ΤΗΝ ΟΡΓΗ του Περισσού και προσωπικώς του εκπροσώπου του και εκ των θεματοφυλάκων των «ιερών και οσίων» του ΚΚΕ κ. Μ. Μαΐλη, δοκίμασε ο υπουργός Πολιτισμού κ. Π. Γερουλάνος με αφορμή το πρόσφατο ντοκυμαντέρ που προβλήθηκε από την ΕΤ1 υπό τον τίτλο «Soviet Story» με θέμα τον Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι- γνωστότερο ως Στάλιν. Τόσο κεντρικά όσο και διά του εκπροσώπου του,ο οποίος τηλεφώνησε στον κ. Π. Γερουλάνο διαμαρτυρόμενος εντόνως για την προβολή του εν λόγω ντοκυμαντέρ, το ΚΚΕ κατήγγειλε την κρατική ΕΡΤ για «αντικομμουνιστική φρενίτιδα», καθώς θεωρεί ότι... ο ευθύς παραλληλισμός, που επιχειρείται από τους δημιουργούς του ντοκυμαντέρ, του Στάλιν με τον Χίτλερ ισοδυναμεί με πλήρη παραχάραξη της Ιστορίας και «βρώμικη προπαγάνδα», ενώ δεν διστάζει να καταγγείλει την ΕΡΤ ως «φορέα» του «πιο βρώμικου γκεμπελισμού». Η κυβερνητική πλευρά απέφυγε να εμπλακεί σε «πόλεμο» με το ΚΚΕ, η στάση του οποίου εντάσσεται στη συνολικότερη θεώρησή του για τη σταλινική «κληρονομιά» την οποία υπερασπίζεται με κάθε τρόπο.
Εξοργισμένα τα στελέχη του ΚΚΕ παρακολουθούσαν στους δέκτες τους το βράδυ της περασμένης Κυριακής το «Soviet Story» το οποίο παρέβαλλε τον Στάλιν με τον Χίτλερ και εμφάνιζε την ΚGΒ να συνεργάζεται με τα γερμανικά SS, αποδίδοντάς του ότι παρέδωσε χιλιάδες εβραίους στα χέρια των Γερμανών, ότι ευθύνεται για τη σφαγή στο Κατίν, όπως και για την εξόντωση εκατομμυρίων αθώων σοβιετικών πολιτών, ακόμη και παιδιών που ζητιάνευαν. Η πρώτη αντίδραση ήταν να εκδοθεί ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου κάνοντας λόγο για «κατάπτυστο ντοκυμαντέρ αντάξιο των γκεμπελίσκων που διευθύνουν την ΕΡΤ», ενώ προειδοποιείτο η κυβέρνηση και ο υπουργός Πολιτισμού ότι «κάνουν λάθος αν πιστεύουν ότι με τον αντικομμουνισμό θα συγκαλύψουν τη βάρβαρη πολιτική που εφαρμόζουν υπέρ της πλουτοκρατίας» , αλλά και ότι «θα αλιεύσουν ψήφους με τέτοιες χυδαιότητες» .
Η διοίκηση της ΕΡΤ επιχείρησε να αμβλύνει τη διάσταση που έλαβε η προβολή του ντοκυμαντέρ, επισημαίνοντας ότι το περιεχόμενό του «απηχεί την άποψη του δημιουργού του και για κανέναν λόγο η ΕΡΤ δεν ταυτίζεται με αυτό» και ότι «οι τυχόν ανακρίβειες, υποκειμενικές κρίσεις, διαστρεβλώσειςιστορικής αλήθειας ή ακραίες θεωρήσεις βα ρύνουν αποκλειστικά τους συντελεστές της συγκεκριμένης παραγωγής».
