Μια ενδιαφέρουσα επίσκεψη στα γραφεία της Ελληνικής εφημερίδας "Απογευματινή" στην Κωνσταντινούπολη

Τα γραφεία της Απογευματινής

(Για τα δύο χρόνια του ιστολογίου "Τι Χαμπέρια από την Πόλη;" του φίλου μας Θοδωρή. Εύχομαι να τα εκατοστήσει τουλάχιστον και να συνεχίσει να μας χαρίζει αυτές τις όμορφες ανθρώπινες στιγμές γεμάτες Ελληνισμό και Ρωμηοσύνη)

Είχε έρθει και η σειρά μου να πληρώσω την ετήσια συνδρομή σε μία απ'τις ιστορικότερες εφημερίδες της Πόλης. Είχα την επιλογή να πληρώσω μέσω τραπέζης μα δεν συμπαθώ καθόλου αυτές τις απρόσωπες συναλλαγές .Σκέφτηκα πως θα ήταν καλύτερα να γνωρίσω από κοντά τους σπουδαίους εκείνους ανθρώπους και να μιλήσω μαζί τους για πολλά και διάφορα θέματα. Έτσι βρέθηκα πριν μερικές μέρες στα γραφεία της δεύτερης παλαιότερης εφημερίδας ολάκερης της Τουρκίας! Στα γραφεία της Απογευματινής της Πόλης.  Μπήκα στον διάδρομο του Suriye Pasajı και χτύπησα την τζαμένια πόρτα των γραφείων. Ένω αρχικά περίμενα να αντικρίσω τον Μηνά Βασιλειάδη,αντ'αυτού την πόρτα άνοιξε ο πατέρας του, Μιχάλης.

-Καλημέρα σας,τι κάνετε; ,τον ρώτησα.
-Ότι θέλω κάνω! ,απάντησε εκείνος με ένα πλατύ χαμόγελο να στολίζει το πρόσωπό του και η σπιρτάδα των ματιών του να ακτινοβολεί ζωντάνια και σβελτάδα σκέψης. Έτσι λοιπόν γνώρισα τον Ρωμιό δημοσιογράφο,που βρίσκεται πίσω από την διεύθυνση και έκδοση της Απογευματινής της Πόλης από το 2003.
Φωτογραφίες και φυλλάδες διακοσμούν τους τοίχους των γραφείων της Απογευματινής
Μόλις κάθησα,η ματιά μου περιεργάστηκε το γραφείο,τους τοίχους που διακοσμούνταν με εξώφυλλα από διάφορες εποχές μα και μερικές φωτογραφίες Ρωμιών.
-Ποιοί είναι αυτοί κύριε Μιχάλη; ,ρώτησα.
Τότε ο κύριος Βασιλειάδης μου μίλησε απλά και περιεκτικά για όλα τα σημαντικά πρόσωπα που πέρασαν από την κεφαλή της εφημερίδας.Πως από τους θείους του και τον Οδυσσέα Κρυσταλλίδη που ήταν ειδικός σε θέματα τυπογραφικού εξοπλισμού,ξεκίνησε η έκδοση της εφημερίδας το 1925.Αρχισυντάκτης τα πρώτα 2 χρόνια ήταν ο σπουδαίος και μαχητικός Καβαλιέρος Μαρκουίζος.
Ειδικά για την περίπτωση του Μαρκουίζου, το στόμα του Μιχάλη Βασιλειάδη έσταζε πραγματικά μέλι. Σε μία εποχή που ο εθνικισμός στην Τουρκία έπιανε κορυφή , ο Μαρκουίζος έγραφε αδιάλλακτα γιά όσα διαδραματιζόνταν γύρω του.Οι πιέσεις που ασκούνταν στην Απογευματινή ήταν ανυπόφορες και έτσι ο Μαρκουίζος εξαναγκάστηκε σε παραίτηση. Τον διαδέχτηκε ο κύριος Γιαβερίδης που ήξερε να ελίσεται καλύτερα και πιό διπλωματικά ώστε να μην προκαλεί όσο ο προκάτοχός του.Έτσι η εφημερίδα γλύτωσε το κλείσιμο σε εποχές τόσο δύσκολες για τον Ελληνισμό της Πόλης.

