Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ 6ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941 ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ



(διαβάστε καλά τα παρακάτω και γράψτε μου σε σχόλιο πως είναι δυνατόν κάποιος να είναι Έλλην και....θαυμαστής του γερμανικού εθνικοσοσιαλισμού! γίνεται αλήθεια;)

Η ιστορική μνήμη απαιτεί να τιμούμε τους Έλληνες μαχητές και να φωτίζουμε το παρόν για να συνεχίσει το Έθνος μας την ύπαρξη του στο μέλλον.

ΕΞΙΣΤΟΡΗΣΗ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

Στην 6η Απριλίου 1941 ο Αδόλφος Χίτλερ εξαπέλυσε εναντίον της αιμορραγούσας από τον πόλεμο με την Ιταλία, Πατρίδας μας με 24 Επίλεκτες Μεραρχίες υπό τον Στρατάρχη Φον Λιστ σε εφαρμογή του Σχεδίου “ΜΑΡΙΤΑ” (12η Γερμανική Στρατιά).
Η επίθεση έγινε στα ονομαστά φρούρια της “Γραμμής Μεταξά”, στην Μακεδονία και Θράκη, όπου οι ολιγάριθμοι Έλληνες μαχητές πολεμούν τον εισβολέα, αμύνονται, κερδίζουν και χάνουν μάχες και τελικώς, όταν λήγει ο άνισος αγώνας τους, δέχονται “Στρατιωτικές τιμές” από τον ίδιο τον αντίπαλο τους.

Την 0515' ώραν της 6ης Απριλίου, τα εν Βουλγαρία ευρισκόμενα Γερμανικά στρατεύματα, “χωρίς να τηρηθούν τα συνήθη διπλωματικά έθιμα του τελεσιγράφου και της παροχής προθεσμίας προς απάντησιν”, εισέβαλαν στον ελληνικό έδαφος και την 0530' ώρα της ίδιας ημέρας ο εν Αθήνας Γερμανός Πρέσβης επέδωσε στον Έλληνα πρωθυπουργό διακοίνωση, δια της οποίας “διετυπούντο αστήρικτοι ισχυρισμοί παραβιάσεως της ουδετερότητας” και ανηγγέλετο η εισβολή.


9 Απρ. 1941. Η Ταξιαρχία του Έβρου, μετά τον αγώνα προκαλύψεως (από το Παπίκιο όρος μέχρι τον Έβρο ποταμό), σύμφωνα με το πολεμικό Σχέδιο, εισέρχεται στη Δυτική Θράκη και αφοπλίζεται. Ο Διοικητής της, Υποστράτηγος Ιωάννης Ζήσης, ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ στα ύψαλα.

18 Απρ. 1941. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξανδρος Κορυζής δεν αντέχει την ατιμωτική ανακωχή, δεν αποποιείται την οποιαδήποτε ευθύνη, δε δέχεται την άδικη μοίρα της Ελλάδας και ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ στην Αθήνα.


23 Απρ. 1941. Ο Ταγματάρχης πυροβολικού Νικόλαος Βερσής, Διοικητής μοίρας πυροβολικού, όταν αναγκάζεται να παραδώσει τα πυροβόλα του στους Γερμανούς, σύμφωνα με τους όρους της ανακωχής, εκεί στην τιμημένη Ηπειρωτική γη, ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ, ενώ οι άνδρες του ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο.


27 Απρ. 1941. Η Αθήνα, νεκρή πόλη, κρύβει το πρόσωπο της, ενώ ο κατακτητής περνά από τους δρόμους της....Η μεγάλη Ελληνίδα Πηνελόπη Δέλτα, μη αντέχοντας την παρουσία του γερμανικού κατακτητή, ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ στην Κηφισιά.

Ο ίδιος ο Χίτλερ, το Μάιο του 1941, ενώπιον του γερμανικού Ράιχσταγ, ομολόγησε: “Η ιστορική δικαιοσύνη με υποχρέωσε να διατυπώσω ότι από όλους τους αντιπάλους τους οποίους αντιμετωπίσαμεν, ο Έλλην στρατιώτης επολέμησεν με ύψιστον ηρωισμόν και αυτοθυσίαν και εσυνθηκολόγησαν μόνον όταν η περαιτέρω αντίσταση του ήτο αδύνατος και κατά συνέπειαν ματαία”.

ΑΞΟΝΕΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΣΤΗ ΔΥΤ. ΘΡΑΚΗ

α. Κιρτζαλι - Νυμφαία - Κομοτηνή


Το οχυρό της Νυμφαίας, το τελευταίο προς ανατολάς συγκρότημα της “γραμμής Μεταξά” σχεδιάστηκε και κατασκευάσθηκε από ελληνικά χέρια μεταξύ 1936-1940.

Η επίθεση των Γερμανών άρχισε την 0605' ώρα με την 50η Μεραρχία και το πυροβολικό του 30ου Σώματος Στρατού έβαλε καταιγιστικά πυρά. Περί την 0830' τμήματα του γερμανικού πεζικού κατάφεραν να εγκατασαθούν στα υψώματα ΔΡΑΓΑΤΗΣ και ΦΡΟΥΡΟΣ, ενώ συγχρόνως εμφανίστηκαν μηχανοκίνητα τμήματα στο δρομολόγιο Κίρτζαλι - Νυμφαία.