Ο Περισσός εξέλαβε ως «πρόκληση» τις διευκρινίσεις της διοίκησης, σχολιάζοντας ότι «είναι πρωτάκουστο να προσπαθούν να αποσείσουν τις ευθύνες τους» και «αφού λένε ότι δεν ταυτίζονται με το περιεχόμενο του ντοκυμαντέρ τότε γιατί το πρόβαλαν ή τουλάχιστον γιατί δεν το είδαν προτού το προβάλουν;». Για το ΚΚΕ πίσω από την προβολή του ντοκυμαντέρ κρύβεται «κυβερνητική εντολή και επιλογή». Το ντοκυμαντέρ γυρίστηκε το 2008 και αγοράστηκε από την ΕΡΤ το 2009, ενώ μεταδόθηκε για πρώτη φορά. Σύμφωνα με τον Περισσό «δημιουργήθηκε κατά παραγγελία της λετονικής κυβέρνησης, η οποία πρωτοστατεί στον αντικομμουνισμό» και με σπόνσορα την ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου «Ενωση για την Ευρώπη των Εθνών», στην οποία συμμετείχαν ακροδεξιά και εθνικιστικά κόμματα και μέρος της οποίας κατόπιν συγχωνεύτηκε με συναφείς δυνάμεις στην ομάδα «Ευρώπη Ελευθερίας και Δημοκρατίας».
Το θέμα ωστόσο έλαβε επιπλέον διαστάσεις καθώς άλλο ένα ντοκυμαντέρ, αυτή τη φορά του ΒΒC, προκάλεσε νέα οργισμένη αντίδραση του Περισσού ο οποίος σχολίασε ότι «η αθλιότητα επαναλαμβάνεται» . Επρόκειτο για τη σειρά «Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος πίσω από τις κλειστές πόρτες».
Επιστροφή στην κληρονομιά του «μεγάλου πατερούλη»
Πίσω από την ιστορική διάσταση του θέματος και τις διαφορετικές ιδεολογικές/ πολιτικές προσεγγίσεις, αλλά και τις προπαγανδιστικές επιδιώξεις, η υπεράσπιση του Στάλιν και της «κληρονομιάς» του είναι για το ΚΚΕ αδιαπραγμάτευτη. Η επίσημη στροφή του κόμματος στο τελευταίο συνέδριο με την «αποκατάσταση» του Στάλιν μέσω της υιοθέτησης των ντοκουμέντων για τα αίτια της πτώσης του «υπαρκτού σοσιαλισμού», αποτέλεσε την κορύφωση των επεξεργασιών και των αναλύσεων της ηγεσίας του ΚΚΕ μετά την κατάρρευση του άλλοτε «υπαρκτού σοσιαλισμού». Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο Περισσός 21 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και 19 χρόνια μετά την υποστολή της σημαίας της ΕΣΣΔ από το Κρεμλίνο, είναι ότι η συνεπής επαναστατική πορεία στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην πάλαι ποτέ πανίσχυρη Σοβιετική Ενωση ανακόπηκε μετά τον θάνατο του Στάλιν με αφετηρία το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ (1956) υπό την ηγεσία του Νικίτα Χρουστσόφ, για να ξεκινήσει έκτοτε η «δεξιά οπορτουνιστική στροφή», η οποία εμπεδώθηκε επί Λεονίντ Μπρέζνιεφ (1964) και κορυφώθηκε με την «περεστρόικα» του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ (1985) και τη νίκη των «αντεπαναστατικών δυνάμεων».
Για το ΚΚΕ δεν είναι τυχαίο ότι «η σοσιαλιστική οικοδόμηση ιδιαίτερα επί Στάλιν, συγκεντρώνει τα ιδεολογικά και πολιτικά πυρά του διεθνούς ιμπεριαλισμού», ενώ έχει διακηρυχθεί ότι από το 20ό συνέδριο του ΚΚΣΕ που επέφερε τη λεγόμενη «αποσταλινοποίηση», «παγιώθηκαν αναθεωρητικές και οπορτουνιστικές απόψεις στο (σοβιετικό) κόμμα, με αποτέλεσμα σταδιακά να χάσει τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά». Ο Περισσός εορτάζει πλέον δίχως να το κρύβει τις επετείους από τη γέννηση του Στάλιν, επανεκδίδει βιβλία του και αφιερώνει σελίδες επί σελίδων στα κομματικά έντυπα βάλλοντας εναντίον όσων ασκούν κριτική στο ΚΚΕ για την «αγιοποίησή» του.
