Η ανακωχή των Μουδανιών και η παράδοση της Ανατολικής Θράκης στους τούρκους (20 - 29 Σεπτεμβρίου 1922)

Στο κέντρο διακρίνονται οι Πλαστήρας, Γονατάς και Χατζηκυριάκος
Οι βασικές προτεραιότητες της "επαναστατικής επιτροπής" Πλαστήρα - Γονατά όταν ανέλαβε πραξικοπηματικά την διακυβέρνηση της Χώρας, αποτέλεσε η ενίσχυση του μετώπου της Θράκης και η αποκατάσταση της εύνοιας των Συμμάχων (Αγγλίας - Γαλλίας) που είχε διασαλευτεί από τις μετανοεμβριανές κυβερνήσεις. Τις δύο αυτές προτεραιότητες τις ανέφερε ρητά η "επαναστατική επιτροπή" σε διάγγελμα της προς τον ελληνικό λαό. Προς την κατεύθυνση αυτή, ο Νικόλαος Πλαστήρας και οι συνεργάτες του όρισαν την κυβέρνηση που θα στήριζαν, υποβάλλοντας ένα κατάλογο με ονόματα στον Άγγλο πρέσβη Λίντλει και ζητώντας του να διαλέξει τα ονόματα που ήταν αρεστά στην Μ. Βρετανία. Ταυτόχρονα ορίστηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος που βρισκόταν στο Παρίσι ως αντιπρόσωπος της "επαναστατικής επιτροπής" έναντι των Συμμάχων.
Η κατάσταση στο μέτωπο της Ανατολικής Θράκης δεν ήταν καθόλου αποθαρρυντική. Ο Ελληνικός στρατός ήταν ισχυρός καθώς εκτός από το Δ΄ Σώμα στρατού, λίγο πριν από την κατάρρευση είχε μεταφερθεί μια ακόμη ενισχυμένη μεραρχία για να επιχειρηθεί η κατάληψη της Κωνσταντινούπολης και έτσι να εκβιαστεί ο Κεμάλ σε συμβιβασμό. Είναι αληθές βέβαια πως το ηθικό των στρατιωτών ήταν πολύ χαμηλό. Ταυτόχρονα ανάμεσα στην Ελληνική Ανατολική Θράκη και τους Τούρκους του Κεμάλ που βρίσκονταν στην Νικομήδεια βρισκόταν η Κωνσταντινούπολη υπό Συμμαχική κατοχή. Ακόμα και αν οι Σύμμαχοι παρέδιδαν την Κωνσταντινούπολη στον Κεμάλ (και δεν προλάβαινε να την καταλάβει ο Ελληνικός στρατός από την Τσατάλτζα που απείχε μόλις 30 χλμ) η μεταφορά στρατευμάτων από την Ασία προς την Ευρώπη θα ήταν αδύνατη για τους Τούρκους καθώς δεν διέθεταν πλοία. Αντιθέτως το Ελληνικό ναυτικό θα ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος, τόσο στο Αιγαίο όσο και στην θάλασσα του Μαρμαρά όσο και στον Εύξεινο Πόντο.


Η Ελληνική πλευρά είχε λοιπόν δυνατότητες για να ελιχθεί και να καθυστερήσει αποφασιστικά (η και να εμποδίσει) την μεταφορά των Τούρκων στην Ανατολική Θράκη. Τα γεγονότα όμως εξελίχθηκαν πολύ διαφορετικά. Η διάσκεψη στα Μουδανιά άρχισε χωρίς τους Έλληνες, καθώς αυτοί δεν είχαν ακόμη φθάσει, με κύριο θέμα τη γραμμή που θα αποσύρονταν οι Έλληνες. Πρόκειται δηλαδή για μια ιδιόρρυθμη διάσκεψη ανακωχής που προδίκαζε τη Συνθήκη Ειρήνης και που υποχρέωνε τον έναν από τους δύο αντιπάλους να υποχωρήσει πολύ πέραν της γραμμής, την οποία κατείχε, και να παραχω­ρήσει μεγάλες εκτάσεις στον αντίπαλο. Κατά την αφήγηση του Ισμέτ Ινονού στον πολιτικό και μεγάλο Ιστορικό Σπύρο Μαρκεζίνη, το 1972, δέχθηκαν όλοι την προτροπή του: «Ας φθάσουμε σε ένα αποτέλεσμα και οι Έλληνες θα υποχρεωθούν να το δεχθούν».

Στους όρους της ανακωχής προβλεπόταν όχι μόνο η άμεση αποχώρηση του Ελληνικού στρατού από την Ανατολική Θράκη και την παράδοση της στους Τούρκους, αλλά προβλεπόταν και η εκκένωση της περιοχής από τους Έλληνες κατοίκους της εντός 15 ημερών! Η απόφαση των Συμμάχων για απόδοση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία οδηγούσε και στην εγκατάλειψη της Κωνσταντινούπολης, των Στενών και της ουδέτερης ζώνης. Η ταπείνωση των Συμμάχων, μπορεί να εξηγηθεί από το ότι ήδη είχαν ικανοποιηθεί από τα κέρδη τους. Η Μεγάλη Βρετανία, στη Μεσοποταμία, το Κουρδιστάν και τα πετρέλαια της Μοσούλης. Η Γαλλία, στη Συρία και τον Λίβανο και η Ιταλία, με την καταστροφή της Ελλάδας. Είχαν αποσπάσει την Τουρκία από την προσέγγισή της προς τη Σοβιετική Ένωση, προς μεγάλη, βέβαια, απογοήτευση του Λένιν και του Τρότσκι, οι οποίοι ιδεοληπτικά φαντάζονταν την Τουρκία ως ηγέτιδα μιας παγκόσμιας αντιαποικιακής επανάστασης.


Όταν έφτασε η Ελληνική αντιπροσωπεία (στρατηγός Μαζαράκης, αντισυνταγματάρχης Σαρηγιάννης) και ενημερώθηκε για τους όρους της ανακωχής αρνήθηκε να υπογράψει δηλώνοντας πως δεν είχε εξουσιοδότηση για τόσες πολλές και κρίσιμες παραχωρήσεις. Ο Νικόλαος Πλαστήρας αρχικώς περιόδευσε στις πόλεις της Ανατολικής Θράκης για να επιθεωρήσει τις Ελληνικές μονάδες και να ανορθώσει το ηθικό τους. Ταυτόχρονα επισκέφθηκε πολλές πόλεις εμψυχώνοντας τους Έλληνες κατοίκους και υποσχόμενος πως η "επαναστατική επιτροπή" θα έκανε ότι μπορούσε για την προστασία τους και δεν θα τους εγκατέλειπε σε καμία περίπτωση. Αμέσως μετά μετέβη ο ίδιος στα Μουδανιά όπου πληροφορήθηκε το περιεχόμενο των όρων της ανακωχής που ήδη είχαν συμφωνήσει οι Αγγλογάλλοι με τον Κεμάλ. Οι σύμμαχοι ενημέρωσαν την Ελληνική κυβέρνηση ότι σκόπευαν να υπογράψουν την ανακωχή ακόμη και μονομερώς. Ο Πλαστήρας αρνήθηκε να υπογράψει μια τέτοια "ανακωχή" που ισοδυναμούσε ουσιαστικά με παράδοση άνευ όρων. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος τηλεγράφησε τόσο στην Ελληνική κυβέρνηση όσο και στην αντιπροσωπεία στα Μουδανιά να αποδεχθούν και να υπογράψουν τους όρους της επώδυνης ανακωχής χωρίς δισταγμούς και δεύτερες σκέψεις.

