Η πρώτη αντικυβερνητική εξέγερση στην Μάνη επί Βαυαρικής Αντιβασιλείας (Φεβρουάριος - Ιούλιος 1834)

ο Όθων αποβιβάζεται στο Ναύπλιο
Η βασικότερη πολιτική προτεραιότητα της Βαυαρικής Αντιβασιλείας όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση του μικρού Ελληνικού Βασιλείου το 1833, ήταν να οργανώσει μια κεντρική συγκεντρωτική διοίκηση, να θεμελιώσει ένα κράτος, ενσωματώνοντας όλες τις επαρχίες της Ελλάδας. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός έπρεπε να καταργηθούν άμεσα μια σειρά από ατελείωτα τοπικά προνόμια και ιδιαιτερότητες που είχαν κληρονομηθεί από το ρουσφετολογικό περιβάλλον της Τουρκοκρατίας και επιβίωναν στον απελευθερωμένο ως τότε, Ελληνικό χώρο. Ένα από τα βασικότερα εμπόδια για την εφαρμογή της πολιτικής αυτής, αποτελούσε η Μάνη. Η Μάνη ως περιοχή αποτελούσε μια ιδιαίτερη περίπτωση ήδη από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Οι Τούρκοι είχαν αναγνωρίσει ένα καθεστώς αυτονομίας στην περιοχή εισπράττοντας έναν ετήσιο φόρο χωρίς να διατηρούν φρουρές, αυτονομία που διατηρήθηκε και στην Ενετοκρατία.


Κατά την επανάσταση του 1821 οι Μανιάτες διακρίθηκαν σε πολλές περιπτώσεις για την φιλοπατρία και την γενναιότητα τους, αλλά και για την κλίση τους στην ληστεία, στην πειρατεία, στην λαφυραγωγία και στο πλιάτσικο. Η περιοχή της Μάνης ήταν η μοναδική περιοχή που ο Ιμπραήμ
ο πύργος των Γρηγοράκηδων
απέτυχε να υποτάξει γνωρίζοντας σειρά από ταπεινωτικές ήττες στα ορεινά εδάφη της, ενώ η ανυπακοή των Μανιατών συνεχίστηκε και επί Καποδίστρια, με την Μάνη να βρίσκεται συνεχώς σε εξέγερση. Η κορύφωση της ανυπακοής αυτής ήρθε με την δολοφονία του Κυβερνήτη στο Ναύπλιο στις 27 Σεπτεμβρίου 1831 από τους  Γεώργιο και Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη. Αναμφίβολα οι συνήθειες των κατοίκων επηρεάζονταν  από το άγονο και ορεινό έδαφος της περιοχής που δεν απέφερε αξιόλογα αγροτικά εισοδήματα. Οι φτωχότεροι Μανιάτες ζούσαν σε σπηλιές, η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού οπλοφορούσε (ακόμη και οι παπάδες) ενώ ο βασικότερος τρόπος επίλυσης των διαφορών μεταξύ των φατριών ήταν το δίκαιο του ισχυρότερου, οι βεντέτες και η μονομαχία.