Για την ηγετική ομάδα του ΚΚΕ υπό την κυρία Αλέκα Παπαρήγα, η υπεράσπιση του Στάλιν και των πεπραγμένων του ( «παρά τις όποιες υπερβολές και τα λάθη» ) ισοδυναμεί με υπεράσπιση του σοσιαλισμού και της οικοδόμησής του στη Σοβιετική Ενωση, οι βάσεις του οποίου τέθηκαν υπό την καθοδήγησή του. Υπό αυτό το πρίσμα, στον Περισσό θεωρούν ότι «το έργο του, θεωρητικό και πρακτικό, αποτελεί παρακαταθήκη για την παγκόσμια εργατική τάξη» και ότι η «αντικομμουνιστική υστερία» εναντίον του γίνεται καθώς «οι τοποθετήσεις του Στάλιν, για τις οποίες δέχτηκε και δέχεται σφοδρή επίθεση επαληθεύτηκαν, όχι μόνον όσο ζούσε, αλλά ιδιαίτερα μετά τον θάνατό του», υπονοώντας την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» με την κυριαρχία «αντεπαναστατικών δυνάμεων» στο σοβιετικό Κομμουνιστικό Κόμμα
Πηγή
"Το ΒΗΜΑ"
http://paspartoy.blogspot.com
Εξοργισμένα τα στελέχη του ΚΚΕ παρακολουθούσαν στους δέκτες τους το βράδυ της περασμένης Κυριακής το «Soviet Story» το οποίο παρέβαλλε τον Στάλιν με τον Χίτλερ και εμφάνιζε την ΚGΒ να συνεργάζεται με τα γερμανικά SS, αποδίδοντάς του ότι παρέδωσε χιλιάδες εβραίους στα χέρια των Γερμανών, ότι ευθύνεται για τη σφαγή στο Κατίν, όπως και για την εξόντωση εκατομμυρίων αθώων σοβιετικών πολιτών, ακόμη και παιδιών που ζητιάνευαν. Η πρώτη αντίδραση ήταν να εκδοθεί ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου κάνοντας λόγο για «κατάπτυστο ντοκυμαντέρ αντάξιο των γκεμπελίσκων που διευθύνουν την ΕΡΤ», ενώ προειδοποιείτο η κυβέρνηση και ο υπουργός Πολιτισμού ότι «κάνουν λάθος αν πιστεύουν ότι με τον αντικομμουνισμό θα συγκαλύψουν τη βάρβαρη πολιτική που εφαρμόζουν υπέρ της πλουτοκρατίας» , αλλά και ότι «θα αλιεύσουν ψήφους με τέτοιες χυδαιότητες» .
Η διοίκηση της ΕΡΤ επιχείρησε να αμβλύνει τη διάσταση που έλαβε η προβολή του ντοκυμαντέρ, επισημαίνοντας ότι το περιεχόμενό του «απηχεί την άποψη του δημιουργού του και για κανέναν λόγο η ΕΡΤ δεν ταυτίζεται με αυτό» και ότι «οι τυχόν ανακρίβειες, υποκειμενικές κρίσεις, διαστρεβλώσειςιστορικής αλήθειας ή ακραίες θεωρήσεις βα ρύνουν αποκλειστικά τους συντελεστές της συγκεκριμένης παραγωγής».
Ο Περισσός εξέλαβε ως «πρόκληση» τις διευκρινίσεις της διοίκησης, σχολιάζοντας ότι «είναι πρωτάκουστο να προσπαθούν να αποσείσουν τις ευθύνες τους» και «αφού λένε ότι δεν ταυτίζονται με το περιεχόμενο του ντοκυμαντέρ τότε γιατί το πρόβαλαν ή τουλάχιστον γιατί δεν το είδαν προτού το προβάλουν;». Για το ΚΚΕ πίσω από την προβολή του ντοκυμαντέρ κρύβεται «κυβερνητική εντολή και επιλογή». Το ντοκυμαντέρ γυρίστηκε το 2008 και αγοράστηκε από την ΕΡΤ το 2009, ενώ μεταδόθηκε για πρώτη φορά. Σύμφωνα με τον Περισσό «δημιουργήθηκε κατά παραγγελία της λετονικής κυβέρνησης, η οποία πρωτοστατεί στον αντικομμουνισμό» και με σπόνσορα την ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου «Ενωση για την Ευρώπη των Εθνών», στην οποία συμμετείχαν ακροδεξιά και εθνικιστικά κόμματα και μέρος της οποίας κατόπιν συγχωνεύτηκε με συναφείς δυνάμεις στην ομάδα «Ευρώπη Ελευθερίας και Δημοκρατίας».