Λόγω κακής συνεννόησης (φαίνεται από τα τηλεγραφήματα πως οι υπεύθυνοι του Ελληνικού υπουργείου εξωτερικών δεν γνώριζαν ότι τα Τουρκο-Βουλγαρικά σύνορα του 1915 δεν ήταν ο Έβρος ποταμός) η Ελληνική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Μαζαράκη αποχώρησε από τα Μουδανιά χωρίς να υπογράψει. Τελικώς μετά από συνεχείς πιέσεις του Βενιζέλου από το εξωτερικό η κυβέρνηση Κροκιδά αναγνώρισε την ανακωχή. Στις 25.9.1922 ο Βενιζέλος τηλεγράφησε από το Παρίσι: «Ανατολική Θράκη απωλέσθη ατυχώς δι’ Ελλάδα» και: «Ανάγκη Θράκες να εγκαταλείψωσι την γην, ην από τόσων αιώνων κατοικούσιν, αυτοί και πρόγονοί των».
 Το βασικό αποτέλεσμα της Ανακωχής αυτής είναι ότι ουσιαστικά δημιούργησε τετελεσμένα γεγονότα υπέρ των Τούρκων για την Συνθήκη Ειρήνης που υπογράφτηκε αργότερα στην Λοζάννη. Μια άλλη παρενέργεια της ανακωχής των Μουδανιών είναι ότι οι Τούρκοι στις διαπραγματεύσεις στην Λοζάννη αξίωναν και την Δυτική Θράκη, επ΄απειλη πολέμου. Το τραγικότερο όλων όμως, ήταν ότι πάνω από 250.000 Έλληνες αναγκάστηκαν να εκπατριστούν από την Ανατολική Θράκη εγκαταλείποντας τις περιουσίες τους και τα σπίτια τους ολοκληρώνοντας την τραγωδία της Μικρασιατικής Κατατροφής. Η αποχώρηση των Ελλήνων κατοίκων της Ανατολικής Θράκης από τις εστίες τους, και λόγω των περιορισμένων μέσων της εποχής, έγινε υπό δραματικές και τραγικές συνθήκες. Είναι χαρακτηριστικό πως οι Άγγλοι αρνήθηκαν να δώσουν παράταση στην εκκένωση ακόμη και για μια εβδομάδα!! Συνολικά, μαζί με τους στρατιώτες και τους Έλληνες δημοσίους υπαλλήλους μετακινήθηκαν προς την Ελληνική μεθόριο πάνω από 400.000 άνθρωποι.

Συμπεράσματα

Από τα γεγονότα όπως εξελίχθηκαν, αλλά και από τις συνθήκες που επικρατούσαν, μπορούμε να βγάλουμε στέρεα συμπεράσματα για τις μεγάλες προσωπικές ευθύνες του Νικόλαου Πλαστήρα, του Ελευθέριου Βενιζέλου και των υπολοίπων μελών της "επαναστατικής επιτροπής για την απώλεια της Ανατολικής Θράκης, αλλά και της γενικότερης αρνητικής τροπής των τελικών διαπραγματεύσεων για την μόνιμη συνθήκη ειρήνης που έγιναν αργότερα στην Λοζάννη. Είναι, πιστεύω, χαρακτηριστικό ότι τα ίδια αυτά πρόσωπα (Πλαστήρας, Γονατάς κτλ) ένα μήνα μετά είχαν το κουράγιο χωρίς ίχνος αυτοκριτικής να εκτελέσουν στο Γουδί τους βασικότερους πολιτικούς τους αντιπάλους για την απώλεια της Μικράς Ασίας. 

Στο εύλογο ερώτημα του λόρδου Κόρζον: «Ποιος θα υποχρεώσει τους Έλληνες να εγκαταλείψουν την Ανατολική Θράκη;» απάντησαν οι ίδιοι οι Έλληνες. Η Ανατολική Θράκη εγκαταλείφθηκε εθελόδουλα, ώστε να μη βρεθεί η Μεγάλη Βρετανία στη δυσάρεστη θέση να συγκρουστεί με την Τουρκία. Και αυτό παρά το ότι πολλοί πίστευαν ότι, αρνούμενοι να εγκαταλείψουν την Ανατολική Θράκη τις μέρες εκείνες, οι Έλληνες δεν είχαν να χάσουν απολύτως τίποτε και θα κέρδιζαν πολύτιμο χρόνο. Αναμφίβολα πάντως ισχύει το ελαφρυντικό για τον Πλαστήρα ότι ποτέ στο παρελθόν δεν είχε διαχειριστεί τέτοια θέματα ενώ δεν είχε την παραμικρή πολιτική εμπειρία.

Ένα από τα βασικά επιχειρήματα των υποστηρικτών της εκτέλεσης των "έξι" ήταν ότι οι μετανοεμβριανές κυβερνήσεις επαναφέροντας των Βασιλιά Κωνσταντίνο που ήταν πρόσωπο αντιπαθές στους Συμμάχους απώλεσαν τη εμπιστοσύνη τους και για τον λόγω αυτό έπαψαν να μας βοηθούν. Το επιχείρημα αυτό είχε περίοπτη θέση στο σκεπτικό του κατηγορητηρίου της προαποφασισμένης "δίκης" των εξι που ακολούθησε. Όπως όμως είδαμε από την παραπάνω αφήγηση, ενώ ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος είναι έκπτωτος και εξόριστος και το σύνολο της αντιβενιζελικής πολιτικής ηγεσίας στην φυλακή, την εξωτερική πολιτική χειρίζεται ο Βενιζέλος αυτοπροσώπως και η κυβέρνηση Κροκιδά αποτελείται από πρόσωπα που επιλέχθηκαν με τον πλέον επαίσχυντο τρόπο από ξένες πρεσβείες, οι Σύμμαχοι όχι μόνο δεν αλλάξαν πολιτική έναντι της Ελλάδος αλλά πρόδωσαν με ευκολία τον παλαιό τους Σύμμαχο που τους πρόσφερε τόσες υπηρεσίες στο παρελθόν, με τον επαίσχυντο τρόπο που περιγράψαμε.

Αντιπροσωπευτικός της ηττοπάθειας του Ελευθέριου Βενιζέλου είναι ο τρόπος με τον οποίο αρχίζει την επιστολή του προς τον στρατηγό Νίδερ, Διοικητή της Στρατιάς Θράκης, την 2.11.1922, αμέσως μετά την εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης. Γράφει ο Βενιζέλος:
«Φίλτατε στρατηγέ,
Επιθυμώ να σας συγχαρώ διά την επιτυχίαν μεθ’ης εξετελέσατε την θλιβεράν εντολήν της εκκενώσεως της Αν. Θράκης. Θέλω να σας είπω πόσην αληθή υπερηφάνειαν ησθάνθην, όταν, εις το υπουργείον των Εξωτερικών εν Αγγλία, μου ανεκοίνωσαν σχετικόν τηλεγράφημα του στρατηγού Χάριγκτον, εκφράζοντος την εκτίμησίν του διά τον τρόπον καθ’ όν έγινε η εκκένωσις….»  