Οι ισχυρότερες οικογένειες των Μανιατών ζούσαν σε μεσαιωνικούς πέτρινους πύργους-φρούρια με πολεμίστρες και οχυρώσεις. Οι πύργοι αυτοί δεν ήταν απλώς γραφικά κατάλοιπα μιας άλλης εποχής, αλλά αντιθέτως αποτελούσαν πολεμικά οχυρά εξοπλισμένα με όπλα και κανόνια, που επέτρεπαν στις ισχυρές φατρίες των Μανιατών να διατηρούν την ιδιότυπη ανεξαρτησία τους έναντι της εκάστοτε κεντρικής εξουσίας, αλλά και προς επίλυση των διαφορών μεταξύ τους. Όταν η αντιβασιλεία ανέλαβε την διακυβέρνηση υπήρχαν 800 τέτοιοι πύργοι σε πλήρη λειτουργία. Από την πρώτη στιγμή οι Βαυαροί κατάλαβαν πως για να επιβάλλουν την εξουσία τους στην Μάνη, έπρεπε οι πύργοι αυτοί να αφοπλισθούν και να μετασκευαστούν σε απλές κατοικίες. Για τον λόγο αυτό, στάλθηκε στην Μάνη τον Φεβρουάριο του 1834 ο Λοχαγός Feder με στρατό και χρήματα που θα λάμβαναν οι κάτοικοι ως αποζημίωση για την συμμετοχή τους στο σχέδιο. Αρχικώς ο Feder σημείωσε κάποια περιορισμένη επιτυχία, καθώς εξαγόρασε κάποιους πύργους για να χρησιμοποιηθούν ως κρατικά κτήρια, ενώ Μανιάτες από την Αρεόπολη και το Γύθειο υπόσχονταν ότι θα συμμορφώνονταν με τις κρατικές υποδείξεις. Στην Αρεόπολη οι κάτοχοι πύργων έριξαν μερικές πέτρες, αλλά αμέσως σταμάτησαν προφασιζόμενοι την έλευση του Πάσχα. Αλλά αυτό ήταν μόνο μια δικαιολογία. Είχε εξυφανθεί μια ευρύτερη συνωμοσία των ισχυρότερων φατριών της Μάνης για εξέγερση και ανυπακοή έναντι των Βαυαρών, ώστε η Μάνη να διατηρήσει τα προνόμια της.

Την τρίτη ημέρα του Πάσχα του 1834 στην πλατεία της Αρεόπολης συνέρρευσαν περίπου 200 ένοπλοι Μανιάτες από τις γύρω περιοχές, απαιτώντας να σταματήσουν οι ενέργειες μετασκευής. Στην πόλη σημειώθηκε αναβρασμός που τελικώς εξελίχθηκε σε κανονική εξέγερση, στην οποία συμμετείχε ενεργά και το γυναικείο τμήμα του πληθυσμού. Για να ηρεμήσει η κατάσταση οι πρόκριτοι των Μανιατών απαίτησαν την προσωπική εγγύηση του Βασιλιά Όθωνα ότι δεν θα πλήρωναν φόρους, δεν θα αφοπλίζονταν, δεν θα μετασκεύαζαν τους πύργους τους και δεν θα στρατεύονταν υποχρεωτικά. Ταυτόχρονα απειλούσαν ότι σε περίπτωση που δεν γίνονταν δεκτά τα αιτήματα τους θα απευθύνονταν και στις ξένες αυλές. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η εξέγερση ήταν υποκινούμενη από την Ρωσία και το Ρωσικό κόμμα των Ναππαίων ως αντιπερισπασμό στην δίκη των Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα που είχε ξεκινήσει εκείνη την εποχή στο Ναύπλιο και είχε συγκλονίσει την Ελληνική κοινή γνώμη. Αναμφίβολα σημαντικός παράγοντας που υποδαύλιζε την ανυπακοή των Μανιατών ήταν και το Καθολικό θρήσκευμα του Όθωνα και των Βαυαρών αξιωματούχων του.

Αρμανσμπεργκ
Η Βαυαρική κυβέρνηση του Αρμανσμπεργκ υποτίμησε την ένταση και την σημασία της εξέγερσης και τον Μάϊο του 1834 απέστειλε δύο λόχους Βαυαρών οπλιτών για να επιβάλλουν την τάξη στην επαναστατημένη περιοχή. Αρχικώς οι Μανιάτες τους δέχτηκαν φιλικά υποσχόμενοι να συμμορφωθούν. Την επομένη όμως, 400 πάνοπλοι Μανιάτες επιτέθηκαν στους απροετοίμαστους Βαυαρούς που είχαν στρατωνιστεί στην Αρεόπολη και τους συνέλαβαν εύκολα. Τους απελευθέρωσαν αμέσως υπό τον όρο να φύγουν αμέσως από την Μάνη, αλλά κράτησαν 36 οπλίτες που υπό τον αξιωματικό Μαν είχαν αρνηθεί να παραδοθούν. Οι στρατιώτες αυτοί υπέστησαν βασανιστήρια και εξευτελισμούς, ενώ ζητήθηκαν και λύτρα από την κυβέρνηση για την απελευθέρωση τους. Τελικώς απελευθερώθηκαν, αλλά 13 από αυτούς πέθαναν αμέσως πριν καν να νοσηλευτούν σε νοσοκομείο.