Το 1979 οι αδερφοί Αδόσογλου ανέλαβαν την διαχείρηση της Απογευματινής και το 2002 ύστερα από τον θάνατο του Γεωργίου Αδόσογλου η ιδιοκτησία κληρονομήθηκε από την Ευσεβία Αδόσογλου.
Ρωμιοί που συνέδεσαν την ζωή τους με την Απογευματινή
Μέσα από την κυκλοφορία της Απογευματινής,μπορούμε να διαπιστώσουμε όχι μόνο την ακμή και την παρακμή της εφημερίδας μα και την πληθυσμιακή ακμή και παρακμή της Ρωμιοσύνης.
Στην δεκαετίες του '20 και του '30 οι πωλήσεις έφταναν ώς και τα 30000 έντυπα ημερησίως. Μάλιστα εκτός από την Ρωμέικες οικογένειες, αναγνώστες ήταν και Τούρκοι που είχαν εγκαταλείψει την Ελλάδα,ύστερα και από την Συνθήκη της Λωζάννης.Πολλοί από αυτούς, μην γνωρίζοντας άλλη γλώσσα απ'την ελληνική, είχαν σαν μοναδικό μέσο ενημέρωσης τούτη την εφημερίδα. Με το πέρασμα των δεκαετιών και την καταστροφική συρρίκνωση του Ελληνισμού της Πόλης φτάσαμε στο 2002 όπου η εφημερίδα ίσα που έφτανε τα 80 φύλλα την ημέρα. Η συρρίκνωση αυτή αποτυπώνεται και στα γραφεία της Απογευματινής που η σημερινη έκταση καλύπτεται από περίπου 20 τ.μ..Κάποτε εκτός από ένα μεγάλο μέρος του ισογείου του μεγάρου,υπήρχαν γραφεία στο πρώτο όροφο καθώς και μεγάλη έκταση στο υπόγειο.Ο αρχικός εξοπλισμός που εκτυπώνονταν τα έντυπα που ενημέρωναν χιλιάδες οικογένειες Ρωμιών έχει μεταφερθεί στο Μουσείο Τύπου της Πόλης όπου και εκτίθεται.

Η αυταπάρνηση είναι κύριο χαρακτηριστικό των Ρωμιών.Το ίδιο και η επιμονή,το φιλότιμο και το μεράκι. Εκεί λοιπόν που η Απογευματινή βρέθηκε μία ανάσα πρίν τον αφανισμό, ο Μιχάλης Βασιλειάδης και ο γιός του Μηνάς κατάφεραν να αποφύγουν το μοιραίο. Με επίμονες προσπάθειες, σωστή προβολή του προβλήματος και εισαγωγή καινοτομιών, υπήρξε ανταπόκριση από την τουρκική κοινωνία μα και η ηλεκτρονική έκδοση των εντύπων βοήθησε έτσι ώστε η εφημερίδα να κατάφερει να ορθοπηδήσει κάπως και να αποφύγει το κλείσιμο.
Καθώς συνομιλούσα με τον κύριο Μιχάλη,στην παρέα μας προσθέθηκε και ένα ζευγάρι επισκεπτών απ΄την Αθήνα. Μου έκανε εντύπωση και πήρα τρομερή χαρά όταν η γυναίκα με αναγνώρισε γιατί όπως μου είπε παρακολουθεί το ΤΙ ΧΑΜΠΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ;! Δεν στέκομαι καθόλου στο γεγονός ότι με αναγνώρισε γιατί είμαι ταπεινός και είναι το τελευταίο πράγμα που μ'ενδιαφέρει. Εκείνο που τόσο πολύ με χαροποίησε ήταν το γεγονός ότι εκτιμάται πάρα πολύ το μεράκι και οι αμέτρητες ώρες που επενδύω εδώ. Έτσι λοιπόν οι τρείς μας πλέον μείναμε να απολαύσουμε τα λόγια και τις παρατηρήσεις του κυρίου Μιχάλη.

