Το κεφ Ζ΄ των Παθών του "Άξιον Εστί" και η έλευση των τεχνοκρατών του Δ. Ν. Τ. και της Ευρωπαικής Επιτροπής

Μετά τις τόσες πολλές λανθασμένες επιλογές που κάναμε (και κάνουμε ίσως ακόμη) τόσο ως κοινωνία όσο και ως έθνος, έχουμε την απροκάλυπτη μείωση της κυριαρχίας μας στον τόπο μας και στην διαχείριση της τύχης μας. Στην Ελλάδα πλέον εμφανίστηκαν ομάδες ομοιόμορφα καλοντυμένων τεχνοκρατών που με ισοπεδωτικά οικονομικά μέτρα γραμμένα σε μια κόλλα χαρτί θα θέσουν την Ελληνική κοινωνία στην προκρούστεια κλίνη του οικονομικού ορθολογισμού. Η έλευση των τεχνοκρατών (που καλά να΄ναι οι άνθρωποι δεν έχω κάτι μαζί τους σε προσωπικό επίπεδο) στην Ελλάδα μου θύμισε την παράγραφο Ζ΄ από τα "Πάθη":

Ζ'

Ήρθαν
ντυμένοι «φίλοι»

αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας.

Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
Έφεραν

τον Σοφό, τον Οικιστή και τον Γεωμέτρη
Βίβλους γραμμάτων και αριθμών

την πάσα Υποταγή και Δύναμη
το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.

Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέπη τους.
Ούτε μέλισσα καν δε γελάστηκε το χρυσό ν' αρχινίσει παιχνίδι·

ούτε ζέφυρος καν, τις λευκές να φουσκώσει ποδιές.
Έστησαν και θεμέλιωσαν

στις κορφές, στις κοιλάδες, στα πόρτα
πύργους κραταιούς κι επαύλεις

ξύλα και άλλα πλεούμενα
τους Νόμους, τους θεσπίζοντας τα καλά και συμφέροντα

στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας.
Και το μέτρο δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη τους.

Ούτε καν ένα χνάρι Θεού στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε·
ούτε καν ένα βλέμμα ξωθιάς τη μιλιά τους δεν είπε να πάρει.

Έφτασαν
ντυμένοι «φίλοι»

αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.

Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε
παρά μόνο σίδερο και φωτιά.

Στ' ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα
μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.

Μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.

Οδυσσέας Ελύτης