Η κυβέρνηση τότε αποφάσισε να στείλει εκ νέου δυνάμεις τεσσάρων ταγμάτων κατά των εξεγερθέντων. Οι διοικητές τους όμως έκαναν το λάθος να προχωρήσουν προς την μέσα Μάνη και έτσι τον Ιούνιο του 1834 στα στενά του Πασαβά δέχθηκαν την επίθεση των Μανιατών και αποδεκατίστηκαν. Όσοι αιχμαλωτίστηκαν υπέφεραν τα πάνδεινα, καθώς τους γύμνωσαν, και τους χρησιμοποιούσαν ως σκλάβους για αγγαρείες. Πολλοί τους πωλούσαν η τους νοίκιαζαν έναντι 1 έως 5 δραχμών (τους αξιωματικούς από 5-10 δρχ), για άλλους ζητούσαν λύτρα, η τους  ανάγκαζαν να χορεύουν γυμνοί προς τέρψη των νέων αφεντικών τους.  Τελικώς η Βαυαρική κυβέρνηση απέστειλε 5.000 άνδρες, με δύο ορειβατικές πυροβολαρχίες, μια ίλη ιππικού χωροφυλακής και λίγα τάγματα Ελλήνων. Όλη η δύναμη ήταν υπό τις διαταγές του στρατηγού Σμάλτς, ενώ προσχώρησαν και 500 Μανιάτες υπό τον Κατσάκο Μαυρομιχάλη. Στα τέλη Ιουνίου 1834 η μεγάλη αυτή δύναμη βρέθηκε στην Μάνη και αρχικά επιτέθηκε κατά του οχυρού Πετροβουνίου, χωρίς επιτυχία. Δύο λόχοι Ελβετών που στάλθηκαν ως εμπροσθοφυλακή είχαν μεγάλες απώλειες. Ακολούθησαν σημαντικές ήττες για τα κυβερνητικά στρατεύματα, που μάχονταν σε δύσβατες περιοχές που δεν γνώριζαν. Τελικώς ο Σμάλτς διατάχθηκε να υποχωρήσει και έγινες εκ νέου έναρξη των διαπραγματεύσεων, με τον Feder να προσπαθεί πάλι με χρήματα να ειρηνεύσει την περιοχή επικουρούμενος από τους αξιωματικούς Γρηγοράκη Τζανετάκη, Ιωάννη  και Κατσάκο Μαυρομιχάλη. 

Η ομαλότητα των διαπραγματεύσεων διαταράχθηκε πολλές φορές από σποραδικές εξεγέρσεις φατριών των Μανιατών, αρχικώς υπό τον Μούρτζινο και τους Ανδρουβιστανέους στην Δυτική Μάνη, όπου τους αντιμετώπισε ο Κατσάκος Μαυρομιχάλης με δύο ενωμοτίες χωροφυλάκων. Ακολούθησε νέα σφοδρή επίθεση χιλίων Μανιατών στο Πόρτο - Καγιο και απειλήθηκε αναζωπύρωση του πολέμου. Νέες ενισχύσεις κατέφτασαν στην περιοχή για τους κυβερνητικούς με πυροβολικό και 2 σώματα στρατού που επίσης τέθηκαν υπό τις διαταγές του Σμάλτς. Η ισχυροποίηση των κυβερνητικών δυνάμεων ομαλοποίησε εκ νέου την πορεία των διαπραγματεύσεων. Ο Feder τελικώς
Ο πύργος των Τζανετάκηδων
πέτυχε τον σκοπό του με ένα έξυπνο τέχνασμα: οργάνωσε 2 τάγματα ευζώνων από Μανιάτες και διόρισε ως ανώτατους αξιωματικούς τους σημαντικότερους Μανιάτες αρχηγούς φατριών. Η κυβέρνηση επικύρωσε τους διορισμούς, απένειμε τα διπλώματα και τους τίτλους, θέτοντας όμως ως προυπόθεση οι νέοι αξιωματικοί να τροποιήσουν τους πύργους τους σε απλές κατοικίες.

