H σύντομη μετάβαση του Πάπα Φραγκίσκου στη Λέσβο μαζί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο και τον Έλληνα Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα θα δώσει ασφαλώς το έναυσμα για μια σειρά λόγων και προσφωνήσεων που θα επικεντρωθούν, μεταξύ άλλων: α) στην ανθρωπιά των Ελλήνων, οι οποίοι έσωσαν την πολιτιστική τιμή της ανάλγητης και έγκλειστης στα τείχη της Ευρώπης και β) στην έκφραση αμέριστης συμπάθειας προς τους αναξιοπαθούντας πρόσφυγες και μετανάστες. Για τις αφόρητες, όμως, πιέσεις που υφίσταται ο ελληνικός πληθυσμός εξαιτίας του μεταναστευτικού θα ακουστούν ελάχιστα ή δεν θα ακουστεί τίποτα. Το μεγάλο αυτό κενό πιστεύω ότι θα καλυφθεί σε κάποιο βαθμό από το κείμενο που ακολουθεί.
Αγιότατε,
Ο ελληνικός λαός σάς υποδέχεται σήμερα με συναισθήματα υπερηφάνειας, αγαλλίασης και ευφροσύνης . Είναι η δεύτερη φορά κατά την οποία επισκέπτεται την Ελλάδα προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας μετά την πρώτη επίσκεψη του προκατόχου σας Ιωάννη Παύλου του Β΄, που συναντήθηκε με το μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλο το 2001 στην Αθήνα. Και είναι διάχυτη η ελπίδα ότι με την επίσκεψή σας αυτή θα σημειωθεί ακόμη ένα, έστω και μικρό, βήμα προς την κατεύθυνση της αμοιβαίας προσέγγισης των εκκλησιών του Χριστού και της υπέρβασης των μεταξύ τους αντιθέσεων. Παρά την ακλόνητη προσήλωσή του στην Ορθοδοξία, με την οποία συνυφαίνεται η ίδια η ιστορική του υπόσταση, ο μέσος Έλληνας δεν είναι σήμερα και πολύ διατεθειμένος να σταθεί σε διαμάχες για δόγματα και σε αντεγκλήσεις για πρωτοκαθεδρίες. Μολονότι αναγνωρίζει πως υπήρξαν σοβαροί ιστορικοί λόγοι που προκάλεσαν την εμφάνισή τους, περιμένει και εύχεται στην πολυτάραχη, αλλοπρόσαλλη και παρανοϊκή εποχή μας οι διάφοροι θρησκευτικοί ταγοί, που τυχαίνει μάλιστα να είναι και χριστιανοί, να ενώσουν επιτέλους τις δυνάμεις τους με σκοπό την προώθηση της ειρήνης και του ανθρωπισμού.
Με αυτά τα δεδομένα, η σημερινή επίσκεψή σας εμπεριέχει έναν υψηλό συμβολισμό: εκπέμπει προς κάθε κατεύθυνση το ηχηρό μήνυμα της συμπαράστασης και την αλληλεγγύης προς τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, που υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους και γι’ αυτό ζητούν όχι μόνο την ηθική συμπαράσταση αλλά και την έμπρακτη βοήθεια των συνανθρώπων τους.