Ι. Β. Δ.

Πηγές

Δαφνής Γρηγόριος, Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων τ. πρώτος, εκδόσεις Κάκτος

Ρήγος Άλκης, τα κρίσιμα χρόνια 1922-1935, εκδόσεις παπαζήση

Βασίλης Τζανακάρης, Εις Θάνατον!! ( η δίκη και η εκτέλεση των "έξι" μέσα από τα πρακτικά, τα παραλειπόμενα και τα "ψιλά" των εφημερίδων), εκδόσεις Μεταίχμιο

http://easternthrace1922.blogspot.com/2010/08/blog-post_2400.html

Η εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης το 1922  (εξαιρετικό άρθρο διαβάστε το σας το συνιστώ)

ΕΠΙΜΕΤΡΟΝ

Μαρτυρία τοῦ Ἀλέξανδρου
Μαζαράκη-Αἰνιάνος, ἀπό τό βιβλίο του "Ἀπομνημονεύματα", Ἴκαρος,
Ἀθήνα 1948


… Τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1922 ἐκλήθην εἰς τό Ὑπουργεῖον τῶν Ἐξωτερικῶν, ὅπου μοῦ ἀνέθεσαν νά ἀντιπροσωπεύσω τήν Ἑλλάδα εἰς τήν μέλλουσαν νά συνέλθῃ τήν 20 Σεπτεμβρίου εἰς Μουδανιά διάσκεψιν στρατιωτικῶν ἀντιπροσώπων τῆς Ἑλλάδος, τῆς Τουρκίας, τῆς Γαλλίας, τῆς Ἀγγλίας καί Ἰταλίας, πρός σύναψιν ἀνακωχῆς. … Σημειωτέον ὅτι καί ἐγώ καί ἡ κυβέρνησις ἐνομίζαμε ὅτι ἐπρόκειτο μόνον περί ἀνακωχῆς, περί τῶν γραμμῶν δηλαδή ὄπισθεν τῶν ὁποίων θά ἔμενεν ὁ ἑλληνικός καί ὁ τουρκικός στρατός μέχρι τῆς συνθήκης τῆς εἰρήνης, ὡς ἄλλως ἐξήγετο καί ἀπό τήν διακοίνωσιν τῶν δυνάμεων.

Τῆς ἐπιτροπῆς μετεῖχον ἐκ μέρους τῆς Ἀγγλίας ὁ στρατηγός Χάριγκτον, τῆς Γαλλίας ὁ στρατηγός Σαρπύ, τῆς Ἰταλίας ὁ στρατηγός Μομπέλλι, τῆς Τουρκίας (τόν ὁποῖον διόλου δέν συνήντησα) ὁ στρατηγός Ἰσμέτ Πασσᾶς. Οὗτοι δέν ἀνέμενον τήν ἄφιξίν μας ἀλλά συνεδριάσαντες τήν 20–21 εἶχον ἤδη παρασκευάσει τό κείμενον τῆς ἀνακωχῆς τό ὁποῖον καί μᾶς παρουσίασαν πρός ἀποδοχήν τήν 22αν. Εἰς τήν πρώτην συνεδρίασιν τῆς 22ας Σεπτεμβρίου, γενομένην ἐπί ἀγγλικοῦ θωρηκτοῦ, μᾶς ἐπέδειξαν κείμενον ἕτοιμον τῆς συνθήκης τῆς ἀνακωχῆς εἰς τό ὁποῖον εἶχον μείνει σύμφωνοι οἱ Τοῦρκοι καί οἱ τέως σύμμαχοί μας, χωρίς κἄν νά μᾶς ἐρωτήσουν. Διά τοῦτο ὡρίζετο ἡ ἄμεσος ἐκκένωσις τῆς Θρᾴκης ὑπό τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ μέχρι τόν Ἕβρον καί ὅτι ἐπρόκειτο μόνον νά συζητηθοῦν αἱ λεπτομέρειαι τῆς ἐκτελέσεως. Ἐδήλωσα ἀμέσως ὅτι τό κείμενον τοῦτο προδικάζει τήν συνθήκην τῆς εἰρήνης, ὅτι ἐγώ ἦλθον διά νά συζητήσω περί ἀνακωχῆς καί ὄχι διά νά ἀκούσω τήν ἄμεσον κατάληψιν τῆς Θρᾴκης ὑπό τῶν Τούρκων καί ὅτι ὑπό τοιούτους ὅρους θεωρῶ τοῦτο ἀπαράδεκτον καί οὔτε ὁδηγίας τοιαύτας ἔχω, οὔτε κἄν θέλω νά λάβω γνῶσιν.

Κατά τήν διεξαχθεῖσαν συζήτησιν ὁ Γάλλος ἀντιπρόσωπος στρατηγός Σαρπύ ἐζήτει μέ νευρικότητα καί ἐκβιαστικῶς νά μᾶς πιέσῃ εἰς ἄμεσον ἀποδοχήν τῶν πάντων, ἐπισείων τούς κινδύνους τῆς παρελκύσεως, ἀφοῦ δῆθεν οἱ σύμμαχοι ἀνέλαβον νά πείσουν τόν Κεμάλ νά μή διαπεραιωθῇ εἰς Εὐρώπην καί μᾶς καταδιώξῃ καί παρεχώρησαν εἰς αὐτόν τήν Θρᾴκην, ἡ ὁποία παραχώρησις εἶναι ὁριστική. …Ὑπό τάς συνθήκας ταύτας μετέβην εἰς τήν ἐπί τοῦ ἀντιτορπιλλικοῦ σύσκεψιν ὅπου εὐθύς ἀμέσως ἐδήλωσα ὅτι μή γενομένης δεκτῆς οὐδεμιᾶς ἡμετέρας προτάσεως δέν δύναμαι νά ὑπογράψω. …
Ἀλλά θά ἦτο ἡ ἰδία ἡ στάσις τῆς Ἀγγλίας ἐάν ἔβλεπε μετ' ὀλίγας ἡμέρας, μετά ἕνα μῆνα, σημαντικήν εἰς τή Θρᾴκην ἑλληνικήν δύναμιν μέ τήν στερράν ἀπόφασιν νά κρατήσῃ καί νά ἀμυνθῇ αὐτῆς; Θά ἦτο διατεθειμένη τότε νά συμμετάσχῃ μέ τάς δύο ἄλλας δυνάμεις εἰς ἐκβιαστικά ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος μέτρα; Καί ἐπί πλέον, ἐάν ἀφιέμεθα μόνοι ἀπέναντι τῶν Τούρκων, θά ἠδύναντο αὐτοί, ἐνόσῳ μέ τόν στόλον μας εἴμεθα κύριοι τῆς Προποντίδος, νά διαπεραιώσουν σημαντικάς δυνάμεις ἐξ Ἀσίας εἰς Θράκην; Βεβαίως ὄχι. Ὑπάρχει λοιπόν βάσιμος ἐλπίς ὅτι ἐάν παρετείναμεν τήν ἐκκρεμότητα, μή δεχόμενοι τήν ἐκκένωσιν τῆς Θρᾴκης καί ἐν τῷ μεταξύ συντόνως ἐνισχύαμεν καί ὠργανοῦμεν τάς ἐκεῖ στρατιωτικάς δυνάμεις μας, ἡ μέν Εὐρώπη δέν θά ἦτο ἡνωμένη διά νά ἐπέμβῃ, οἱ δέ Τοῦρκοι δέν θά εἶχον εἰς χεῖρας των κανέν ὅπλον διά νά ἐκβιάσουν καί ἡμᾶς καί τήν Εὐρώπην.

