Οι απόψεις του Τρότσκι για τα πραγματικά χαρακτηριστικά του κομμουνιστικού καθεστώτος που εγκαθίδρυσε Στάλιν
Εδώ και λίγα χρόνια γίνεται κάποια προσπάθεια από περιθωριακές αριστερές ομάδες αλλά και από τάσεις εντός του ΚΚΕ, να αναστηλωθεί η μνήμη του Ιωσήφ Στάλιν (πραγματικό του όνομα: Ιωσήφ Βησσαριώνοβιτς Τζουγκασβίλι) με το ξύλινο λεξιλόγιο που μας έχουν συνηθίσει, ως δήθεν θριαμβευτή του Β΄ παγκοσμίου πολέμου κτλ. Δεν θα ασχοληθώ με τα ανήκουστα εγκλήματα του εν λόγω κομμουνιστή ηγέτη που πολλά είχαν τον χαρακτήρα γενοκτονίας, αλλά θα ασχοληθώ με την ενδοκομματική πολιτική που ακολούθησε απέναντι σε όλα τα Ιστορικά στελέχη των μπολσεβίκων και ιδιαίτερα κατά του Τρότσκι (πραγματικό όνομα: Λεφ Νταβίντοβιτς Μπρόνσταϊν) .
Μετά την εκλογή του στην θέση του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΣΕ, ο Στάλιν ακολούθησε μια τακτική εκκαθαρίσεων κατά όχι μόνο των εσωκομματικών του αντιπάλων, αλλά γενικότερα κατά οποιουδήποτε είχε δύναμη και γόητρο μέσα στο κόμμα. Οι αντίπαλοι του (Τρότσκι-Καμενεφ-Ζηνόβιεφ) συγκρότησαν μια χαλαρή ενωμένη αντιπολίτευση που αντιμετωπίστηκε εύκολα από το Στάλιν αφού τα μέλη της στερήθηκαν του στοιχειώδους δικαιώματος να συμμετέχουν στο συνέδριο του ΚΚΣΕ. Οι Καμενεφ και Ζηνόβιεφ για να επιβιώσουν αναγκάστηκαν να κατηγορήσουν τον Τρότσκι ως κατάσκοπο της Δύσης.
Ο τελευταίος αφού εξορίστηκε, απελάθηκε από την Ρωσία και κατέφυγε αρχικά στην Τουρκία, μετά στην Γαλλία, στην Νορβηγία και στο τέλος στο μακρινό Μεξικό. Σε όλη αυτή την διαδρομή, ο Τρότσκι αρθρογράφησε με πάθος κατά του Στάλιν αποκαλύπτοντας αθέατες κρυφές πτυχές του κόμματος των Μπολσεβίκων. Οι απόψεις του είχαν περιορισμένη απήχηση, κάποιοι λίγοι οπαδοί του ίδρυσαν την Δ΄ Διεθνή, χωρίς όμως ουσιαστική δυναμική και αποτέλεσμα. Δημιουργήθηκε μια σειρά από μικροσκοπικές κομματικές οργανώσεις παγκοσμίως (και στην Ελλάδα) αλλά αυτές δεν απέκτησαν ποτέ λαικό έρεισμα, ενώ δέχθηκαν σφοδρές και ανελέητες διώξεις από τον ορθόδοξο κομμουνισμό (π.χ. στον ισπανικό Εμφύλιο, στα Ελληνικά "Δεκεμβριανά" κτλ). Σίγουρα όμως έστω προσωρινά οι δραστηριότητες του Τρότσκι δυσαρέστησαν σφοδρά τον Στάλιν σημειώνοντας ρωγμές στην προπαγάνδα του ΚΚΣΕ που διεξαγόταν παγκοσμίως από τα πολλά παραρτήματα που είχαν σε κάθε χώρα.
