Οι απόψεις του Ελ. Βενιζέλου το 1912 για μια τελική διαρρύθμιση των Βαλκανικών συνόρων μετά από πιθανή ήττα της Οθ. Αυτοκρατορίας σε πόλεμο
Βρισκόμαστε στην Άνοιξη του 1912, όταν γίνονταν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδος - Βουλγαρίας για Βαλκανική αμυντική συμμαχία κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τριετούς ισχύος. Στο κείμενο της τελικής συμφωνίας τελικά δεν προβλεπόταν ρητά η τελική διανομή των εδαφών μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών, μετά από πιθανή ήττα της Οθ. αυτοκρατορίας. Οι προθέσεις και οι φιλοδοξίες του Ελευθερίου Βενιζέλου, πρωθυπουργού της Ελλάδος τότε, ήταν ιδιαίτερα συγκρατημένες και μετριοπαθείς (αν όχι υποχωρητικές). Θα τις περιγράψουμε μέσω μιας περικοπής του "ημερολογίου" του Ιωάννη Μεταξά με ημερομηνία 29 Απριλίου 1912. γράφει ο μεταξάς:
"Ωμιλήσαμεν κατόπιν για την εξέλιξην του Ανατολικού ζητήματος. Φρονεί (σημ. ο Βενιζέλος) ότι οι Τούρκοι δεν θα μείνουν πολύ στην Ευρώπην. Φαντάζεται ότι η εξέλιξις αυτή θα λάβει την ακόλουθη μορφήν: Θα μοιράσωμεν την Μακεδονίαν μετά των Βουλγάρων, ημείς μεν κρατούντες την Θεσσαλονίκην μετά της Χαλκιδικής, αυτοί δε κατερχόμενοι δια Σερρών προς Αιγαίον και μέχρι Δεδέαγατς. Τα Βιτώλια (Μοναστήρι) ίσως μείνουν σε αυτούς - εις τούτο δεν έχει δισταγμούς. Έπειτα έρχεται η σειρά της Ηπείρου δια εμάς. Έπειτα η της Θράκης. Ταύτην θα καταλάβουν οι Βούλγαροι μέχρι και της Κωνσταντινουπόλεως. Και είναι δίκαιον, είπεν, εις απάντησιν εκπλήξεως μου, διότι είναι απολύτως αδύνατον να τηρήσωμεν συνέχειαν Μακεδονίας και Θράκης.
Του αντείπα: η Κωνσταντινούπολις με τα στενά θα ηδύνατο να αποτελέση ιδιαίτερον ουδέτερο κράτος. Ούτως διασφαλίζεται καλύτερα η ουδετερότης των Στενών. Και αυτό δύναται να συμβεί, απάντησεν (σημ. ο Βενιζέλος). Αλλ΄ ημείς δεν πρέπει να διστάζωμεν και εις λύσιν Βουλγαρικής Κωνσταντινουπόλεως, αρκεί να πετύχωμεν διαρρύθμισιν των συνόρων μας προς Βουλγαρίας παραχωρούμενων προς ημάς επαρχιών (π.χ. Μοναστηρίου η Σερρών). Μου έκαμεν εντύπωσιν η πρακτικότης μεθ΄ ης αντελαμβάνετο το ζήτημα και η έλλειψις πάσης ανασκοπής προς την επιρροήν της Ιστορίας επί των σκέψεων και των ιδεωδών της παρούσης γενεάς".
Ουσιαστικά λοιπόν ο Ελευθέριος Βενιζέλος πριν την έκρηξη του Α΄ Βαλκανικού πολέμου αποδεχόταν την ιδέα της μεγάλης Βουλγαρίας και οι επιδιώξεις του για την Ελλάδα σε μια τελική Βαλκανική συμφωνία, ήταν λίαν περιορισμένες. Αυτή η διαπίστωση βέβαια, προέρχεται και από πολλές άλλες πηγές.....
Πηγή
Σπ Μαρκεζίνη, Πολιτική Ιστορία της νεωτέρας Ελλάδος, εκδόσεις "Πάπυρος"
ε οχι δα... εγινε και ο μαρκεζινης σοβαρη ιστορικη πηγη...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι αναφερεται και στη βαλκανικη συμαχια του 12 οταν οι πανιβλακες βασιλικοι δεν ειχαν παρει καν χαμπαρι οτι ετοιμαζονταν κατι τετοιο, και κινδυνευαμε να μεινουμε μια για παντα απεξω, αν δεν το μυριζοταν ο βενιζελος και τελευταια στιγμη να βαλει μεσα την ελλαδα με οποιουσδηποτε ορους.
γνωριζοντας βεβαια οτι θα γινει οποσδηποτε και δευτερος πολεμος με τη βουλγαρια για την διανομη των εδαφων...
αμαν αυτος ο σατανας βενιζελος παντου λαθη και προδοσιες εκανε...