Προκειμένου, ἐπαναλαμβάνω, διά τόσον μεγάλον ἔπαθλον ὅπως ἡ Θρᾴκη, ἤξιζε τόν κόπον νά μεταχειρισθῇ ἡ Ἑλλάς ὅλα τά μέσα διά νά τήν κρατήσῃ, φθάνουσα μέχρι τοῦ τελευταίου σημείου, ὅπου θά ἔβλεπε πλέον ὅτι ἡ ἀντίστασίς της ἦτο ἄσκοπος καί ἐγέννα δεινοτέρους κινδύνους. Νομίζω λοιπόν ὅτι καί ὁ Βενιζέλος ἐν Παρισίοις καί ἡ ἐπανάστασις ἐν Ἀθήναις ἔσπευσαν πολύ, χάσαντες ἀπ' ἀρχῆς κάθε ἐλπίδα, νά ἀποδεχθοῦν τήν ἐκκένωσιν τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης. 

Σχόλια

  1. Πολύ καλό άρθρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φιλίστωρ κανένα άρθρο που να μην κάνει μόνο κριτική στον Βενιζέλο, αλλά να και κριτικάρει τους αντιπάλους του για τα τραγικά σφάλματα που διέπραξαν έχεις γράψει;
    Για να μην σε αδικώ, δεν έχω διαβάσει όλα τα άρθρα σου για τη συγκεκριμένη περίοδο, αλλά οτι έχω διαβάσει είτε αφορά τον εθνικό διχασμό, είτε τη Μικρασιατική καταστροφή, είτε αργότερα ρίχνει πάντα το φταίξιμο στον Βενιζέλο. Δεν έχω διαβάσει την παραμικρή κριτική για τους αντιπάλους του.

    Στο συγκεκριμένο θέμα τώρα, τι έπρεπε να κάνει η Ελλάδα; Να συγκρουστεί με όλες τις μεγάλες δυνάμεις; Η Ελλάδα αν δεν κάνω λάθος, απειλούνταν την ίδια εποχή με πόλεμο από την Ιταλία και τη Βουλγαρία. Να προσθέταμε στον κατάλογο των εχθρών μας και την Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία; Την ίδια στιγμή που εκλιπαρούσαμε για οικονομική βοήθεια τους πρώτους; Πέρα από το στρατιωτικό τομέα άντεχε οικονομικά η Ελλάδα τη σύγκρουση με τις Μεγάλες Δυνάμεις την περίοδο εκείνη;

    bob batons

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητέ bob batons,

    To ζήτημα δεν είναι να γράψεις κάτι υπερ η κατά του Βενιζέλου. Το ζήτημα είναι αν αυτό που γράφεις βασίζεται σε στέρεα επιχειρήματα η όχι.

    Προσωπικά θεωρώ πως έχουν υπερτονιστεί τα λάθη της συντηρητικής πλευράς ενώ έχουν αποσιωπηθεί η συσκοτιστεί στην καλύτερη περίπτωση τα σφάλματα της Βενιζελικής. άρα αναδεικνύοντας τα συμβάλλω σημαντικά στην ιστορική μας αυτογνωσία.

    Επίσης λέτε πως η Ελλάδα των Πλαστήρα -Γονατά δεν είχε την πολυτέλεια να συγκρουστεί με την Αγγλία και την Γαλλία καθώς τις εκλιπαρούσε για ΄δάνειο, έτσι αναγκάστηκε να δεχθεί την απώλεια της Ανατολικής Θράκης.

    Μόλις ένα μήνα μετά η "κυβέρνηση" Πλαστήρα - Γονατά προτίμησε να εκτελέσει τους έξι αδιαφορώντας για τις προειδοποιήσεις της Αγγλίας και της Γαλλίας. Αποτέλεσμα διεκόπησαν οι διπλωματικές σχέσεις των Αγγλογάλλων με την Ελλάδα για ένα χρόνο. Άρα σύμφωνα με την λογική σας μπορεί κάποιος να συγκρουστεί με τις μεγάλες δυνάμεις για να εκτελέσει τους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά όχι για να σώσει την Ανατολική Θράκη.

    Επίσης καμία δανειοδότηση δεν έγινε προς την Ελλάδα από τις μεγάλες δυνάμεις ως το 1924. Η παρουσία των μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή είχε καθαρά διπλωματικό και όχι στρατιωτικό χαρακτήρα. Η Αγγλία και η Γαλλία έβγαιναν οικονομικά και κοινωνικά τραυματισμένες από τον Α΄παγκόσμιο πόλεμο. Για την ανατολή δεν διέθεταν ούτε ένα φυσίγκι.

    Το τελικό νόημα του άρθρου είναι ότι η πολιτική των Δυνάμεων δεν επηρεάστηκε ποτέ πραγματικά από την παρουσία του Βενιζέλου η του Βασιλιά στο πηδάλιο της Χώρας. Παρά μόνο από τα συμφέροντά τους στην περιοχή.

    Επιμένω λοιπόν πως οι Έλληνες όφειλαν τουλάχιστον να καθυστερήσουν (αν όχι να αρνηθούν) να παραδώσουν την Ανατολική Θράκη. Κάθε ψύχραιμος αναλυτής της συγκυρίας αυτό θα έλεγε...

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καταρχάς δεν απάντησες στο εάν έχεις γράψει άρθρο που να κάνει κριτική και στους αντιπάλους του. Αυτό που σε ρωτώ στην πρώτη πρόταση μου.

    Μετά δε λέω οτι παρέδωσε την Ανατολική Θράκη για να μην συγκρουστεί μόνο με την Αγγλία και τη Γαλλία. Θα συγκρούονταν και με τη Ρωσία ενώ την ίδια ώρα έπρεπε να υπολογίζουμε και την Ιταλική και Βουλγαρική απειλή. Κανείς δεν ήθελε να παραμείνει η Ελλάδα στην Ανατολική Θράκη. Θεωρείς εφικτό το να τα βάζαμε με όλους;

    Τέλος στο βιβλίο "Το όραμα της Ιωνίας" ο συγγραφέας Λιουέλλυν Σμιθ γράφει ξεκάθαρα οτι από τις πιστώσεις που είχαν εγκριθεί το 1918 η Ελλάδα είχε αξιοποιήσει 5,5 λίρες ενώ πάγωσαν οι υπόλοιπες τον Δεκέμβριο του 1920, λόγω της έλευσης του Κωνσταντίνου. Οπότε μια χαρά επηρρεάστηκε η πολιτική των Μεγάλων Δυνάμεων από την παρουσία του Βασιλιά στο πηδάλιο της χώρας. Αφήνω στην άκρη οτι έτσι δόθηκε η αφορμή στους Γάλλους για να μας εγκαταλείψουν. Αναφέρω μόνο τις οικονομικές επιπτώσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. http://www.istorikathemata.com/2011/03/26-1922.html

    http://www.istorikathemata.com/2010/07/blog-post_10.html (Η μοιραία προέλαση του Ελληνικού στρατού προς την Άγκυρα)

    Τα δύο παραπάνω άρθρα πληρούν τις προδιαγραφές που επίμονα θέτεις, αν και εγώ διαφωνώ ριζικά με τις ετικετικοποιήσεις.

