Φωτογραφικό οδοιπορικό από το Ζωγράφειο Λύκειο της Κωνσταντινούπολης

(από το καταπληκτικό ιστολόγιο http://tixamperiaapothnpolh.blogspot.com το οποίο σας συνιστώ θερμά να επισκευθείτε)

Επ'ευκαιρίας ενός σχολίου της αναγνώστριας Ιωάννας στο άρθρο για το Ζάππειο Παρθεναγωγείο (δες κι εδώ),σκέφτηκα πως ήρθε η στιγμή να γράψω και για το δεύτερο ελληνικό σχολείο του Beyoğlu.Ήταν κάτι που επιθυμούσα να κάνω απο καιρό.Κάτι η επιθυμία μου,κάτι το σχόλιο της Ιωάννας,κάτι η επισκεψή μου εκεί πριν μερικές μέρες,ήρθαν και έδεσαν όλα μαζί άψογα.Σήμερα λοιπόν θα σας γράψω για ένα ακόμα ιδιαίτερο μέρος που μου άγγιξε την καρδιά.Αναφέρομαι φυσικά στο Ζωγράφειο Λύκειο.

Η πρόσοψη του κτιρίου

Στην είσοδο του σχολείου συνάντησα τον διευθυντή του,τον κύριο Γιάννη Δερμιτζόγλου,που απο την πρώτη κιόλας στιγμή με κέρδισε με την ευγένεια του,το ήθος  και την καλλιέργεια του.Ένας πραγματικός Ρωμιός.Με προσκάλεσε μάλιστα και στο γραφείο του και αφιέρωσε αρκετό απ'τον πολύτιμο χρόνο του για να συζητήσει μαζί μου.

Το γραφείο του κοσμούσαν δεκάδες τιμητικές διακρίσεις για το έργο του καθως και κορνίζες με τάξεις αποφοίτων αλλά και σπουδαίων φωτισμένων Ελλήνων,όπως του Δημήτρη Φραγκόπουλου,που υπήρξε και διευθυντής του Ζωγράφειου.''Ο θείος μου'' είπε και συνέχισε να μου μιλάει για τα δρώμενα του σχολείου.Μαζί με τα καλά του σχολείου μου μίλησε και για τις δύσκολες συνθήκες που επικρατουν σε όλα τα  σχολικά ιδρύματα της Πόλης.

Το γραφείο του κυρίου Δερμιτζόγλου

Ως γνωστόν,οι Έλληνες και οι υπόλοιποι αλλοδαποί δεν επιτρέπεται να εγγραφούν στο σχολείο.Μόνον Έλληνες με τουρκική υπηκοότητα,δηλαδή Ρωμιοί έχουν αυτή την δυνατότητα.Επίσης πρόβλημα υπάρχει και με τους Τουρκούς γιατί δεν είναι χριστιανοί.Με απλά λόγια,τούρκος υπήκοος και χριστιανός επιτρέπεται να γράψει τα παιδιά του στα Ρωμέικα σχολεία..Είναι ένα νομικό πλαίσιο που διαμορφώθηκε πριν πάρα πολλά χρόνια και είχε αυτόν ακριβώς τον σκοπό.Να συμβάλλει στην συρρίκνωση του Ελληνισμού της Πόλης.Με όλη την καλή θέληση των καθημερινών ανθρώπων,ποιός Έλληνας θα άλλαζε ευχάριστα την υπηκοότητα του;Και ποιός Τούρκος θα δεχόνταν δημόσια να βαπτιστεί χριστιανός;Ειδικά στα χρόνια του προηγούμενου αιώνα.
Απο τότε ο αριθμός των μαθητών συρρικνώνεται διαρκώς.Το Ζωγράφειο λειτουργεί απο το 1893 και λιγα μόλις χρόνια μετά την έναρξη της λειτουργίας του αριθμούσε περισσότερους απο 250 μαθητές.Σήμερα μετά απο μεγάλες προσπάθειες φιλοξενεί λίγο παραπάνω απο 50 μαθητές.

Το νομικό πλαίσιο αλλάζει στην Τουρκία.Αλλάζει βέβαια με αργούς ρυθμούς και η ζημιά έχει ήδη γίνει.Ο μεγαλύτερος βέβαια εχθρός κατα τα λεγομένα του κυρίου Δερμιτζόγλου είναι η άγνοια που επικραττεί.Αν ο τουρκικός λαός,που διαθέτει αντανακλαστικά διαμαρτυρίας,γνώριζε κάποιες τέτοιες λεπτομέριες,τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
Ένα πράγμα που αγνοούσα ήταν ο τρόπος χρηματοδότησης του Ζωγράφειου.Πίστευα οτι θα υπήρχαν κάποια κονδύλια απο το υπουργείο.Η χρηματοδότησή του όμως είναι καθαρά μια ιδιωτική και εθελοντική διαδικασία.Είναι λοιπόν εύλογο να σκεφτούμε τις δυσκολίες και τον άγωνα του κυρίου Δερμιτζόγλου και των υπολοίπων ενασχολουμένων.Κάθε βοήθεια είναι καλοδεχούμενη.
Παρ'όλα αυτά όμως μια λέξη ξεχωρίζει στον αγώνα των σπουδαίων αυτών ανθρώπων.Η λέξη αξιοπρέπεια.

