Ο "Λευκός Θάνατος": η ενδιαφέρουσα Ιστορία του Φιλανδού Simo Häyhä, του καλύτερου ελεύθερου σκοπευτή του Β΄ παγκοσμίου πολέμου

Ο Σίμο Χέιχε (Simo Häyhä) αποκαλούμενος από τους Σοβιετικούς και «Λευκός Θάνατος», ήταν Φιλανδός ελεύθερος σκοπευτής, ήρωας του ρωσο-φιλανδικού πολέμου του '39. Χρησιμοποιούσε απλό τυφέκιο χωρίς ειδική σκοπευτική διόπτρα και είχε το μεγαλύτερο βεβαιωμένο αριθμό επιτυχημένων βολών ως ελεύθερος σκοπευτής από όλους τους σκοπευτές όλων των μεγάλων πολέμων μέχρι τότε. Ο Χέιχε γεννήθηκε στο Ραουτγιέρβι (Rautjärvi), μια πόλη κοντά στα ρωσο-φινλανδικά σύνορα και ξεκίνησε την στρατιωτική του καριέρα το 1925, όταν εντάχθηκε στην Φινλανδική πολιτοφυλακή. Πριν στρατευτεί ήταν αγρότης και κυνηγός, ενώ αναφέρεται πως το αγρόκτημά του ήταν γεμάτο από τρόπαια, λόγω της σκοπευτικής του δεινότητας. Κατά τον Χειμερινό Πόλεμο (1939–1940) μεταξύ Φινλανδίας και Σοβιετικής Ένωσης ξεκίνησε ουσιαστικά την σταδιοδρομία του ως ελεύθερος σκοπευτής μαχόμενος εναντίον του "Κόκκινου Στρατού" που είχε εισβάλλει στην Φιλανδία. Έδρασε σε πολικές θερμοκρασίες -20 και -40 βαθμών Κελσίου φορώντας την ολόλευκη στολή παραλλαγής του, σκοτώνοντας επιβεβαιωμένα 505 Σοβιετικούς στρατιώτες. Εκτός από τις επιτυχίες του ως ελεύθερος σκοπευτής, χρεώνεται και 200 περίπου επιβεβαιωμένους θανάτους χρησιμοποιώντας υποπολυβόλο Suomi KP/-31, ανεβάζοντας έτσι τα συνολικά επιβεβαιωμένα θύματά του σε 705. Όλα αυτά επιτεύχθηκαν σε λιγότερο από εκατό ημέρες, ενώ πολλά θύματα του τα σκότωσε πυροβολώντας από απόσταση μεγαλύτερη από 400 γιάρδες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Χέιχε κατάφερε να σκοτώσει 25 άτομα σε μια μόλις ημέρα!  

Ο Χέιχε χρησιμοποιούσε για να σκοτώνει μια φινλανδική παραλλαγή σοβιετικού τυφεκίου, το Μ/28, του αξιόπιστου σοβιετικού τυφεκίου Mosin-Nagant (γνωστό και ως Pystykorva (Πουστουκόρβα). Ο Χέιχε προτιμούσε να πυροβολεί από καθιστή θέση, κάτι που όμως ενέχει πάντα τον κίνδυνο για τον ελεύθερο σκοπευτή να γίνει αντιληπτός και έτσι οι περισσότεροι το αποφεύγουν. Ο Χέιχε όμως είχε το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι ήταν αρκετά κοντός (1.60 μ) και έτσι είχε την ευκαιρία να πυροβολεί από καθιστή θέση χωρίς να γίνεται εύκολα αντιληπτός. 