    Επί της ουσίας τώρα, η βουλγαρία στην εξιστορούμενη εποχή ήταν εντελώς διαλυμένη και απειλούσε μόνο με ένοπλες συμμορίες, η Ρωσία δεν είχε στρατό στην περιοχή, ούτε πολύ περισσότερο η Ιταλία.

    Αυτό που λέω πολύ απλά (και δεν το λέω μόνο εγώ φυσικά) είναι ότι είτε το θέλουμε είτε όχι, στην δεδομένη στιγμή δεν υπήρχε στρατιωτική δύναμη για να εξαναγκάσει την Ελλάδα να αποχωρήσει από την Ανατολική Θράκη. Η αποχώρηση μας έγινε σε καθαρά εθελοντική βάση και όμοια της δύσκολα θα μπορεί κανείς να βρει στην παγκόσμια Ιστορία.

    Μπορεί αν μέναμε οι εξελίξεις να μας εξανάγκαζαν (π.χ. επέμβαση Αγγλικού στόλου), πολύ δύσκολα όμως χριστιανικά κράτη θα μπορούσαν επισήμως να στηρίξουν τον Κεμάλ μετά από τις φρικαλεότητες της Σμύρνης. Σε κάθε περίπτωση η Ελληνική πλευρά όφειλε να καθυστερήσει και το λιγότερο να χρησιμοποιήσει την αποχώρηση ως ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί. η διπλωματική απομώνωση από μόνη της δεν λέει κάτι όταν βρίσκεσαι σε εμπόλεμη κατάσταση σε ζήτηματα ζωής η θανάτου.

    Τέλος θεωρω πως χρησιμοποιείς τον σμίθ με έναν εντελώς αποσπασματικό τρόπο, ακυρώνοντας ακριβώς το κύριο νόημα της εργασίας του.

    Του λόγου το αληθές:
    http://www.istorikathemata.com/2009/11/blog-post_03.html (Η άρνηση της Αγγλίας για βοήθεια προς την Ελλάδα για την Μικρασιατική εκστρατεία, ακόμη και πριν την υπογραφή της συνθήκης των Σεβρών)

    Έχω γράψει επίσης πολλά άρθρα με τα οποία αποδεικνύω περίτρανα πως η πολιτική των μ. δυνάμεων άλλαξε ακόμη και πριν την υπογραφή της συνθήκης των Σεβρών. Η έλευση του Βασιλιά ήταν η αφορμή και όχη η αιτία. Αν τα συμφέροντα των δυνάμεων ήταν με την Ελλάδα ο Βασιλιάς δεν θά ήταν εμπόδιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η τελευταία πρόταση στο σχόλιο απο-
    τελει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!!Ο Κυριάκος
    Διακογιάννης σε ένα βιβλίο του γρά-
    φει ότι η έλευση του βασιλιά ΔΕΝ ε-
    πηρέασε ΚΑΘΟΛΟΥ την πολιτική των Αγ
    γλογάλων!Απλά "τα γύρισαν",γιατί
    ο Κεμάλ προσέγγισε τους μπολσεβί-
    κους-εναντίον των οποίων πολέμησε
    η Ελλάδα με την προτροπή τους-καθώς
    και ότι ΗΘΕΛΑΝ τη φιλία του κυρίαρ-
    χου τότε Κεμάλ στη Μ.Ανατολή με τα
    πετρέλαια της Μοσούλης-νέα ενεργει-
    ακή δύναμη-!!Βέβαια όλες οι κινή-
    σεις της τότε πολιτικής ηγεσίας ή-
    ταν ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ!!Πλησιάζει ένας
    αιώνας από τα γεγονότα κι ακόμη ΔΕ
    βάζουμε μυαλό!!ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ
    ΟΠΟΙΑΣ ΤΥΧΗΣ ΜΑΣ!!Υ.Γ. Ο Κ.Δ. μόνο
    για δεξιοβασιλικός δε μπορεί να χαρακτηρισθει!Το πόνημα:Οι σαρκο-
    φάγοι του Ελληνισμού!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ρώτησα αν έχεις γάψει εσύ ο ίδιος κάποια κριτική για την αντιβενιζελική παράταξη. Εσύ μου έφερες δύο άρθρα άλλων στα οποία στο ένα έχεις υπογραμίσει την κριτική του Γούναρη στον Βενιζέλο και στο άλλο αναφέρεται μόνο σην ανόητη απόφαση για την εκστρατεία στην Άγκυρα. Μια γενικότερη κριτική απο εσένα θα ήθελα να δω κάποια στιγμή για την αντιβενιζελική παράταξη. Δεν έχω διαβάσει κανένα τέτοιο άρθρο μέχρι στιγμής. Εκτός κι αν πιστεύεις οτι δεν έκaναν σημαντικά λάθη και η ευθύνη βαρύνει μονάχα τον Βενιζέλο.

    "Τέλος θεωρω πως χρησιμοποιείς τον σμίθ με έναν εντελώς αποσπασματικό τρόπο, ακυρώνοντας ακριβώς το κύριο νόημα της εργασίας του."

    Μα αυτό ακριβώς κάνεις εσύ!! Παίρνεις ένα απόσπασμα στο οποίο ο Τσόρτσιλ λέει οτι οι Άγγλοι δεν θα βοηθούσαν όταν ο Λόϋντ Τζορτζ ο πρωθυπουργός της Βρετανίας έλεγε το αντίθετο... και το γενικεύεις στο οτι δεν πήραμε καμία βοήθεια.
    Η αλήθεια είναι οτι οι Άγγλοι πάγωσαν τις πιστώσεις με την έλευση του Κωνσταντίνου το Δεκέμβρη του 1920. Η στάση των Γάλλων είχε αλλάξει, όχι όμως και των Άγγλων. Αυτή άλλαξε με την έλευση του Κωνσταντίνου. Τα δάνεια για τα οποία εκλιπαρούσε ο Γούναρης τον επόμενο ενάμιση χρόνο ήταν μικρότερα από τις εναπομείνασες πιστώσεις!! Αυτό για να έχουμε μια άποψη των μεγεθών...

    Η πολιτική των μεγάλων δυνάμεων δεν άλλαξε συνολικά. Η πολιτική της Αγγλίας -στη δύναμη της οποίας βασιζόμασταν- άλλαξε με τον Κωνσταντίνο. Η επιμονή τους να τον φέρουν στην Ελλάδα παρά τις ξεκάθαρες προειδοποιήσεις των συμμάχων ήταν ολέθριο σφάλμα. Ήταν δώρο για τους Γάλλους και δώρο για εκείνους τους Άγγλους -το λεγόμενο φιλομουσουλμανικό λόμπι- που δεν ήθελε μια ισχυρή Ελλάδα στη μεσόγειο εις βάρος της Τουρκίας.