Τι να πρωτοσχολιασω για τα γραφομενα σου αγαπητε βενιζελικε "ιστορικε"(σε καταλαβα οτι εισαι εσυ απο το τιγκα προβλεψιμο γλωσσικο σου υφος...);
Διαγραφή1) Ο Μαρκεζινης δεν ειναι απλα σοβαρη πηγη, αλλα μαζι με την ΙΕΕ της Εκδοτικης Αθηνων ειναι οι πληρεστερες πηγες νεωτερης ελληνικης ιστοριας.
2) Ποτε δεν αδικει τον Βενιζελο στα γραπτα του ο Μαρκεζινης, αλλα πρεπει να αφησεις στην ακρη την πορωση σου για να το διακρινεις...
3) Στην πραγματικοτητα η πηγη εδω δεν ειναι καν ο Μαρκεζινης, αλλα ο Μεταξας και το Ημερολογιο του! Τα παραπονα σου σε αυτον λοιπον...
4) Ειναι αστειο να ζητας να "παρουν χαμπαρι οι πανιβλακες βασιλικοι"(η αντιπολιτευση δηλαδη) την βαλκανικη συμμαχια οταν ο ιδιος ο Βενιζελος την αντιληφθηκε αργα!
Ο Μαρκεζίνης είναι πολύ αντικειμενικός και μπορώ να πω ότι θαυμάζει τον Ελ. Βενιζέλο. Ο Βενιζέλος θεωρούσε δύσκολο να έχει η Ελλάδα μια στενόμακρα περιοχή χωρίς βαθιά ενδοχώρα (Ανατολική Μακεδονία και δυτική Θράκη). Το περίεργο είναι πώς πίστευε ότι μπορεί να αποκτήσει η Ελλάδα την Ιωνία.
Διαγραφήπροσωπικά θεωρώ τον μαρκεζίνη μια ενδιαφέρουσα πηγή, καθώς συνδυάζει τα ιστορικά στοιχεία με την πείρα και την κριτική σκέψη ενός ενεργού πολιτικού και αρχηγού κόμματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήσπανίως μνημονευεται, όμως έχω παρατηρήσει ότι πολλοί χρησιμοποιούν επί λέξει αυτούσια κομμάτια από το έργο του.
πάντως υπάρχουν πολλές πηγές (διπλωματικά έγγραφα) που πιστοποιούν τους σχετικούς ισχυρισμούς μου....
o Bενιζελος, τοτε θεωρουσε ριψοκινδυνη την καταληψη της θρακης, αλλα θεωρουσε εφικτη την απελευθερωση της ιωνιας, στην αλλη ακρη του αιγαιου!!! Αλλη μια φορα αποδικνυεται, το ποιον του συγκεκριμενου ανθρωπου(παραφρονα τον χαρακτηρισε καποτε ο κονδυλης).Επισης, θεωρουσε την θεσσαλονικη εβραιουπολη (στρειτ), ενω υποστηριζε οτι η βουλγαρια και η ελλαδα, αν ειχαν ιδιο πληθυσμο θα ζουσαν ειρηνικα. Τουλαχιστον ανοητο, να πιστευε οτι ετσι θα κοβονταν η ορεξη των βουλγαρων, για εξοδο στο αιγαιο! Οσο για τον μαρκεζινη, αν δεν ειναι σοβαρος ενας διακεκριμενος πολιτικος οπου το ιστορικο του εργο αφησε εποχη, ποιοι ειναι; οι γραφικοι λιβανιστες του βενιζελου πετριδης, βερεμης και βεντηρης;
ΑπάντησηΔιαγραφήτο μπλογκ σου θα πρεπει να ονομαστει.
ΑπάντησηΔιαγραφήο αρχιπροδοτης αναθεματισμενος σατανας βενιζελος, που στενοχωρησε τον σεπτο μας αναξ και αρωστησε απο πλευριτιδα απτην οποια στο τελος ψοφησε...
απορω πως δεν εχεις βαλει ακομα επιχειρηματα του μεγιστου ιστορικου μπαρμπη για τον εθνικο μας ολετηρα, που παρεσυρε τα αθωα δεξιουλικα προβατα του ντουβαρ πασα στη μικρασιατικη καταστροφη...
το παρόν ιστολόγιο δεν περιορίζεται σε θέματα εθνικού διχασμού μόνο, αν και ομολογουμένως είναι τα πλέον αμφιλεγόμενα και συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον όλων. Αυτό φαίνεται από τις προηγούμενες αναρτήσεις μου (και από την σημερινή). ούτε βέβαια θα παρασυρθώ, ασχολούμενος μόνο με τα θέματα του Εθνικού Διχασμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν κατατρέχομαι από έμμονες ιδέες (η τουλάχιστον έτσι θέλω να ελπίζω)....