Προτιμούσε να χρησιμοποιεί μεταλλικό σκόπευτρο και όχι τηλεσκοπικό έτσι ώστε να δίνει μικρότερο στόχο στον αντίπαλο διότι με τηλεσκοπικό σκόπευτρο ο ελεύθερος σκοπευτής πρέπει να σηκώνει το κεφάλι περισσότερο κατά την σκόπευση και παρατήρηση. Επίσης με τον τρόπο αυτό περιόριζε την πιθανότητα αντανάκλασης από το τηλεσκοπικό σκόπευτρο, που ενδεχομένως να πρόδιδε την θέση του. Μια ακόμα τακτική του Χέιχε ήταν να συμπιέζει το χιόνι μπροστά από το όπλο, κάνοντάς το συμπαγές, ώστε κατά τη διάρκεια της βολής και το κλώτσημα του όπλου να μην εκτοξεύεται και προδίδει τη θέση του καθώς επίσης καθόλη την διάρκεια αναμονής και ενέδρευσης είχε στο στόμα του χιόνι ώστε η ανάσα του να μην εξαχνώνεται στον παγωμένο αέρα και γίνεται εμφανής σε περίπτωση που η περιοχή εποπτευόταν από κυάλια των αντιπάλων.

Οι Ρώσοι προσπάθησαν με πολλούς τρόπους να τον εξολοθρεύσουν τοποθετώντας και αυτοί ελεύθερους σκοπευτές καθώς και με τυφλές ή στοχευμένες βολές πυροβολικού. Στις 6 Μαρτίου του 1940 ο Χέιχε τραυματίστηκε σοβαρά καθώς εντοπίστηκε από Ρώσους σκοπευτές και πυροβολήθηκε στο αριστερό μέρος του σαγονιού. Βρέθηκε και διασώθηκε από συμπολεμιστές του οι οποίοι ανέφεραν αργότερα ότι «το αριστερό του μάγουλο έλειπε». Ο Χέιχε παρέμεινε σε κόμα μέχρι τις 13 Μαρτίου όταν και επανήλθε, την μέρα που ουσιαστικά σταμάτησε ο πόλεμος μεταξύ Φινλανδίας και Σοβιετικής Ένωσης. Λίγο αργότερα ο Χέιχε προήχθη από το βαθμό του δεκανέα στο βαθμό του ανθυπολοχαγού από τον Φιλανδό στρατάρχη Καρλ Γκούσταφ Έμιλ Μάνερχαιμ. Κανένας άλλος στρατιώτης στην ιστορία του Φινλανδικού στρατού δεν προήχθη τόσο γρήγορα όσο ο Χέιχε. Ο Χέιχε χρειάστηκε πολλά χρόνια για να ανανήψει από τα βαριά τραύματα που υπέστη. Η σφαίρα τού είχε σπάσει το σαγόνι και είχε διαλύσει το αριστερό του μάγουλο. Τελικώς επανήλθε και έγινε επιτυχημένος κυνηγός ταράνδων και εκτροφέας σκύλων μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο τραυματισμός του όμως του προκάλεσε μόνιμη σοβαρή παραμόρφωση στο πρόσωπο του.

Η επιτυχημένη αντίσταση των Φινλανδών έναντι των Ρώσων εισβολέων, σε μια πολεμική αναμέτρηση στην οποία ο επιτιθέμενος είχε υπεροχή 100:1 έναντι του αμυνόμενου, έμεινε γνωστή και ως το "θαύμα του Kolaa". Ο Χέιχε έζησε εν ειρήνη μέχρι τα βαθιά γεράματα και έφτασε τα 96 χρόνια, ενώ σπάνια συζητούσε για τις σκοπευτικές επιδόσεις του  στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Όταν ρωτήθηκε κάποτε για αυτές είπε σιβυλλικά ότι: "έκανα όσο καλύτερα μπορούσα αυτό που με διέταξαν", ενώ όταν τον ρώτησαν ποιο ήταν το κλειδί της επιτυχίας απάντησε μονολεκτικά: "Εξάσκηση". Πέθανε την 1η Απριλίου 2002.

Πηγές

http://www.todayifoundout.com/ 

http://anaskaptontas.blogspot.gr/  του Γ.Κ