Ο Τρότσκι τήρησε μια γενναία στάση γνωρίζοντας ότι παίζει με την φωτιά. Η κρητική που άσκησε κατά του Στάλιν και οι αποκαλύψεις του εις βάρος του ΚΚΣΕ ήταν ανελέητες. Ανέφερε χαρακτηριστικά:
Ο Τρότσκι έγινε στόχος δύο αποπειρών δολοφονίας στο Μεξικό. Η πρώτη έγινε με πολυβολισμό του σπιτιού του και ήταν ανεπιτυχής. Η δεύτερη απόπειρα, στις 20 Αυγούστου 1940, έγινε με τσεκούρι και ήταν επιτυχής. Δράστης ήταν ο Ραμόν Μερκάντερ, Ισπανός κομμουνιστής ο οποίος είχε καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του οικιακού προσωπικού του Τρότσκι. Η Σοβιετική Ένωση φυσικά αρνήθηκε οποιαδήποτε ευθύνη για τη δολοφονία και ο δράστης καταδικάστηκε σε 20ετή κάθειρξη.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Αναμφίβολα ο Τρότσκι δεν ήταν ένας αθώος άνθρωπος που ξαφνικά ανακάλυψε την πικρή αλήθεια. Είχε συντελέσει σε μεγάλο βαθμό στην επικράτηση των Μπολσεβίκων τόσο στην καταστολή της εξέγερσης της Κροστάνδης, είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για την συνθήκη του Μπρεστ-Λίτοφσκ, ενώ ήταν ο ουσιαστικός ιδρυτής του "Κόκκινου Στρατού". Ουσιαστικά η εσωτερική ενδοκομματική μονομαχία στους κόλπους του ΚΚΣΕ μετά τον θάνατο του Λένιν ανάμεσα σε Στάλιν - Τρότσκι - Καμένεφ - Ζηνόβιεφ δεν είχε κανένα ιδεολογικό ταξικό η κοινωνικό χαρακτήρα, αλλά ήταν απλώς μια κούρσα διαδοχής στην οποία ο πρώτος θα κυβερνούσε και οι άλλοι θα πέθαιναν....
Πηγή
Λέων Τρότσκι, Τα εγκλήματα του Στάλιν, εκδόσεις Ηριδανός
Η εποχή του μεγάλου Τρόμου
Η "εργατική αλληλεγγύη" για τον Τρότσκι
Υπεράσπιση του Στάλιν από τον "Ριζοσπάστη"
Υπεράσπιση του Τρότσκι από την Διεθνή Εργατική Αλληλεγγύη
Το αρχείο του Τρότσκι στο διαδίκτυο
(για όσους ενδιαφέρονται σήμερα τον τροτσκισμό στην Ελλάδα αντιπροσωπεύει η Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας - Σπάρτακος )
Μετά την εκλογή του στην θέση του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΣΕ, ο Στάλιν ακολούθησε μια τακτική εκκαθαρίσεων κατά όχι μόνο των εσωκομματικών του αντιπάλων, αλλά γενικότερα κατά οποιουδήποτε είχε δύναμη και γόητρο μέσα στο κόμμα. Οι αντίπαλοι του (Τρότσκι-Καμενεφ-Ζηνόβιεφ) συγκρότησαν μια χαλαρή ενωμένη αντιπολίτευση που αντιμετωπίστηκε εύκολα από το Στάλιν αφού τα μέλη της στερήθηκαν του στοιχειώδους δικαιώματος να συμμετέχουν στο συνέδριο του ΚΚΣΕ. Οι Καμενεφ και Ζηνόβιεφ για να επιβιώσουν αναγκάστηκαν να κατηγορήσουν τον Τρότσκι ως κατάσκοπο της Δύσης.