Φαίνεται πως η εκμετάλλευση της ματαιοδοξίας των Μανιατών να επέφερε τελικά την ειρήνευση στην περιοχή, σύμφωνα με τους Μάουρερ και Νέζερ. Η Μάνη τον επόμενο χρόνο πλήρωσε κανονικά φόρους και οι στρατιωτικές κυβερνητικές δυνάμεις αποχώρησαν από την περιοχή. Σύμφωνα με τον Άγγλο ιστορικό Φίνλεϋ που επισκέφθηκε 25 χρόνια μετά την περιοχή, τίποτε δεν είχε αλλάξει τίποτε στους οχυρωμένους πύργους της περιοχής η στον ανυπότακτο χαρακτήρα των κατοίκων της. Αυτό άλλωστε συμπεραίνεται και από τις αξιοσημείωτες εξεγέρσεις στην περιοχή που έγιναν στο προσεχές χρονικό διάστημα.....

Ι. Β. Δ.

Πηγές

Καίτη Αρώνη - Τσίχλη, Αγροτικές εξεγέρσεις στην παλιά Ελλάδα 1833-1881, εκδόσεις Παπαζήση

Βόλφ Ζάϊντλ, Οι Βαυαροί στην Ελλάδα, εκδόσεις "Ευρωεκδοτική"

Σχόλια

  1. Γιάννης Μιχαλακάκος5 Δεκ 2013, 2:37:00 μ.μ.

    «Τους αγοράζει μια γυνή, του κύριου Πικουλάκη / που’θελε να φανεί καλή αυτή εις το παλάτι / εκείνη τους αγόραζε τον ένα δυο δεκάρες / κι εδιάη και τους εμπάρκαρε όλους σα μασκαράδες»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι Βαυαροι εφαγαν το ξυλο της αρκουδας από τους τρομερους Μανιατες. Και μιλαμε για δυτικο ευρωπαϊκα τακτικα στρατευματα! Ομολογω την αμαρτια μου: Διασκεδασα με την περιγραφη της μοιρας των αιχμαλωτων. Οι Μανιατες διαπομπευσαν κανονικα τους αλλαζονες Βαυαρους και τους χρησιμοποιησαν ως σκλαβους στα χωραφια.
    Οι Βαυαροι απετυχαν με τα οπλα και δοκιμασαν τη διπλωματια και το χρημα. Υποθετω ότι οι φοροι που τελικως πληρωσε η Μανη ουσιαστικως της επεστραφησαν μεσω της μισθοδοσιας των δυο μανιατικων ταγματων που ιδρυσαν οι Βαυαροι.Αφου και οι πυργοι εμειναν αθικτοι, μιλαμε για πληρη επικρατηση των Μανιατων. Επομενως ησυμφωνια με τους Μανιατες απσκοπουσε απλως να διασωσει καπως το στραπατσαρισμενο βαυαρικο γοητρο, ενώ οι Μανιατες επι της ουσιας θριαμβευσαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιά "δυτικο ευρωπαϊκα τακτικα στρατευματα" ??? Οι περισσότεροι Βαυαροί στρατιώτες ήταν βαρυποινίτες που ντύθηκαν με στολές και στάλθηκαν στην Ελλάδα σαν πραιτωριανοί του Όθωνα και της Αντιβασιλείας !