    Τέλςο η αποχώρηση από την Ανατολική Θράκη δεν έγινε σε εθελοντική βάση όπως πατραπλανητικά γράφεις. Υπήρχαν ισχυρότατες πιέσεις από τους συμμάχους γιατί ήθελαν να πάρουν τον Κεμάλ με το μέρος τους. Και φυσικά θα έστελναν τον στόλο τους και θα χρησιμοποιούσαν κάθε μέσο για να επιβάλουν τις θέσεις τους στην Ελλάδα. Αυτά τα ήξερε ο Βενιζέλος και καταλάβαινε οτι δεν μπορούσαμε να κρατηθούμε στην Ανατολική Θράκη.
    Τώρα αν εσείς πιστεύετε οτι έπαιρνε την Ελλάδα να συγκρουστεί με όλες τις μεγάλες δυνάμεις και με την Τουρκία ταυτόχρονα... δεν έχω να πω τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όπως αναφέρω και σε παλαιότερο άρθρο μου, δεν ήταν μόνο ο Τσώρτσιλ που διαβεβαίωσε τον Βενιζέλο για την Αγγλική αδυναμία για βοήθεια. Εκτός του Άγγλου στρατηγού Wilson του οποίου την μαρτυρία αναφέρει λεπτομερώς ο Σμιθ, ακόμη και το συμβούλιο Ειρήνης που ανέθεσε στον Βενιζέλο την εντολή για την κατάληψη της Σμύρνης του είπε πως εκεί η Ελλάδα πηγαίνει μόνη της.

    Σύμφωνα με τον Σμιθ πάντα, η ελπίδα του Βενιζέλου ήταν ότι στο τέλος οι Άγγλοι του Λόυδ Τζώρτζ δεν θα μας εγκατέλειπαν. Η ελπίδα του...

    Επίσης θα μου επιτρέψετε να επιμείνω στην ουσία των συμπερασμάτων μου. Οι Σύμμαχοι ήρθαν σε συμφωνία με τον Κεμάλ για να σταματήσει την προέλαση του με αντάλλαγμα την (Ελληνική) Ανατολική Θράκη. Η Ελληνική πλευρά δεν ρωτήθηκε καν, αυτό είναι πανθομολογούμενο.

    Επιμένω ότι η Ελλάδα όφειλε τουλάχιστον να καθυστερήσει την παράδοση της Ανατολικής Θράκης, αν όχι να αρνηθεί. Η υπόθεση σας ότι οι Σύμμαχοι θα έστελναν τον στόλο τους, είναι μια υπόθεση όχι ιδιαίτερα πιθανή καθώς θα προέκυπταν πολλά προβλήματα (αντιδράσεις κοινής γνώμης των χωρών τους, κοινή πολιτική συμμάχων που δεν υπήρχε κτλ).

    Ακόμη και αν έστελναν τον στόλο τους, η Ελλάδα θα είχε κερδίσει πολύτιμο χρόνο για να ανασυνταχθεί, ενώ πολύ πιθανά να γινόταν σύρραξη μεταξύ Άγγλων και Κεμάλ, καθώς ήδη είχαν ξεκινήσει προστριβές μεταξύ τους όπως αναφέρει ο Σμιθ.

    Η αποχώρηση των ελλήνων από την Ανατολική Θράκη έγινε σε εθελοντική βάση χωρίς στρατιωτικό εξαναγκασμό. Εγώ δεν είπα ότι όφειλε η Ελλάδα να πολεμήσει εναντίον των μ. δυνάμεων καθώς δεν πιστεύω ότι υπήρχε ένας τέτοιος κίνδυνος τουλάχιστον άμεσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τώρα για τα δύο άλλα ζητήματα που θίξατε. Αναμφίβολα η επιστροφή του Βασιλιά ήταν μεγάλο πολιτικό λάθος από μέρους των μετανοεμβριανών κυβερνήσεων (βέβαια κανείς δεν θέτει και την παράμετρο της ελευθερίας των Ελλήνων να διαλέγουν ελεύθερα ποιόν θέλουν και να μην εκβιάζονται από ξένες δνάμεις). Αναμφίβολα επαναλαμβάνω ήταν μεγάλο λάθος, όμως είναι επίσης αφελές, αν μου επιτρέπετε, να υποστηρίξει κάποιος ότι οι τρεις μ. δυνάμεις άλλαξαν πολιτική στην περιοχή λόγω ενός...προσώπου (βασιλιά) (που σημειωτέον στον λόγο του όταν επέστρεψε, ανέφερε ακριβώς ότι ήθελε να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη τους). Ο μηχανισμός για να ξαναμοιραστεί η τράπουλα στην περιοχή είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα και αυτό είναι αποδεδειγμένο. Η επιστροφή ήταν η αφορμή και όχι η αιτία (ασχέτως αν δεν έπρεπε να δωθεί η παραμικρή αφορμή ποτέ)

    Και το τελευταίο: Η επιλογή των θεμάτων που διαπραγματεύομαι έχει να κάνει με τα ενδιαφέροντα μου, αλλά εξυπηρετεί την ανάγκη να τεθούν ζητήματα που η βενιζελοκεντρική θεώρηση της Ιστορίας που επικρατεί στην Ελλάδα, δεν είχε επιτρέψει ως τωρα να θιχτούν. Αυτή μου την πρόθεση την έχω αναφέρει σε πολλά άλλα νήματα που έχω απαντήσει σε άλλους αναγνώστες μου. Από την πλευρά μου σας διαβεβαιώ πως δεν υπάρχει καμία σκοπιμότητα η δόλος, πάντοτε ήμουν πολύ προσεκτικός στους χαρακτηρισμούς μου έναντι του μεγέθους του Ελ. Βενιζέλου, του οποίου την συνεισφόρα δεν παραγνωρίζω. Έχει δημοσιευτεί και σχετική μελέτη μου για την μεγάλη συνεισφορά του στο πρόβλημα που προέκυψε το 1924 με το "πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ".

    Σας διαβεβαιώ επίσης, πως δεν έχω πρόθεση να συσκοτίσω τις ευθύνες των συντηρητικών, απλώς πιστεύω πως το ζήτημα αυτό είναι ήδη εξαντλημένο και κάθε νέα προσθήκη δεν προσθέτει κάτι στην γενικότερη εικόνα που έχουμε για την περίοδο αυτή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σχετική με το υπό συζήτηση θέμα είναι και μια δήλωση του πασίγνωστου και λαλίστατου βουλευτή της ΝΔ Άδωνι Γεωργιάδη στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα Mega» στις 22 Μαρτίου που "αλίευσα" στο διαδίκτυο: «Θέλω να πω ότι εγώ είμαι δεξιός. Η δική μου παράταξη βαρύνεται, η Δεξιά, γιατί πριν από μερικές δεκαετίες η Βουλή, υπό δεξιά πλειοψηφία, ψήφισε να διαρρήξουμε τις σχέσεις μας με τους συμμάχους και να πούμε το ηρωικό 'Όχι' τότε, να φέρουμε πίσω τον Βασιλιά Κωνσταντίνο, γιατί είπαμε ότι θα αποφασίσουμε ό,τι θέλουμε μόνοι μας. Και η συνέπεια ήταν η Μικρασιατική Καταστροφή».