Ο τελευταίος αφού εξορίστηκε, απελάθηκε από την Ρωσία και κατέφυγε αρχικά στην Τουρκία, μετά στην Γαλλία, στην Νορβηγία και στο τέλος στο μακρινό Μεξικό. Σε όλη αυτή την διαδρομή, ο Τρότσκι αρθρογράφησε με πάθος κατά του Στάλιν αποκαλύπτοντας αθέατες κρυφές πτυχές του κόμματος των Μπολσεβίκων. Οι απόψεις του είχαν περιορισμένη απήχηση, κάποιοι λίγοι οπαδοί του ίδρυσαν την Δ΄ Διεθνή, χωρίς όμως ουσιαστική δυναμική και αποτέλεσμα. Δημιουργήθηκε μια σειρά από μικροσκοπικές κομματικές οργανώσεις παγκοσμίως (και στην Ελλάδα) αλλά αυτές δεν απέκτησαν ποτέ λαικό έρεισμα, ενώ δέχθηκαν σφοδρές και ανελέητες διώξεις από τον ορθόδοξο κομμουνισμό (π.χ. στον ισπανικό Εμφύλιο, στα Ελληνικά "Δεκεμβριανά" κτλ). Σίγουρα όμως έστω προσωρινά οι δραστηριότητες του Τρότσκι δυσαρέστησαν σφοδρά τον Στάλιν σημειώνοντας ρωγμές στην προπαγάνδα του ΚΚΣΕ που διεξαγόταν παγκοσμίως από τα πολλά παραρτήματα που είχαν σε κάθε χώρα.
Ο Τρότσκι τήρησε μια γενναία στάση γνωρίζοντας ότι παίζει με την φωτιά. Η κρητική που άσκησε κατά του Στάλιν και οι αποκαλύψεις του εις βάρος του ΚΚΣΕ ήταν ανελέητες. Ανέφερε χαρακτηριστικά:
"...Διάφορες ιστορικές αιτίες συντέλεσαν ώστε η πραγματική διάρθρωση της σοβιετικής κοινωνίας να βρίσκεται σε κατάφωρη αντίθεση με το ιδανικό της αταξικής κοινωνίας. Μια απολυταρχική γραφειοκρατία ορθώθηκε πάνω από τον λαό. Έχει την εξουσία και διαθέτει τα πλούτη της Χώρας. Απολαμβάνει ανήκουστα προνόμια που μεγαλώνουν χρόνο με τον χρόνο. Η θέση της διευθύνουσας κάστας είναι βασικά ψεύτικη. Αυτή η κάστα είναι υποχρεωμένη να κρύβει τα προνόμια της, να λέει ψέμματα στον λαό, να δικαιολογεί με κομμουνιστικές σχέσεις και πράγματα που δεν έχουν τίποτε κοινό με τον κομμουνισμό.Ένα από τα πιο αστεία αποτελέσματα της κατάστασης που περιγράφει ο Τρότσκι, ήταν η πλαστογράφηση φωτογραφιών από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Επειδή όσοι κατηγορούνταν ως "κατάσκοποι" και "προδότες των ιμπεριαλιστών", υπήρξαν βασικοί συντελεστές στα γεγονότα της Επανάστασης, υπηρεσίες του κόμματος αναλάμβαναν να πλαστογραφούν τις φωτογραφίες από την Μπολσεβικική επανάσταση, αφαιρώντας τους "προδότες" από αυτές...
Ο γραφειοκρατικός μηχανισμός δεν επιτρέπει σε κανέναν να λέει τα πράγματα με το ονομα τους. Αντίθετα, απαιτεί να χρησιμοποιεί κανείς μια συμβατική "κομμουνιστική" γλώσσα, που χρησιμεύει για να καμουφλάρει την αλήθεια. Οι παραδόσεις του κόμματος και οι θεμελιακές του αρχές βρίσκονται σε απόλυτη αντίθεση με την πραγματικότητα. Το υποχρεωτικό ψέμμα διαπερνάει ολόκληρη την επίσημη ιδεολογία. οι άνθρωποι άλλο σκέπτονται, άλλο γράφουν και λένε.