Το θέμα ωστόσο έλαβε επιπλέον διαστάσεις καθώς άλλο ένα ντοκυμαντέρ, αυτή τη φορά του ΒΒC, προκάλεσε νέα οργισμένη αντίδραση του Περισσού ο οποίος σχολίασε ότι «η αθλιότητα επαναλαμβάνεται» . Επρόκειτο για τη σειρά «Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος πίσω από τις κλειστές πόρτες».
Επιστροφή στην κληρονομιά του «μεγάλου πατερούλη»
Πίσω από την ιστορική διάσταση του θέματος και τις διαφορετικές ιδεολογικές/ πολιτικές προσεγγίσεις, αλλά και τις προπαγανδιστικές επιδιώξεις, η υπεράσπιση του Στάλιν και της «κληρονομιάς» του είναι για το ΚΚΕ αδιαπραγμάτευτη. Η επίσημη στροφή του κόμματος στο τελευταίο συνέδριο με την «αποκατάσταση» του Στάλιν μέσω της υιοθέτησης των ντοκουμέντων για τα αίτια της πτώσης του «υπαρκτού σοσιαλισμού», αποτέλεσε την κορύφωση των επεξεργασιών και των αναλύσεων της ηγεσίας του ΚΚΕ μετά την κατάρρευση του άλλοτε «υπαρκτού σοσιαλισμού». Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο Περισσός 21 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και 19 χρόνια μετά την υποστολή της σημαίας της ΕΣΣΔ από το Κρεμλίνο, είναι ότι η συνεπής επαναστατική πορεία στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην πάλαι ποτέ πανίσχυρη Σοβιετική Ενωση ανακόπηκε μετά τον θάνατο του Στάλιν με αφετηρία το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ (1956) υπό την ηγεσία του Νικίτα Χρουστσόφ, για να ξεκινήσει έκτοτε η «δεξιά οπορτουνιστική στροφή», η οποία εμπεδώθηκε επί Λεονίντ Μπρέζνιεφ (1964) και κορυφώθηκε με την «περεστρόικα» του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ (1985) και τη νίκη των «αντεπαναστατικών δυνάμεων».
Για το ΚΚΕ δεν είναι τυχαίο ότι «η σοσιαλιστική οικοδόμηση ιδιαίτερα επί Στάλιν, συγκεντρώνει τα ιδεολογικά και πολιτικά πυρά του διεθνούς ιμπεριαλισμού», ενώ έχει διακηρυχθεί ότι από το 20ό συνέδριο του ΚΚΣΕ που επέφερε τη λεγόμενη «αποσταλινοποίηση», «παγιώθηκαν αναθεωρητικές και οπορτουνιστικές απόψεις στο (σοβιετικό) κόμμα, με αποτέλεσμα σταδιακά να χάσει τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά». Ο Περισσός εορτάζει πλέον δίχως να το κρύβει τις επετείους από τη γέννηση του Στάλιν, επανεκδίδει βιβλία του και αφιερώνει σελίδες επί σελίδων στα κομματικά έντυπα βάλλοντας εναντίον όσων ασκούν κριτική στο ΚΚΕ για την «αγιοποίησή» του.