    Είναι προφανές και εδώ πως υπάρχει μια σύγχυση μεταξύ αφορμής και πραγματικής αιτίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. καλα ειναι δυνατον καποιος να πιστευει οτι οι μεγαλες δυναμεις ή γενικοτερα οι πολιτικες και οι στρατηγικες εχουν να κανουν με προσωπα? στους ισχυρους τους αρκει να εισαι με τη μεση σπασμενη δε λεω πως πρεπει να τα βαζεις με ολους αλλα υπαρχει μια παροιμια που λεει "στο γειτονα σου πρεπει να δειχνεις μια φορα το μηνα τα κακαλα σου για να σε σεβεται" δυστυχως μεχρι σημερα δεν την τηρουμε. απορρω ομως τι ηταν αυτο που φοβηθηκε τοσο πολυ ο βενιζελος και πιεζε τοσο πολυ για την παραδοση και αμεση της αν. θρακης? ο φοβος και η βιασυνη παντως δεν ειναι συμβουλοι της διπλωματιας. Και δυστυχως τα γεγονοτα εδειξαν πως ο βενιζελος εκεινη την περιοδο ειχε χασει την διπλωματικη του ικανοτητα γιατι θεωρω αδιανοητο ενας μεγαλος πολιτικος σαν και αυτον να πιστευε σε φιλιες τυπου αγγλιας κλπ.
    Θ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εχω βαρεθει να διαβαζω τις ιδιες ανοησιες κατα των Πλαστηρα-Γονατα, οτι δηθεν παρεδωσαν την Ανατολικη Θρακη, οτι επρεπε να την κρατησουν με τα οπλα, να πανε κοντρα στις Δυναμεις κλπ.Καταρχην η αποφαση των Δυναμεων να παραδωθει η Ανατολικη Θρακη στους Τουρκους εληφθη στις 9-9-1922, και την επομενη ενημερωθηκε με Διακοινωση η Τουρκια, ενω η Επανασταση ανελαβε στις 14-9-1922.

    Καλα θα κανουν μερικοι να ειναι πιο προσεκτικοι. Θα αφησω να τους δωσει την αρμοζουσα απαντηση καποιος που δεν θα ανεμεναν : Ο Ξενοφων Στρατηγος.

    «Η περι Θρακης περικοπη σημειουται ανωτερω για να καταδειχθη η ατοπος μεγαλαυχια εκεινων ,οιτινες διετεινοντο οτι ησαν ετοιμοι οχι μονον την Θρακην να κρατησωσιν, αλλα και την Κων/πολιν να καταλαβωσιν, και την Μ. Ασιαν να ανακαταλαβωσιν, ενω η πειρα επρεπε να τους ειχε διδαξη οτι, ανεξαρτητως της στρατιωτικης ικανοτητος της Ελλαδος, αι Μεγαλαι Δυναμεις ουδεμιαν μεν των αποφασεων των ησαν εις θεσιν να επιβαλλωσιν εις τον Κεμαλ,παντοτε δε αποτελεσματικως, ειχον προχειρα τα μεσα και την εκουσιαν ή ακουσιαν ομοφωνιαν οπως πιεζωσιν την Ελλαδα και καθιστωσιν αυτην υποχειριον των θελήσεων των.Οι ορμητικοι ομως πατριωται δεν ειναι δυνατον να μην εγνωριζον τον ορο του πρωτοκολοου των Μουδανιων περι ανακωχης, καθ’ ον οι Στολοι των Συμμαχων θα παεκλειαν την Ελλαδα, αν ηρνειτο αυτη να να εκπληρωσει ήη τηρησει τους ορους της ανακωχης, και δη τους σχετικους προς την Θρακην, ωστε δεον να υποθεςη τις οτι αι μεγαλαυχιαι αυτως εις το οτι εγνωριζον οτι δεν θα τους επετρεπετο να τας πραγματοποιησωσιν.»

    Απο το βιβλιο του Ξ. Στρατηγου «Η Ελλας εν Μικρα Ασια, σελ. 419-420, Εκδοσεις Χαριση.

    Το οτι οι Συμμαχοι θα επεβαλλαν ναυτικο αποκλεισμο αν δεν παραδιδαμε την Ανατολικη Θρακη δεν ηταν αυθαιρετη υποθεση, αλλα συμφωνημενος μυστικος ορος μεταξυ των Συμμαχων στα Μουδανια.Ο Ξενοφων Στρατηγος ηταν η δευτερη μεγαλυτερη στρατιωτικη φυσιογνωμια των αντιβενιζελικων μετα τον Μεταξα, Υπαρχηγος του Επιτελειου, Υπουργος Συγκοινωνιων, στρατιωτικος συμβουλος της Κυβερνησης Γουναρη, και συγκατηγορουμενος των «6» στην ομωνυμη δικη.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Το θέμα είναι ότι η βενιζελική πλευρά τόσα χρόνια προσπαθούσε να παρουσιάσει την κυβέρνηση Πλαστήρα-Γονατά σαν την δυναμική λύση που δήθεν αψηφούσε τους ξένους ( ο διάλογος με τον Άγγλο διπλωμάτη) και ότι ήταν το ακριβώς αντίθετο των "ενδοτικών" Λαϊκών. Τότε γιατί φώναζαν πως το κίνημα τους έγινε για να σώσουν την Αν. Θράκη. Δεν ήξεραν τι θα ακολουθούσε; Ο Στρατηγός δεν είναι αλάνθαστος. Δεν είναι σίγουρο αυτό με τον Αποκλεισμό. Τελικά το μόνο κατόρθωμα της επανάστασης ήταν να διαιωνίσει τον διχασμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Προς NF,
    Αναμφίβολα κάθε εκτίμηση καταστάσεων και γεγονότων από Ιστορικά πρόσωπα που έζησαν τα γεγονότα έχει την βαρύτητα της, έτσι και το απόσπασμα που παραθέτεις του Στρατηγού (το οποίο δεν έχω διασταυρώσει επειδή βρίσκομαι εκτός έδρας) έχει την αξία του και αξιολογείται.

    όμως εγώ στο επίμετρο του άρθρου έχω παραθέσει από σπασμα από τα απομνημονεύματα του (Βενιζελικού) Μαζαράκη, ο οποίος μέσες-άκρες έχει την ίδια εκτίμηση των πραγμάτων με αυτή του άρθρου.

    Ποιά εκτίμηση μπορεί να είναι σωστότερη; Αυτή του Στρατηγού που όταν εκτυλίσσονταν οι διαπραγματεύσεις ήταν κρατούμενος σε ένα κελί, η αυτή του Μαζαράκη που συμμετείχε ως εκπρόσωπος της Ελληνικής κυβέρνησης στα Μουδανιά; Επίσης το εν λόγω βιβλιό το έγραψε το 1926. Πως είχε μάθει τον μυστικό όρο του πρωτοκόλλου, τον οποίο δεν τον έχω διαβάσει πουθενά αλλού ούτε εν έτει 2013 που έχουν δωθεί στην δημοσιότητα όλα τα διπλωματικά αρχεία των Ευρωπαικών Χωρών;
    Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι Ελληνική απόφαση για μη υπογραφή της ανακωχής των Μουδανιών θα δυσαρεστούσε τους Συμμάχους. Οι Έλληνες όμως όφειλαν να παίξουν το "χαρτί" αυτό και να υποχωρήσουν μόνο σε περίπτωση που δεν υπήρχε άλλη επιλογή.