Στον ιερό αυτό σκοπό οι Έλληνες στρατεύτηκαν από την πρώτη στιγμή με ένθεο ζήλο. Και δεν στάθηκαν καθόλου σε μια σειρά εύλογα και τελικώς αναπάντητα ερωτήματα, όπως τα παρακάτω:
1. Πώς εξηγείται άραγε το ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν διανοούνται καν να εγκατασταθούν με κάθε ασφάλεια στις ομόγλωσσες και ομόδοξες (μουσουλμανικές) χώρες που γεωγραφικά γειτνιάζουν με τις πατρίδες τους, αλλά προτιμούν την οδύσσεια της μετάβασης στην απομακρυσμένη, αλλόγλωσση και ετερόδοξη (χριστιανική) Ευρώπη;
2. Πώς εξηγείται άραγε το ότι μουσουλμανικές χώρες όπως η Σαουδαραβία, που κολυμπούν κυριολεκτικά σε πακτωλούς πετροδολαρίων και διαθέτουν εκατομμύρια υποδειγματικά εξοπλισμένες σκηνές, απορρίπτουν διαρρήδην κάθε ιδέα να δεχτούν στα εδάφη τους αναξιοπαθούντας μουσουλμάνους αδελφούς τους και προτιμούν να τους κατευθύνουν μαζικά στην Ευρώπη των «απίστων», προσφερόμενες μάλιστα να ανεγείρουν εκεί με δική τους δαπάνη μερικές εκατοντάδες τζαμιά;
3. Πώς εξηγείται άραγε το ότι μουσουλμανικές χώρες όπως η Σαουδαραβία, και πάλι, ενώ έχουν ουσιαστικά ποινικοποιήσει την άσκηση θρησκευτικών δικαιωμάτων ακόμη και σε κλειστούς ιδιωτικούς χώρους εκ μέρους των ελάχιστων εγκατεστημένων σε αυτές αλλόδοξων «απίστων», την ίδια στιγμή ενδιαφέρονται και απαιτούν οι μουσουλμάνοι ομόδοξοί τους στην Ευρώπη να έχουν τους δικούς τους επίσημους χώρους λατρείας και να ασκούν ακώλυτα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα; Και πώς συμβαίνει η χριστιανική Ευρώπη αλλά και η ίδια η Αγία Έδρα όχι μόνο να μην επισημαίνουν και να μην καταγγέλλουν την εξόφθαλμη αυτή αντίφαση, αλλά και να έχουν δεχτεί χωρίς την παραμικρή διαμαρτυρία τον ορισμό Σαουδάραβα διπλωμάτη ως επικεφαλής της Συμβουλευτικής Επιτροπής για τα ανθρώπινα δικαιώματα (!) που τελεί υπό τν αιγίδα του ΟΗΕ;…
4, Πώς εξηγείται άραγε το ότι, ενώ ανέκαθεν υπήρχαν κοινωνικές ανισότητες, οικονομική εξαθλίωση και πόλεμοι στις χώρες του τρίτου κόσμου, το ανθρώπινο τσουνάμι που κινείται σταθερά και απαρέγκλιτα προς τη γνωστή και συγκεκριμένη κατεύθυνση έχει ξεσπάσει ειδικά τα τελευταία χρόνια; Ποιοι χρηματοδοτούν, ποιοι υποκινούν, ποιοι ενορχηστρώνουν και ποιοι χρησιμοποιούν αυτή την πρωτοφανή πλημμυρίδα των λαών, που τείνει να σαρώσει στο διάβα της την Ευρώπη; Και κυρίως ποιες ανομολόγητες επιδιώξεις κρύβονται πίσω από αυτές τις στοχευμένες μεταναστευτικές ροές;
Οι Έλληνες, Αγιότατε, παραθεώρησαν και αντιπαρήλθαν παρόμοια βασανιστικά ερωτήματα όσο και αν νιώθουν ότι προσβάλλει τελικά τη νοημοσύνη τους η «αιδήμων» άρνηση να δοθεί σε αυτά μια εύλογη απάντηση από αρμόδια διεθνή χείλη … Ανεξάρτητα, λοιπόν, από την όποια ανησυχία βιώνουν διαισθητικά, ο απολογισμός της γενναιοφροσύνης των Ελλήνων είναι χαρακτηριστικός. Το Λιμενικό Σώμα εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο έχει πάψει να φρουρεί τα θαλάσσια σύνορα της χώρας μας και έχει μετατραπεί σε υπηρεσία υποδοχής και διάσωσης προσφύγων και μεταναστών. Η Εκκλησία, οι δήμοι, οι κάθε λογής οργανώσεις και οι ποικιλώνυμοι φορείς έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους για την εξασφάλιση τροφής, ειδών ένδυσης και υγειονομικού υλικού στους ενδεείς φιλοξενουμένους μας, ενώ πολυάριθμοι ιδιώτες έχουν ανοίξει ακόμη και τα σπίτια τους για να τους προσφέρουν μικρής ή μεγαλύτερης διάρκειας φιλοξενία. Παράλληλα, δημόσια κτήρια, στρατώνες, αθλητικές εγκαταστάσεις, τόποι παραθερισμού και μαθητικές κατασκηνώσεις έχουν διατεθεί για τη δημιουργία χώρων υποδοχής τους. Η Ελλάδα με τις ανοιχτές πληγές και τα τεράστια οικονομικά προβλήματά της έχει τεθεί στην υπηρεσία των αναξιοπαθούντων συνανθρώπων μας που εξακολουθούν να συρρέουν σ’ αυτήν κατά κύματα.