Για την ηγετική ομάδα του ΚΚΕ υπό την κυρία Αλέκα Παπαρήγα, η υπεράσπιση του Στάλιν και των πεπραγμένων του ( «παρά τις όποιες υπερβολές και τα λάθη» ) ισοδυναμεί με υπεράσπιση του σοσιαλισμού και της οικοδόμησής του στη Σοβιετική Ενωση, οι βάσεις του οποίου τέθηκαν υπό την καθοδήγησή του. Υπό αυτό το πρίσμα, στον Περισσό θεωρούν ότι «το έργο του, θεωρητικό και πρακτικό, αποτελεί παρακαταθήκη για την παγκόσμια εργατική τάξη» και ότι η «αντικομμουνιστική υστερία» εναντίον του γίνεται καθώς «οι τοποθετήσεις του Στάλιν, για τις οποίες δέχτηκε και δέχεται σφοδρή επίθεση επαληθεύτηκαν, όχι μόνον όσο ζούσε, αλλά ιδιαίτερα μετά τον θάνατό του», υπονοώντας την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» με την κυριαρχία «αντεπαναστατικών δυνάμεων» στο σοβιετικό Κομμουνιστικό Κόμμα
Πηγή
"Το ΒΗΜΑ"
http://paspartoy.blogspot.com
Απίστευτα πράγματα!μα πως είναι δυνατόν να είναι τόσο τυφλοί οι άνθρωποι εκεί;Αλλά ίσως το πιο αποκαρδιωτικό είναι η απολογητική απάντηση της ΕΡΤ!Αν είναι δυνατόν να απολογείται κάποιος τολμήσει και πει κάτι εναντίον ατόμων όπως ο Στάλιν!Επιβεβαιώνεται ότι το ΚΚΕ έχει μια ιδιότυπη εξουσία και ασυλία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο απολογητικό ύφος της ΕΡΤ ήταν όλα τα λεφτα. και μάλιστα για κάτι που δεν στρεφόταν αμέσως κατά της ιδεολογίας του κομμουνισμού παρά εναντίον ενός μεγάλου ηγέτη του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πάντως ενδιαφέρον να μας πουν την γνώμη τους οι κομμισσάριοι του Περισσού για το πρώτο συνέδριο του ΚΚΣΕ μετά τον θάνατο του Στάλιν που τον καταδίκασε ομόθυμα (χρουτσώφ κτλ) για τα εγκλήματα του.
Αφού κατά την ΣΗΜΕΡΙΝΗ ηγεσία του ΚΚΕ ο Στάλιν είναι αθώος προφανώς όλη η ηγεσία του ΚΚΣΕ μετά το 1952 είναι όλοι προβοκάτορες....
"ΔΡΥΟΣ ΠΕΣΟΥΣHΣ ΠΑΣ ΑΝΗΡ ΞΥΛΕΥΕΤΕ".
ΔιαγραφήΡίχνετε πολύ δηλητήριο και φαρμάκι, από σκοτεινά κέντρα της παγκόσμιας καπιταλιστικής εξουσίας και διάφορους «ανανεωτές», αφελείς και αβανταδόρους , κατά του μεγαλύτερου ηγέτη του παγκόσμιου προλεταριάτου του Ιωσήφ Τζουκασβίλι Στάλιν.
Η κατευθυνόμενη λαθολογία γίνεται για να αμαυρώσουν τα μεγαλειώδη επιτεύγματα του σοσιαλισμού την περίοδο διακυβέρνησης της ΕΣΣΔ από τον ΣΤΑΛΙΝ (1923-1953).
Η κριτική θα πρέπει να είναι έντιμη και αντικειμενική, με σκοπό την πρόοδο , και όχι να υπηρετεί την σκοπιμότητα δουλοποίησης των ανθρώπων στο παγκόσμιο κεφάλαιο, που όλως περιέργως για τα εκατομμύρια ανθρώπων που έχουν πεθάνει από την λαιμαργία του πλούτου, και τους πολέμους την φτώχεια και την εξαθλίωση που προκαλεί δεν γράφεται τίποτε. και το θεωρούν είναι αθώα περιστερά, αλλά όλοι αυτοί πολύ εύκολα λασπολογούν κατά του Στάλιν, ο νοών νοείτε.
Ας είναι καλά οι αποτυχημένοι επικριτές του ( Κρουτσώφ, Γκομπαρτώφ κ.λ.π ), που την ανικανότητα τους την φορτώνουν στην πετυχημένη διακυβέρνηση του Στάλιν, καθώς και οι ντόπιοι ανανεωτές που αλληθωρίζουν προς την διαχείριση του καπιταλισμού.
Τα γαλόνια όπως έλεγε ο Στρατηγός Μακρυγιάννης “τα παίρνεις στη μάχη”. και η ιστορία δικαίωσε και δικαιώνει τον Στάλιν όση λάσπη και αν του ρίξουν.
