Τα Θέματα Ελληνικής Ιστορίας αποχαιρετούν τον Λευτέρη Πανούση

Πολύ λυπήθηκα όταν έμαθα τον θάνατο του Λευτέρη Πανούση από την επάρατη νόσο. Ειλικρινά. Γνωριζόμασταν διαδικτυακά πολλά χρόνια (από το 2013) και είχαμε αραιή επικοινωνία και αλληλογραφία. Ήταν ένας γλυκός ζεστός άνθρωπος, ιδιαίτερα ταλαντούχος λογοτέχνης και συγγραφέας με ευρύ πεδίο γνώσεων σε πολλούς τομείς (ιστορία, φιλοσοφία, κοινωνιολογία κτλ). Κατά την γνώμη μου, είχε ταλέντο να φτάσει ψηλά και πάντως πολύ ψηλότερα από κάτι άλλους μεγαλόσχημους που επιπλέουν λόγω δημόσιων σχέσεων. Και είναι κρίμα αυτό γιατί δεν μας άφησε αυτά που θα μπορούσε, δεν μας άφησε τα μεγάλα, αλλά μόνο αυτά που του επέτρεψαν οι συγκυρίες.

 Το «πρόβλημα» του Λευτέρη ήταν ότι έλεγε φωναχτά ότι σκεφτόταν, χωρίς φίλτρα. Ήταν ακομπλεξάριστος άνθρωπος, γενναίος και ολοκληρωμένος και δεν καταδέχθηκε ποτέ να πει «αυτά που πρέπει». Οι πολιτικές του πεποιθήσεις αποτελείωσαν και κάθε πιθανότητα να αναδειχθεί ως πνευματικός άνθρωπος και συγγραφέας σε πανελλήνια κλίμακα, κάτι για το οποίο είχε όλα τα εφόδια και τις ικανότητες. Δεν με εντυπωσίασε το γεγονός ότι παρέμεινε στον πολιτικό του χώρο όταν αυτός μπήκε στο περιθώριο και μάλιστα βγήκε μπροστά δημοσίως. Ο Λευτέρης ήταν για τα δύσκολα, έτσι ήταν η κοψιά του.

Συνεργάστηκα με τον Λευτέρη αναδημοσιεύοντας ένα κείμενό του και αυτός αναδημοσιεύοντας δικά μου που ταίριαζαν σε αυτόν. Τον είχα σε μεγάλη εκτίμηση για τις γνώσεις του και το ταλέντο του, ενώ είχε την μοναδική ικανότητα να εκλαϊκεύει χωρίς να κάνει εκπτώσεις στην ουσία. Ήταν χαριτωμένος άνθρωπος, είχε χιούμορ, ήταν πολύ έξυπνος με κοινωνικές ευαισθησίες, αλλά αυτό που μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση ήταν ο δυισμός που τον χαρακτήριζε μεταξύ ανθρώπου – συγγραφέα. Ενώ σε ιδιωτικό επίπεδο ήταν κόσμιος σε συγγραφικό επίπεδο μπορείς να διαβάσεις από αυτόν κυριολεκτικά τα πάντα σε σημείο να αμφιβάλλω πολλές φορές αν τα έγραφε το ίδιο πρόσωπο που μιλούσα. Είχα δε, κάνει την χοντράδα να του απευθυνθώ γραπτώς στο ύφος κάποιων πολύ αθυρόστομων κειμένων του και με έβαλε αμέσως στη θέση μου με αυτό τον ευγενικό διακριτικό τρόπο που τον χαρακτήριζε.    

Φίλε Λευτέρη σε αποχαιρετώ, σε ευχαριστώ για την συνεργασία. Θα τα πούμε στην άλλη πλευρά.

Τα Θερμά μου Συλλυπητήρια στου οικείους του.

 

Ιωάννης Β. Δασκαρόλης

Αναφορά

Εργογραφία Λευτέρη Πανούση

https://biblionet.gr/%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%89%cf%80%ce%bf/?personid=53874

To blog του Λευτέρη Πανούση

http://panusis.blogspot.com/

Η συνεργασία του με τα Θέματα Ελληνικής Ιστορίας

https://www.istorikathemata.com/2014/01/plotin-the-philosopher-and-the-immortality-of-the-human-soul.html

Όταν ήμουν αρκετά νέος είχα διαβάσει τα πρώτα τρια βιβλία των Εννεάδων του Πλωτίνου και δεν είχα καταλάβει και πολλά. Θαυμάστε πως ο Λευτέρης εκλαϊκεύει έναν τόσο δυσνόητο φιλόσοφο. Θαυμάστε τον. Γειά σου Λευτέρη...