Καθώς το χάσμα ανάμεσα στον λόγο και στην πραγματικότητα μεγαλώνει ολοένα, οι πιο ιερές φόρμουλες πρέπει να αναθεωρούνται από χρόνο σε χρόνο. Κάτω από το "κνούτο" της γραφειοκρατίας, χιλιάδες άνθρωποι εκτελούν συστηματικά ένα έργο "επιστημονικής" παραχάραξης. Η πιο φευγαλέα διάθεση για κριτική η αντίρρηση, η παραμικρή ασυμφωνία θεωρούνται ως το χειρότερο έγκλημα. Μπορεί να πει κανείς πως η γραφειοκρατία έχει διαποτίσει με πνεύμα ιεροεξεταστικό όλη την πολιτική ατμόσφαιρα της ΕΣΣΔ. Το ψέμμα, η συκοφαντία, η πλαστογραφία, δεν είναι τυχαία όπλα κατά των πολιτικών αντιπάλων, μα απορρέουν οργανικά από την ψεύτικη κατάσταση της γραφειοκρατίας στην Σοβιετική κοινωνία..."
Ο Τρότσκι έγινε στόχος δύο αποπειρών δολοφονίας στο Μεξικό. Η πρώτη έγινε με πολυβολισμό του σπιτιού του και ήταν ανεπιτυχής. Η δεύτερη απόπειρα, στις 20 Αυγούστου 1940, έγινε με τσεκούρι και ήταν επιτυχής. Δράστης ήταν ο Ραμόν Μερκάντερ, Ισπανός κομμουνιστής ο οποίος είχε καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του οικιακού προσωπικού του Τρότσκι. Η Σοβιετική Ένωση φυσικά αρνήθηκε οποιαδήποτε ευθύνη για τη δολοφονία και ο δράστης καταδικάστηκε σε 20ετή κάθειρξη.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Αναμφίβολα ο Τρότσκι δεν ήταν ένας αθώος άνθρωπος που ξαφνικά ανακάλυψε την πικρή αλήθεια. Είχε συντελέσει σε μεγάλο βαθμό στην επικράτηση των Μπολσεβίκων τόσο στην καταστολή της εξέγερσης της Κροστάνδης, είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για την συνθήκη του Μπρεστ-Λίτοφσκ, ενώ ήταν ο ουσιαστικός ιδρυτής του "Κόκκινου Στρατού". Ουσιαστικά η εσωτερική ενδοκομματική μονομαχία στους κόλπους του ΚΚΣΕ μετά τον θάνατο του Λένιν ανάμεσα σε Στάλιν - Τρότσκι - Καμένεφ - Ζηνόβιεφ δεν είχε κανένα ιδεολογικό ταξικό η κοινωνικό χαρακτήρα, αλλά ήταν απλώς μια κούρσα διαδοχής στην οποία ο πρώτος θα κυβερνούσε και οι άλλοι θα πέθαιναν....
Πηγή
Λέων Τρότσκι, Τα εγκλήματα του Στάλιν, εκδόσεις Ηριδανός
Η εποχή του μεγάλου Τρόμου
Η "εργατική αλληλεγγύη" για τον Τρότσκι
Υπεράσπιση του Στάλιν από τον "Ριζοσπάστη"
Υπεράσπιση του Τρότσκι από την Διεθνή Εργατική Αλληλεγγύη
Το αρχείο του Τρότσκι στο διαδίκτυο
(για όσους ενδιαφέρονται σήμερα τον τροτσκισμό στην Ελλάδα αντιπροσωπεύει η Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας - Σπάρτακος )
1 Ο ΣΤΑΛΙΝ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΓΕΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Στάλιν αυτός ο μεγάλος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης τηρουμένων των αναλογιών θα πρέπει να συγκριθεί με τους αντίστοιχους ηγέτες της εποχής του, και στα αποτελέσματα που έφερε η περίοδο της διακυβέρνηση του, στους πολίτες της πατρίδας του και στην γενικότερη επίδραση της Ε.Σ.Σ.Δ στο ιστορικό γίγνεσθαι της ανθρωπότητας.