Το ατύχημα είναι πως οι εύθραυστες ισορροπίες επί του προκειμένου έχουν προ πολλού ανατραπεί. Οι ανέκαθεν φιλόξενοι Έλληνες ήταν πρόθυμοι και ενδεχομένως ικανοί να υποδεχτούν και να φιλοξενήσουν έναν διαχειρίσιμο αριθμό προσφύγων και μεταναστών. Δυστυχώς όμως οδηγήθηκαν πολύ πέρα από τα όρια και τις δυνατότητές τους, όταν κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την ακατάσχετη και μαζική αυτή «έξοδο των λαών» που κατευθύνονται στην Ελλάδα ιδιαίτερα μετά το άνοιγμα των θαλάσσιων συνόρων μας, στο οποίο με πρωτόγνωρη απερισκεψία προχωρήσαμε εμείς οι ίδιοι! Ο τεράστιος αριθμός των προσφύγων / μεταναστών σε συνδυασμό με τις πράξεις και τις παραλείψεις των ιθυνόντων και την απουσία του ελληνικού κράτους τείνουν να οδηγήσουν τη χώρα σε πλήρη διάλυση. Τα σχετικά παραδείγματα είναι πολυάριθμα.
Το μεγαλύτερο ελληνικό λιμάνι, οι σιδηρόδρομοι που μας ενώνουν με την Ευρώπη και πολύ συχνά μεγάλες οδικές αρτηρίες τελούν υπό κατάληψη από τους αλλοδαπούς. Στην Ειδωμένη έχει στηθεί μια μεγαλοπρεπής «φαβέλα» -- για την ακρίβεια ένα «βαλκανικό Καλαί»-- που αποτελεί νάρκη στα θεμέλια όχι μόνο της τοπικής κοινωνίας αλλά και ολόκληρης της χώρας. Οι ένοικοί της συμπεριφέρονται πλέον σαν ένα ανεξέλεγκτο ασκέρι αναρχικών, που προκαλούν ακόμη και διπλωματικά επεισόδια εξαιτίας των επιθέσεών τους εναντίον του συνοριακού τείχους της FYROM. Στη συγκεκριμένη περιοχή αλλά και στον Πειραιά οι πρόσφυγες / μετανάστες, δασκαλεμένοι και υποκινούμενοι από ορισμένους ανεξέλεγκτους και «αγνώστων λοιπών στοιχείων» εξτρεμιστές γυρολόγους, εξεγείρονται, προβαίνουν σε διαρπαγές και λεηλασίες, ενοχλούνται από τα εθνικά και θρησκευτικά σύμβολα της χώρας που τους φιλοξενεί απαιτώντας τη απομάκρυνσή τους και εμπαίζουν ανενδοίαστα το προσωπικό της Αστυνομίας ή του Λιμενικού αψηφώντας ταυτόχρονα τις υποδείξεις του. Επιπλέον, επιλέγουν αυθαίρετα τους χώρους και σχεδόν υπαγορεύουν τους όρους της φιλοξενίας τους, όταν δεν συμπλέκονται μεταξύ τους με πρωτοφανή αγριότητα. Εξάλλου μια καινούργια και πολλά υποσχόμενη Ειδωμένη μάς προκύπτει στο Ελληνικό, σε μια περιοχή-φιλέτο (υποτίθεται…) του ελληνικού τουρισμού, όπου οι περαστικοί μπορούν να απολαύσουν τριτοκοσμικές σκηνές απείρου κάλλους με στημένα τσαντίρια, σκόρπια σκουπίδια και απλωμένα ρούχα, ενώ από το σούρουπο και μετά, σύμφωνα με συγκλίνουσες πληροφορίες, οι κλοπές, οι βιασμοί και τα μαχαιρώματα είναι στην ημερησία διάταξη.