Το οχυρό εβάλετο από όλες τις πλευρές. Οι προσπάθειες των Γερμανών για κατάληψη του οχυρού συνεχίζονταν με πείσμα, αλλά αποτύγχαναν εμπρός στον ηρωισμό των ολιγάριθμων υπερασπιστών. Την 2100' ώρα της 7 Απριλίου, οι Γερμανοί κατορθώνουν με χρήση φλογοβόλων να καταλάβουν ένα μεμονωμένο πολυβολείο και μετά από αγώνα στις στοές να μπουν στο εσωτερικό του οχυρού.
Περί την 2330' ώρα ο Διοικητής του οχυρού Ταγματάρχης Αλέξανδρος Αναννωστός (πολέμησε από τους Βαλκανικούς Πολέμους 1912-13 μέχρι τη μάχη των οχυρών) διέταξε την παύση των πυρών και παρέδωσε το ηρωικό οχυρό.
Η γιγαντομαχία της Νυμφαίας τελείωσε, αφού στοίχισε στους Γερμανούς ακριβό φόρο αίματος. Οι απώλειες της φρουράς του οχυρού ήταν μόνο 7 νεκροί και 20 τραυματίες.

Το χάραμα της νέας ημέρας, βρίσκει το Διοικητή του οχυρού να οδηγείται, αιχμάλωτος πλέον, στο Στρατηγό Διοικητή του 30ου Γερμανικού Σώματος Στρατού. Ο Στρατηγός σηκώθηκε από τη θέση του, έλαβε τη στάση της προσοχής, του έσφιξε το χέρι και του είπε: “Το γερμανικό Έθνος, δι εμού συγχαίρει τους υπερασπιστές του οχυρού, οι οποίοι επεσκίασαν τη δόξα του Λεωνίδα και του Θεμιστοκλή. Σας παρακαλώ πολύ, αυτά να τα διαβιβάσετε σε όλους τους αξιωματικούς και οπλίτες του οχυρού. Χθες το βράδυ, τα ραδιόφωνα του Βερολίνου και του Λονδίνου, έψαλαν ύμνους για σας”. Και ο Διοικητής του οχυρού, απάντησε: “Ουδέν επράξαμε. Στρατηγέ, παρά μόνο το καθήκον μας, σαν υπερασπιστές τμήματος του πατρίου εδάφους”.

Β. Σμόλγιαν - Εχίνος - Ξάνθη


Το οχυρό του Εχίνου αποτελούνταν από 4 συγκροτήματα υπόγεια/ που κατασκευάσθηκαν και αυτά από το 1936 έως το 1940. Οι Γερμανοί επιτέθηκαν από τις πρωινές ώρες της 6ης Απριλίου, τα ελληνικά τμήματα προκαλύψεως υποχώρησαν προς Μελίβοια καταστρέφοντας το δρόμο και ανατινάζοντας τις γέφυρες ενώ ταυτόχρονα εκκενώθηκαν τα χωριά βορείως του οχυρού και οι κάτοικοι βρήκαν καταφύγιο στο Κένταυρο.

Μετά από σφοδρές μάχες, στις οποίες οι Γερμανοί έχασαν περί τους 200 άνδρες (χωρίς καμία ελληνική απώλεια), το πρωί της 8ης Απριλίου οι Γερμανοί άλλαξαν την τακτική τους. Επικέντρωσαν την προσοχή τους στο προωθημένο συγκρότημα “Μ” του οχυρού με σφοδρής βομβαρδισμούς και μετά από αγώνα σώμα με σώμα εισέβαλαν στις στοές. Αργότερα οι Γερμανοί στράφηκαν κατά των άλλων 3 συγκροτημάτων, όπου κατόρθωσαν να διοχετεύσουν μέσα στους αεραγωγούς ασφυξιογόνα αέρια.

Τη νύχτα η εκκένωση πραγματοποιήθηκε με τάξη και η φρουρά του οχυρού αποσύρθηκε στον Κένταυρο, όπου ήσαν συγκεντρωμένοι οι κάτοικοι της περιοχής. Εκεί πληροφορήθηκε ότι οι πόλεις της Ξάνθης και της Κομοτηνής είχαν πέσει στα χέρια των Γερμανών. Μετά από αυτό η φρουρά εξαναγκάσθηκε σε παράδοση. Στο χωριό Εχίνος υποδέχθηκε τους άνδρες ο ίδιος ο Διοικητής της γερμανικής Μεραρχίας που τους είχε επιτεθεί και τους συνεχάρη με τα λόγια “Είστε γενναίος Στρατός και άξιος καλύτερης τύχης”. Στη συνέχεια επετράπη ο ενταφιασμός των νεκρών που έπεσαν ηρωικά μέσα στις στοές του προωθημένου Συγκροτήματος και η φρουρά οδηγήθηκε στην Ξάνθη. Ο αγώνας του οχυρού του Εχίνου είχε τελειώσει. Οι απώλειες των ελληνικών δυνάμεων ήσαν δέκα άνδρες ενώ των Γερμανών υπερέβαιναν τους 300 νεκρούς και τους 1000 τραυματίες.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ


Ακολούθησε το μεγαλείο του Έλληνα της Εθνικής Αντίστασης.
Και μετά ο αλληλοσπαραγμός.
Και μετά ο εξανδραποδισμός των πόλεων και της ελληνικής υπαίθρου.
Και μετά η ανασυγκρότηση.
Και σήμερα... οι νικημένοι νικητές και τα λιοντάρια σκλάβοι.
Αιωνία η μνήμη σ' αυτούς που αγωνίστηκαν και έπεσαν για την ΠΑΤΡΙΔΑ.

Νικόλαος Φωτιάδης
Αντγος ε.α.
Επίτιμος Υδκτής Δ'ΣΣ


πηγή

το φιλικό και φιλόξενο ιστολόγιο

http://echedoros.blogspot.com/

Σχόλια

"Encompass worlds but do not try to encompass me..."

Walt Whitmann

Αναγνώστες

Συνολικές προβολές σελίδας