Έτσι έχουμε κατά την διακυβέρνησης του Στάλιν 1923-1953:
• Στερέωσε την σοσιαλιστική επανάσταση και οικοδόμησε τον σοσιαλισμό στην χώρα του, κόντρα σε όλες τις ανόητες θεωρίες ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, μετατρέποντας της Ρωσία από μια απλά περιφερειακή δύναμη ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ και ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ, με κύρος και ακτινοβολία στην ανθρωπότητα.
• ‘Έλυσε το επισιτιστικό πρόβλημα, της Ρωσίας με την πετυχημένη μεταρρύθμιση της υπαίθρου δημιουργώντας τα κολχόζ και τα σοβχός (ιδιωτικούς και κρατικούς συνεταιρισμούς) καταργώντας τους τσιφλικάδες(Κουλάκους), που εκμεταλλεύονταν εκατομμύρια αγρότες σαν δουλοπάροικους.
• Το 1931-1938 με την εκβιομηχάνιση-Ενεργειακά έργα-‘εργα οδοποιίας, οι ρυθμοί ανάπτυξης της Σοβιετικής Ένωσης ήταν 16% ετησίως πολύ πάνω από τα δυτικά κράτη, μετατρέποντας τον σοσιαλισμό στο ΠΡΟΤΥΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ του, αντίθετα με τα καπιταλιστικά κράτη, που δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν την παγκόσμια οικονομική κρίσης του 1929-1931 που προκάλεσε τεράστια ανθρωπιστική καταστροφή με δεκάδες εκατομμύρια νεκρούς σε όλο τον δυτικό κόσμο, κάτι βέβαια που καμιά από τις κίτρινες φυλλάδες της παγκοσμιοποίησης ( ακροδεξιούς, έως και αναθεωρητές του μαρξισμού δεν τολμούν να τα γράψουν) χαρακτηριστικά η ΗΠΑ το 1939 δεν είχε ξεπεράσει ακόμα την οικονομική κρίση του 1929, και η οικονομία της ήταν μόλις στο επίπεδο του 60% του ΑΕΠ που είχε στο 1929 . Αυτά για να καταλάβουμε το μέγεθος της κρίσης για την Δύση, και ότι ο β΄παγκόσμιος πόλεμος έγινε για να ξεπεραστεί η καπιταλιστική οικονομική κρίση, μοιράζοντας εκ νέου τις παγκόσμιες αγορές .
• Παραπέρα η Ε.Σ Σ.Δ ανέπτυξε ραγδαία την βαριά βιομηχανία: Mηχανών, μηχανημάτων, όπλων, τεχνικού εξοπλισμού καθώς και την ελαφρά βιομηχανία μεταποίήσης των προιόντων, μετατρέποντας σε λίγα χρόνια την Ε.Σ.Σ.Δ από φτωχή αγροτική χώρα σε βιομηχανικό κολοσσό.
• Με τη μεγαλοφυή συμφωνία Ριμπέρτ-Μολότωφ έστρεψε την Ναζιστική Γερμανία κατά της Δύσης και πήρε σημαντικό χρόνο για να προετοιμάσει την άμυνα της Σοβιετικής Ένωσης.
•
2 Ο ΣΤΑΛΙΝ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΓΕΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή• Χάρη στην ευφυή αντιγραφειοκρατική διοίκηση που που είχε δημιουργηθεί με τις μεταρρυθμίσεις στην Σοβιετική Ένωση από τις αρχές της επανάστασης και ιδιέτερα την δεκαετία του 30, και με μοχλό τον ηρωισμό των Σοβιετικών πολιτών, μέσα σε τρεις μήνες από την Γερμανική Εισβολή το 1941, η Ε.Σ.Σ.Δ ΠΕΤΥΧΕ ΤΟ ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ, μεταφέροντας τις περισσότερες βιομηχανικές εγκαταστάσεις της από την Ουκρανία, Λευκορωσία και την Ρωσία, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά στα μετόπισθεν πίσω από τα Ουράλια όρη, με αποτέλεσμα όλος αυτός ο εξοπλισμός των εργοστασίων να μην πέσει στα χέρια του εχθρού, και ως εκ θαύματος να λειτουργήσούν τα εργοστάσια μέσα σε λίγους μήνες, προσφέροντας όπλα και εφόδια στον κόκκινο στρατό συμβάλλοντας έτσι στην νίκη στον μεγάλο πατριωτικό πόλεμο.