Γενικότερα, οι πρόσφυγες / μετανάστες, πιεζόμενοι ασφαλώς από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσής τους αλλά και κάνοντας κατάχρηση της ασυλίας που απολαμβάνουν σε ένα ανύπαρκτο κράτος, μεταλλάσσονται με αυξανόμενο ρυθμό σε ένα είδος επιθετικής και συχνά καταπιεστικής μειοψηφίας, που η παρουσία της γίνεται ολοένα και περισσότερο επαχθής για τις τοπικές κοινωνίες, πολλές από τις οποίες βρίσκονται σε κατάσταση αναβρασμού ή και εξέγερσης. Ισχυροί βραχίονές και δυναμικά ερείσματά της παραπάνω μειοψηφίας είναι οι αναρχοαλληλέγγυοι, καθώς και οι αναρίθμητες και ασύδοτες ΜΗ.ΚΥ.Ο., που οι πηγές χρηματοδότησής τους είναι σκοτεινές και οι επιδιώξεις τους ύποπτες. Ιδιαίτερα αρνητικός εξάλλου είναι και ο ρόλος των αποχαλινωμένων media, τα οποία, με την επιλεκτική παρουσίαση των γεγονότων και τη μεθοδευμένη φιλομεταναστευτική πλύση εγκεφάλου, παραλύουν τις ψυχικές αντιστάσεις του ελληνικού λαού και συσκοτίζουν την ευθυκρισία του απέναντι στη ζοφερή κατάσταση που διαμορφώνεται σταδιακά. Προσθέστε σε όλα αυτά την προκλητική ανοχή των ελληνικών αρχών απέναντι στις εκτροπές του αλλοδαπού στοιχείου και, ταυτόχρονα, την αποφασιστική αν όχι και βίαιη εκ μέρους τους αντιμετώπιση των διαμαρτυριών των γηγενών και θα αντιληφθείτε ότι δεν απέχουμε και πολύ από την ώρα, κατά την οποία οι φιλοξενούμενοί μας θα αποτελέσουν το κυρίαρχο στοιχείο της ελληνικής επικράτειας, ενώ οι φιμωμένοι από την πολιτική ορθότητα Έλληνες θα καταντήσουν σταδιακά υποτελείς.
Αυτά όλα σημαίνουν, Αγιότατε, ότι η έκφραση συμπάθειας εκ μέρους σας προς τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, η οποία επιβάλλεται ασφαλώς να ακουστεί, εφόσον οι τελευταίοι εξακολουθούν να παραμένουν στην ουσία ευπαθείς και αναξιοπαθούσες ανθρώπινες ομάδες, θα ισοδυναμεί περισσότερο με παραβίαση «θυρών ανεωγμένων». Θα πρόκειται, ειδικότερα, για ενέργεια στην οποία έχουν ήδη προβεί και εξακολουθούν να προβαίνουν κατά κόρον οι πάντες. Αν λοιπόν, καθώς πιστεύω, ενδιαφέρεστε να προσφέρετε κάτι ουσιαστικό στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, θα μπορούσατε να αξιοποιήσετε το κύρος σας, ώστε να τους βοηθήσετε να συνειδητοποιήσουν τις παρακάτω δύο αυτονόητες αλήθειες, ότι δηλαδή:
1. Στη χώρα αυτή δεν τους έφερε η Ελληνική Πολιτεία, αλλά ήρθαν με δική τους απόφαση και αποτελούν αποκλειστικά και μόνο φιλοξενουμένους. Επομένως δεν είναι ούτε κατακτητές ούτε επικυρίαρχοι, όπως ίσως ορισμένοι επιτήδειοι πασχίζουν να τους κάνουν να πιστέψουν. Και
2. Πρώτιστη υποχρέωση κάθε φιλοξενουμένου είναι να σεβαστεί απόλυτα και ανεπιφύλακτα τους νόμους, τους κανόνες, τη θρησκεία, την κουλτούρα και τα κάθε λογής σύμβολα (εθνικά, λατρευτικά κτλ.) της χώρας που τον φιλοξενεί. Και, ακόμη, να μην ενοχλήσει, να μη βλάψει, να μην προκαλέσει και να μην προσβάλει με οποιοδήποτε τρόπο έστω και κατ’ ελάχιστο το γηγενή πληθυσμό.
