Η άρνηση της Αγγλίας για βοήθεια προς την Ελλάδα για την Μικρασιατική εκστρατεία, ακόμη και πριν την υπογραφή της συνθήκης των Σεβρών
Στις 19 Μαΐου 1920 έλαβε χώρα μια κρίσιμη συνάντηση στο Λονδίνο μεταξύ του Βενιζέλου και των Τσόρτσιλ και Ουίλσον από την πλευρά της Μεγάλης Βρετανίας Σκοπός της συνάντησης αυτής ήταν να συμφωνηθούν οι θέσεις που θα υποστήριζαν από κοινού οι δύο χώρες για τους όρους της συνθήκης που θα επιβάλλονταν στην διαλυμένη Οθωμανική Αυτοκρατορία
Είχε προηγηθεί το υπόμνημα του μεγάλου Γάλλου στρατάρχη Φος για το ανατολικό ζήτημα. Σε αυτό το υπόμνημα ο νικητής του Α΄ παγκοσμίου πολέμου Φος κατέληγε στο συμπέρασμα ότι για να καταβληθεί ο Κεμάλ (που είχε αναδυθεί πριν ένα χρόνο περίπου) και να ειρηνεύσει η Ανατολή, θα χρειάζονταν τουλάχιστον 20 μεραρχίες, την στιγμή που η Ελλάδα θα μπορούσε με δυσκολία να παρατάξει 12, και οι Σύμμαχοι μας δεν είχαν σκοπό να προσφέρουν ούτε ένα στρατιώτη.
Στην συνάντηση αυτή λοιπόν, ο Τσόρτσιλ είπε στον Βενιζέλο ότι η Αγγλία δεν μπορούσε να τον βοηθήσει με στρατεύματα, ούτε στην Θράκη, ούτε στην Μικρά Ασία, αλλά θα ήταν πρόθυμη να δώσει όπλα και πολεμοφόδια. Ο Ουίλσον ήταν ακόμη πιο ειλικρινής: "Του είπαμε καθαρά ότι ούτε σε άνδρες ούτε σε χρήματα θα βοηθούσαμε τους Έλληνες, εφ΄ όσον είχαμε αναλάβει ήδη αναλάβει περισσότερα απ΄ όσα μπορούσε να κάνει ο μικρός μας στρατός. Του είπα ότι θα κατέστρεφε την μικρή του χώρα....Είπε ότι δεν συμφωνούσε με τίποτε από ότι είχα πει..." Ο Ουίλσον είπε στον Βενιζέλο ότι θα γινόταν πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που θα κρατούσε ίσως δέκα με δεκαπέντε χρόνια και θα σακάτευε την Ελλάδα....
Ο Βενιζέλος άκουγε ατάραχος τις προειδοποιήσεις....
Σημείωση
Η συνάντηση αυτή είναι ένα από τα δεκάδες συντριπτικά ιστορικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι σύμμαχοι μας στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο όχι μόνο σκόπευαν να μην μας βοηθήσουν καθόλου στον μικρασιατικό πόλεμο, αλλά μας το είχαν καταστήσει αυτό και αρκετά σαφές. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν πλήρως ενημερωμένος για τις συμμαχικές διαθέσεις, αλλά περιέργως δεν μετέβαλλε πολιτική, ούτε προειδοποιούσε την Ελληνική κοινή γνώμη....
Βασική πηγή
Michael Llewellyn Smith, Το όραμα της Ιωνίας, η Ελλάδα στην Μικρά Ασία (1919-1922), εκδόσεις ΜΙΕΤ
Είναι μια ακόμη απόδειξη, οτι ο << εθνάρχης>> Ελ.Βενιζέλος, παρ΄όλο που είχε ειδοποιηθεί απο πολλούς, για τη σίγουρη αποτυχία,προκειμένου να ικα νοποιήσει τις υπερφίαλες επιδιώξεις του για την Ελλάδα των πέντε θαλασ σών και των δυο ηπείρων,οδήγησε τη χώρα στη Μικρασιατική καταστροφή, βοηθούντων βέβαια και των πολιτικών αντιπάλων,οι οποίοι, αντί να σταματή σουν την εκστρατεία, τη συνέχισαν, με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι άδικο να ρίχνουμε όλη την ευθύνη στον Βενιζέλο...αφού ήταν μάγκες οι αντιβενιζελικοί γιατί δεν σταμμάτησαν τον πόλεμο....; γιατί δεν ήρθαν σε κάποιο συμβιβασμό αφού ήθελαν μια φτωχή και τίμια Ελλάς ; Έταξαν ότι θα σταμματήσουν τον πόλεμο και έπραξαν το αντίθετο....Δεν φρόντισαν καθόλου για την τύχη των μικρασιατών αδελφών , ούτε καράβια έστειλαν , ούτε διαβατήρια τους έδωσαν να έλθουν στην πατρίδα....η μεγαλύτερη ευθύνη ανήκει στην παράταξη που είχε την εξουσία τα τελευταία 2 χρόνια πρίν την καταστροφή του 22...Ασφαλώς όμως έχει ευθύνες και ο Βενιζέλος που δεν συμφιλίωσε τις αντίθετες παρατάξεις..που δεν προσπάθησε να ενώσει τον λαό και να έρθει σε κάποια συννενόηση με τον Βασιλιά....Ας όψεται η διχόνοια μας !! Ισως αν είμασταν πραγματικά ενωμένοι τότε να είχαμε σήμερα μια μεγάλη Ελλάδα...!
ΑπάντησηΔιαγραφή