Νομίζω η Ιστορία εκ του αποτελέσματος εδωσε την απάντηση, για το ποιόν και την προοπτική που έδωσαν στον σοσιαλισμό και την Σοβιετική Ένωση οι αντισταλινικοί ηγέτες (Κροθτσώφ, Μπρεσνιεφ, Γκομπερτσώ) από το 1956 και μετά.
ΔιαγραφήΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΝΤΙΜΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟΝ ΑΓΟΡΑΙΟ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
Όσοι πιστεύουν στον σοσιαλισμό σαν κοινωνικοοικονομικό σύστημα, θα πρέπει να εντοπίσουν τις ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ευθύνες των κλασσικών του Μαρξισμού που θεωρούσαν κάθε αντίθετη άποψη οπορτουνιστική είναι καλό να διαβάσουμε το βιβλίο του Ένγκελς ‘Αντί ΝΤΥΡΙΓΚ για να δούμε με την σκαιότητα αντιμετωπίστηκε ο Σοσιαλιστής Ντύριγκ επειδή είχε μια άλλη διαφορετική άποψη , ή το βιβλίο του ΛΕΝΙΝ η «’Η ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Ο ΑΠΟΣΤΑΤΗΣ ΚΑΟΥΣΚΥ» .
Επίσης η δικτατορία του Προλεταριάτου που εφήρμοσε
το ΚΚΣΕ επί εποχής του ΣΤΑΛΙΝ ήταν η πρακτική εφαρμογή της θεωρεία των
κλασσικών οι οποίοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί για τυχόν λάθη του εφαρμοσμένου
σοσιαλισμού.
Επιπλέον πρέπει όλα αυτά να τα δούμε και σε σχέση με την εποχή και την σκληρότητα του καπιταλισμού που αντιμετώπιζε κάθε εξέγερση σε ποταμού αίματος πχ ΓΑΛΙΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΑ 1871 κ.λπ., εισβολή στην νεαρά Σοβιετική
Ένωση το 1918-1920 από 14 καπιταλιστικά κράτη με σκοπό την ανατροπή του Κράτους των Σοβιέτ , αιματηρή καταστολή όλων των
Επαναστάσεων στην Ευρώπη το 1918-1919 (Γερμανία χιλιάδες δολοφονίες των Γερμανών επαναστατών , Ουγγαρία ανατροπή της επαναστατικής κυβέρνησης του Μπελά Κουν κ.λ.π)
Έτσι η κριτική σε ένα Πετυχημένο ηγέτη όπως ο ΣΤΑΛΙΝ πρέπει να είναι έντιμη και μετρημένη , και όχι με υστερία και ανακρίβειες, και προπάντων όχι κατευθυνόμενη
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το παγκόσμιο σύστημα μισεί τους πετυχημένους επαναστάτες όπως τον ΣΤΑΛΙΝ που έδωσαν ελπίδες στην ανθρωπότητα.
Και αυτό συμβαίνει διότι θέλουν κάποιοι να αγιοποιήσουν την μαρξιστική θεωρεία ευνουχίζοντας την, και συγχρόνως να επωφελούνται από
αυτό ( τροτσκιστές, αναθεωρητές, σοσιαλιστές ) αλλά όλα τα στραβά να τα φορτώσουν στην πετυχημένη διακυβέρνηση της Ε.Σ.Σ.Δ από το Στάλιν(1923-1953) λασπολογώντας εναντίο αυτή της ένδοξης περιόδου ασύστολα.
Και ό λόγος είναι ευνόητος:
Αυτή η πρακτική εξυπηρετεί τον καπιταλισμό και τα φερέφωνα του ( με όποια α μάσκα και αν εμφανίζονται), διότι θέλουν να στιγματιστεί ο σοσιαλισμός, και ο μεγάλος αυτός
ηγέτης στο διηνεκές.
