί έχουμε και δουλειές να κάνουμε και θα φωνάζει και η Ζωή, και με το δίκιο της – σχετικά με τους μύθους: κρυφό σχολειό υπήρξε, υπάρχουν σχετικές μαρτυρίες ακόμη και ξένων, Ευρωπαίων, επισκεπτών. Ρίξτε αν θέλετε και μία ματιά στο λινκ http://www.antibaro.gr/node/395. Αυτό για τον Παλαιών Πατρών είναι γνωστό. Όπως γνωστό είναι ότι είχε ευλογήσει τον αγώνα, τη σημαία και τους επαναστάτες στην Αγία Λαύρα καμιά δεκαριά μέρες νωρίτερα. Αυτό για την 25η Μαρτίου και την εμπλοκή της εκκλησίας είναι επίσης λάθος. Το σωστό είναι ότι η 25η Μαρτίου είχε οριστεί τουλάχιστον ένα χρόνο πριν ως ημερομηνία, ακριβώς γιατί οι ίδιοι οι αγωνιστές ήθελαν να συνδεθεί ο ξεσηκωμός με την πίστη. Και αυτά σύμφωνα πάντα με τα απομνημονεύματα των ίδιων των επαναστατών (Κολοκοτρώνης, Σπ. Τρικούπης, κ.λ.π.). Απλώς τους πήραν χαμπάρι οι Τούρκοι και μέσα στην αναμπουμπούλα και στο «τι κάνουμε τώρα» κάποιοι αποφάσισαν τοπικά ότι «ή τώρα ή ποτέ» και ξεκίνησαν. Όσο για το τελευταίο, είναι σωστό, απλώς υπάρχει και το πριν. Το οποίο λέει ότι η επανάσταση έφτασε να χαροπαλεύει από τις εσωτερικές έριδες στις οποίες λίγο-πολύ έβαλαν το χεράκι τους και οι ξένοι ακριβώς για να έρθουν μετά να τη σώσουν και να την ελέγχουν – την επανάσταση και την ελέυθερη μετά Ελλάδα – όπως ακριβώς και έγινε."
Ευχαριστώ
Αριστοτέλης
κατ΄ αρχάς αριστοτέλη θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για την συμμετοχή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα πολλά σωστά που αναφέρεις, θα ήθελα να τονίσω το τελευταίο σημείο τους: την συμμετοχή του ξένου παράγοντα στην υποδαύλιση του Διχασμού των Ελλήνων που οδήγησε σε 2 εμφυλίους πολέμους (οι θέσεις του μπάυρον ως πληρεξούσιου της πρώτης δόσης του δανείου και η ευννοια του στον Μαυροκορδάτο είναι χαρακτηριστικές)
όπως επίσης η κατασπατάληση των δανείων (σκάνδαλο της Αγγλίας) και η καταστροφή στο Ανάλατο που προκλήθηκε από την καταστροφική στρατηγική του Κόχραν...
Θα ήθελα να δω ενα άρθρο για τους ξένους κατασκόπους και αρχαιοκάπηλους που κατέκλυζαν την Ελλάδα το 1821
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις δίκιο ήταν δεκάδες!!
ΑπάντησηΔιαγραφήο μόνος που αναφέρεται ανοιχτά για το θέμα αυτό είναι ο Σιμόπουλος.
Ομολογουμένως παρουσιάζει ενδιαφέρον και ίσως στο μέλλον παρουσιάσω κάτι...
Αν και το άρθρο γράφτηκε πριν από κάποια χρόνια, παρόλα αυτά είμαι βέβαιος ότι έρχεται στην επικαιρότητα κάθε φορά που γιορτάζουμε την Επανάσταση του 21. Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι στην προσπάθεια σας να απαντήσετε σε ένα άρθρο το επιβεβαιώνετε πλήρως. Με λίγα λόγια λέτε "δεν πειράζει αν δεν υπήρξε Κρυφό Σχολειό, τι σημασία έχει πότε κηρύχθηκε ή Επανάσταση του 21, οι Έλληνες μπορεί και να κυριαρχούσαν, δεν μπορούμε να κάνουμε εικασίες αν θα έσβηνε η επανάσταση" κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω μαζί σας αλλά υπό άλλη έννοια. Ότι ως έθνος δε χρειαζόμαστε εθνικούς μύθους για να επιβεβαιωθούμε. Προφανώς για να υπάρξει επανάσταση σημαίνει ότι οι Έλληνες δεν περνούσαν και τέλεια επί οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ωστόσο και οι επαναστάτες ήταν άνθρωποι με ελαττώματα, συμφέροντα κλπ. Και δεν είναι κακό να μιλάμε ούτε για την προσωπική τους ζωή, ούτε για τις μεταξύ τους φαγωμάρες. Και ναι ασφαλώς και ο κλήρος βοήθησε στην επανάσταση αλλά δε χρειάζεται να υπερτονίζουμε το ρόλο του μια και υπήρχαν και βολεμένοι ανώτεροι κληρικοί που δεν έβλεπαν με καλό μάτι την επανάσταση. Ούτε είναι κακό να λέμε ότι στα 400 χρόνια του ζυγού υπήρχε και μια καθημερινότητα, μια ομαλότητα, δε σημαίνει ότι κάθε μέρα φοβούνταν οι άνθρωποι να βγουν από τα σπίτια τους μη τυχόν και τους σφάξουν οι Τούρκοι, εξάλλου είναι γνωστό ότι το εμπόριο ακόμα και η διπλωματική εκπροσώπηση της αυτοκρατορίας βρισκόταν πολλές φορές στα χέρια των Ελλήνων..
Στο άρθρο δεν θίγω την ουσία των ισχυρισμών (που και αυτή δεν είναι αδιαμφισβήτητη), αλλά την ιδεολογική τους στόχευση. Εντοπίζω ότι αυτά που επικαλείται ως "εθνικούς μύθους" τα περισσότερα είναι ήδη γνωστά από την εποχή του Τρικούπη. Άρα δεν υπάρχουν "εθνικοί μύθοι", παρά αριστεροί ιστορικοί που τους φαντασιώνονται. Κατά την γνώμη μου, η Τουρκοκρατία υπήρξε μια πνευματική πανούκλα όπου επικράτησε και ειδικά στη Βαλκανική που μας ενδιαφέρει. Όλος ο πληθυσμός της περιοχής ζούσε στο όριο της επιβίωσης. Ακόμη και οι ελάχιστοι Χριστιανοί που απομυζούσαν τους συμπατριώτες τους, το έκαναν λόγω ακριβώς αυτής της στρεβλής δεσποτείας. Οι χώρες της Ευρώπης την περίοδο 1600-1800 έκαναν πολιτιστικά και τεχνολογικά άλματα που αποδείχθηκε αδύνατον να καλυφθούν από εμάς. Η καθημεερινότητα υπήρχε με τις ισορροπίες της, αλλά ειλικρινά απορώ πως δυτικότροποι ιστορικοί μπορούν σοβαρά να υποστηρίζουν ότι το σκοτάδι της τουρκοκρατίας είχε και φεγγίτη! Θα έλεγα πως μέχρι και τις μέρες μας η επιρροή της περιόδου αυτής είναι διαβρωτική στην νοοτροπία μας. Όποιος υποστηρίζει κάτι έστω και έλαχιστα διαφορετικό από την διατύπωση αυτή, είναι επιεικώς ανιστόρητος.
ΑπάντησηΔιαγραφή