Ο ευγενέστατος διευθυντής αφου με προσκάλεσε να γευτώ το μεσημεριανό φαγητό που προσφέρεται στο σχολείο,έδωσε εντολή στον γεράκο επιστάτη να μου δείξει το κτίριο.Μετά απο αυτήν την ξενάγηση ένιωσα ακόμα μεγαλύτερη θλίψη για τα δεδομένα στην πατρίδα και σύγκρινα τις δικές μου σχολικές εγκαταστάσεις που είχα σαν μαθητής με αυτές του Ζωγράφειου.Τελικά η Παιδεία είναι ότι πιο σημαντικό έχει ενα έθνος.

Ασανσέρ μέσα στο σχολείο

Η θέα που απολαμβανουν οι μαθητές του Ζωγράφειου.Στο βάθος  η Αγία Σοφία που πάντα μαγνητίζει την ματιά μου

Χωρός γυμναστικής του γειτονικού Λυκείου

Οι υποδομές του σχολείου είναι σε φοβερό επίπεδο.Ειλικρινά κάθε βήμα γιγάντωνε τον θαυμασμό μου.

Ο χώρος γυμναστικής του Ζωγράφειου

Απόφοιτοι του '44

 Οι τάξεις ήταν όλες πεντακάθαρες και όλα ήταν στην εντέλεια.

Η αίθουσα ξένων γλωσσων.Έτσι μαθαίνουν Αγγλικά τα παιδιά των Ρωμιών

Μπαίνοντας στην αίθουσα των Αγγλικών,έμεινα άφωνος.Θυμήθηκα τις δικές μου ώρες διδασκαλίας αγγλικών που ήταν τόσο υποβαθμισμένες.

Το γραφείο των καθηγητών

Το Ζωγράφειο διαθέτει πραγματικά απ'όλα.Μια ματιά στις πολλές πινακίδες στους τοίχους του σχολείου το επιβεβαιώνει.

Απο την αίθουσα βιολογίας με το πρόσωπο του γεράκου επιστάτη να καθρεφτίζεται στο γυαλί

Αίθουσα βιβλίων

Είχα υπέροχα σχολικά χρόνια.Μα και τι δεν θα έδινα να γινόμουν και πάλι παιδί και να ήμουν μαθητής στο Ζωγράφειο!!!

Η αγαπημένη μου τάξη με τα παμπάλαια θρανία.Βρήκα και την θέση μου.Τελευταίο θρανίο,δεξιά

Η επιβλητική αίθουσα εκδηλωσεων

Η αίθουσα Φυσικής με την υπέροχη αμφιθεατρική διάταξη

Οι αίθουσες δεν έχουν τελειωμό.Δεν θα ανεβάσω φωτογραφίες απο όλες τις αίθουσες.Για κάθε μάθημα και διαφορετική αίθουσα.Η μία πιο μοναδική απο την άλλη.

Αίθουσα υπολογιστών

Τελειώνοντας την περιήγηση μου στους διαδρόμους του Ζωγράφειου,ο διευθυντής με συνάντησε και με πλατύ χαμόγελο μου πρόσφερε και ένα μικρό δωράκι,ένα κομπολόι με το σήμα του σχολείου.Συγκινήθηκα.Τι καλλιέργεια,τι ευγένεια,τι ήθος,τι παιδεία.Ξέμεινα απο λόγια.Τον ευχαρίστησα ακόμα μια φορά για τις μοναδικές στιγμές και του ευχήθηκα οτι καλύτερο στις προσπαθειές του.
Βγαίνοντας απο το Ζωγράφειο ένιωσα την ψυχή μου πιο αγνή σαν να ήμουν και πάλι μικρό παιδί.Η καρδία μου έβαλε την Πόλη ακόμα πιο βαθειά μέσα της μετά απο αυτήν την ημέρα.Το Ζωγράφειο και οι ανθρώποι του  με εντυπωσίασαν και μου υπενθύμισαν το πόσο σημαντικό είναι να κρατά κανείς ξύπνιο το μικρό παιδί που κρύβει μέσα του.