Υ.Γ όσο για την ηθική του Στάλιν που δεν μιλά κανένας ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ. Διότι όταν οι Γερμανοί του
πρότειναν να ανταλλάξει τον υιό του που ήταν στρατιώτης και είχε αιχμαλωτιστεί
από τους Γερμανούς με έναν Γερμανό Στρατηγό το 1943 αρνήθηκε, απαντώντας:
«Ότι εγώ ανταλλάζω στρατιώτη με στρατιώτη και όλοι οι ρώσοι στρατιώτες είναι παιδιά μου και δεν μπορώ να κάνω εξαιρέσεις»
Επίσης πρέπει να σταθούμε στον ηθικό χαρακτήρα του Στάλιν που έζησε φτωχικά και δεν επωφελήθηκε σε τίποτε από την εξουσία αντίθετα έχασε και τον γιό του στον πόλεμο , σε αντίθεση με τους αντισταλινικούς που αρκετοί από αυτούς καλλιέργησαν την διαφθορά και έζησαν στην χλιδή στις Ντάτσες(Βίλες) τους, και που ψώνιζαν σε ιδιετερα μαγαζιά που ψώνιζαν για τα στελέχη της νομεκλατούρας του ΚΚΣΕ το .1956-1990.
Όλοι αυτοί οι κύριοι που ευτέλισαν τον σοσιαλισμό και που επέβαλαν από τα πάνω την παλινόρθωση του καπιταλισμού το 1990 επωφελούμενοι άμεσα οι ίδιοι( γινόμενοι οικονομικοί κροίσοι) , έχουν και το θράσος να κατηγορούν το Στάλιν και να ζητούν και τα ρέστα.
Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΠΕΡΙΣΕΥΕΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν η ΕΡΤ παρουσίαζε ένα βίντεο κόλαφο, κατά του Κωνσταντίνου Καραμανλή ή του Γ. Ράλλη , πολύ σωστά θα διαμαρτύρονταν διάφορες πολιτικές δυνάμεις, το ίδιο ισχύει και για το ΚΚΕ που διαμαρτυρήθηκε για τον Ι. Στάλιν, και μάλιστα οι αντιλήψεις του ΚΚΕ ξεπερνούν τα στενά εθνικά σύνορα λόγω των διεθνιστικών του αντιλήψεων και αυτό βοηθά να είναι πιο αντικειμενικές
Γιατί λοιπόν κάποιοι ενοχλούνται ενώ σε παρόμοια περίπτωση θα έπρατταν το ίδιο.
Δυστυχώς σε αυτόν το τόπο η υποκρισία περισσεύει
Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΠΕΡΙΣΕΥΕΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν η ΕΡΤ παρουσίαζε ένα βίντεο κόλαφο, κατά του Κωνσταντίνου Καραμανλή ή του Γ. Ράλλη , πολύ σωστά θα διαμαρτύρονταν διάφορες πολιτικές δυνάμεις, το ίδιο ισχύει και για το ΚΚΕ που διαμαρτυρήθηκε για τον Ι. Στάλιν, και μάλιστα οι αντιλήψεις του ΚΚΕ ξεπερνούν τα στενά εθνικά σύνορα λόγω των διεθνιστικών του αντιλήψεων και αυτό βοηθά να είναι πιο αντικειμενικές
Γιατί λοιπόν κάποιοι ενοχλούνται ενώ σε παρόμοια περίπτωση θα έπρατταν το ίδιο.
Δυστυχώς σε αυτόν το τόπο η υποκρισία περισσεύει
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΝΤΙΜΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟΝ ΑΓΟΡΑΙΟ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
Όσοι πιστεύουν στον σοσιαλισμό σαν κοινωνικοοικονομικό σύστημα, θα πρέπει να εντοπίσουν τις ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ευθύνες των κλασσικών του Μαρξισμού που θεωρούσαν κάθε αντίθετη άποψη οπορτουνιστική είναι καλό να διαβάσουμε το βιβλίο του Ένγκελς ‘Αντί ΝΤΥΡΙΓΚ για να δούμε με την σκαιότητα αντιμετωπίστηκε ο Σοσιαλιστής Ντύριγκ επειδή είχε μια άλλη διαφορετική άποψη , ή το βιβλίο του ΛΕΝΙΝ η «’Η ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Ο ΑΠΟΣΤΑΤΗΣ ΚΑΟΥΣΚΥ» .