      Διαγραφή
  3. Ομολογώ λοιπόν και εγώ την αμαρτία μου: Ο βασικότερος λόγος που αναφέρθηκα στην εξέγερση αυτή ήταν για να περιγράψω ακριβώς την διαπόμπευση των αιχμάλωτων Βαυαρών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είμαι από την Μέσα Μάνη και όταν ήμουν πιο μικρός χαιρόμουν πολύ με τον τρόπο που συμπεριφέρθηκαν οι συμπατριώτες μου στους επηρμένους Βαυαρούς . ( Μάλιστα κάπου είχα διαβάσει ότι τους αιχμάλωτους Βαυαρούς αξιωματικούς τους πούλαγαν φθηνότερα από ότι τους στρατιώτες για να τους εξευτελίσουν ! ) Σήμερα όμως πιστεύω πως αυτά που ζητούσαν οι συμπατριώτες μου δεν ήταν σωστά και μάλλον θα υποστήριζα την κυβέρνηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γιάννης Μιχαλακάκος7 Δεκ 2013, 12:42:00 π.μ.

    Είναι γεγονός ότι οι Μανιάτες της εποχής εκείνης δεν αποτελούν υπόδειγμα κατοίκων σύγχρονου κράτους με θεσμούς και νόμους. Ωστόσο η κριτική θα έπρεπε να γίνεται σύμφωνα με τις συνθήκες της εποχής και όχι με τις σημερινές. Η Μάνη προσέφερε πολύ αίμα και χρήμα κατά τον δεκαετή απελευθερωτικό Αγώνα. Κάποιες φορολογικές απαλλαγές δεν θα ήταν απαράδεκτες από μια (γερμανική) κυβέρνηση. Επίσης μην ξεχνάμε πως έθιμα αιώνων δεν αλλάζουν από την μία μέρα στην άλλη. Το ίδιο λάθος έκανε και ο Κυβερνήτης Ι. Κ. Καλό είναι να κατανοούμε τις συνθήκες της εποχής έστω και αν ζούμε αιώνες μετά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Βεβαια οι Μανιατες ηταν ατιθασοι τοπικιστες, απροθυμοι να υποταχθουν σε οποιαδηποτε κεντρικη εξουσια.

    Όμως υπαρχει και μια αλλη οπτικη γωνια:

    Η Ελλαδα του 1830 ηταν ένα πολύ μικρο και παμπτωχο κρατος με 800.000 κατοικους, κατεστραμμενο από τον πολεμο της Ανεξαρτησιας. Όταν ηλθαν ηλθαν οι Βαυαροι Αντιβασιλεις με τον Οθωνα, εφεραν μαζι τους και χιλιαδες Βαυαρους μισθοφορους, για να επιβληθους στους ιθαγενεις. Αυτοι οι μισθοφοροι, για να δεχθουν να στρατευθουν επι χρονια μακρια από την πατριδα τους, θα πρεπει να πληρωνονταν τεραστια ποσα, προερχομενα ειτε από τους οικονομικους πορους της χωρας, ειτε από ξενα δανεια που δινονταν με υποθηκη αυτους τους πορους. Ποσους τετοιους πανακριβους μισθοφορους μπορουσε να συντηρει η Ελλας του 1834; Όχι πολλους. Ολοι αυτοι απομυζουσαν τις πενιχροτατες προσοδους αυτης της μικρης και παμπτωχης χωρας. Ο συνηγορος του Διαβολου θα ισχυριστει ότι οι Μανιατες δεν ειχαν κανενα λογο να πληρωνουν φορους για να ταϊζουν τους δυναστες της Ελλαδας. Αντιθετως ειχαν κάθε λογο να τους δωσουν ένα γερο μαθημα, πραγμα που εκαναν.

