Γιατί ο Άη Βασίλης δεν μας καταδέχεται;

 γράφει ο φίλος του ιστολογίου μας Χρίστος Κυριάκου (σε πρώτη δημοσίευση στο http://www.vantagemag.com/)

Σίγουρα θα το έχεις αναρωτηθεί σε κάποια φάση της ζωής σου. Γιατί ο Άη Βασίλης δεν μας καταδέχεται; Αλήθεια, γιατί οι στίχοι αυτού του τραγουδιού είναι τόσο περίεργοι; Γιατί το τραγούδι δεν βγάζει νόημα; Προφανώς στίχοι όπως “Άγιος Βασίλης έρχεται και δε μας καταδέχεται από την Καισαρεία συ σ” αρχόντισσα κυρία” δεν δένουν μεταξύ τους!!.

Η απάντηση σ’ αυτό το όμορφο μυστικό μας παίρνει πολλά χρόνια πίσω. Συγκεκριμένα στον Μεσαίωνα. Στα δύσκολα εκείνα χρόνια, οι άνθρωποι των χαμηλών στρωμάτων, δεν είχαν δικαίωμα να μιλούν στους αριστοκράτες. Οι μόνες μέρες που δικαιούνταν ήταν στις γιορτές. Εκεί τους τραγουδούσαν διάφορα τραγούδια. Το μυστικό στο τραγούδι βρίσκεται στις τρείς πρώτες στροφές όπου εν μέρη συνυπάρχουν δυο τραγούδια.

Σύμφωνα με τον θρύλο, διαδραματίζεται μια ιστορία αγάπης. Εδώ, το παλληκάρι, μέσω του τραγουδιού, την αποκαλεί ψηλή δενδρολιβανιά, επειδή φορούσε τα ψηλά κωνικά καπέλα της εποχής. Την παρομοιάζει με τον θόλο της εκκλησίας, τόσο ψηλή. Διερωτάται, γιατί δεν τον καταδέχεται. Της κάνει διάφορα σκιρτήματα λέγοντας την ζαχαροκάντυο ζυμωτή, δηλαδή φτιαγμένη από ζάχαρη, τόσο γλυκιά. Βασικά, βάζοντας τους στίχους μεταξύ ενός άλλου τραγουδιού μπόρεσε να μεταφέρει το μήνυμα που ήθελε να δώσει στην καλή του.

Το εν λόγω τραγούδι παραλλάχθηκε αμέτρητες φορές στα βάθη του χρόνου και πλέον τα παιδιά στα σχολεία τραγουδάνε Άγιος Βασίλης έρχεται και όλους μας καταδέχεται, αγνοώντας την όμορφη ιστορία που είναι κρυμμένη πίσω από το τραγούδι. Είναι πρέπον να κρατήσουμε τις παραδόσεις μας αναλλοίωτες. Ας ξεκινήσουμε από τη βάση της κοινωνίας, τους νέους, μαθαίνοντας τις όμορφες ιστορίες του πολιτισμού μας.

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά

ψηλή μου δεντρολιβανιά (*)

Κι αρχή καλός μας χρόνος

εκκλησιά με τ” άγιο θόλο (*)

Άγιος Βασίλης έρχεται

και δε μας καταδέχεται (*)από την Καισαρεία

συ σ” αρχόντισσα κυρία (*)

Βαστάει πένα και χαρτί
Ζαχαροκάντυο ζυμωτή (*)Χαρτί χαρτί και καλαμάρι
δες και με το παλληκάρι (*)