Επίσης η δικτατορία του Προλεταριάτου που εφήρμοσε
το ΚΚΣΕ επί εποχής του ΣΤΑΛΙΝ ήταν η πρακτική εφαρμογή της θεωρεία των
κλασσικών οι οποίοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί για τυχόν λάθη του εφαρμοσμένου
σοσιαλισμού.
Επιπλέον πρέπει όλα αυτά να τα δούμε και σε σχέση με την εποχή και την σκληρότητα του καπιταλισμού που αντιμετώπιζε κάθε εξέγερση σε ποταμού αίματος πχ ΓΑΛΙΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΑ 1871 κ.λπ., εισβολή στην νεαρά Σοβιετική
Ένωση το 1918-1920 από 14 καπιταλιστικά κράτη με σκοπό την ανατροπή του Κράτους των Σοβιέτ , αιματηρή καταστολή όλων των
Επαναστάσεων στην Ευρώπη το 1918-1919 (Γερμανία χιλιάδες δολοφονίες των Γερμανών επαναστατών , Ουγγαρία ανατροπή της επαναστατικής κυβέρνησης του Μπελά Κουν κ.λ.π)
Έτσι η κριτική σε ένα Πετυχημένο ηγέτη όπως ο ΣΤΑΛΙΝ πρέπει να είναι έντιμη και μετρημένη , και όχι με υστερία και ανακρίβειες, και προπάντων όχι κατευθυνόμενη
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το παγκόσμιο σύστημα μισεί τους πετυχημένους επαναστάτες όπως τον ΣΤΑΛΙΝ που έδωσαν ελπίδες στην ανθρωπότητα.
Και αυτό συμβαίνει διότι θέλουν κάποιοι να αγιοποιήσουν την μαρξιστική θεωρεία ευνουχίζοντας την, και συγχρόνως να επωφελούνται από
αυτό ( τροτσκιστές, αναθεωρητές, σοσιαλιστές ) αλλά όλα τα στραβά να τα φορτώσουν στην πετυχημένη διακυβέρνηση της Ε.Σ.Σ.Δ από το Στάλιν(1923-1953) λασπολογώντας εναντίο αυτή της ένδοξης περιόδου ασύστολα.
Και ό λόγος είναι ευνόητος:
Αυτή η πρακτική εξυπηρετεί τον καπιταλισμό και τα φερέφωνα του ( με όποια α μάσκα και αν εμφανίζονται), διότι θέλουν να στιγματιστεί ο σοσιαλισμός, και ο μεγάλος αυτός
ηγέτης στο διηνεκές.
Υ.Γ όσο για την ηθική του Στάλιν που δεν μιλά κανένας ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ. Διότι όταν οι Γερμανοί του
πρότειναν να ανταλλάξει τον υιό του που ήταν στρατιώτης και είχε αιχμαλωτιστεί
από τους Γερμανούς με έναν Γερμανό Στρατηγό το 1943 αρνήθηκε, απαντώντας:
«Ότι εγώ ανταλλάζω στρατιώτη με στρατιώτη και όλοι οι ρώσοι στρατιώτες είναι παιδιά μου και δεν μπορώ να κάνω εξαιρέσεις»
Επίσης πρέπει να σταθούμε στον ηθικό χαρακτήρα του Στάλιν που έζησε φτωχικά και δεν επωφελήθηκε σε τίποτε από την εξουσία αντίθετα έχασε και τον γιό του στον πόλεμο , σε αντίθεση με τους αντισταλινικούς που αρκετοί από αυτούς καλλιέργησαν την διαφθορά και έζησαν στην χλιδή στις Ντάτσες(Βίλες) τους, και που ψώνιζαν σε ιδιετερα μαγαζιά που ψώνιζαν για τα στελέχη της νομεκλατούρας του ΚΚΣΕ το .1956-1990.
Όλοι αυτοί οι κύριοι που ευτέλισαν τον σοσιαλισμό και που επέβαλαν από τα πάνω την παλινόρθωση του καπιταλισμού το 1990 επωφελούμενοι άμεσα οι ίδιοι( γινόμενοι οικονομικοί κροίσοι) , έχουν και το θράσος να κατηγορούν το Στάλιν και να ζητούν και τα ρέστα.