Παρ'ότι μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί με όσα λέει,παρ'όλα αυτά ο λόγος του σε συνεπαίρνει! Παρακολουθώντας τον να μιλάει,ήταν σαν να περνούσαν εικόνες μπροστά από τα μάτια μου.Εικόνες από περιόδους που έζησε,τα όσα είδε και τους ανθρώπους που σημάδευσαν εκείνες τις εποχές.Το τηλέφωνό του χτυπούσε αρκετά συχνά και κάθε φορά που μας διέκοπτε,απ'το μυαλό μου περνούσε η δημοσιογραφική ρήση:Οι εξελίξεις τρέχουν.
Το γεγονός πως οι ώρες στα γραφεία της Απογευματινής πέρασαν σαν δεκάλεπτα,δείχνει το πόσο ενδιαφέροντα πράγματα είχε να πεί,πάντα με εύστοχο σχολιασμό και άποψη από πρώτο χέρι. Δε θα σας γράψω,την ήδη εκατοντάδες φορές, αναρτημένη και αναμασημένη προτροπή να τρέξετε όλοι για εγγραφές ώστε να βοηθήσετε στην βελτίωση της οικονομικής κατάστασης της εφημερίδας.Κατά κάποιον τρόπο,ειδικά στο διαδύκτιο αναπαράχθηκε με διάθεση:Ελεήστε τον φτωχό. Οι άνθρωποι αυτοί δεν ζητάνε ούτε ελεημοσύνη,ούτε είναι τίποτα κακομοίρηδες.Οι άνθρωποι αυτοί είναι Ρωμιοί!!!

Σε τούτη την ανάρτηση θα σας δώσω μόνον το e-mail της Απογευματινής για επικοινωνία μαζί τους (apo.istanbul@gmail.com) και για ότι εσείς θεωρείτε σωστό και πρέπον να πράξετε. Εξάλλου σε τουτή
Ο κύριος Μιχάλης Βασιλειάδης στο γραφείο του
την εθνοκτονία που συντελείται με διαφόρους τρόπους στην πατρίδα,θα ήταν άκομψο να προτρέψω κάτι διαφορετικό.

Βγαίνοντας,έπειτα από ώρες,από τα γραφεία της Απογευματινής,μόνο χαρούμενος θα μπορούσα να είμαι που πέρασα εκεί το πρωινό μου.Εύχομαι ολόψυχα στην οικογένεια Βασιλειάδη να συνεχίσει το σπουδαίο αυτό έργο που επιτελεί και να παραμείνουν και οι δύο τους ακούραστοι,προσφέροντας ενημέρωση στους Ρωμιούς και όλους εμάς του υπολοίπους.Η εφημερίδα τους δεν είναι απλά ένα ενημερωτικό έντυπο,μα ένα αναπόσπαστο κομμάτι της Ρωμιοσύνης.Εξάλλου «Ουδείς γεννάται, ουδείς αποθνήσκει άνευ της Απογευματινής». Το μόνο αρνητικό σε τούτο το πρωινό ήταν η απουσία του Μηνά.Την επόμενη φορά όμως είμαι σίγουρος πως θα τον συναντήσω και αυτόν.
Πηγή

Σχόλια

  1. Η επί 88 χρόνια ελληνόφωνη εφημερίδα Απογευματινή της Κωνσταντινούπολης δεν μπόρεσε να ξεπεράσει την οικονομική κρίση.

    Ο Μιχάλης Βασιλειάδης δηλώνει πως “Έτσι σβήνονται τα ίχνη μας”.

    Ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας Μιχάλης Βασιλειάδης χρωστά στο κράτος 19 χιλιάδες λίρες και του ήρθε κατασχετήριο για την σύνταξη του.

    “Πιστεύαμε πως η 12η Ιουλίου θα ήταν η ημέρα του πένθους μας αλλά αυτό μάλλον ανεστάλη”. Ο Μιχάλης Βασιλειάδης είχε κάνει αυτή τη δήλωση στην Ραντικάλ όταν πέρσι είχε μετανιώσει από την απόφαση του να κλείσει την εφημερίδα, αλλά προχτές ανακοίνωσε πως πλέον δεν αντέχει την οικονομική κρίση.