    Τελικα οι Βαυαροι αντιμετωπισαν τους Μανιατες με τον κλασσικο νεοελληνικο τροπο.
    Τους....διορισαν στο Δημοσιο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όλοι όμως οι πληθυσμοί είχαν υποφέρει στον αγώνα, όχι μόνο οι Μανιάτες. Θα ήταν αδικία λοιπόν να δίνονται μόνο σε αυτούς φορολογικές απαλλαγές. Επίσης οι Μανιάτες το είχαν συνήθειο, όχι μόνο επί της Αντιβασιλείας αλλά και επί Καποδίστρια, όπου ο Πετρόμπεης είχε κυριολεκτικά εξοργίσει τον Κυβερνήτη, με τις ατέλειωτες οικονομικές απαιτήσεις του. Και όλα αυτά σε ένα κράτος όπου χρειαζόταν φόρους και αυστηρή οικονομική πολιτική, προκειμένου να αναδιοργανωθεί μετά τις καταστροφές της εθνεγερσίας. Στο ζήτημα των Βαυαρών στρατιωτών, είναι σίγουρο πως βάρυναν τον ταμείο και πως πολλοί άξιοι οπλαρχηγοί παραμερίστηκαν. Όμως πως θα μπορούσε μια νεαρή κυβέρνηση, να βασιστεί εξολοκλήρου σε αυτούς; Τι θα τους εμπόδιζε να επαναστατήσουν για την πιο ασήμαντη αφορμή και να την ανατρέψουν; Πιστεύω ότι περίοδος της Βαυαρικής διακυβέρνησης είναι πιο σύνθετη από ότι φαίνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γιάννης Μιχαλακάκος7 Δεκ 2013, 5:59:00 μ.μ.

    Οι λαικές εξεγέρσεις δεν συμβαίνουν αν δεν υπάρχει προσβολή στο περι Δικαίου αίσθημα. Αν ήταν τόσο άδικες όπως περιγράφει ο προηγούμενος φίλος δεν θα έπαιρναν τα όπλα. Η φοροαπαλλαγή που ζήτησαν είχε χρονικό περιθώριο μέχρι η Μάνη να επιστρέψει σε κανονικές συνθήκες. Να ορθοποδήσει από την καταστροφή που είχε υποστεί σε έμψυχο και άψυχο δυναμικό. (Κώστα Κόμη Πληθυσμοί και οικισμοί της Μάνης 15ος - 19ος αιώνας). Ας μην ξενάμε ότι ανάλογες πολιτικές και σήμερα υπάρχουν στα νησιά του Αιγαίου και στις ακριτικές περιοχές.
    Επίσης το 1834 δεν εξεγέρθηκε μόνο η Μάνη. Σχεδόν η μισή Πελοπόννησος ήταν στα όπλα. Μην δημιουργούμε εντυπώσεις τοπικιστικού τύπου.
    Τέλος δεν ήταν όλοι οι Μανιάτες υπέρ αυτής της κίνησης. Το ίδιο συνέβη και επί Καποδίστρια όπου ο Πετρόμπεης ήταν εναντίον του ενώ ο Πιεράκος (πρώτα ξαδέλφια) υπέρ του σε βαθμό να μαλώνουν μεταξύ τους. Μην δημιουργούμε εσφαλμένες εντυπώσεις. Οι επαναστάσεις δεν γίνονται προς χάριν και τέρψην.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Υπάρχουν πολλές παράπλευρες πτυχές του ζητήματος που συντέλεσαν στην εξέγερση, όπως ο ανυπότακτος χαρακτήρας των μανιατών, η θρησκευτική τους προσήλωση, η βαυαρική πολιτική για την προσπάθεια δημιουργίας συγκεντρωτικού κράτους. Κατά την γνώμη μου πολύ σημαντικός παράγοντας ήταν ότι η κεντρική εξουσία (Καποδίστριας, Όθωνας) σε εκείνη την μετεπεναστατική Ελληνική κοινωνία, δεν απολάμβανε ευρείας νομιμοποίησης. Με άλλα λόγια ο κόσμος δεν είχε εθιστεί στο να κυβερνιέται και να φορολογείται με τον τρόπο αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι οι Βαυαροί απέτυχαν να καταλάβουν τους Έλληνες. Από την άλλη όμως θεωρώ σκέτο λαϊκισμό να πει κάποιος ότι ο Όθωνας και η διακυβέρνηση του δεν πρόσφεραν στην Ελλάδα έναν εξορθολογισμό και μια χρηστή διαχείριση των πόρων του φτωχού νεοελληνικού κρατιδίου. Πάντως η μεταφορά Βαυαρικής φρουράς στην Ελλάδα ήταν απαράδεκτη όχι μόνο για λόγους εξόδων αλλά κυρίως γιατί κάθε βασιλιάς δεν μπορεί να στηρίζεται σε ξενόφερτους πραιτοριανούς.