• Σήκωσε το κύριο βάρος στον αγώνα κατά του φασισμού και στις πιο δύσκολες στιγμές κατά την πολιορκία της Μόσχας παρέμεινε στην πόλη εμψυχόνοντας τους υπερασπιστές της, ώσπου με την μεγάλη νίκη στο Στάλιγκραντ έγειρε ολοκληρωτικά η πλάστιγκα υπέρ των συμμάχων (Σοβιετική Ένωση, Αγγλία, ΗΠΑ) αποτρέποντας τον εκφασισμό της ανθρωπότητας.
• Ήταν πρότυπο ηθικής και ακεραιότητας, και δεν δέχθηκε να ανταλλάξει τον υιό του που ήταν αιχμάλωτός στους Γερμανούς με τον Γερμανό στρατηγό Πάουελς, απαντώντας στον Χίτλερ «ότι εγώ ανταλλάζω στρατιώτη με στρατιώτη, και όλοι οι ρώσοι στρατιώτες είναι παιδιά μου και δεν μπορώ να κάνω εξαιρέσεις», αυτό το ήθος μόνο με τους αρχαίους ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ μπορεί να συγκριθεί. Σε αντίθεση με τους αστούς πολιτικούς που είναι εκφυλισμένοι με την οικογενειοκρατία το ρουσφέτι την φαυλότητα και το χρήμα.
• Έτσι ο λαός της Σοβιετικής Ένωσης τον αγάπησε σαν πατέρα του, γιατί τους έκανε αφέντες στον τόπο τους οικοδομώντας ένα κοινωνικό σύστημα χωρίς παράσιτα και εκμεταλλευτές δίνοντας περηφάνια και αξιοπρέπεια στους Σοβιετικούς πολίτες .
Επίσης καλλιέργησε στον Σοβιετικό λαό τις μεγάλες αρετές
της αλληλεγγύης, αυτοθυσίας, αγωνιστικότητας, άμιλλας
και δικαιοσύνης για το γενικό καλό, στοιχείο που οι
αρχαίοι Έλληνες το ονομάζουν αρετή.
• Διαπραγματεύτηκε με τον ποιο επωφελή τρόπο στην Γιάλτα, όπου αύξησε την σφαίρα επιρροής του σοσιαλισμού σε όλη την ανατολική Ευρώπη, επίσης συνέβαλε στην νίκη των Κινέζων Κομμουνιστών του Μαο Τσε Ντουγκ, καθώς στήριξε την λαϊκή δημοκρατία του Βιετνάμ και της Κορέας.
• Κατόρθωσε να ανορθώσει οικονομικά την κατεστραμμένη Ε.Σ.Σ.Δ μετά το 1945 μέσα ελάχιστα χρόνια ξαναδίνοντας στο λαό του την ευμάρεια του. Παρά τους υπαινιγμούς των ΗΠΑ για υπεροπλία με την ατομική βόμβα στα χρόνια του Ψυχρού πολέμου , η ΕΣΣΔ διατήρησε την ειρήνη και μέσα σε λίγα χρόνια η Ρωσία έγινε πυρηνική δύναμη αφαιρώντας το μονοπώλιο των ΗΠΑ από το 1950.
• Τιμή και δόξα σε ένα μεγάλο ηγέτη που είναι παγκόσμιο σύμβολο όλων των καταπιεσμένων.