    Η εφημερίδα Απογευματινή η οποία έκανε βήματα να ξεπεράσει την κρίση, μετά και από τις εκκλήσεις των Μπασκίν Οράν, Αϊχάν Ακτάρ και Σαμίμ Ακγκιονούλ για εγγραφή νέων συνδρομητών, τελικά παρά την άρση των εμποδίων για κρατικές διαφημίσεις προς τις μειονοτικές εφημερίδες, τελικά δεν έλαβε αγγελίες και συνεθλίβη κάτω από το βάρος των χρεών. Ένα χρόνο μετά ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας Μιχάλης Βασιλειάδης μιλώντας στην Ραντικάλ, λέει πως η αλλαγή στην ρύθμιση δεν του εξασφάλισε αγγελίες και λέει :

    “Καταργήθηκαν τα εμπόδια για την απόδοση αγγελιών προς μειονοτικές εφημερίδες, αλλά η απόφαση για αυτό αφέθηκε στις υπηρεσίες που δίνουν αγγελίες. Αυτές λοιπόν δεν δίνουν αγγελίες. Ίσως αν προσπαθούσαμε να γινόταν, αλλά εγώ αυτή την εφημερίδα την βγάζω μόνος μου. Δεν έχω καιρό να γυρνάω πόρτα-πόρτα”.

    Η εφημερίδα αυτή που πέρσι στηρίχθηκε με αγγελίες 45.000 λιρών από την Υπηρεσία Αγγελιών Τύπου, φέτος βοηθήθηκε με αγγελίες 27.000 λιρών. Αλλά με αυτή την στήριξη είναι αδύνατο να συνεχίσει η εφημερίδα.

    Ο Βασιλειάδης λέει : “Πέρσι γράφτηκαν 350 συνδρομητές για να μην κλείσει η εφημερίδα. Τώρα εγώ πώς να τους πω “ανανεώστε την συνδρομή σας” ; . Περιγράφει πως τυπώνει 600 φύλλα που πάνε σε 600 οικογένειες και ότι για να καλύψει τα έξοδα διανομής αφήνει το τίμημα των πωλήσεων στους διανομείς.

    “Έτσι έκλεισαν και τα σχολεία”

    Στο μεταξύ η εφημερίδα είναι έτοιμη να εγκαταλείψει και τα γραφεία από όπου βγαίνει. Ο Βασιλειάδης χρωστά στο κράτος 19.000 λίρες και αυτά τα πληρώνει λόγω κατάσχεσης από την 800 λιρών σύνταξη του.

    Σύμφωνα με τον Βασιλειάδη η πιθανότητα να κλείσει η Απογευματινή η οποία βγαίνει από το 1925, στην οποία κάποτε δούλευαν 30-40 άτομα και είχε τιράζ 35.000 φύλλων, ταυτόχρονα σημαίνει και την απώλεια του τελευταίου ίχνους της ελληνικής κοινότητας στην Κωνσταντινούπολη : “Το κλείσιμο της εφημερίδας εδώ προκαλεί απελπισία. Αυτό αποτελεί απόδειξη πως πλέον ήλθε το τέλος της ελληνικής κοινότητας στην Κωνσταντινούπολη. Θα τεθεί και θέμα κλεισίματος των σχολείων. Και έτσι χάνονται τα ίχνη μας”.

    tourkikanea.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Ο σχολιασμός του αναγνώστη (ενημερωμένου η μη) είναι το καύσιμο για το ιστολόγιο αυτό, έτσι σας προτρέπουμε να μας πείτε την γνώμη σας. Τα σχόλια οφείλουν να είναι κόσμια, εντός θέματος και γραμμένα με Ελληνικούς χαρακτήρες (όχι greeklish και κεφαλαία).

Καλό είναι όποιος θέλει να διατηρεί την ανωνυμία του να χρησιμοποιεί ένα ψευδώνυμο έτσι ώστε σε περίπτωση διαλόγου, να γίνεται αντιληπτό ποιος είπε τι. Κάθε σχόλιο το οποίο είναι υβριστικό η εμπαθές, θα διαγράφεται αυτομάτως.

"Encompass worlds but do not try to encompass me..."

Walt Whitmann

Αναγνώστες

Συνολικές προβολές σελίδας