    άλλωστε ο πατέρας του Όθωνα πρόσφερε πραγματικά όλη του την περιουσία στην Ελλάδα, με τελικό αποτέλεσμα να απολέσει το ίδιο του το στέμμα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Το μεγαλύτερο έγκλημα της Μάνης ήταν το ότι άφησε το Αθηναϊκο κράτος με τους σοσιαληστές, τα αξύριστα κομμούνια και τους βρωμοχίππιδες να τους αφοπλήσουν. Από τη μεταπολίτευση και μετά άφησαν τη Μάνη να σαπίσει δίχως νερό ή μισή δραχμή από το κράτος ενω δε χάναν ευκαιρία να στραγγίζουν τα λίγα χρήματα των Μανιατών, από τα λάδια και τον εσωτερικό τουρισμό, με φόρους.

    Ως γέννημα και θρέμμα των Αθηνών δεν έχω το δικαίωμα να μιλώ εκ μέρους των Μανιατών συγγενών και προγόνων μου αλλα πραγματικά πιστεύω ότι πρέπει να αυτονομηθούν για να επανακτησουν την ταυτοτητά και την περηφάνεια τους και να σωθούν απο το χρεοκοπημένο μπορντέλο που τα βρωμοκομμούνια κατάντησαν την υπόδουλη Ελλάδα. Γιατί που ξέρεις;... Αν οι Λάκωνες ξαναμπούν στο δρόμο που χαράξανε οι πρόγονοί τους μπορεί να μας ξαναελευθερώσουν όλους όπως καναν απο τους Περσικόυς Πολέμους μέχρι το 1821.

    ΝΙΚΗ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπέρδεμα διαφορετικών εποχών εντός 2.000 ετών, των Αθηναίων, των Περσικών πολέμων (λες και οι Αθηναίοι δεν πολέμησαν τότε), σύγχρονης Αθήνας και τέλος με φταίξιμο στα κομμούνια/Εβραίους/Βάζελους και Νεφελίμ. Εγκέφαλος αμοιβάδας. Απολύτως καμία σωτηρία.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Ο σχολιασμός του αναγνώστη (ενημερωμένου η μη) είναι το καύσιμο για το ιστολόγιο αυτό, έτσι σας προτρέπουμε να μας πείτε την γνώμη σας. Τα σχόλια οφείλουν να είναι κόσμια, εντός θέματος και γραμμένα με Ελληνικούς χαρακτήρες (όχι greeklish και κεφαλαία).

Καλό είναι όποιος θέλει να διατηρεί την ανωνυμία του να χρησιμοποιεί ένα ψευδώνυμο έτσι ώστε σε περίπτωση διαλόγου, να γίνεται αντιληπτό ποιος είπε τι. Κάθε σχόλιο το οποίο είναι υβριστικό η εμπαθές, θα διαγράφεται αυτομάτως.

"Encompass worlds but do not try to encompass me..."

Walt Whitmann

Αναγνώστες

Συνολικές προβολές σελίδας