Από το άλλο μέρος, αυτοί που χρειάζονται περισσότερο από οποιουσδήποτε άλλους την έμπρακτη συμπάθειά σας, Αγιότατε, είναι οι βαρύτατα χειμαζόμενοι σήμερα Έλληνες. Πριν οδηγηθούν από τις εξελίξεις στα άκρα και υποχρεωθούν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους, προσευχηθείτε για την αποφυγή των επερχόμενων δεινών και προπάντων μιλήστε στους αρμοδίους, ώστε το ελληνικό κράτος να βγει επί τέλους από τη χειμερία νάρκη του και να ενεργοποιηθεί επιτελώντας το υπέρτατο και αυτονόητο χρέος του, που δεν είναι άλλο από την εξυπηρέτηση κατ’ απόλυτη προτεραιότητα των συμφερόντων του ελληνικού λαού.
Παράλληλα, θα σας ζητούσα ευσεβάστως να καταστήσετε urbi et orbi σαφή, μετά την αναχώρησή σας, την ανάγκη για άμεση βοήθεια της Ελλάδας και ανακούφισή της από την αφόρητη πίεση που υφίσταται εξαιτίας του μεταναστευτικού. Όμως, προσοχή, Αγιότατε! Δεν μιλάμε για οικονομική ενίσχυση με σκοπό τη δημιουργία και λειτουργία καινούργιων “hot spots”, δηλαδή παράλληλων μικρών κοινωνιών, που διασπούν την κοινωνική συνοχή και αλλοιώνουν δραματικά την εθνολογική σύνθεση του ελληνικού πληθυσμού.! Μιλάμε για σοβαρή διεθνή συστράτευση με σκοπό την περιφρούρηση των θαλάσσιων συνόρων της χώρας μας και αποφασιστική επαναπροώθηση όσων δεν έχουν σοβαρούς λόγους να κατακλύζουν τη Ελλάδα. Όχι άλλες «χαμένες πατρίδες» για τους Έλληνες, Αγιότατε! Ο εποικισμός της Ελλάδας πρέπει να σταματήσει οριστικά και αμετάκλητα, γιατί συνιστά έγκλημα κατά του πολιτισμού και της ιστορίας.
Επιβάλλεται να συνειδητοποιηθεί από τα διεθνή κέντρα αποφάσεων πως η ιστορική αποστολή της Ελλάδας δεν είναι με κανέναν τρόπο να καταντήσει αποθήκη ψυχών (για τους αλλοδαπούς) και νεκροταφείο ονείρων (για τους γηγενείς). Η ιστορική αποστολή της Ελλάδας είναι, Αγιότατε, παράλληλα με την έμπρακτη επίδειξη ανθρωπισμού στους αναξιοπαθούντας, να εξακολουθήσει να ανήκει στους Έλληνες, ώστε να διαιωνιστεί η εθνική συνείδησή τους και να επιβιώσει στο διηνεκές του χρόνου η πολιτιστική τους ιδιοπροσωπία. Επομένως, βοήθεια προς την Ελλάδα δεν σημαίνει τριάκοντα αργύρια με αντάλλαγμα τη μετάλλαξή της σε ένα ουδετεροεθνές πολυπολιτισμικό μόρφωμα. Σημαίνει, αντίθετα, διασφάλιση και κατοχύρωση της τρισχιλιετούς ιστορικής της παρουσίας! Με αυτές ακριβώς τις σκέψεις σάς αποχαιρετώ επαναλαμβάνοντας τους πασίγνωστους στίχους του νομπελίστα ποιητή μας: «Μη παρακαλώ σας μη / λησμονάτε τη χώρα μου»!
Παρακαλώ, δεχτείτε, Αγιότατε, το βαθύ σεβασμό μου για το πάνσεπτο εκκλησιαστικό σας αξίωμα και τα θερμά συγχαρητήριά μου για το ανθρωπιστικό έργο σας.
Έχω την εντύπωση ότι δεν θα σας απαντήσει κανείς... Πάντως, συγχαρητήρια και στον συγγραφέα και στον Φιλίστορα που αναρτούν παρόμοια άρθρα χωρίς να φοβούνται να χαρακτηριστούν ρατσιστές.
ΑπάντησηΔιαγραφή