    Επίσης στο άρθρο μου (αν κατάλαβες καλά) επέρριψα την βασική ευθύνη στον Βενιζέλο και όχι στον Πλαστήρα του οποίου αναγνώρισα πολλά ελαφρυντικά για την στάση του που ήταν γεμάτη αντιφάσεις(λ.χ. περιόδευε στην Ανατολική Θράκη και υποσχόταν ότι δεν θα εγκαταλείπονταν οι Θρακιώτες, χωρίς να γνωρίζει τα αποτελέσματα των συνομιλιών).

    Τέλος αν ήμουν στην θέση σου δεν θα διάβαζα ένα ιστολόγιο που γράφει "ανοησίες" αλλά θα έβρισκα κάποιο εγκυρότερο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ασλανιδης σαββας9 Μαρ 2015, 4:09:00 μ.μ.

    αγγλοι,γαλλοι,ιταλοι,ολοι για μικροσυμφεροντα πουλησαν την ελλαδα.δεν μπορουμε ποτε να πουμε,οτι καποιοι ειναι φιλοι μας.δυστυχως τα συμφεροντα παιζουν τον κυριαρχο ρολο.οι σοβιετικοι,μας το κρατησαν μανιατικο και πηγαν στο πλευρο των κεμαλιστων τουρκων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Είπε ο Λουντ Τζορτζ στον Πατριάρχη Μελέτιο.....''Όσο ευρίσκεται ο Κωνσταντίνος εις την Ελλάδα είναι εντελώς αδύνατον να μείνετε εις την Μικράν Ασίαν,Το είπα και ει τον Γούναρην...Σας διώχνει απο εκεί ο Κωνσταντίνος...Μας επώλησεν εις τους Γερμανούς ...Παρέδωσε το Ρούπελ εις τους Γερμανούς και ολόκληρο το Σώμα Στρατού...Συνετέλεσε να παραταθή επι ένα ακόμη έτος ο φοβερός πόλεμος''

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν είναι όπως τα λέει ο φανατικός Βενιζελικός Μελέτιος Μεταξάκης που έγινε αρχιεπίσκοπος παράνομα το 1917 με την έλευση του Βενιζέλου και προσπάθησε παπάς άνθρωπος να εκτελεστούν οι "έξι" με δηλώσεις του και με δημοσιεύματα Τουρκικών εφημερίδων, αν λέγω είναι έτσι, γιατί τα πράγματα δεν έφτιαξαν όταν ο Βασιλιάς ξαναεξορίστηκε το 1922; γιατί μας επέβαλλαν να αποχωρήσουμε από την Ανατολική Θράκη χωρίς πιστολιά;

      γιατί πχ η υποκινούμενη από τους Άγγλους Κοινωνία των Εθνών δεν υποστήριξε την Ελλάδα στην Ιταλική κατάληψη της Κέρκυρας το 1923 όταν ήταν φανερό ότι η Ελλάδα βρισκόταν σε άμυνα εναντίον μιας ποταπής επίδειξης φασιστικής δύναμης;

      Γιατί οι Άγγλοι μετά την άνοδο των Πλαστήρα - Γονατά κήρυξαν ουδετερότητα έναντι των δύο εμπολέμων, αρνούμενοι να εξοπλίσουν την Ελλάδα ακόμη και επί πληρωμή;

      Γιατί οι Σύμμαχοι τον χειμώνα του 1918 διεξήγαγαν διαπραγματεύσεις για χωριστή ειρήνη με την Βουλγαρία παζαρεύοντας να κρατήσει την Ανατολική Μακεδονία; υπήρχε τότε Βασιλιάς; Προφανώς όχι.

      Ο Βασιλιάς ήταν η αφορμή και όχι η αιτία. Από όσα έχω διαβάσει αυτό είναι το τελικό μου συμπέρασμα....

      Διαγραφή
    2. Μπορείς να μας πεις έναν ιστορικό που ισχυρίζεται αυτο που λέει ο Λόυντ Τζωρτζ? Δηλαδή πως ο πόλεμος παρατάθηκε εξαιτίας του Κωνσταντίνου? Αντιθέτως όλοι οι ιστορικοί θεωρούν προφανές πως ο πόλεμος θα είχε πάρει πολύ λιγότερη έκταση και θα είχε στοιχίσει πολύ λιγότερες απώλειες αν δεν είχε μπει η Τουρκία στον πόλεμο που την έβαλε στον πόλεμο ο ανεφοδιασμός των Γκαίμπεν και Μπρεσλάου από τον Βενιζέλο!
      Η αλήθεια ειναι πως αυτοί που κατηγορούσαν τους αντιβενιζελικούς για προδότες, υπήρξαν οι πραγματικοί προδότες που παρέδωσαν το ελληνικό έδαφος της Ανατολικής Θράκης αμαχητί στους Τούρκους. Μακάρι να γραφτεί κάποια στιγμή η ιστορία ως έχει.

      Διαγραφή
  17. 5° L'évacuation de la Thrace Orientale par les troupes grecques commencera dès la mise en vigueur de la convention. Cette évacuation concernera les troupes des services et des formations militaires, les moyens de transports divers, Les approvisionnements, les stocks de matériel de guerre et de munitions, les dépôts de vivres. L'évacuation sera effectuée dans un délai d'environ quinze jours ;

    6° Les autorités civiles helléniques y compris la gendarmerie seront retirées aussitôt que possible : à mesure que les autorités helléniques évacueront chaque région, les pouvoirs civils administratifs seront remis aux autorités alliées qui les transmettront, autant que possible le jour même, aux autorités turques.

    Πουθενά στο χωρίο της Εκεχειρίας σχετικά με την εκκένωση δεν γίνεται αναφορά σε ΠΛΥΘΗΣΜΟ. Αναφέρεται σε στρατιωτικές δυνάμεις, στις επίσημες ελληνικές αρχές (χωροφυλακή), αστικές διοικητικές δυνάμεις, αλλά όχι σε πληθυσμό. Πλήρες το κείμενο με τους όρους του στην αυθεντική γλώσσα διατύπωσης στα γαλλικά εδώ https://mjp.univ-perp.fr/traites/1922moudania.htm

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Ο σχολιασμός του αναγνώστη (ενημερωμένου η μη) είναι το καύσιμο για το ιστολόγιο αυτό, έτσι σας προτρέπουμε να μας πείτε την γνώμη σας. Τα σχόλια οφείλουν να είναι κόσμια, εντός θέματος και γραμμένα με Ελληνικούς χαρακτήρες (όχι greeklish και κεφαλαία).

Καλό είναι όποιος θέλει να διατηρεί την ανωνυμία του να χρησιμοποιεί ένα ψευδώνυμο έτσι ώστε σε περίπτωση διαλόγου, να γίνεται αντιληπτό ποιος είπε τι. Κάθε σχόλιο το οποίο είναι υβριστικό η εμπαθές, θα διαγράφεται αυτομάτως.

"Encompass worlds but do not try to encompass me..."

Walt Whitmann

Αναγνώστες

Συνολικές προβολές σελίδας